-
101 celery
s.apio. -
102 celery root
s.apio-nabo, Apium graveolens rapaceum. -
103 celery seed
s.semilla de apio. -
104 knob celery
s.apio-nabo, Apium graveolens rapaceum. -
105 smallage
s.apio particularmente en estado silvestre. -
106 turnip-rooted celery
s.apio-nabo, Apium graveolens rapaceum. -
107 ape
ape: prohibe, compesce, Paul. ex Fest. p. 22 Müll.; v. apio. -
108 apo
I.A.. To fasten, attach, join, bind, tie to (syn.: ligo, adligo, jungo, conjungo, recto): comprehendere antiqui vinculo apere dicebant, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll.; cf. apex; used only in part. perf. pass. aptus (the P. a. v. infra):B.uteri terrae radicibus apti,
fastened to the earth, Lucr. 5, 808 (Lachm., terram and apti = adepti):bracchia validis ex apta lacertis,
united with the strong shoulders, id. 4, 829:gladium e lacunari setā equinā aptum demitti jussit,
Cic. Tusc. 5, 21, 62:linguam vinclis de pectore imo aptis moveri,
Gell. 1, 15.—Trop.: ex aliquā re (like pendere ex aliquā re), depending upon, arising from (so only in Cic.):II.rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae,
Cic. Tusc. 5, 25, 70:honestum, ex quo aptum est officium,
id. Off. 1, 18, 60; id. Fin. 2, 14, 47:ex quā re (sc. virtute) una vita omnis apta sit,
id. Ac. 2, 10, 31:causa ex aeternis causis apta,
id. Fat. 15, 34:cui viro ex se apta sunt omnia, etc.,
id. Tusc. 5, 12, 36 (as transl. of Plat. Menex. p. 302: Hotôi gar andri eis heauton anêrtêtai panta, etc.); cf. id. Fam. 5, 13.—Once also with pendere:non ex verbis aptum pendere jus,
Cic. Caecin. 18.—Also without ex:vitā modicā et aptā virtute perfrui,
Cic. Leg. 1, 21, 56:rudentibus apta fortuna,
id. Tusc. 5, 14, [p. 138] 40.—A.. Joined, bound, or tied together, connected:B.aptum conexum et colligatum significat,
Non. p. 234, 32 (so most freq. in Lucr.):conjugio corporis atque animae consistimus uniter apti,
Lucr. 3, 846; 5, 555; 5, 558:genus... validis aptum per viscera nervis,
bound together by the strong band of the sinews, id. 5, 928:quae memorare queam inter se singlariter apta,
id. 6, 1067 al.:facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:quā ex conjunctione caelum ita aptum est, ut, etc.,
id. Tim. 5:qui tam certos caeli motus, tamque omnia inter se conexa et apta viderit,
id. N. D. 2, 38, 97; Gell. 6, 2. —Trop.:III.omnia inter se apta et conexa,
Cic. Fin. 4, 19, 53:apta inter se et cohaerentia,
id. N. D 3, 1, 4:efficiatur aptum illud, quod fuerit antea diffiuens ac solutum,
id. Or. 70, 233.— Poet., with abl., endowed, furnished, or ornamented with something: fides alma, apta pinnis, furnished with wings, winged, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 105:stellis fulgentibus apta caeli domus,
the abode of heaven studded with glittering stars, Lucr. 6, 357 (cf. id. 5, 1205: stellis micantibus aethera fixum);imitated by Verg.: caelum stellis fulgentibus aptum,
Verg. A. 11, 202, and:axis stellis ardentibus aptus,
id. ib. 4, 482:veste signis ingentibus aptā,
Lucr. 5, 1428:magis apta figura,
id. 2, 814: lucus opacus teneris fruticibus aptus, Varr. ap. Non. p. 235, 9:Tyrio prodeat apta sinu,
Tib. 1, 9, 70.—Hence,aptus, a, um, P. a., pr., fitted to something; hence, suited, suitable, proper, apposite, fit, appropriate, adapted, conformable to (cf. accommodatus and appositus, 2.).A.In gen.: aptus is, qui convenienter alicui junctus est, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll. (so most freq. after the Cic. per.); constr. with ad or dat.; of persons always with dat.(α).With ad:(β).ossa habent commissuras ad stabilitatem aptas,
Cic. N. D. 2, 55, 139:in pulmonibus inest raritas quaedam ad hauriendum spiritum aptissima,
id. ib. 2, 55, 136:locus ad insidias aptior,
id. Mil. 20:calcei habiles et apti ad pedem,
id. de Or. 1, 54, 231:castra ad bellum ducendum aptissima,
Caes. B. C. 2, 37; so Vulg. 1 Par. 7, 40; ib. 2 Par. 26, 13:aptum ad proelium,
ib. 1 Reg. 14, 52:fornices in muro erant apti ad excurrendum,
Liv. 36, 23, 3 al. —With dat.:(γ).non omnia rebus sunt omnibus apta,
Lucr. 6, 961:aliis alias animantibus aptas Res,
id. 6, 773:initia apta et accommodata naturae,
Cic. Fin. 4, 17, 46:quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum,
id. Off. 1, 4, 13:haec genera dicendi aptiora sunt adulescentibus,
