Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cingo

  • 1 cingo

    cingo, ĕre, cinxi, cinctum - tr. - [st2]1 [-] ceindre, entourer d'une ceinture, vêtir, revêtir. [st2]2 [-] entourer, couronner. [st2]3 [-] environner, escorter, accompagner. [st2]4 [-] retrousser, relever (un vêtement). [st2]5 [-] protéger, couvrir. [st2]6 [-] entourer pour bloquer, bloquer, investir, envelopper.    - cingi gladio: se ceindre d'un glaive, s'armer d'un glaive, se couvrir d'un glaive.    - cingi in proelia, Virg.: s'armer pour le combat.    - aliqua re cingi: s'armer de qqch, se munir de qqch, être ceint de qqch.    - ense latus cingere: ceindre une épée.    - non coronâ consessus vester cinctus est, ut solebat, Cic. Mil. 1.1: votre assemblée n'est pas entourée de son cercle habituel.    - cingere latus alicui: faire cortège à qqn.    - caput coronâ cingere: ceindre la tête d'une couronne.    - cingere urbem obsidione: mettre le siège devant une ville, assiéger une ville.    - voir cinctus
    * * *
    cingo, ĕre, cinxi, cinctum - tr. - [st2]1 [-] ceindre, entourer d'une ceinture, vêtir, revêtir. [st2]2 [-] entourer, couronner. [st2]3 [-] environner, escorter, accompagner. [st2]4 [-] retrousser, relever (un vêtement). [st2]5 [-] protéger, couvrir. [st2]6 [-] entourer pour bloquer, bloquer, investir, envelopper.    - cingi gladio: se ceindre d'un glaive, s'armer d'un glaive, se couvrir d'un glaive.    - cingi in proelia, Virg.: s'armer pour le combat.    - aliqua re cingi: s'armer de qqch, se munir de qqch, être ceint de qqch.    - ense latus cingere: ceindre une épée.    - non coronâ consessus vester cinctus est, ut solebat, Cic. Mil. 1.1: votre assemblée n'est pas entourée de son cercle habituel.    - cingere latus alicui: faire cortège à qqn.    - caput coronâ cingere: ceindre la tête d'une couronne.    - cingere urbem obsidione: mettre le siège devant une ville, assiéger une ville.    - voir cinctus
    * * *
        Cingo, cingis, cinxi, cinctum, cingere, Ceindre, Entourer, Environner.
    \
        Odiis. Claud. Estre hay de tous costez.
    \
        Periculis. Cic. Estre en danger de toutes pars.
    \
        Arborem cingere. Paulus. Le cerner d'un cousteau, et enslever l'escorce, Peler, Escorcer.
    \
        Cingere castra vallo. Liu. Faire un fort ou rempar tout au tour du camp.
    \
        Comam lauro cingere. Horat. Mettre sur sa teste un chapeau de laurier.
    \
        Tenebrae cingunt diem. Seneca. Quand le jour est obscur et plein de gros brouillars.
    \
        Turba latus tibi cingit. Ouid. Tu es environné de beaucoup de gens.
    \
        Fossae cingebant oppida. Oui. Les villes estoyent fossoyees, ou environnees de fossez.
    \
        Aues coetu cingere polum dicuntur. Virgil. Quand les oyseaulx volans font un grand circuit en l'air.
    \
        Cingitur et concluditur vrbe portus. Cic. Le port est enclos dedens la ville.
    \
        Saltus venatu cingere. Claud. Tendre des toiles et rez tout autour du bois.
    \
        Sinus mucrone cingere. Claud. Mettre une espee à son costé, Ceindre une espee.
    \
        Syluam cingere. Alphenus. Cerner les arbres et enlever l'escorce pour faire du tan ou autre chose, Peler, Escorcer.
    \
        Cingere syluas. Seneca. Aller au tour.
    \
        Tempora floribus cingere. Catul. Mettre un chapeau de fleurs sur sa teste
    \
        Cingit vrbem Alduabis fluuius. Caesar. Coule tout au tour de la ville.
    \
        Vrbem moenibus cingere. Cic. Enceindre de murailles.
    \
        Vrbem obsidione cingere. Virgil. Assieger.
    \
        Aonium nemus Marte cingere. Tibul. S'exercer à l'estude et à la guerre tout ensemble.
    \
        Cingitur, certe expedit se. Plaut. Il se trousse.
    \
        Armis cingi. Virgil. S'armer.
    \
        Ense latus cinxit. Ouid. Ceindre une espee à son costé.
    \
        Cingere se gladio. Liu. Ce ceindre de son glaive.
    \
        Cingi venenis. Valer. Flac. Se garnir.
    \
        Flamma cingere. Virgil. Allumer de tous costez.
    \
        Cingere. Sill. Vestir, Couvrir.
    \
        Cingere. Valer. Flac. Habiter à l'entour.
    \
        Cingi cum aliquo. Claud. Estre conjoinct avec aucun.

