Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

βοήθειαν

  • 1 βοήθειαν

    βοήθεια
    help: fem acc sg

    Morphologia Graeca > βοήθειαν

  • 2 βοήθειαν

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > βοήθειαν

  • 3 βοήθεια

    -ας + ἡ N 1 0-6-11-27-27=71 JgsA 5,23; JgsB 5,23(bis); 2 Sm 18,3; 1 Chr 12,17
    help, aid Jgs 5,23; auxiliary forces, allies Jer 29(47),4
    ἡ βοήθειά μου παρὰ τοῦ κυρίου my help comes from the Lord Ps 120(121),2
    *Is 8,20 εἰς βοήθειαν as a help-עודד עוד (pi.) for MT לתעודה עוד (hi.) as a witness; *Jb 6,13 βοήθεια help-ועהשׁת for MT יהשׁת cry?; *Lam 3,57 εἰς τὴν βοήθειάν μου to my help -י/ועתשׁת/ל for MT י/ועתשׁ/ל to my cry
    Cf. FLASHAR 1912, 242-244; →TWNT

    Lust (λαγνεία) > βοήθεια

  • 4 εἰς

    εἰς prep. w. acc. (Hom.+; s. the lit. under ἀνά, beg., also ATheimer, Die Präp. εἰς, ἐν, ἐκ im NT: Progr. z. 24. u. 29. Jahresbericht des niederösterr. Landes-Real-u. Obergymnasiums Horn 1896; 1901; AOepke, TW II 418–32), indicating motion into a thing or into its immediate vicinity or relation to something.
    ① extension involving a goal or place, into, in, toward, to
    ⓐ into, toward, to after verbs of going, or those that include motion toward a place (also after subst. as ἄφιξις Tat. 37, 1 or πορεία 38, 1); so after ἄγω, ἀκολουθέω, ἀναβαίνω, ἀνάγω, ἀναχωρέω, ἀνέρχομαι, ἄπειμι, ἀπέρχομαι, ἀποδημέω, ἀποπλέω, γίνομαι δεῦρο, διαβαίνω, διαπεράω, διασῴζω, διέρχομαι, διώκω, εἰσάγω, εἴσειμι, εἰσέρχομαι, εἰσπορεύομαι, ἐκπηδάω, ἐκπλέω, ἐκπορεύομαι, ἐμβαίνω, ἐμβάλλω, ἐνδύνω, ἐξέρχομαι, ἐπανάγω, ἐπιβαίνω, ἐπιστρέφω, ἔρχομαι (s. Goodsp., Probs. 56f), εὐθυδρομέω, ἥκω, καθίζω, καταβαίνω (s. Goodsp., Probs. 52–54), κατάγομαι, καταντάω, καταπλέω, καταφεύγω, κατέρχομαι, μεταβαίνω, ὁρμάω, παραβάλλω, παραγίνομαι, πέτομαι, πλέω, πορείαν ποιοῦμαι, πορεύομαι, προάγω, συμβάλλω, συνάγομαι, συναναβαίνω, συνέρχομαι, ὑπάγω, ὑποστρέφω, ὑποχωρέω, φεύγω, χωρέω; s. these entries.
    α. extension toward, in the direction of, a specific place to be reached. Hence w. nouns that denote an accessible place εἰς τὸν οἶκον into the house Mt 9:7; synagogue Ac 17:10; heaven Lk 2:15; abyss 8:31. φεύγειν εἰς τὰ ὄρη Mk 13:14. W. names of places and countries to Spain Ro 15:24, 28. εἰς Ἰερουσαλήμ vs. 25 al. Also on, in εἰς (τὰς) ὁδούς Lk 14:23; Mt 10:5, 10; εἰς ὁδόν Mk 6:8; 10:17. εἰς ἀγρόν 16:12. In another sense ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος 3:13; Mt 15:29.—In the vicinity of, near, to (Jos., Vi. 115 εἰς τ. κώμην) εἰς (τὴν) θάλασσαν Mk 7:31; 3:7 v.l.; Mt 17:27. εἰς πόλιν (Hdt. 2, 169; 4, 200, 1; Diod S 15, 32, 2 παραγενόμενος εἰς πόλιν) J 4:5; cp. vs. 28. εἰς τό μνημεῖον 11:31, 38; 20:1, 3f (cp. vs. 6). ἐγγίζειν εἰς (Tob 11:1) Mt 21:1; Mk 11:1; Lk 18:35; 19:29. εἰς τοὺς φραγμούς to the hedges 14:23. κλίνειν τὸ πρόσωπον εἰς τ. γῆν toward the ground 24:5.
    β. with focus on the area within the point reached. After verbs of sending, moving, etc., which result in movement or include a movement of the body to, into, among εἰς τὴν πόλιν into the city Mt 26:18 al.; boat Mt 8:23; J 6:17; world J 1:9; εἰς τ. ναόν 2 Th 2:4; εἰς (τὸ) μέσον (Sir 27:12; cp. 48:17): ἔστη εἰς τὸ μέσον (X., Cyr. 4, 1, 1), he (came and) stood among them J 20:19, 26; cp. Mk 14:60; Lk 6:8, also ἔγειρε εἰς τὸ μ. get up and come here Mk 3:3.—δέχεσθαι εἰς τὰς ἀγκάλας take in (into) one’s arms Lk 2:28 (cp. Jos., Ant. 8, 28).
    γ. of movement directed at a surface of an area on, in: of striking (PRyl 145, 13f [38 A.D.] ἔδωκεν πληγὰς πλείους εἰς πᾶν μέρος τοῦ σώματος=gave many blows all over his body; cp. PTebt 39, 32) τύπτειν εἰς τ. κεφαλήν on the head Mt 27:30 (cp. Arrian, Anab. 2, 26, 4 ἐμβάλλειν εἰς τ. κεφαλήν). ῥαπίζειν εἰς τὴν σιαγόνα on the cheek 5:39.—εἰς τ. ὄμματα Mk 8:23; εἰς τ. ὁδόν 11:8; ἀναπίπτειν εἰς τ. ἔσχατον τόπον sit in the lowest place Lk 14:10; cp. vs. 8. εἰς τὴν χεῖρα, τοὺς πόδας on his hand, his feet Lk 15:22.
    δ. of a position within a certain area be at, be in, be on εἰς is freq. used where ἐν would be expected (s. 1bβ below; for Mark usage s. JO’Rourke, JBL 85, ’66, 349–51)—(Hdt. 7, 239, 1; Diod S 13, 101, 3; 20, 30, 2; Vett. Val. index III p. 394b; PTebt 38, 14 [113 B.C.] εἰς ὸ̔ν ἐνοικεῖ … οἶκον; POxy 294, 6 [22 A.D.]; 929, 12; BGU 385, 5; 423, 7; Kaibel 134; LXX. Cp. GHatzidakis, Einl. in die neugr. Gramm. 1892, 210f; Mlt. 62f, 234f; Rob. 592f; Rdm.2 14; 140; B-D-F §205; EOldenburger, De Or. Sib. Elocutione, diss. Rostock 1903, 26ff) εἰς τ. κοίτην εἶναι Lk 11:7. εἰς τὴν οἰκίαν Mk 10:10. οἱ εἰς τ. οἶκόν μου (ὄντες) Lk 9:61. οἱ εἰς μακρὰν (ὄντες) Ac 2:39. καθημένου εἰς τὸ ὄρος Mk 13:3 (cp. Musonius 43, 18 H. καθῆσθαι εἰς Σινώπην). ὁ εἰς τὸν ἀγρὸν (ὤν) he who is in the field 13:16. γίνεσθαι εἰς τὴν Καφαρναούμ happen in Capernaum Lk 4:23. εἰς συναγωγὰς δαρήσεσθε you will be beaten in the synagogues Mk 13:9. εὑρέθη εἰς Ἄζωτον he found himself in A. Ac 8:40 (cp. Esth 1:5 τοῖς ἔθνεσιν τοῖς εὑρεθεῖσιν εἰς τ. πόλιν; Gen 37:17). ἀποθανεῖν εἰς Ἰερ. Ac 21:13 (cp. Aelian, VH 7, 8 Ἡφαιστίων εἰς Ἐκβάτανα ἀπέθανε). κατοικεῖν εἰς Ἰερ. Ac 2:5; cp. Mt 2:23; 4:13; Ac 7:4; Hb 11:9 (cp. Thu. 2, 102, 6; X., An. 1, 2, 24; Num 35:33; 2 Ch 19:4). χάριν, εἰς ἣν στῆτε the favor in which you stand 1 Pt 5:12. ἔχειν βιβλίον εἰς τὰς χεῖρας have a book in one’s hands Hv 1, 2, 2. πηλὸς γάρ ἐσμεν εἰς την χεῖρα τοῦ τεχνίτου for we are clay in the hand of the artisan. εἰς ταύτην τὴν πόλιν in this city 2, 4, 3 al.—εἰς=at or on (BGU 845, 20f; τραπέζας … εἰς ἃς ἤσθιον οἱ πτωχοί TestJob 25:5) ὁ ὢν εἰς τ. κόλπον τ. πατρός who leans on the breast (or reclines in the lap) of the Father (=who is on intimate terms w. the Father, s. κόλπος) J 1:18. In AcPlCor 2:35 the prepositions εἰς and ἐν appear to be carefully distinguished: τὰ δεσμὰ εἰς τὰς χείρας ἔχω … καὶ τὰ στίγματα ἐν τῷ σώματί μου.