id. Brut. 95, 223; so id. ib. 62, 326; id. Tusc. 1, 36, 87; id. Or. 22, 1 al.:quod aetati tuae esset aptissimum,
id. Off. 1, 2, 4; so Nep. Att. 16, 1:apta dies sacrificio,
Liv. 1, 45:venti aptiores Romanae quam suae classi,
id. 25, 37 al.:notavi portus puppibus aptos,
Ov. M. 3, 596; 4, 160:armis apta magis tellus,
Prop. 4, 22, 19:aptum equis Argos,
Hor. C. 1, 7, 9:apta vinculo conjugali,
Vulg. Ruth, 1, 12; ib. Luc. 9, 62:aptus amicis,
Hor. S. 2, 5, 43 et saep.— Other constrr.:With in (cf. Rudd. II. p. 96, n. 60):(δ).in quod (genus pugnae) minime apti sunt,
Liv. 38, 21:formas deus aptus in omnes,
apt for, easily changed into, Ov. M. 14, 765:in ceteros apta usus,
Vulg. Deut. 20, 20:vasa apta in interitum,
ib. Rom. 9, 22.—With qui (cf. Zumpt, §(ε).568): nulla videbatur aptior persona, quae de illā aetate loqueretur,
Cic. Am. 1, 4:est mihi, quae lanas molliat, apta manus,
Ov. H. 3, 70.—Poet., with inf:(ζ).(Circe) apta cantu veteres mutare figuras,
Tib. 4, 1, 63:aetas mollis et apta regi,
Ov. A. A. 1, 10.— Esp. freq.,Absol., Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 235, 16:B.amor,
Prop. 4, 22, 42:saltus,
Ov. M. 2, 498:ars,
Tib. 1, 7, 60:apta oscula,
Tib. 1, 4, 54; Ov. H. 15, 132:lar aptus,
an extensive, satisfying possession, Hor. C. 1, 12, 43.—So in prose:aptus exercitus,
an army good in fight, ready for battle, Liv. 10, 25:tempus aptum,
the right time, id. 35, 19; so Vulg. Eccli. 20, 6 al.—Esp., in rhet., of the fitness, appropriateness of discourse:I.quid aptum sit, hoc est quid maxime decens in oratione,
Cic. de Or. 3, 55, 210; so apta oratio, which has the appropriate rhet. fulness and periodic rounding: numerosa et apta oratio, id. Or. 50, 168; cf. id. ib. 50, 70; so id. Brut. 17, 68:Thucydides verbis aptus et pressus,
exact and brief in expression, id. de Or. 2, 13, 56.—Hence, aptē, adv., closely, fitly, suitably, nicely, rightly.Lit.A.Absol.:B.atque ita apte cohaeret (mundi corpus), ut etc.,
Cic. Tim. 5: altera est nexa cum superiore et inde apteque pendens, id. ap. Non. p. 235, 18:capiti apte reponere,
Liv. 1, 34, 8.—With ad:C.apte convenire ad pedem,
Cic. Fin. 3, 14, 46.— Sup.,With inter:II. A.ut inter se quam aptissime cohaereant extrema (verba) cum primis etc.,
Cic. Or. 44, 149.—Absol.:B.facile judicabimus, quid eorum apte fiat,
Cic. Off. 1, 41, 146:quod est oratoris proprium, apte, distincte, ornate dicere,
id. ib. 1, 1, 2:apte et quiete ferre,
id. ib. 4, 17, 38:non equite apte locato,
Liv. 4, 37, 8:Qui doceant, apte quid tibi possit emi,
Ov. Am. 1, 8, 88:nec aliter imperium apte regi potest,
Curt. 8, 8, 13:floribus compositis apte et utiliter,
Plin. 11, 16, 16, § 46. — Comp.:qualia aptius suis referentur locis,
Plin. 2, 62, 62, § 153:Aptius haec puero, quam tibi, dona dabis,
Mart. 13, 26.—With dat.:C.si quid exierit numeris aptius,
Quint. 10, 12, 26.— Sup.:seruntur Parilibus tamen aptissime,
Plin. 19, 3, 24, § 69.—With ad:(ut) ad rerum dignitatem apte et quasi decore (loquamur),
Cic. de Or. 1, 32, 144:spolia ducis hostium caesi suspensa fabricato ad id apte ferculo gerens,
Liv. 1, 10, 5. -
109 apozema
ăpŏzĕma, ătis, n., = apozema, a decoction, Aem. Mac. Herb. c. de Apio. -
110 cingo
cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;I.Lat. curvus, and clingo,
Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).PropA.In gen.:B.quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,
i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,
id. Mil. 1, 1; cf.:judicium insolitā trepidum cinxere coronă,
Luc. 1, 321;tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,
Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—Esp.1.To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:2. a.cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,
Quint. 11, 3, 138:ut cingeretur fluxiore cincturā,
Suet. Caes. 45:Hispano cingitur gladio,
Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:ferro,
id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,
Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §458): inutile ferrum Cingitur,
Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;puer alte cinctus,
Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:cinctus in aliā militiā,
Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:cingitur, certe expedit se,
Plaut. Am. 1, 1, 152;cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,