    Dictionarium latinogallicum > cingo

  • 2 cingo

    cingo cingo, cinxi, cinctum, ere опоясывать, повязывать

    Латинско-русский словарь > cingo

  • 3 cingo

    cingo cingo, cinxi, cinctum, ere окружать

    Латинско-русский словарь > cingo

  • 4 cingo

    cingo cingo, cinxi, cinctum, ere увенчивать, украшать

    Латинско-русский словарь > cingo

  • 5 cingo

    cingo
    cingo ['t∫iŋgo]
      verbo
    1. persona singolare presente divedere link=cingere cingere link

    Dizionario italiano-tedesco > cingo

  • 6 cingo

    cingo, cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das Gitter), ringen, umringen = ring-, gürtelartig umschließen, I) im engern Sinne, a) gürten, umgürten, α) den Leib gürten, gew. im Pass., dat teretem zonam, quā modo cincta fuit, Ov.: zonā aureā muliebriter cinctus, Curt.: quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut. – β) ein Gewand gürten, aufgürten, durch Gürten aufschürzen, sinus, Sil. 2, 236: cinctas resolvere vestes, Ov. met. 1, 386. – u. prägn., medial cingi, sich (das Gewand) gürten, -aufgürten, -aufschürzen (bes. von Geschäftigen, um sich leichter bewegen zu können), cingitur; certe expedit se, Plaut. Amph. 308: ut (latus clavus) sit paulum cinctis submissior, Quint.: cincta coniunx Dialis, Ov. – m. Ang. wo? durch Praepp., super latum clavum cingi, Suet.: u. (poet.) zugl. m. griech. Acc., cinctae ad pectora vestes, das Gewand unter der B. gegürtet, Ov. met. 6, 59. – m. Ang. wie? durch Abl. od. durch Advv., cingi fluxiore cincturā, Suet.: Gabino ritu od. Gabino cinctu cinctus, Liv.: cincta ritu Dianae, Ov.: linteo cinctus, ICt.: alte cinctus puer, Hor. u. Sen.: u. ita cingi, ut etc., Quint.: u. cincta flaminica veste velata, Paul. ex Fest. 65, 3. – γ) mit einer Waffe umgürten = bewaffnen, latus ense, Ov. fast. 2, 783: ense latus cinctum erat, Ov. am. 3, 8, 14: contentus ferro cingi latus, Stat. Theb. 4, 41. – gew. medial cingi, sich umgürten = sich bewaffnen, m. Ang. womit? durch Abl., Hispano cingitur gladio, Liv.: gladio Hispaniensi est cinctus, Liv.: cinctus ferro, Curt.: cinctus cultro venatorio, Suet. – poet. m. Acc., inutile ferrum cingitur, Verg. Aen. 2, 511. – absol., ut cincti discubuerint, mit dem Degen an der Seite, Treb. Poll.: u. cingi in proelia, sich rüsten, Verg. Aen. 11, 486. – dah. in alia militia cinctus, anderswo Soldat geworden (wir: eingekleidet, enroliert), ICt.: u. subst., cincti, Richter im Dienst (Ggstz. discincti), Sidon. ep. 5, 7 (vgl. cingulum). – bildl., cingi alqā re, mit etw. sich rüsten, sich anschicken, arcanis venenis, Val. Flacc. 