    ε. of presence in an area determined by other objects, esp. after verbs of sending, moving, etc. including ἀπολύω, ἀποστέλλω, βάλλω, βαπτίζω, δέχομαι, δίδωμι, ἐγκεντρίζω, ἐκβάλλω, ἐκπέμπω, ἐκχέω, ἐμβάπτω, ἐξαποστέλλω, καθίημι, μεταπέμπομαι, παρακύπτω, πέμπω, χαλάω; s. these entries. ἐμπίπτειν εἰς τοὺς λῃστάς fall among robbers Lk 10:36. εἰς τὰς ἀκάνθας among the thorns Mk 4:7; εἰς τ. λαόν Ac 4:17 et al., where the transl. depends on the verb in question. πνεύματος ἁγίου … ἀποσταλέντος εἰς αὐτήν (Μαρίαν) sent into her AcPlCor 2:5; cp. 2:10 ἔπεμψεν εἰς τοὺς προφήτας into the prophets; 2:14 κατέπεμψε … εἰς Μαρίαν.—ἔστη εἰς τὸ κριτήριον she stood before the tribunal GJs 15:2 (difft. J 20:19, 26, s. 1aβ).
    ⓑ of direction toward something without ref. to bodily motion.
    α. w. verbs of looking (fr. Od. 10, 37; Il. 3, 364; LXX) ἀναβλέπειν εἴς τι look up toward someth. (2 Macc 7:28; Sus 35 Theod.) Mk 6:41; Lk 9:16; Ac 22:13; cp. ἀτενίζω, βλέπω, ἐμβλέπω, ὁράω (Just., D. 112, 1).—ἐπαίρειν τοὺς ὀφθαλμοὺς εἴς τινα raise one’s eyes toward someone Lk 6:20.
    β. after verbs of saying, teaching, proclaiming, preaching, etc. (Trag.; Hdt. 8:26, 3; Thu. 1, 72, 2; 5, 45, 1 and many later wr., incl. LXX) λαλεῖν εἰς τ. κόσμον say to the world J 8:26. τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τ. κόσμον the gospel in the whole world Mk 14:9. εἰς πάντα τὰ ἔθνη 13:10; Lk 24:47. εἰς ὑμᾶς 1 Th 2:9. εὐαγγελίζεσθαι εἴς τινα 2 Cor 10:16; 1 Pt 1:25; γνωρίζειν Ro 16:26. ἀπαγγέλλειν τι εἴς τινα Mk 5:14; Lk 8:34. διαμαρτύρεσθαι εἰς Ἰερουσαλήμ, μαρτυρεῖν εἰς Ῥώμην bear witness in Jerusalem, Rome Ac 23:11. ἵνα εἰς Νινευὴ μὴ κηρύξῃ AcPlCor 2:29. In these and similar cases εἰς approaches ἐν in mng.; s. 1aδ.
    γ. The same is true of βαπτίζεσθαι εἰς τὸν Ἰορδάνην Mk 1:9 and νίπτεσθαι εἰς τὴν κολυμβήθραν J 9:7; these expr. look like exx. of the interchange of εἰς and ἐν, but were orig. formed on the analogy of X., Cyr. 1, 3, 5 ἀποκαθαίρει τὴν χεῖρα εἰς τὰ χειρόμακτρα= lit. ‘into the towels’; cp. Epict. 3, 22, 71 ἵνʼ αὐτὸ (sc. τὸ παιδίον) λούσῃ εἰς σκάφην; Alciphron, Ep. 3, 7, 1; Athen. 10, 438e.
    ② extension in time, to, until, on
    ⓐ w. indication of specific time
    α. up to which someth. continues εἰς τέλος to the end (Epict. 1, 7, 17) Mt 10:22; 24:13; Mk 13:13. εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν until that day 2 Ti 1:12 (Ath. 2, 1 εἰς … τὴν σήμερον ἡμέραν). εἰς ἡμέραν Χριστοῦ Phil 1:10. εἰς Χριστόν until the coming of the Messiah Gal 3:24.
    β. for or on which someth. happens μεριμνᾶν εἰς τὴν αὔριον be anxious for tomorrow Mt 6:34; cp. Hs 6, 5, 3; εἰς τὸ μέλλον for the future 1 Ti 6:19. εἰς τὸ μεταξὺ σάββατον on the next Sabbath Ac 13:42. εἰς ἡμέραν (UPZ 66, 5 [153 B.C.]) for the day Phil 2:16; cp. Eph 4:30; Rv 9:15.
    γ. at which someth. takes place (Appian, Mithrid. 74 §321 ἐς ἑσπέραν=in the evening; Epict. 4, 10, 31 αὔριον ἢ εἰς τὴν τρίτην; En 1:1 οἵτινες ἔσονται εἰς ἡμέραν ἀνάγκης) εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν in their time Lk 1:20; εἰς τὸ μέλλον in the future 13:9. εἰς τέλος in the end, finally (Hdt. 3, 403; Gen 46:4; Ps.-Clem., Hom. 18, 2) 18:5 (B-D-F §207, 3 prefers mng. 3 below and ὑπωπιάζω 3; s. also Mlt-Turner 266). εἰς τὸ πάλιν=πάλιν 2 Cor 13:2; s. Schmid I 167; II 129; III 282; IV 455; 625. εἰς ταχεῖαν soon AcPlCor 2:3.
    ⓑ to indicate duration of time for, throughout (Nicol. Dam.: 90 Fgm. 4 p. 332, 16 Jac. εἰς νύκτα; Arrian, Anab. 4, 30, 1 ἐς τρεῖς ἡμέρας; Just., D. 2, 5 εἰς μακρὰν for a long time) εἰς ἔτη πολλά for many years Lk 12:19. εἰς τὸν αἰῶνα, εἰς τοὺς αἰῶνας (αἰών 1b) forever Mt 21:19; Mk 3:29; 11:14; Lk 1:33; J 8:35 and oft. εἰς ἡμέραν αἰῶνος to the day of eternity 2 Pt 3:18. εἰς γενεὰς καὶ γενεάς for generation after generation Lk 1:50. εἰς τὸ διηνεκές forever Hb 7:3; 10:1, 12, 14 (cp. Thu. 2, 64, 3 ἐς ἀί̈διον).
    ③ marker of degree, up to: εἰς τέλος completely, fully, absolutely (s. Just, A I, 44, 12 and on τέλος 2bγ) 1 Th 2:16; B 4:7; 19:11; Hv 3, 7, 2; m 12, 2, 3; Hs 8, 6, 4; 8, 8, 5; 8, 9, 3.—J 13:1 combines in εἰς τέλος the mngs. to the end (s. 2aα above) and to the uttermost (cp. Appian, Mithrid. 58 §239 ἡμῶν ἀμυναμένων ἤδη καὶ ἀμυνουμένων ἐς τέλος=we have defended ourselves up to now and will defend ourselves ἐς τέλος). εἰς τὰ ἄμετρα 2 Cor 10:13, 15 (cp. PVat A 12=Witkowski 36, 12 [168 B.C.] εἰς τὰ ἔσχατα). εἰς περισσείαν 10:15. εἰς ὑπερβολήν (Eur., Hipp. 939; Aeschin., F. Leg. 4) 4:17. εἰς τὸ παντελές (q.v. 2) Lk 13:11; Hb 7:25 (Tat. 6, 1).
    ④ marker of goals involving affective/abstract/suitability aspects, into, to
    ⓐ of entry into a state of being w. verbs of going, coming, leading, etc., used in a fig. sense: ἀπέρχεσθαι εἰς κόλασιν αἰώνιον Mt 25:46 (cp. Sir 41:10). εἰσφέρειν εἰς πειρασμόν 6:13. πορεύεσθαι εἰς θάνατον Lk 22:33. ὑπάγειν εἰς ἀπώλειαν Rv 17:8, 11. βάλλειν εἰς θλῖψιν 2:22. παραδιδόναι εἰς θλῖψιν Mt 24:9; cp. 2 Cor 4:11; Lk 24:20. συγκλείειν εἰς ἀπείθειαν Ro 11:32. ἐμπίπτειν εἰς κρίμα 1 Ti 3:6f; cp. 6:9 (and Ath. 24, 5 εἰς ἐπιθυμίαν πεσόντες παρθένων). ἄγειν εἰς μετάνοιαν Ro 2:4; cp. Hb 2:10 εἰς δόξαν. (Just., A I, 10, 4 εἰς πίστιν; 42, 11 εἰς ἐπίστασιν καὶ ἀνάμνησιν.) αἰχμαλωτίζειν εἰς ὑπακοήν 2 Cor 10:5. ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν Hb 6:6; cp. 2:10. Sim. ἀπάγω, ἀποβαίνω, εἰσέρχομαι, εἰσφέρω, ἐκβάλλω, ἐλευθερόω, ἐπιστρέφω, κατευθύνω, μεταβαίνω, ὁδηγέω et al.; s. these entries.