Verg. A. 11, 486; cf.supra,
Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—Of the head:b.muralique caput summum cinxere coronā,
Lucr. 2, 607; cf.Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,
Hor. C. 3, 25, 20;Verg A. 5, 71: spicis,
Tib. 2, 1, 4 et saep.:comam lauro,
Hor. C. 3, 30, 16; cf.:Graias barbara vitta comas,
Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,
Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—To encircle other parts of the body:3.cujus lacertos anuli mei cingant,
Mart. 11, 100, 2.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:4.flumen Dubis paene totum oppidum cingit,
Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:urbe portus ipse cingitur et continetur,
id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:quod moenibus cingebatur,
Tac. A. 13, 41:quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,
Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:cinxerunt aethera nimbi,
covered, Verg. A. 5, 13:medium diem cinxere tenebrae,
Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,
fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:5.coronā militum cincta urbs,
Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:ultimum agmen validā manu,
to cover, Curt. 4, 13, 30:urbem obsidione,
to besieye, Verg. A. 3, 52;dextera cingitur amni,
id. ib. 9, 469:(hostem) stationibus in modum obsidii,
Tac. A. 6, 34:cingi ab armis hostium,
Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:C.dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,
id. Tr. 1, 5, 30:cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,
Tac. A. 1, 77;Sil 4, 448,
Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —To peel off the bark around:cingere est deglabrare,
Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq. -
111 coepio
coepĭo, coepi, coeptum, 3 (the tempp. press. only a few times in the ante-class. period, and coepturus, Liv. 30, 5, 6; 42, 47, 3; Quint. 10, 1, 46; Plin. 16, 25, 41, § 98; Suet. Calig. 46; the tempp. perff., both in act. and pass. form, very freq.;I.a trisyl. coëpit,
Lucr. 4, 619 Lachm. N. cr.), v. a. and n. [contr. from co-ăpio = apo; hence coapias for coepias in Cod. Ambros.; Plaut. Trin. 4, 3, 46; v. in the foll., and cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 248], lit. to lay hold of something on different sides, to lay hold of; hence of an action, to begin, commence, undertake ( = incipio, which is the class. pres.).Act.1.Tempp. press.: coepiam seditiosa verba loqui, Cato ap. Paul. ex Fest. p. 59, 10 Müll. lubido extemplo coepere est convivium, Plaut. Pers. 1, 3, 41:2.mage si exigere coepias,
id. Trin. 4, 3, 46 Ritschl N. cr.:neque pugnas neque ego lites coepio,
id. Men. 5, 5, 57:ubi nihil habeat, alium quaestum coepiat,
id. Truc. 2, 1, 23: mane coepiam, Caecil. ap. Non. p. 89, 17: non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet, Ter. Ad. 3, 3, 43 Fleck.; cf.Neue, Formenl. 2, 616: se Hasdrubalem adgressurum, ceterum non ante coepturum, quam, etc.,
Liv. 30, 5, 6:nos rite coepturi ab Homero videmur,
Quint. 10, 1, 46:nemine opinante quidnam coepturus esset,
Suet. Calig. 46.—Tempp. perff. act.; the object usu. an inf.; so always in Cic. and Cæs.; mostly an inf. act.; rarely pass.; sometimes the acc. of a noun or pronoun.(α).With inf. act.:(β).cum ver esse coeperat,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; Ov. A. A. 1, 615 sq.:discere coepit, Enn. Ann. ap. Fest. s. v. sam, p. 325, 24 Müll. (v. 228 Vahl.): amare coepi,
Ter. Eun. 3, 5, 20:oppugnare,
Caes. B. G. 2, 6:ire foras coeperunt,
Lucr. 4, 531:coeperit inter se vesci, etc.,
id. 5, 72 et saep.—With inf. pass. (in the poets and histt.):(γ).per terrarum orbem fruges coepisse creari,
Lucr. 2, 614:alia hujuscemodi fieri coepere,
Sall. C. 51, 40:cum Lacedaemoniis pugnari coepit,
Nep. Epam. 10, 3; so,urbanus haberi,
Hor. Ep. 1, 15, 27:verti,
id. ib. 2, 1, 149:institui,
id. A. P. 21:moveri,
Ov. M. 3, 106; Suet. Tib. 75:expleri,
id. Caes. 26:eligi,
Tac. H. 1, 16:occidi,
id. ib. 3, 34:prohiberi,
Just. 14, 5, 9: coeptum est fieri, Auct. B. Afr. 69; 78; Liv. 24, 49, 4; 25, 34, 13; 27, 42, 5.—With acc. (rare in prose; cf. B. infra): coepit cursum, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45:(δ).novam mapalibus urbem,
Sil. 15, 420:cur non ego id perpetrem, quod coepi?