6, 477. – b) schmückend od. als Abzeichen umwinden, umschlingen, umkränzen, rings umgeben, α) v. Gewinde (Kranze usw.), v. der Binde usw. selbst: cui tempora circum aurati bis sex radii fulgentia cingunt, Verg.: baculum cingebant spinea vincula (Dornenranken), Ov.: cingebant vittae, tabellae sertaque quercum, Ov.: anuli cingunt lacertos, Mart.: cinxerat Graias barbara vitta comas, Ov.: Gorgonis os cinctum anguibus, Cic. Verr. 4, 124: cincta serpentibus hydra, Verg. – β) v. der Pers.: duobus oleae conexis ramulis alcis caput, Val. Max.: c. tempora floribus, Catull.: tempora od. comam lauro, Verg. u. Hor.: cincta ara cypresso, Ov.: cinxit (Germanicum) cunctis fortunae principalis insignibus, Tac. hist. 2, 59. – II) im weitern Sinne, 1) wie unser umringen, umzingeln, um schließen = einkreisen, eng umgeben, eng einschließen, a) übh.: α) v. Umringenden usw. selbst: tellus oras maris undique cingens, Lucr.: collem cingit palus, Caes.: colles cingunt oppidum, Caes.: flumen ut circino circumductum paene totum oppidum cingit, Caes.: oppida fossae cingebant, Ov.: cinxerunt aethera nimbi, Verg.: medium diem cinxerunt tenebrae, Sen. poët. – im Pass., urbe portus ipse cingitur, Cic.: latus palude cingitur, Auct. b. Afr.: insula duobus portubus cincta, Cic.: insulae fluctibus Graeciae cinctae, Cic.: regio atque provincia mari cincta, Cic.: insula cingitur tribus milibus passuum, hat einen Umfang von usw., Plin. – als milit. t. t., schützend decken, equitatus latera cingebat, Caes.: equites cornua cinxere, Liv. – feindl., Geticis si cingar ab armis, Ov. ex Pont. 2, 8, 69. – im Bilde, Sicilia multis undique cincta periculis, Cic. de imp. Pomp. 30. – β) v. d. Pers., die mit etw. umringt usw.: urbem muro lapideo, Liv.: saepta excelsa porticu, Cic.: saltus od. agros indagine, Verg. u. Ov.: u. im Bilde, diligentius urbem religione, quam ipsis moenibus, Cic. de nat. deor. 3, 94. – als milit. t. t., schützend, hiberna vallo pedum IX et fossā pedum X V, Caes.: universas copias plaustris, Frontin.: ultimum agmen validā manu, Curt. – feindl., undique domum, Curt.: u. copias hostium, Frontin.: Decium cingere obsidereque, Frontin.: urbem omnibus copiis, Liv.: urbem co ronā, Liv.: urbem obsidione, Verg.: hostem stationibus in modum obsidii, Tac. – b) insbes.: α) jmd. als Zuhörer umringen, umstehen, non enim coronā consessus vester cinctus est, ut solebat, Cic. Mil. 1. – β) als Begleiter u. Beschützer jmds. Seite od. jmd. umgeben = jmdm. zur Seite gehen (von zweien od. mehreren), c. alci latus, Liv. 32, 39, 8. Ov. ex Pont. 4, 9, 17: alcis latera, Liv. 40, 6, 4: alqm, Tac. ann. 1, 77: u. cinctus m. Abl. der Pers., Vell. 2, 14, 1. Ov. met. 12, 216; trist. 1, 5, 30. – γ) (poet.) eine Örtlichkeit umgehen, umkreisen, longa per extremos pomeria fines, Lucan. 1, 398: terrā Syrtim, Lucan. 9, 373: polum coetu, v. Schwänen, Verg. Aen. 1, 398. – δ) (poet.) rings um eine Örtl. wohnen, lacum Bycen, Val. Flacc. 6, 68. – 2) = περικόπτειν, Bäume rings beschälen, so daß sie eingehen, arbores, Ulp. dig. 47, 7, 7. § 4: silvam, Alfen. dig. 19, 2. 29. – / Parag. Infin. Praes. Pass. cingier, Catull. 61, 68 H. (Schwabe nitier).