    ⓑ of change from one state to another w. verbs of changing: στρέφειν (Esth 4:17h; 1 Macc 1:39), μεταστρέφειν (Sir 11:31; 1 Macc 9:41; 3 Macc 6:22) τι εἴς τι Rv 11:6; Ac 2:20 (Jo 3:4); Js 4:9. μεταλλάσσειν Ro 1:26. μετασχηματίζεσθαι (q.v. 2) 2 Cor 11:13f; μετατίθεσθαι εἰς turn away to Gal 1:6.
    ⓒ of actions or feelings directed in someone’s direction in hostile or friendly sense (Thu. 1, 38; 66; 130; X., Cyr. 1, 3, 5; Paus. 7, 9, 3; 7, 10, 2; Aelian, VH 11, 10).
    α. in a hostile sense (Arrian, Anab. 1, 1, 4; PEleph 1, 9 [311/310 B.C.] κακοτεχνεῖν εἰς Δημητρίαν; UPZ 170b, 47 [127 B.C.]): ἁμαρτάνειν εἴς τινα (Herodian 7, 9, 11; EpJer 12; Jdth 5:20; 11:10) sin against someone Lk 15:18, 21. βλασφημεῖν εἴς τινα (Bel 8 Theod.; Just., D. 122, 2) defame someone Mk 3:29; Lk 12:10; 22:65; θαρρεῖν εἴς τινα 2 Cor 10:1. ψεύδεσθαι εἴς τινα (Sus 55; 59 Theod.) Col 3:9. Also w. nouns and adj. (Paus. 7, 8, 4; PFay 12, 7 [c. 103 B.C.] ἀδικήματα εἴς με; En 97:7 μνημόσυνον εἰς ὑμᾶς κακόν) Ac 6:11; 23:30; Ro 8:7.
    β. in a friendly sense: μακροθυμεῖν 2 Pt 3:9. τὸ αὐτὸ φρονεῖν Ro 12:16. So also πιστεύειν εἴς τινα trust or believe in someone Mt 18:6; Mk 9:42 and oft. (s. πιστεύω 1aε). Also w. nouns (OGI 49, 10 [III B.C.] φιλοτιμία εἰς; 51, 4; UPZ 22, 18 [162 B.C.]; 39, 5 εἰς τὸ θεῖον εὐσέβεια; 2 Macc 9:26 εὔνοια; Tat. 16:2 τῆς εἰς αὐτοὺς [δαίμονας] θρησκείας) ἀγάπη Ro 5:8; 2 Cor 2:4, 8; Col 1:4; 1 Th 3:12. ἐλπίς (2 Macc 9:20; Synes., Ep. 104 p. 264a εἰς τὸν κομήτην ἐ.) Ac 24:15. κοινωνία Phil 1:5 (Tat. 18, 2); πεποίθησις 2 Cor 8:22. δύναμις Eph 1:19. πίστις (Jos., Ant. 16, 48; 18, 334) Ac 20:21; 24:24; 26:18; Col 2:5; and adj. φιλόξενος 1 Pt 4:9; χρηστός Eph 4:32. διακονία Ro 15:31 (cp. the v.l. Ac 12:25 and s. JDupont, NovT 1, ’56, 275–303); 2 Cor 8:4. The context of 1 Pt 1:11 suggests consolation of Christians for the sufferings they endure in a hostile environment, hence REB: sufferings in Christ’s cause; for εἰς Χρ. construed genitivally (UPZ 180a II, 2 [113 B.C.] χωρὶς τοῦ εἰς αὐτὴν οἴκου; PTebt 16:9f contains a restoration of εἰς) s. NRSV ‘sufferings destined for Christ’ (for a parallel expr. in a hostile sense cp. Polyb. 1, 7, 12 τῆς εἰς ἐκείνους τιμωρίας; 1, 69, 7; 38, 1 [4], 13; s. [s.v. ἀνά beg.] Kuhring 13; Rudberg 201).
    ⓓ w. the vocation, use, or end indicated for, as: αἱρέομαι εἴς τι 2 Th 2:13. ἀφορίζω Ro 1:1; Ac 13:2. προγράφω Ro 15:4; Jd 4. ἀποστέλλω Hb 1:14. πέμπω Phil 4:16; 1 Th 3:2, 5. ποιῶ τι εἰς 1 Cor 10:31; 11:24. S. also under κεῖμαι, προορίζω, τάσσω, τίθημι.—εἰμὶ εἴς τι serve as someth. (s. εἰμί 6; also ins 134, 33ff fr. the Delphinion at Miletus [I A.D.] 1914; s. Dssm., LO 97, 1 [LAE 123]; Ar. 5, 1 ὕδωρ … εἰς χρῆσιν τῶν ἀνθρώπων γέγονε) 1 Cor 14:22; for destruction Col 2:22; as a testimony Js 5:3. Used w. a noun σκεῦος εἰς τιμήν, ἀτιμίαν a vessel meant for honorable, dishonorable use Ro 9:21; cp. vs. 22f; 2 Ti 2:20f; φύλλα τοῦ ξύλου εἰς θεραπείαν Rv 22:2. φῶς εἰς ἀποκάλυψιν a light serving as a revelation Lk 2:32. θεράπων εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων a servant to bear witness to what would be said Hb 3:5. (Cp. Just., A I, 66, 1 τὸ … εἰς ἀναγέννησιν λουτρόν). W. acc. of pers. (Just., A II, 12, 4 συκοφαντίᾳ τῇ εἰς ἡμᾶς; Tat. 17, 3 τὴν εἰς τοὺς μεμηνότας βοήθειαν) ἡ εἰς ὑμᾶς χάρις the grace meant for you 1 Pt 1:10. διδόναι εἴς τι pay out for someth., money for a field Mt 27:10.
    ⓔ w. the result of an action or condition indicated into, to, so that: αὐξάνειν εἰς ναόν grow into a temple Eph 2:21. πληροῦσθαι εἴς τι 3:19. λυπηθῆναι εἰς μετάνοιαν be grieved so that repentance takes place 2 Cor 7:9. Of prayer ἀναβαίνειν εἰς μνημόσυνον Ac 10:4. ὁμολογεῖν εἰς σωτηρίαν confess to salvation = so as to receive salvation Ro 10:10; cp. 1:16; 1 Pt 2:2; εἰς ἔπαινον κτλ. to praise etc. 1 Pt 1:7; εἰς βοήθειαν (1 Ch 12:17; Jdth 6:21; JosAs 23:4) Hb 4:16; cp. 10:39; Rv 13:3; Ro 6:16; 8:15; 13:4, 14; 1 Cor 11:34; 2 Cor 2:16 al.; εἰς κενόν (s. κενός 3) 2 Cor 6:1; Gal 2:2; Phil 2:16; 1 Th 3:5. σχίζειν εἰς δύο tear in two Mt 27:51; Mk 15:38. Cp. GPt 5:20 (cp. Polyb. 2, 16, 11; Lucian, Symp. 44, Tox. 54; 1 Km 15:29; Tob 5:3 S; 1 Macc 9:11; Ath. 18, 3 ᾠὸν … εἰς δύο ἐρράγη). W. subst. inf. foll. so that Ro 1:20; 3:26; 4:18; 6:12; 7:4; 1 Th 3:13; 2 Th 2:10f; Hb 11:3 al.
    ⓕ to denote purpose in order to, to (Appian, Liby. 101 §476 ἐς ἔκπληξιν=in order to frighten; Just., A I, 21, 4 εἰς προτροπήν ‘to spur on’) εἰς ἄγραν in order to catch someth. Lk 5:4. εἰς ἀπάντησιν, συνάντησιν, ὑπάντησίν τινι (s. these 3 entries) to meet someone, toward someone Mt 8:34; 25:1; J 12:13. εἰς μαρτύριον αὐτοῖς as a witness, i.e. proof, to them Mt 8:4; 10:18; 24:14 al. εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν for forgiveness of sins, so that sins might be forgiven Mt 26:28; cp. Mk 1:4; Lk 3:3; Ac 2:38. εἰς μνημόσυνόν τινος in memory of someone Mt 26:13; Mk 14:9; cp. Lk 22:19 al. (εἰς μνημόσυνον En 99:3). εἰς ὅ for which purpose (Hdt. 2, 103, 1) Col 1:29; otherw. 2 Th 1:11 with this in view; εἰς τί; why? (Wsd 4:17; Sir 39:16, 21) Mt 14:31; Mk 14:4; 15:34; Hm 2:5; D 1:5. εἰς τοῦτο for this reason or purpose Mk 1:38; Lk 4:43 v.l.; J 18:37; Ac 9:21; 26:16; Ro 9:17; 14:9; 2 Cor 2:9; 1J 3:8; Hs 1:9 (Just., A I, 13, 3). εἰς αὐτὸ τοῦτο for this very reason 2 Cor 5:5; Eph 6:22; Col 4:8. W. subst. inf. foll. (X., Ages. 9, 3, Mem. 3, 6, 2; Just., A I, 9, 5) in order to (oft. LXX; neg. μή in order not to; s. B-D-F §402, 2) Mt 20:19; 26:2; 27:31; Mk 14:55 and oft.—εἰς ὁδόν for the journey 6:8.