Plaut. Cas. 3, 5, 57:si quicquam hodie hic turbae coeperis,
Ter. Eun. 4, 7, 30:quae coeperamus,
Quint. 6, prooem. 15:hujuscemodi orationem,
Tac. A. 4. 37:(Sabinus) obsidium coepit per praesidia,
id. ib. 4, 39.—Absol.:(ε).nam primum... Non coepisse fuit: coepta expugnare secundum est,
Ov. M. 9, 619:dimidium facti, qui coepit, habet,
Hor. Ep. 1, 2, 40:Titus Livius hexametri exordio coepit,
Quint. 9, 4, 74; cf. id. 9, 4, 117:si coepisset a toto corpore,
id. 9, 4, 23; cf. id. 7, 1, 2; 8, 6, 50:pro vallo castrorum ita coepit (sc. dicere),
Tac. H. 1, 36:Civilis ita coepit,
id. ib. 5, 26; id. A. 1, 41; 2, 37.—With an ellipsis for dicere coepi, to begin to speak:B.ita coepit tyrannus,
Liv. 34, 31, 1; 39, 15, 2:coram data copia fandi, Maximus Ilioneus placido sic pectore coepit,
Verg. A. 1, 521; 6, 372:tum ita coepit: numquam mihi, etc.,
Liv. 28, 27, 1; Tac. A. 1, 41 fin.:ad hunc modum coepit,
id. ib. 2, 37; id. H. 1, 36 fin.; Phaedr. 4, 23, 2.—Pass. in the tempp. perff. and with the inf. pass. (cf. Zumpt, Gram, §II.221): jure coepta appellari est Canis,
Plaut. Men. 5, 1, 18:ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi,
Cic. de Or. 1, 37, 168; id. Div. 2, 2, 7; id. Brut. 67, 236; 88, 301; id. Verr. 2, 3, 90, § 209; 2, 5, 4, § 9; id. Fam. 13, 29, 1; id. Att. 3, 15, 5; 6, 1, 3; Liv. 1, 57, 3; 2, 1, 4; 3, 38, 2;9, 7, 7: quae (res) inter eos agi coeptae, neque perfectae essent,
Caes. B. G. 1, 47; 4, 18:bello premi sunt coepti,
Nep. Timoth. 3, 1; Cat. 95, 2.—With inf. act.:mitescere discordiae intestinae coeptae,
Liv. 5, 17, 10; cf. Weissenb. ad loc.— Hence, coeptus, a, um, Part., begun, commenced, undertaken. consilium fraude coeptum, Liv. 35, 36, 5:coeptum atque patratum bellum foret,
Sall. J. 21, 2:jussis Carmina coepta tuis,
Verg. E. 8, 12; so,coepti fiducia belli,
id. A. 2, 162; Liv. 35, 23, 1:amor,
Ov. H. 17, 189:iter,
id. F. 1, 188:arma,
Tac. H. 2, 6; 4, 61:coeptam deinde omissam actionem repetere,
id. ib. 4,44:dies,
id. A. 4, 25 (cf. infra II.):luce,
id. ib. 1, 65;15, 55: nocte,
id. ib. 2, 13:hieme,
id. ib. 12, 31. —Hence, subst.: coeptum, i, n., a work begun, a beginning, undertaking (most freq. after the Aug. per. and in the plur.; perh. never in Cic.;also not in Hor.): ut repetam coeptum pertexere dictis,
Lucr. 1, 418:nec taedia coepti Ulla mei capiam,
Ov. M. 9, 616:coepti paenitentia,
Quint. 12, 5, 3; Suet. Oth. 5:manus ultima coepto Defuit,
Ov. Tr. 2, 555: ne audaci coepto deessent; Liv. 42, 59, 7; cf. Verg. G. 1, 40:feroci,
Sil. 11, 202.—With adv.:bene coepto,
Liv. 45, 15, 7:bene coepta,
Vell. 2, 14; and:temere coepta,
Liv. 36, 15, 2.— Plur.:coeptis meis,
Ov. M. 1, 2:nostris,
id. ib. 9, 486:immanibus,
Verg. A. 4, 642 al. —Without adj., Ov. M. 8, 67; 8, 463; Liv. 23, 35, 16; 23, 41, 4; 24, 13, 4; Tac. H. 2, 85; 3, 52; Suet. Ner. 34; id. Vesp. 6 et saep.—Neutr., to begin, take a beginning, commence, originate, arise (most freq. since the Aug. per.; not in Cic.): neve inde navis incohandae exordium coepisset, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22, 34 (Trag. Rel. v. 282 Vahl.):sic odium coepit glandis,