    ⓖ As in Mod. Gk., it is used for the dat., esp. the dat. of advantage, but also= for in general (X., An. 3, 3, 19 τ. ἵππους εἰς ἱππέας κατασκευάσωμεν; Lycurg. 85 διεκαρτέρουν εἰς τ. πατρίδα; UPZ 180a I, 7 [113 B.C.] τὸν εἰς Τάγην οἶκον ᾠκοδομημένον; BGU 37, 4f [51 A.D.] ξύλα εἰς τοὺς ἐλαιῶνάς μου wood for my olive orchards; PLond I, 43, 9 p. 48 [II B.C.]; PTebt 5, 77; POxy 37 I, 9; EpJer 9; Sir 37:7, cp. vs. 8; Jdth 14:2; Bel 3 Theod., vs. 22 LXX) εἰς πάντα τ. λαόν Lk 9:13; cp. 3J 5. εἰς ἡμᾶς Eph 1:19; cp. Col 1:25; 1 Th 4:10; Ro 10:12. χρείαν ἔχειν εἰς τ. ἑορτήν J 13:29; cp. Mk 8:19f; Gal 2:8; 1 Th 2:9; 5:15 et al.—εἰς is commonly used in speaking of the person for whom a payment etc. is made (Dssm., B 113–15; NB 23 [BS 117f; 194f]) 1 Cor 16:1; 2 Cor 8:4; 9:1, 13; Ro 15:26; Ac 24:17. εἰς λόγον τινός in an account for someth. (POxy 275, 19; 21 [66 A.D.]; 496, 10; 530, 15) Phil 4:15; cp. vs. 17. εἰς Χριστόν Phlm 6 prob. in honor of Christ (Tetrast. Iamb. 1, 7, 4 p. 266 εἰς θεούς; Pla., Lysis 205d ᾂδεις εἰς σαυτὸν ἐγκώμιον; Ps.-Pla., Minos 319c; Athen. 15, 667c; Synes., Ep. 75 p. 222b).
    ⑤ marker of a specific point of reference, for, to, with respect to, with reference to (Arrian, Anab. 6, 26, 3 τοῦτο τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου=I praise this deed with regard to Alexander’s endurance; Ath. 31, 1 οὐδὲν χείρους εἰς ἀρετῆς λόγον ‘none the worse in respect to excellence’) εὔθετος εἴς τι fit, suitable for someth. Lk 14:35; also εὔχρηστος 2 Ti 4:11. ἡτοιμασμένος ready for 2:21. εὐκαιρέω εἴς τι Ac 17:21. ἱκανόω Col 1:12. ἰσχύω Mt 5:13. περισσεύω 2 Cor 9:8. συνεργέω Ro 8:28. τοῦτο οὐκ εἰς ταύτας τ. ἡμέρας λέγω I say this not with reference to these days Hs 9, 26, 6.—After the verbs ἀπορέομαι, διακρίνομαι, καυχάομαι, παρρησίαν ἔχω, s. these entries. After the adj. ἄκαρπος, ἀκέραιος, βραδύς, σοφός, συνεργός, ὑπήκοος, φρόνιμος, s. these entries. W. acc. of pers. ἀσθενεῖν εἴς τινα be weak toward someone 2 Cor 13:3. εὐδοκεῖν 2 Pt 1:17. λέγειν εἴς τινα say w. reference to someone (Diod S 11, 50, 4; Just., D. 77, 1 εἰς Χριστὸν … εἰρῆσθαι) Ac 2:25.—On Ro 6:17 s. παραδίδωμι 1b end. δέχομαί τινα εἰς ὄνομά τινος Mt 10:41f; s. ὄνομα 1dγא.
    ⑥ marker of a guarantee, by ὀμνύναι εἴς τι swear by someth. Mt 5:35 (cp. PGiss 66, 8f [early II A.D.] ἐρωτῶ εἰς τὴν τ. θεῶν εὐσέβειαν; but the sole use of εἰς in a series of datives w. ἐν may reflect bilingualism; for prob. Hb. perspective, s. M’Neile, comm. ad loc).
    ⑦ distributive marker: w. numbers εἰς is distributive ‘-fold’ (cp. ἐστρίς ‘until three times’ Pind., O. 2, 68; GDI IV p. 884, n62, 36 [IV B.C.]) Mk 4:8 v.l. (otherw. ἐς τετρακοσίους, ἐς ὀγδοήκοντα about 400, about 80: Arrian, Anab. 5, 15, 2; 6, 2, 4; 7, 20, 3).
    ⑧ The predicate nom. and the predicate acc. are somet. replaced by εἰς w. acc. under Semitic influence, which has strengthened Gk. tendencies in the same direction:
    ⓐ predicate nom.
    α. w. γίνεσθαι (PFay 119, 34 [100 A.D.] ἵνα μὴ εἰς ψωμίον γένηται; Wsd 14:11; 1 Macc 1:36; 10:70; Jdth 5:10, 18 al.) Mt 21:42 (Ps 117:22). ἐγένετο εἰς δένδρον Lk 13:19; cp. J 16:20; Ac 5:36; Rv 8:11; 16:19.
    β. w. εἶναι (Bar 2:23; Jdth 5:21, 24; Sir 31:10 et al.) Mt 19:5 (Gen 2:24); Lk 3:5 (Is 40:4); 2 Cor 6:18; Hb 1:5; 8:10 (in the last 3 pass. OT expressions are also reproduced). Not fr. the OT: 1J 5:8.
    γ. λογίζεσθαι εἰς (Wsd 2:16; 1 Macc 2:52) Ro 4:3 (Gen 15:6); cp. 2:26; 9:8. λ. εἰς οὐθέν (Is 40:17; Wsd 3:17; cp. 9:6) Ac 19:27.
    ⓑ predicate acc. (Heliod. 6, 14, 1 τ. πήραν εἰς καθέδραν ποιησαμένη=she used the knapsack as a seat; Vett. Val. 59, 7; 1 Macc 10:54; 11:62; Jdth 5:11 al.; JosAs 13:12 παράθου με αὐτῷ εἰς παιδίσκην) ἐγείρειν τινὰ εἰς βασιλέα Ac 13:22 (cp. 1 Km 13:14). ἀνατρέφεσθαί τινα εἰς υἱόν 7:21 (cp. Ex 2:10). τέθεικά σε εἰς φῶς ἐθνῶν 13:47 (cp. Is 49:6). Cp. Mt 21:46; 1 Cl 42:4.—B-D-F §145; 157, 5; Rdm.2 20f; Mlt. 71f; Mlt-H. 462. Johannessohn, Kasus 4f.
    ⑨ marker of instrumentality, by, with (Arrian, Anab. 5, 12, 3 ἐς ἀκρίβειαν=with care; Vi. Aesopi I G 7 P. νικᾶν εἰς εὐσέβειαν πάντα ψόγον=overcome all censure with piety) εἰς διαταγὰς ἀγγέλων Ac 7:53 (=ἐν διαταγαῖς, B-D-F §206, 1). Sim. ὕπαγε εἰς εἰρήνην (1 Km 1:17) Mk 5:34; Lk 7:50; 8:48 (=ἐν εἰρήνῃ). Mlt-Turner 254f.
    ⑩ Other uses of εἰς
    ⓐ at, in the face of μετανοεῖν εἰς τὸ κήρυγμα repent at the proclamation Mt 12:41; Lk 11:32; cp. Ro 4:20 and perh. Mt 3:11. JMantey, JBL 70, ’51, 45–48, 309–11 argues for a causal use here because of the proclam., with reff.; against him RMarcus, ibid. 129f; 71, ’52, 43f; JDavis, Restoration Qtrly 24, ’81, 80–88.
    ⓑ for βαπτίζω εἰς s. βαπτίζω 2c.
    ⓒ μένειν εἰς remain with (PFay 111, 12 [95/96 A.D.]) so perh. J 6:27.
    ⓓ in pregnant constructions: σῴζειν εἰς bring safely into 2 Ti 4:18 (cp. X., An. 6, 4, 8; Diod S 2, 48; Cebes 27; SIG 521, 26 [III B.C.], OGI 56, 11; 4 Macc 15:3). διασῴζειν 1 Pt 3:20 (cp. Gen 19:19). μισθοῦσθαι ἐργάτας εἰς τ. ἀμπελῶνα to go into the vineyard Mt 20:1. ἐλευθεροῦσθαι εἰς be freed and come to Ro 8:21. ἀποδιδόναι τινὰ εἰς Αἴγυπτον Ac 7:9 (cp. Gen 37:28). ἔνοχος εἰς τ. γέενναν Mt 5:22; cp. 10:9; Mk 6:8; J 20:7.—DELG. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > εἰς

  • 5 προς-άρχομαι

    προς-άρχομαι, = ἐπάρχομαι, widmen, darreichen, ταῠτα τῷ ἑταίρῳ σου εἰς βοήϑειαν προςηρξάμην κατ' ἐμὴν δύναμιν, Plat. Theaet. 168 c; vgl. Buttm. Lexil. I p. 103; Heindorf wollte mit Schneider προςηρκεσάμην lesen.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προς-άρχομαι

  • 6 δια-πίπτω

    δια-πίπτω (s. πίπτω), 1) durchfallen, d. i. a) entkommen, ἐν τῇ μάχῃ, Xen. Hell. 3, 2, 3; π ρὸς τοὺς ἑαυτῶν, sich durchschlagen zu den Ihrigen, 4, 3, 11, u. öfter; Pol. 1, 86, 4; auch = verloren gehen, z. B. von Büchern, Sp. – b) sich in seinen Erwartungen betrügen, Unglück haben, Ar. Equ. 692; nach Suid. διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος; auch absol., sich irren, D. L. 5, 6; mißlingen, τὸ συκοφάντημα αὐτῷ διέπιπτεν Aesch. 2, 39; τὰ κατὰ τὴν βοήϑειαν διέπεσε τοῖς βασιλεῦσι Pol. 29, 10; vgl. 5, 26, 6; τὸ βούλευμα, Dion. Hal. 3, 28, u. a. Sp.; auch διαπίπτειν τῆς δόξης, um den Ruhm kommen, Aeschin. Ep. Socr. 22. – 2) zerfallen, καὶ διαλύεσϑαι Plat. Phaedr. 80 c. – 3) von einem Gerüchte, sich verbreiten, λόγου διαπεσόντος εἰς τὸ στράτευμα Plut. Galb. 22.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > δια-πίπτω

  • 7 ἀπ-εῖπον

    ἀπ-εῖπον ( εἶπον), Hom. ἀπέειπε (ν) Iliad. 7, 416. 9, 431. 675 Od. 16, 340, ἀπειπέμεν Od. 1, 91, ἀπειπόντος Iliad. 19, 75, ἀποείπω Od. 1, 373, ἀποείπῃ Iliad. 9, 510, ἀποείποι 23, 361, ἀπόειπε 1, 515 u. v. l. 3, 406, ἀποειπεῖν 9, 309, μῆνιν ἀποειπών 19, 35; dazu fut. ἀπερῶ, perf. ἀπείρηκα, praes. ἀπόφημι u. ἀπαγορεύω, w. m. s., 1) aussprechen, vollständig berichten, ἀγγελίην Il. 7, 416; πᾶσαν ἐφημοσύνην Od. 16, 340; μῠϑον ἀπηλεγέως, gerad' mit der Sprache herausgehen, Il. 9, 309, vgl. Od. 1, 373; Iliad. 9, 431 μάλα γὰρ κρατερῶς ἀπέειπεν; ἀληϑείην 23, 361. – 2) absagen, verweigern, κατάνευσον ἢ ἀπόειπε Il. 1, 515; ἤ ῥ' ἐϑέλει ἦ ἀπέειπε 9, 675; στερεῶς 9, 510; ξύμφαϑι ἢ ἄπειπε Plat. Rep. VII, 523 a; τὴν βοήϑειαν Plut. Timol. 2. – 3) untersagen, verbieten, μνηστήρεσσιν ἀπειπέμεν Od. 1, 91; τί, Plat. Rep. I, 337 c; ἀπείρηται τοῠτο τῷ νόμῳ Xenarch. com. Ath. VI, 225 d; bes. mit μή u. inf., ἀπεῖπον αὐτῷ μὴ ποιεῖν ἔτι Diphil. Ath. VI, 227 (V. 8); ἄπειπε ὅπλα μὴ ἐκτῆσϑαι Her. 1, 155; τοῖς ναυκλήροις ἀπεῖπε μὴ διάγειν Xen. An. 7, 2, 12; μηδενὸς ἅπτεσϑαι Lac. 7, 2; Dem. 23, 183 u. öfter; der bloße inf., Soph. O. C. 1757; Pol. 2, 52. – 4) sich lossagen von etwas, etwas aufgeben, μῆνιν Iliad. 19, 75; μῆνιν Ἀγαμέμνονι 19, 35; 3, 406 V. l. ϑεῶνδ' ἀπόειπε κελεύϑους: Aristarch las nach Scholl. Didym. ἀπόεικε κελεύϑου, weiche vom Pfade zu den Göttern, für ἀπόειπε κελεύϑους kannte Didymus gar keine Auctorität; φίλοις Eur. Med. 456; υἱὸν ὑπὸ κήρυκος, sich von ihm lossagen (ἀποκηρύσσω), Plat. Legg. XI, 928 d; vgl. Eur. Alc. 749; γυναῖκα, sich von der Frau lossagen, Plut. Luc. 38; προξενίαν Thuc. 5, 43. 6, 89; τὴν στρατηγίαν Xen. An. 7, 1, 41; ἀρχήν, niederlegen, Arist.; c. part., ἰόντες Plat. Lys. 219 c. Her. braucht so das med. ἀπείπασϑαι, z. B. υἱόν 1, 59; ὄψιν, durch Opfer den Traum von sich entfernen, 5, 56; ebenso Pol. φιλίαν 33, 10; auch für läugnen, 5, 50, u. verweigern, verschmähen, τὴν δωρεάν 23, 9; τὴν διαλύτρωσιν 6, 58; ἀπείπασϑαι πᾶσαν ἐλπίδα, aufgeben, Plut. Demetr. 45; vgl. Her. 1, 205. 6, 100. – 5) versagen, ermüden, Soph. Tr. 786; σώμασι Isocr. 4, 92; χρήμασιν ἀπειρηκότες Dem. 3, 8; erliegen, ἄλγει Eur. Hec. 942; ὑπὸ πλήϑους κακῶν Xen. Hell. 6, 3. 15; τούτῳ ἀπειπόντες, darüber in Verzweiflung, Plat. Menex. 243 a; absolut, Dem. 54, 25; bes. c. partic., πρὶν ἂν σκοπῶν ἀπείπ ῃ τις Plat. Phaed. 85 c; vgl. Crat. 421 e. So ὅταν ἀπειρήκωσιν ἐν τοῖς δράμασιν Antiphan. Ath. VI, 222 c neben ὅταν μηδἐν δύνωντ' εἰπεῖν ἔτι. Auch ἀπειπεῖν πρὸς τὸν φόνον, des Mordens müde sein, Plut. Conv. 18.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀπ-εῖπον

  • 8 ἐρανίζω

    ἐρανίζω, Beiträge, bes. an Geld, einsammeln, einfordern, φίλον παρὰ φίλοις Plat. Legg. XI, 915 e, wofür Dem. ep. 3 p. 644, 11 τοὺς φίλους ἐρανίσας, die Freunde darum bittend, oder von den Freunden es einsammelnd, sagt, wie D. Cass. 49, 3; στεφάνους Aesch. 3, 45, erbetteln; ähnl. περίεργον οὐδὲν οὐδὲ περιττὸν εἰς τὸ εἶδος ἠράνιζεν, sie borgte sich keinen überflüssigen, fremden Schmuck für ihre Schönheit, Ael. V. H. 12, 1; – τινί, für Jem. Beiträge sammeln, ihm durch Beiträge beistehen, Dem. 39, 18, was Harpocr. ἀποδιδοὺς βοήϑειαν αὐτοῖς erkl.; auch πολλοὺς ἐρανίζειν, in dieser Bdtg, Antiph. 2 β 12; pass., durch Beiträge unterstützt werden, ὑπὸ τῶν συγγενῶν, Sp.; so sagt Antiphil. 31 (IX, 277) von einem angeschwollenen Gießbache ϑολεραῖς ἠράνισαι νεφέλαις. – Med. für sich Beiträge sammeln, einfordern, Πρωταγόρας καὶ Πρόδικος ἠρανίζοντο, ließen sich ihre Beiträge bezahlen, D. L. 9, 50; παρὰ τῶν μαϑητῶν φόρους Poll. 4, 43; Plut. übertr., πανταχόϑεν ἡδονὴν ἐρανίζεσϑαι, sich von allen Seiten her Sinnenlust verschaffen, Luc. vit. auct. 12. – Uebh. sammeln, zusammenbringen, Sp.; vereinigen, Philp. u. Plat. ep. (IX, 11. 13).

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐρανίζω

  • 9 ἐφ-ορμέω

    ἐφ-ορμέω, ion. ἐπορμέω, mit dem Schiffe vor Anker liegen, gew. in feindlicher Absicht, um den Feind zu blokiren oder zu beobachten, ἐφορμεῖν καὶ τοῦ πορϑμοῦ κρατεῖν Thuc. 4, 24, τῷ λιμένι, den Hafen blokiren, 7, 3 (wie Nic. 3 (V, 44) u. D. Sic. 19, 49); eben so absolut, 1, 116, wo der Schol. εἰς ἐπίϑεσιν εἶναι, πολιορκεῖν erkl.; ἐπὶ τῇ Μιλήτῳ τῷ ναυτικῷ ἐφορμεῖν 8, 30. Da ἐφορμᾶν bei Thuc. nicht vorkommt, ist ἢν ἐφορμῶσιν αὐτοῖς (so für αὐτούς zu schreiben) = auch wenn sie dieselben blokiren sollten, 3, 31; ἐπεὶ οἱ ἐφορμοῠντες ὀλιγώρως εἶχον, ἐξέπλευσαν Xen. Hell. 1, 6, 20; ἐπὶ τῷ λιμένι 6, 2, 7; τῷ στόλῳ τοὺς 'Ρωμαίους ἐπὶ τοῦ στόματος ἐφορμεῖν Pol. 1, 46, 5; – ἐφ' ἣν βοήϑειαν αἱ τριήρεις ὅμως ἐφώρμουν Dem. 19, 322; übertr., τοῖς καιροῖς ἐφορμεῖν, aufpassen, auflauern, 3, 7; vgl. Soph. μηδέ με φύλασσ' ἐφορμῶν, bewachend, gleichsam blokirt haltend, O. C. 816; – anlanden, Xen. Lac. 2, 13, wie auch Thuc. 6, 49 ἐφορμηϑέντες erkl. wird, wo Schäfer ἐφορμισϑέντες ändert; sonst bedeutet das pass. bei Thuc. blokirt gehalten werden, 1, 142. 8, 20.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐφ-ορμέω

  • 10 θολος

         θόλος
        I
         или θολός ἥ тол
        1) куполообразная постройка во дворе, служившая кладовой или кухней
        2) в Афинах - куполообразное здание, в котором обедали на государственный счет пританеи Plat. и государственные писцы Dem.
        II
        и θολός ὅ
        1) чернильная жидкость (сепии и др.)
        