Lucr. 5, 1416:post, ubi silentium coepit... verba facit, etc.,
Sall. J. 33, 4:cum primum deditio coepit,
id. ib. 62, 7:ubi dies coepit,
id. ib. 91, 4 (cf. supra, I. 2. d):vere coepturo,
Plin. 16, 25, 41, § 98:postquam apud Cadmiam pugna coepit,
Nep. Epam. 10, 3; so,pugna,
Liv. 2, 6, 10; Quint. 2, 4, 42; 9, 4, 50; cf. id. 9, 4, 55:quando coeperit haec ars,
id. 2, 17, 8:obsidium coepit per praesidia,
Tac. A. 4, 49:a quo jurgium coepit,
Quint. 5, 10, 72; so with ab, Tac. H. 2, 47; and with ex, id. A. 15, 54 and 68; cf.:quibus, uti mihi, ex virtute nobilitas coepit,
Sall. J. 85, 17. -
112 crispo
crispo, no perf., ātum, 1, v. a. and n. [id.].I.Act., to curl, crisp, crimp ( poet. or in post-Aug. prose).A.Prop.:B.capillum,
Plin. 29, 4, 26, § 82: feminae cincinnos, Maec. ap. Sen. Ep. 114, 5.—Transf.1.To make variegated, rough, uneven; to cover or plant with something, to strew over:2.tellurem apio viridi,
to border, Col. 10, 166:mixtum aurum cono,
Stat. Th. 8, 568:alma novo crispans pelagus Tithonia Phoebo,
Val. Fl. 1, 311; cf. Zumpt ad Rutil. 2, 13:quādam rugatione crispari corpora,
Cael. Aur. Tard. 2, 1, 17.—To put into a tremulous motion, to swing, brandish, wave (cf.:II.vibro, quasso): bina manu lato crispans hastilia ferro,
Verg. A. 1, 313; 12, 165 (cf.: duo doure tinassôn, Il. 12, 298):non illis solitum crispare hastilia campo,
Sil. 8, 374:tergeminos jactus,
App. M. 11, p. 258, 35:buxum,
Claud. Rapt. Pros. 2, 110:clunes,
Arn. 7, p. 239; cf. crispitudo.— Trop.:cachinnum,
Sedul. 1, 316.—Neutr., only in part. pres. crispans.A.Curled, uneven, wrinkled:B.buxus,
Plin. 16, 16, 28, § 70:nasus,
Pers. 3, 87.—Trembling:cum vibrat crispante aedificiorum crepitu (of an earthquake),
Plin. 2, 82, 84, § 198. -
113 vulgus
vulgus ( volg-), i, n. ( masc., Att., Sisenn., and Varr. ap. Non. p. 230, 27 sq.; Verg. A. 2, 99; Phaedr. 4, 14; Liv. 6, 34, 5; 24, 32, 1; Lucr. 2, 920 et saep.) [Sanscr. várga, a group], the great mass, the multitude, the people, public (class.; cf.: plebs, turba).I.In [p. 2016] gen.:II.non est consilium in vulgo, non ratio, etc.,
Cic. Planc. 4, 9; Sall. J. 66, 2; Verg. A. 2, 39:quod in vulgus gratum esse sentimus,
with the people, with the public, generally, Cic. Att. 2, 22, 3:in vulgus notus,
id. ib. 9, 5, 2; Liv. 22, 3, 14; Tac. H. 1, 71; 2, 26 fin.;2, 93 al.: apio gratia in vulgo est,
Plin. 20, 11, 44, § 112.—In partic.A.A mass, crowd, throng, multitude of persons or animals:B.vulgus servorum,
Ter. And. 3, 4, 4:mulierum,
id. Hec. 4, 2, 24:patronorum,
Cic. Brut. 97, 332:insipientium,
id. Tusc. 2, 26, 63:densum (umbrarum),
Hor. C. 2, 13, 32:inane (animarum),
Ov. F. 2, 554:femineum,
Luc. 7, 39:incautum (ovium),
Verg. G. 3, 469:aequoreum,
of sea-monsters, Sen. Hippol. 957.—With an accessory idea of contempt, the crowd, the vulgar, mob, rabble, populace:C.sapientis judicium a judicio vulgi discrepat,
Cic. Brut. 53, 198:ceteri omnes strenui, boni, nobiles atque ignobiles, vulgus fuimus sine gratiā, sine auctoritate,
Sall. C. 20, 7:gratiam ad vulgum quaesierat,
Liv. 6, 34, 5:quid oportet Nos facere, a vulgo longe lateque remotos?