    (πρὸς βοήθειαν καὴ σωτηρίαν ἔχει ταῦτα - sc. ἥ σηπία καὴ οἱ πολύποδες - τὸν καλούμενον θολόν Arst.; ζοφερὰ ὑγρότης, ἥν θόλον καλοῦσιν Plut.)

        2) пузырь с чернильной жидкостью

    Древнегреческо-русский словарь > θολος

  • 11 ξυμβαλλω

        (fut. συμβαλῶ, aor. συνέβαλεν, pf. συμβέβληκα; pass.: aor. συνεβλήθην, pf. συμβέβλημαι) тж. med.
        1) накоплять, собирать, насыпать
        

    κριθαὴ ἵπποις συμβεβλημέναι πολλαί Xen. — большие запасы ячменя для лошадей;

        ξ. τι εἰς ταὐτόν Plat. — сводить к одному;
        συμβάλλεσθαι χρήματα Xen. — собирать между собой деньги

        2) присоединять, добавлять
        

    δάκρυα δάκρυσι σ. Eur. — непрерывно лить слезы;

        μέρος συμβάλλεσθαι πρός и εἴς τι Plat. или τινος Dem. — присоединять свою долю к чему-л., перен. содействовать чему-л.;
        ξυμβάλλεσθαι γνώμην περί τινος Plat. — высказывать мнение о чем-л.

        3) подавать, оказывать
        4) med. содействовать, способствовать
        

    (εἴς τι Xen., Plat.)

        5) med. договариваться, уславливаться, приходить к соглашению
        

    ξυμβαλέσθαι ποττὼς (= πρὸς τοὺς) Ἀργείως Thuc. — заключить соглашение с аргивянами;

        συνεβάλοντο λόφον, εἰς ὃν δέοι πάντας ἁλίζεσθαι Xen. — договорились о холме, на котором все должны были собраться

        6) соединять
        βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ Aesch. — смежить вежды во сне;
        συμβαλεῖν τὸ ὄμμα Aesch. — закрыть глаза (ср. 17);
        δεξιὰς συμβαλεῖν ἀλλήλοισι Eur. — обменяться рукопожатием

        7) обменивать(ся)
        

    σ. πρὸς ἀλλήλους ἱμάτια Arph. — обмениваться одеждами;

        σ. λόγους τινί Eur. — беседовать с кем-л.;
        τὰ ἀγοραῖα ξυμβολαίων πρὸς ἀλλήλους σ. Plat. — находиться в торговых взаимоотношениях;
        σ. ἔπη κακά Soph. — отвечать бранью на брань;
        σ. ἔχθραν τινί Eur. — быть во вражде с кем-л.;
        συμβαλέσθαι λόγους περί τινος Xen. — побеседовать о чем-л.;
        8) переговариваться, разговаривать, беседовать
        

    (τινί Plut., NT.)

        9) ( о военных действиях) начинать, завязывать
        

    (πολεμον καὴ δηϊοτῆτα Hom.; ξυμβαλὼν μάχην τινί Eur.)

        10) одалживать, ссужать Isocr.
        

    δανεισμῷ σ. Plat. — ссужать под проценты;

        συμβόλαιον εἴς τι συμβεβλημένον Dem. — ссуда, данная под залог чего-л.;
        ὅ συμβαλών Dem. — заимодавец

        11) сталкивать, ударять друг о друга
        

    (ἀσπίδας Eur., Arph.)

        12) ссорить
        συμβαλεῖν Ἀλέξανδρον ἐν μέσσῳ καὴ Μενέλαον Hom. — вывести на единоборство Александра и Менелая;
        σ. σκύμνον λέοντος σκύλακι κυνός Her. — натравливать львенка на щенка;
        τοὺς ἀλεκτρυόνας σ. Xen. — стравливать петухов

        13) сопоставлять, сравнивать
        

    (τινα и τί τινι Her. или τι πρός τι Her., Plat.)

        14) предполагать, заключать, догадываться
        

    οὐκ εὔγνωστα συμβαλὼν ἔχω Eur. — я не в состоянии предположить ничего достоверного;

        τῷ δὲ τοῦτο συμβαλὼν ἔχεις ; Soph. — из чего ты делаешь это заключение?;
        οὐδ΄ ἔχω συμβαλέσθαι Her. — не могу догадаться;
        τῇδε συμβαλλόμενος Her. — придя к следующему заключению

        15) прикидывать, определять, оценивать
        

    (ἥ ὁδὸς ἀνὰ διηκόσια στάδια συμβέβληταί μοι Her.)

        ἐπὴ δακτύλων συμβάλλεσθαί τι Her. — считать что-л. по пальцам

        16) истолковывать, объяснять
        συμβάλλεσθαι περί τινος Xen. etc. — высказываться о чем-л.;
        οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι τὸ πρῆγμα Her. — они не могли объяснить себе происшедшего;
        τὰ λεγόμενα συμβάλλεσθαι Her. — обдумывать сказанное

        17) встречаться, сходиться
        

    (τὼ δ΄ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν Hom.)

        πολεμίοισι συμβαλεῖν Eur. — встретиться с врагами;
        ἔνθα δίστομοι συμβάλλουσιν ὁδοί Soph. — здесь встречаются оба пути;
        ποῖον ὄμμα συμβαλῶ ; Eur. — какими глазами я взгляну (на нее)? (ср. 6);
        οὕτω ἐχρῆτο τοῖς συμβάλλουσι Plut. — так он поступал с теми, с кем имел дело;
        συμβαλεῖν μάχεσθαι и εἰς μάχην Polyb., Hom.; — сойтись для боя;
        ὅ δὲ ξύμβλητο Νέστωρ Hom. — (им) повстречался Нестор;
        ὅτε κεν συμβλήσεαι αὐτῷ Hom. — если ты когда-л. встретишься с ним

        18) сходиться для боя, схватываться, завязывать бой
        

    (τινί Her., Aesch., Polyb. и πρός τινα Xen.)

    Древнегреческо-русский словарь > ξυμβαλλω

  • 12 παραπιπτω

        (fut. παραπεσοῦμαι, aor. 2 παρέπεσον)
        1) падать возле
        2) случаться, оказываться, (случайно) попадаться, встречаться
        

    κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς Her. — случайно встретившийся корабль;

        ὅπου ἂν παραπίπτῃ Xen. — где бы он ни попался;
        καιρὸς παραπεπτωκώς Dem. — представившийся (удобный) случай;
        τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ Plat. — о чем зашел разговор;
        πᾶν τὸ παραπίπτον или παραπεσόν Polyb., Plut. — все, что встречается или встречалось (на пути) (см. тж. παραπεσών);
        π. κατὰ βοήθειαν Polyb. — неожиданно приходить на помощь

        3) сталкиваться
        4) врываться, вторгаться
        

    (εἰς τὸ Σαμικόν, εἰς τέν ἄκραν Polyb.)

        5) обгонять, опережать
        6) отклоняться, уклоняться
        

    (τῆς ὁδοῦ, τῆς ἀληθείας Polyb.; παραπεσόντας πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν NT.)

        7) ошибаться, заблуждаться
        

    (ἔν τινι Xen.)

    Древнегреческо-русский словарь > παραπιπτω

  • 13 πεμπω

         πέμπω
        (fut. πέμψω - дор. πεμψῶ, aor. ἔπεμψα, pf. πέπομφα, ppf. ἐπεπόμφειν, эп. 3 л. sing. impf. iter. πέμπεσκε, эп. inf. praes. πεμπέμεν(αι), inf. fut. πεμψέμεναι; pass.: fut. πεμφθήσομαι, aor. ἐπέμφθην, pf. πέπεμμαι - 2 л. πέπεμψαι, ppf. ἐπεπέμμην; adj. verb. πεμπτός и πεμπτέος)
        1) посылать, отправлять
        

    (τινὰ ἐς Τροίην, Λυκίηνδε Hom.; π. Θήβας Soph.; τινὴ ξένια Xen.)

        π. κήρυκας περὴ σπονδῶν Xen. — посылать глашатаев для переговоров о мире;
        π. πρός и παρά τινα Xen., Thuc. — посылать к кому-л.;
        π. ἐπί τινα Thuc. — посылать за кем-л.;
        π. ἐπὴ βοήθειαν Xen. — посылать за помощью;
        πέμπεσθαί τινα ἐπί τινα Soph. — посылать кого-л. от себя к кому-л.;
        π. τινὰ ὁδόν Soph. — отправлять кого-л. в путь;
        π. εἰς διδασκάλων Plat. — посылать в школу;
        ἄλλον π. ἱκανέμεν (τινά) Hom. — отправить кого-л. к другому, т.е. отказать в гостеприимстве;
        πέμπει κελεύον Thuc. — он посылает приказание;
        πέμπων ἐκέλευε Xen. — он велел через посла;
        πέμψας πρὸς τὸν ναύαρχον, ἐδεῖτο διαβιβάσαι τὸ στράτευμα Xen. — (Фарнабаз) посылает к наварху с просьбой увести войско;
        πέμπεσθαί τινα Soph. — посылать за кем-л., отзывать кого-л. обратно;
        τί χρῆμ΄ ἐπέμψω τὸν ἐμὸν ἐκ δόμων πόδα ; Eur. — зачем ты послала за мной?

        2) ниспосылать

    (κακόν τινι Hom.; ὀνείρατα Soph.; φόβον Plat.)

     ; даровать
        

    (ὄλβον Pind.; ἀλκάν Soph.)

        3) сопровождать, провожать, отвозить
        

    (τινὰ σὺν νηῒ ἐς Χρύσην Hom.; πέμψον με πρὸς οἴκους Soph.)

        γῆς τινα π. ἄποικον Soph. — отправлять кого-л. в изгнание

        4) культ. сопровождать в торжественной процессии, торжественно справлять

    (πομπήν Her.; χορούς Eur.; Παναθήναια Men.; θρίαμβον Plut.)

     ; pass. πέμπεσθαι Her. быть носимым в торжественной процессии
        5) испускать, издавать
        

    (ἰαχάν Aesch.)

    Древнегреческо-русский словарь > πεμπω

  • 14 προσαρκεω

        приходить на помощь, помогать
        

    (τινι Soph.)

        ὡς θέλοντος ἂν ἐμοῦ π. πᾶν Soph. — ибо я желал бы помочь всем, (чем могу);
        εἰς βοήθειαν π. τινι Plat. — оказывать кому-л. помощь

    Древнегреческо-русский словарь > προσαρκεω

  • 15 προσαρχομαι

        (aor. προσηρξάμην) оказывать, подавать
        

    π. εἰς βοήθειάν τινι Plat. — оказывать кому-л. помощь (v. l. - προσηρκεσάμην к προσαρκέω)

    Древнегреческо-русский словарь > προσαρχομαι

  • 16 συμβαλλω

        (fut. συμβαλῶ, aor. συνέβαλεν, pf. συμβέβληκα; pass.: aor. συνεβλήθην, pf. συμβέβλημαι) тж. med.
        1) накоплять, собирать, насыпать
        

    κριθαὴ ἵπποις συμβεβλημέναι πολλαί Xen. — большие запасы ячменя для лошадей;

        ξ. τι εἰς ταὐτόν Plat. — сводить к одному;
        συμβάλλεσθαι χρήματα Xen. — собирать между собой деньги

        2) присоединять, добавлять
        

    δάκρυα δάκρυσι σ. Eur. — непрерывно лить слезы;

        μέρος συμβάλλεσθαι πρός и εἴς τι Plat. или τινος Dem. — присоединять свою долю к чему-л., перен. содействовать чему-л.;
        ξυμβάλλεσθαι γνώμην περί τινος Plat. — высказывать мнение о чем-л.

        3) подавать, оказывать
        4) med. содействовать, способствовать
        

    (εἴς τι Xen., Plat.)

        5) med. договариваться, уславливаться, приходить к соглашению
        

    ξυμβαλέσθαι ποττὼς (= πρὸς τοὺς) Ἀργείως Thuc. — заключить соглашение с аргивянами;

        συνεβάλοντο λόφον, εἰς ὃν δέοι πάντας ἁλίζεσθαι Xen. — договорились о холме, на котором все должны были собраться

        6) соединять
        βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ Aesch. — смежить вежды во сне;
        συμβαλεῖν τὸ ὄμμα Aesch. — закрыть глаза (ср. 17);
        δεξιὰς συμβαλεῖν ἀλλήλοισι Eur. — обменяться рукопожатием

        7) обменивать(ся)
        

    σ. πρὸς ἀλλήλους ἱμάτια Arph. — обмениваться одеждами;

        σ. λόγους τινί Eur. — беседовать с кем-л.;
        τὰ ἀγοραῖα ξυμβολαίων πρὸς ἀλλήλους σ. Plat. — находиться в торговых взаимоотношениях;
        σ. ἔπη κακά Soph. — отвечать бранью на брань;
        σ. ἔχθραν τινί Eur. — быть во вражде с кем-л.;
        συμβαλέσθαι λόγους περί τινος Xen. — побеседовать о чем-л.;
        8) переговариваться, разговаривать, беседовать
        

    (τινί Plut., NT.)

        9) ( о военных действиях) начинать, завязывать
        

    (πολεμον καὴ δηϊοτῆτα Hom.; ξυμβαλὼν μάχην τινί Eur.)

        10) одалживать, ссужать Isocr.
        

    δανεισμῷ σ. Plat. — ссужать под проценты;

        συμβόλαιον εἴς τι συμβεβλημένον Dem. — ссуда, данная под залог чего-л.;
        ὅ συμβαλών Dem. — заимодавец

        11) сталкивать, ударять друг о друга
        

    (ἀσπίδας Eur., Arph.)

        12) ссорить
        συμβαλεῖν Ἀλέξανδρον ἐν μέσσῳ καὴ Μενέλαον Hom. — вывести на единоборство Александра и Менелая;
        σ. σκύμνον λέοντος σκύλακι κυνός Her. — натравливать львенка на щенка;
        τοὺς ἀλεκτρυόνας σ. Xen. — стравливать петухов

        13) сопоставлять, сравнивать
        

    (τινα и τί τινι Her. или τι πρός τι Her., Plat.)

        14) предполагать, заключать, догадываться
        

    οὐκ εὔγνωστα συμβαλὼν ἔχω Eur. — я не в состоянии предположить ничего достоверного;

        τῷ δὲ τοῦτο συμβαλὼν ἔχεις ; Soph. — из чего ты делаешь это заключение?;
        οὐδ΄ ἔχω συμβαλέσθαι Her. — не могу догадаться;
        τῇδε συμβαλλόμενος Her. — придя к следующему заключению

        15) прикидывать, определять, оценивать
        

    (ἥ ὁδὸς ἀνὰ διηκόσια στάδια συμβέβληταί μοι Her.)

        ἐπὴ δακτύλων συμβάλλεσθαί τι Her. — считать что-л. по пальцам

        16) истолковывать, объяснять
        συμβάλλεσθαι περί τινος Xen. etc. — высказываться о чем-л.;
        οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι τὸ πρῆγμα Her. — они не могли объяснить себе происшедшего;
        τὰ λεγόμενα συμβάλλεσθαι Her. — обдумывать сказанное

        17) встречаться, сходиться
        

    (τὼ δ΄ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν Hom.)

        πολεμίοισι συμβαλεῖν Eur. — встретиться с врагами;
        ἔνθα δίστομοι συμβάλλουσιν ὁδοί Soph. — здесь встречаются оба пути;
        ποῖον ὄμμα συμβαλῶ ; Eur. — какими глазами я взгляну (на нее)? (ср. 6);
        οὕτω ἐχρῆτο τοῖς συμβάλλουσι Plut. — так он поступал с теми, с кем имел дело;
        συμβαλεῖν μάχεσθαι и εἰς μάχην Polyb., Hom.; — сойтись для боя;
        ὅ δὲ ξύμβλητο Νέστωρ Hom. — (им) повстречался Нестор;
        ὅτε κεν συμβλήσεαι αὐτῷ Hom. — если ты когда-л. встретишься с ним

        18) сходиться для боя, схватываться, завязывать бой
        

    (τινί Her., Aesch., Polyb. и πρός τινα Xen.)

    Древнегреческо-русский словарь > συμβαλλω

  • 17 υστεριζω

        1) приходить (слишком) поздно, запаздывать Thuc., Xen.
        

    ὑ. τοῦ δείπνου Plut. — опаздывать к обеду;

        ὑ. τὸ εἰδέναι Xen. — получать запоздалые сведения

        2) упускать
        

    (ἐν τοῖς καιροῖς Xen., Arst. и τῶν καιρῶν Dem.)

        πρὸς ἅπασαν βοήθειαν ὑ. Plut. — опоздать с оказанием хоть какой-л. помощи;
        κραυγῇ οὐδὲν ὑστεριζούσῃ τοῦ λαγῶ Xen. — с криком и не отставая ни на шаг от зайца

        3) отставать, уступать, быть ниже
        

    (τινός Isocr., Xen.)

        4) не иметь, быть лишенным

    Древнегреческо-русский словарь > υστεριζω

  • 18 βοάω

    βοάω, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. βοάᾳ, [ per.] 3pl. βοόωσιν, part. βοόων, Il.14.394, 17.265, 15.687: [dialect] Ion.[tense] impf.
    A

    βοάασκε A.R.2.588

    : [tense] fut.

    βοήσομαι Th.7.48

    , etc.; [dialect] Dor.

    βοάσομαι Ar.Nu. 1154

     (lyr.); later

    βοήσω A.R.3.792

    , AP7.32 (Jul.), etc. (

    βοάσω E. Ion 1447

     (lyr.) is [tense] aor. subj.): [tense] aor.

    ἐβόησα Il.11.15

    , S.Tr. 772, etc.; [dialect] Ep.

    βόησα Il.23.847

    ; [dialect] Dor.