Hor. S. 1, 6, 18:odi profanum vulgus et arceo,
id. C. 3, 1, 1:malignum Spernere vulgus,
id. ib. 2, 16, 40:infidum,
id. ib. 1, 35, 25:mobile,
Stat. S. 2, 2, 123: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen: atque id in vulgus;quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus?
among the common people, among the populace, Cic. Div. 2, 41, 86:spargere voces In volgum ambiguas,
Verg. A. 2, 99:alio pane procerum, alio volgi,
Plin. 19, 4, 19, § 53:vulgus proceresque gemunt,
Ov. M. 8, 526.—Militari gratiora vulgo, the common soldiery, Curt. 3, 6, 19:vulgo militum acceptior,
id. 7, 2, 33.— Hence, vulgō ( volg-), abl. adv., prop. among the multitude; hence, in gen., before every body, before all the world, generally, universally, everywhere, all over, commonly, openly, publicly (syn.:palam, publice, aperte): num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos,
Cic. Mur. 35, 73:ejusmodi tempus erat, ut homines vulgo impune occiderentur,
id. Rosc. Am. 29, 80:vulgo totis castris testamenta obsignabantur,
Caes. B. G. 1, 39:accidit, ut vulgo milites ab signis discederent,
id. ib. 5, 33:vulgo nascetur amomum,
everywhere, Verg. E. 4, 25:vituli volgo moriuntur in herbis,
id. G. 3, 494:vulgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini,
generally, Cic. Att. 16, 10, 1:aliquid vulgo ostendere ac proferre,
before all the world, openly, id. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.:quas (litteras) vulgo ad te mitto,
id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:verum illud verbum est, vulgo quod dici solet, Omnes, etc.,
usually, Ter. And. 2, 5, 15; cf.:ut vulgo uti solemus,
Quint. 9, 2, 8:hoc quod vulgo sententias vocamus,
id. 12, 10, 48:victum vulgo quaerere,
i. e. by prostitution, Ter. Heaut. 3, 1, 38; so,vulgo concepti,
Dig. 1, 5, 23. -
114 ATTACH
[V]NECTO (-ERE NEXUI NEXUM)ANNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)ADNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)ADIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)ADJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)SUBIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)SUBJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)AGGREGO (-ARE -AVI -ATUM)ADGREGO (-ARE -AVI -ATUM)LIGO (-ARE -AVI -ATUM)ILLIGO (-ARE -AVI -ATUM)INLIGO (-ARE -AVI -ATUM)COUNO (-ARE -AVI -ATUM)APPLICO (-ARE -AVI -ATUM)IMPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)INPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)SUBTEXO (-ERE -TEXUI -TEXTUM)ASSERO (-ERE -SERUI -SERTUM)ADSERO (-ERE -SERUI -SERTUM)SUGGERO (-ERE -GESSI -GESTUM)SUBGERO (-ERE -GESSI -GESTUM)SUBICIO (-ERE -IECI -IECTUM)SUBJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)COACCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)INIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)INJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)INSERO (-ERE -SEVI -SITUM)ADALLIGO (-ARE -AVI -ATUS)ADJUGO (-ARE -AVI -ATUS)APIO (-ERE APTUS)COMMALLEO (-ARE -AVI -ATUS)COMMALLIOLO (-ARE -AVI -ATUS)ASSOCIO (-ARE -AVI -ATUS)- BE ATTACHED- BECOME ATTACHED -
115 BIND
[V]LIGO (-ARE -AVI -ATUM)PRAELIGO (-ARE -AVI -ATUM)RELLIGO (-ARE -AVI -ATUM)RESTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)REVINCIO (-ERE -VINXI -VINCTUM)RELIGO (-ARE -AVI -ATUM)ADLIGO (-ARE -AVI -ATUM)ALLIGO (-ARE -AVI -ATUM)ADNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)ANNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)OBSTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)OPSTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)COLLIGO (-ARE -LIGAVI -LIGATUM)CONLIGO (-ARE -LIGAVI -LIGATUM)OBLIGO (-ARE -AVI -ATUM)NECTO (-ERE NEXUI NEXUM)CAPISTRO (-ARE -AVI -ATUM)CONNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)INNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)PRAEPEDIO (-IRE -IVI -ITUM)VINCIO (-IRE VINXI VINCTUM)STRINGO (-ERE STRINXI STRICTUM)ASTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)ADSTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)PRAESTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)AUCTORO (-ARE -AVI -ATUM)APIO (-ERE APTUS)COLIGO (-ARE -AVI -ATUS)ADALLIGO (-ARE -AVI -ATUS)PIGNORO (-ARE -AVI -ATUS) -