    βόασα B.16.14

    ; [dialect] Ion.

    ἔβωσα Il.12.337

    , Hdt.1.146, Hippon. 1, Herod. 3.23; sts.in Com., Cratin. 396, Ar. Pax 1155: [tense] pf.

    βεβόηκα Philostr.VS2.1.11

    :—[voice] Med.,

    βοώμενος Ar.V. 1228

     (perh. [voice] Pass.): [dialect] Ep.[tense] aor.

    βοήσατο Q.S.10.465

    , [dialect] Ion.

    ἐβώσατο Theoc. 17.60

    ; part.

    βοησάμενος Ant.Lib.25.3

    :—[voice] Pass., [dialect] Ion. [tense] aor.

    ἐβώσθην Hdt.6.131

    : [tense] pf.

    βεβόημαι AP7.138

     ([place name] Aceratus), [dialect] Ion. part.

    βεβωμένος Hdt.3.39

    : [tense] plpf.

    ἐβεβόητο Paus.6.11.3

    :—cry aloud, shout,

    ὀξὺ βοήσας Il.17.89

    ;

    ὅσσον τε γέγωνε βοήσας Od.6.294

    ;

    πᾶσα γὰρ πόλις βοᾷ A. Ag. 1106

     (lyr.);

    ὡς δράκων β. Id.Th. 381

    ; β. γραμμάτων ἐν ξυλλαβαῖς ib. 468; οἱ βοησόμενοι men ready to shout (in the ἐκκλησία), D. 13.20; ὁ δῆμος ἐβόησευ .., of acclamations, POxy.41.19 (iii/iv A. D.), cf. Charito 1.1, al., IG12(9).906 (Chalcis, iii A. D.).
    2 of things, roar, howl, as the wind and waves,

    οὔτε.. κῦμα τόσον βοάᾳ ποτὶ χέρσον Il.14.394

    ; resound, echo,

    ἀμφὶ δέ τ' ἄκραι ἠϊόνες βοόωσιν 17.265

    ;

    βοᾷ δὲ πόντιος κλύδων A.Pr. 431

     (lyr.), etc.; βοᾷ δ' ἐν ὠσὶ κέλαδος rings, Id.Pers. 605; τὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν, αὐτὸ γὰρ βοᾷ it proclaims itself, Ar.V. 921;

    φαίνεται αὐτὰ τὰ στοιχεῖα βοᾶν ὡς ἑλκόμενα Arist. Metaph. 1091a10

    .
    II c. acc. pers., call to one, call on, Pi. P.6.36, E.Med. 205 (lyr.), Hdt.8.92, X.Cyr.7.2.5, Herod.4.41:— [voice] Med. βοησάμενοι δαίμονας Ant.Lib.l.c.
    2 c. acc., call for, shout out for, S.Tr. 772;

    β. τὴν βοήθειαν Hell.Oxy.10.2

    .
    3 c. acc. cogn.,

    β. βοάν Ar.Nu. 1153

     (lyr.); β. μέλος, ἰωάν, S.Aj. 976, Ph. 216 (lyr.);

    β. λοιγόν A.Ch. 402

     (lyr.);

    ἄλγος E.Tr. 1310

    (lyr.): c. dupl. acc., βοάσαθ' ὑμέναιον ἀοιδαῖς ἰαχαῖς τε νύμφαν sound aloud the bridal hymn in honour of the bride, ib. 335 (lyr.);

    ἔλεγον ἰήϊον ἐβόα κίθαρις E.Hyps. Fr.3(1)

    .iii 10.
    4 noise abroad, celebrate, ἡ ῥάφανος ἣν ἐβοᾶτε Alex. 15.7;

    πρήγματα βεβωμένα ἀνὰ Ἰωνίην Hdt.3.39

    ;

    ἐβώσθησαν ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα Id.6.131

    ;

    οἱ βοηθέντες ἐπὶ χρήμασι Lib.Or.59.155

    ; βεβοῆσθαι ἀπὸ τοῦ Μαραθῶνος, ἐκ τῶν ἀδικημάτων, Id.Decl.11.18, 5.53.
    5 c. inf., cry aloud or command in aloud noice to do a thing, S.OT 1287, E.Andr. 297 (lyr.);

    βοᾶν τινι ἄγειν X.An.1.8.12

    ; ἐβόων ἀλλήλοις μὴ θεῖν ib.19; also, cry aloud that.., Epicrat.11.31(anap.); β. ὅτι .. X. An.1.8.1, Antiph.125.5.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βοάω

  • 19 βοήθεια

    βοήθ-εια, ἡ ([dialect] Dor. [full] βοάθοια SIG421.36 ([place name] Thermon)),
    A help, aid, Th.2.22, etc.;

    β. τῷ λόγῳ πρός τινα Pl.Prm. 128c

    ;

    ἡ ὑπὲρ τῶν δικαίων β. D.56.15

    ; βοήθειαν ἔχειν πρὸς ὑγίειαν, πρὸς τὴν ἑκάστου ὑπερβολὴν μηχανᾶσθαι, Arist.PA 651b1, 652a32: nom.sg., as exclamation 'help!', Plb.13.8.5: pl., Gorg.Pal.33, D.18.302, Arist. Rh. 1383a29;

    αἱ πρὸς εὔπλοιαν β. Ph.2.46

    , cf. Act.Ap.27.17.
    2 medical aid, cure,

    κίνδυνος ἰσχυρότερος πάσης β. Plu.Alex.19

    .
    II force of auxiliaries,

    ἡ παρὰ Διονυσίου β. X.HG7.1.20

    ;

    νεῶν β. Th.4.8

    : opp. regular forces, D.4.32.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βοήθεια

  • 20 διχῆ

    δῐχῆ, Adv.
    A = δίχα, in two, asunder, A.Supp. 544 (lyr.), Pl.Ti. 620, etc.
    2 in two ways,

    δ. ἐπονομασθῆναι Id.R. 445d

    ;

    δεῖ δ. τὴν βοήθειαν εἶναι D.1.18

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διχῆ

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • βοήθειαν — βοήθεια help fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ГОЛОСОВАНИЕ КАМНЯМИ —    • Ψηφίζεσιθαι,          в противоположность голосованию через поднятие рук (см. Χειροτονία, Хиротония, и Έκκλησία, Экклесия, 5), означает голосование камешками (ψη̃φοι), которые бросались в голосовую урну (υ̉δρία). По случаю суда над… …   Реальный словарь классических древностей

  • μακραίνω — και μακρύνω (Α μακρύνω, Μ μακραίνω) [μάκρος] 1. δίνω σε κάτι έκταση ή διάρκεια, παρατείνω (α. «πολύ τή μάκρυνες την περιγραφή» β. «οἱ ἁμαρτωλοὶ ἐμάκρυναν τὴν ἀνομίαν αὐτῶν», ΠΔ) 2. θέτω μακριά ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα, απομακρύνω, απωθώ, αποσύρω …   Dictionary of Greek

  • παραπίπτω — ΝΜΑ πέφτω παράμερα, παραπέφτω, χάνομαι («ἡ ἀκολουθία τοῡ ἁγίου... παραπεσοῡσα οὐχ εὑρίσκετο», Ευστ.) μσν. αρχ. αμαρτάνω αρχ. 1. πέφτω κοντά ή δίπλα σε κάποιον ή σε κάτι («ἐγγὺς δὲ τῶν τειχῶν τὸ σῶμα... παραπεπτωκός», Πλούτ.) 2. έρχομαι… …   Dictionary of Greek

  • παρεδρία — και ιων. τ. παρεδρίη, ἡ, ΜΑ [πάρεδρος] μσν. η διαρκής τήρηση, η συνεχής εκτέλεση («τῇ τοῡ νόμου τούτου παρεδρίᾳ», Ευστ.) αρχ. 1. η παρεδρεία, η συγκαθεδρία 2. η υπηρεσία («ἡ τῶν Γάλλων παρεδρία») 3. η διαρκής παρουσία («ἡ φύσις μηχανᾱται πρὸς τὴν …   Dictionary of Greek

  • πνιγμός — Είναι ο τύπος ασφυξίας που προκαλείται όταν υγρά κυρίως μέσα παρακωλύουν την είσοδο αέρα στις αναπνευστικές οδούς. Γενικά αυτό συμβαίνει όταν ολόκληρο το σώμα βυθιστεί στο νερό, αν και, σπανιότερα, ο π. προκαλείται και όταν είναι βυθισμένα σ’ ένα …   Dictionary of Greek

  • υπογράφω — ὑπογράφω ΝΜΑ [γράφω] 1. γράφω με το ίδιο μου το χέρι το όνομά μου στο τέλος κειμένου ή εγγράφου, βάζω την υπογραφή μου (α. «πρέπει να υπογράψω όλα τα έγγραφα σήμερα» β. «Κύριλλος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ὑπέγραψα», Σύν. Εφ. γ. «ὁ δεῑνα ὑπέγραψα… …   Dictionary of Greek

  • АФОН — [Св. Гора; греч. ̀ρδβλθυοτεΑθως, ̀λδβλθυοτεΑγιον ̀ρδβλθυοτεΟρος], крупнейшее в мире средоточие правосл. монашества, расположенное в Греции на п ове Айон Орос (Св. Гора, Афонский п ов). Находится под церковной юрисдикцией К польского Патриархата.… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»