116 CONNECT
[V]ADJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)COLLIGO (-ARE -LIGAVI -LIGATUM)ADIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)CONLIGO (-ARE -LIGAVI -LIGATUM)CONDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)CONGREGO (-ARE -GREGAVI -GREGATUM)COAGMENTO (-ARE -AVI -ATUM)COMMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)CONMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)CONCILIO (-ARE -AVI -ATUM)CONCOPULO (-ARE -AVI -ATUM)COMPREHENDO (-ERE -PREHENDI -PREHENSUM)CONPREHENDO (-ERE -PREHENDI -PREHENSUM)COMPRENDO (-ERE -PRENDI -PRENSUM)CONPRENDO (-ERE -PRENDI -PRENSUM)COUNO (-ARE -AVI -ATUM)IUGO (-ARE -AVI -ATUM)JUGO (-ARE -AVI -ATUM)IUNGO (-ERE IUNXI IUNCTUM)JUNGO (-ERE JUNXI JUNCTUM)LIGO (-ARE -AVI -ATUM)IMPLICO (-ARE -PLICUI -PLICITUM)INPLICO (-ARE -PLICUI -PLICITUM)SERO (-ERE SERTUM)NECTO (-ERE NEXUI NEXUM)UNESCO (-ERE -AVI -ATUM)UNISCO (-ERE -AVI -ATUM)UNO (-ARE -AVI -ATUM)CONTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)ADPLICO (-ARE -AVI -ATUS)ADPLICO (-ARE -UI -ITUS)APIO (-ERE APTUS)COLIGO (-ARE -AVI -ATUS)CONCATENO (-ARE -AVI -ATUS)COPULOR (-ARI -ATUS SUM)CONECTO (-ERE -NEXI -NEXUS)COSMITTO (-ERE -MISI -MISSUS)- BE CONNECTED WITH -
117 FASTEN
[V]ILLIGO (-ARE -AVI -ATUM)RELLIGO (-ARE -AVI -ATUM)PRAEFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)RELIGO (-ARE -AVI -ATUM)INNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)LIGO (-ARE -AVI -ATUM)DELIGO (-ARE)INLIGO (-ARE -AVI -ATUM)NECTO (-ERE NEXUI NEXUM)SUBNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)DEFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)CONFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)FIGO (-ERE FIXI FIXUM)INFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)OBSERO (-ARE -AVI -ATUM)OPSERO (-ARE -AVI -ATUM)OPPANGO (-ERE -PANXI -PANCTUM)PANGO (-ERE PANXI PANCTUM)APTO (-ARE -AVI -ATUM)REVINCIO (-ERE -VINXI -VINCTUM)ADFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)AFFIGO (-ERE -FIXI -FIXUM)OBLIGO (-ARE -AVI -ATUM)APIO (-ERE APTUS)ADALLIGO (-ARE -AVI -ATUS) -
118 JOIN
[N]JUNCTIO (-ONIS) (F)IUNCTIO (-ONIS) (F)JUNCTURA (-AE) (F)IUNCTURA (-AE) (F)COAGMENTATIO (-ONIS) (F)COAGMENTUM (-I) (N)COETUS (-US) (M)TEXTUM (-I) (N)TEXTUS (-US) (M)TEXTURA (-AE) (F)CONSECUTIO (-ONIS) (F)[V]ADJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)JUNGO (-ERE JUNXI JUNCTUM)ADIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)IUNGO (-ERE IUNXI IUNCTUM)LIGO (-ARE -AVI -ATUM)NECTO (-ERE NEXUI NEXUM)COMPREHENDO (-ERE -PREHENDI -PREHENSUM)CONPREHENDO (-ERE -PREHENDI -PREHENSUM)COMPRENDO (-ERE -PRENDI -PRENSUM)CONPRENDO (-ERE -PRENDI -PRENSUM)CONCILIO (-ARE -AVI -ATUM)COMPARO (-ARE -PARAVI -PARATUM)CONPARO (-ARE -PARAVI -PARATUM)COAGMENTO (-ARE -AVI -ATUM)CONCOPULO (-ARE -AVI -ATUM)SUO (-ERE SUI SUTUM)CONSARCIO (-ARE -AVI -ATUM)MISCEO (-ERE MISCUI MIXTUM)IMPLICO (-ARE -PLICUI -PLICITUM)INPLICO (-ARE -PLICUI -PLICITUM)JUGO (-ARE -AVI -ATUM)IUGO (-ARE -AVI -ATUM)INTERJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)INTERIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)CONGREGO (-ARE -GREGAVI -GREGATUM)GEMINO (-ARE -AVI -ATUM)SUBJUNGO (-ERE -JUNXI -JUNCTUM)SUBIUNGO (-ERE -IUNXI -IUNCTUM)AGGLOMERO (-ARE -AVI -ATUM)ADGLOMERO (-ARE -AVI -ATUM)ADDO (-ERE -DIDI -DITUM)UNO (-ARE -AVI -ATUM)UNISCO (-ERE -AVI -ATUM)COALESCO (-ERE -ALUI -ALITUM)CONSPIRO (-ARE -SPIRAVI -SPIRATUM)SUPERCRESCO (-ERE -CREVI -CRETUM)SUPERVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)ADJUGO (-ARE -AVI -ATUS)ADSOCIO (-ARE -AVI -ATUS)ASSOCIO (-ARE -AVI -ATUS)APIO (-ERE APTUS)CONTINUOR (-ARI -ATUS SUM) -
119 ἔλλοψ
A dumb by Hsch. (also by δασεῖς, τραχεῖς, ποικίλοι), but perh. rather, scaly (cf. λεπίς):ἔλλοπας ἰχθῦς Hes.Sc. 212
;ἔλλοπος μυνδοῦ δίκην Lyc.1375
:—also [full] ἔλλοπος, Emp.117: or [full] ἐλλός,ἰχθύες ἐλλοί Titanomach.Fr.4
;ἐλλοῖς ἰχθύσιν S.Aj. 1297
.2 an unknown sea-fish, Arist.HA 505a15, etc.; also [full] ἔλοψ, Epich.71, Archestr.Fr.11.1, Matro Conv.69, Apio ap.Ath. 7.294f, Plu.2.979c; identified with ἱερὸς ἰχθῦς by Ael.NA8.28. -
120 ἅπτω
Grammatical information: v.Meaning: `join, fasten, grasp; kindle' (Il.).Other forms: mostly med.Derivatives: ἁφή `the kindling, the touching, the grip etc.' (Hdt.); from here, or as deverb., ἀφάω `handle' only pres. (Il.) - ἅψις `handling' (Hp.); ἅψος n. `join', pl. `joints' (Od.; Chantr. Form. 421); ἅμμα `noose, cord' (Hp.) - ἁψίς, - ῖδος f. `loop, mesh'- Perhaps also ἄφθα, αὑαψή, χορδαψός s.s.vv.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unknown. Cf. Kretschmers Glotta 7, 352. Wrong Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 28 (from *ἅπϜω to Av. āfǝnte). vW. connects ἰάπτω. Szemerényi Gnomon 43 (1971) 656 connects `fasten' with Lat. apiō and `kindle' with Gm. sengen, OCS prě-sǫčiti `dry' from * senkʷ-. Fur. 324, 353 ( ἕμμα!) takes ἀφάω as evidence for Pre-Greek (but it may be derived from ἁφή). On ἅψος and Armenian forms s. Clackson 98ff.Page in Frisk: 1,126-127Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἅπτω
См. также в других словарях:
apio — (Del lat. apĭum). 1. m. Planta de la familia de las Umbelíferas, de cinco a seis decímetros de altura, con tallo jugoso, grueso, lampiño, hueco, asurcado y ramoso, hojas largas y hendidas, y flores muy pequeñas y blancas. Aporcado es comestible.… … Diccionario de la lengua española
Apio — Saltar a navegación, búsqueda Puede referirse a: El nombre común de la planta (de uso culinario habitual) Apium graveolens El nombre común de la planta Apium nodiflorum Obtenido de Apio Categoría: Wikipedia:Desambiguación … Wikipedia Español
apio — ÁPIO s.m. Denumire comercială pentru varietatea de ţelină de la care se consumă tulpina groasă, nu rădăcina (Apium graveolens, varietate dulce), din sp. apio. Trimis de gal, 26.04.2005. Sursa: DGE … Dicționar Român
ápio — s. m. 1. Gênero típico das apiáceas ou umbelíferas. 2. Aipo. 3. [Botânica] Gênero de plantas faseoláceas … Dicionário da Língua Portuguesa
apio — (Del lat. apium.) ► sustantivo masculino 1 BOTÁNICA Planta de hojas largas y hendidas, con flores pequeñas y blancas, cuyos tallos son comestibles en ensalada o cocidos. (Apium graveolens.) FRASEOLOGÍA apio caballar o equino BOTÁNICA Planta… … Enciclopedia Universal
apio — s m (Apium graveolens) Planta herbácea comestible, de la familia de las umbelíferas, de color verde, de unos 75 cm de alto, con el tallo y los pedúnculos jugosos, largos, gruesos y acanalados. Es de sabor fuerte y se puede comer crudo o cocido:… … Español en México
apio — adj. homosexual. ❙ «...le pregunté, sosteniendo en mi izquierda los organillos del apio aquel.» C. Pérez Merinero, La mano armada. ❙ «Me da que el nuevo pasante es apio, ¿verdad?» DCB. ❙ «...jotos de México / Sarasas de Cádiz / Apios de Sevilla … Diccionario del Argot "El Sohez"
apio — sustantivo masculino homosexual (hombre), ahembrado, amaricado, amujerado. ▌ apio caballar sustantivo masculino esmirnio, perejil macedonio. ▌ apio de ranas sustantivo masculino ranúnculo … Diccionario de sinónimos y antónimos
apio — {{#}}{{LM A02932}}{{〓}} {{SynA03002}} {{[}}apio{{]}} ‹a·pio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Planta herbácea de color verde de la que se comen los tallos y las hojas. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín apium. {{#}}{{LM SynA03002}}{{〓}} {{CLAVE… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
apio — 1à·pio s.m. TS bot. erba aromatica del genere Apio | con iniz. maiusc., genere della famiglia delle Ombrellifere cui appartiene il sedano {{line}} {{/line}} DATA: 1829. ETIMO: dal lat. scient. Apios (tuberosa), dal gr. ápios, nome di una… … Dizionario italiano
Apio Claudio — Saltar a navegación, búsqueda Apio Claudio puede referirse a: Apio Claudio el Censor,nacido en 340 a. C. y muerto en 273 a. C., censor; Apio Claudio Cáudice, nieto de Apio Claudio el Censor, cónsul en 264 a. C.; Apio … Wikipedia Español