    lateinisch-deutsches > cingo

  • 7 cingo

    cingo, cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das Gitter), ringen, umringen = ring-, gürtelartig umschließen, I) im engern Sinne, a) gürten, umgürten, α) den Leib gürten, gew. im Pass., dat teretem zonam, quā modo cincta fuit, Ov.: zonā aureā muliebriter cinctus, Curt.: quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut. – β) ein Gewand gürten, aufgürten, durch Gürten aufschürzen, sinus, Sil. 2, 236: cinctas resolvere vestes, Ov. met. 1, 386. – u. prägn., medial cingi, sich (das Gewand) gürten, -aufgürten, -aufschürzen (bes. von Geschäftigen, um sich leichter bewegen zu können), cingitur; certe expedit se, Plaut. Amph. 308: ut (latus clavus) sit paulum cinctis submissior, Quint.: cincta coniunx Dialis, Ov. – m. Ang. wo? durch Praepp., super latum clavum cingi, Suet.: u. (poet.) zugl. m. griech. Acc., cinctae ad pectora vestes, das Gewand unter der B. gegürtet, Ov. met. 6, 59. – m. Ang. wie? durch Abl. od. durch Advv., cingi fluxiore cincturā, Suet.: Gabino ritu od. Gabino cinctu cinctus, Liv.: cincta ritu Dianae, Ov.: linteo cinctus, ICt.: alte cinctus puer, Hor. u. Sen.: u. ita cingi, ut etc., Quint.: u. cincta flaminica veste velata, Paul. ex Fest. 65, 3. – γ) mit einer Waffe umgürten = bewaffnen, latus ense, Ov. fast. 2, 783: ense latus cinctum erat, Ov. am. 3, 8, 14: contentus ferro cingi latus, Stat. Theb. 4, 41. – gew. medial cingi, sich umgürten = sich be-
    ————
    waffnen, m. Ang. womit? durch Abl., Hispano cingitur gladio, Liv.: gladio Hispaniensi est cinctus, Liv.: cinctus ferro, Curt.: cinctus cultro venatorio, Suet. – poet. m. Acc., inutile ferrum cingitur, Verg. Aen. 2, 511. – absol., ut cincti discubuerint, mit dem Degen an der Seite, Treb. Poll.: u. cingi in proelia, sich rüsten, Verg. Aen. 11, 486. – dah. in alia militia cinctus, anderswo Soldat geworden (wir: eingekleidet, enroliert), ICt.: u. subst., cincti, Richter im Dienst (Ggstz. discincti), Sidon. ep. 5, 7 (vgl. cingulum). – bildl., cingi alqā re, mit etw. sich rüsten, sich anschicken, arcanis venenis, Val. Flacc. 6, 477. – b) schmückend od. als Abzeichen umwinden, umschlingen, umkränzen, rings umgeben, α) v. Gewinde (Kranze usw.), v. der Binde usw. selbst: cui tempora circum aurati bis sex radii fulgentia cingunt, Verg.: baculum cingebant spinea vincula (Dornenranken), Ov.: cingebant vittae, tabellae sertaque quercum, Ov.: anuli cingunt lacertos, Mart.: cinxerat Graias barbara vitta comas, Ov.: Gorgonis os cinctum anguibus, Cic. Verr. 4, 124: cincta serpentibus hydra, Verg. – β) v. der Pers.: duobus oleae conexis ramulis alcis caput, Val. Max.: c. tempora floribus, Catull.: tempora od. comam lauro, Verg. u. Hor.: cincta ara cypresso, Ov.: cinxit (Germanicum) cunctis fortunae principalis insignibus, Tac. hist. 2, 59. – II) im weitern Sinne, 1) wie unser umringen, umzingeln, um-
    ————
    schließen = einkreisen, eng umgeben, eng einschließen, a) übh.: α) v. Umringenden usw. selbst: tellus oras maris undique cingens, Lucr.: collem cingit palus, Caes.: colles cingunt oppidum, Caes.: flumen ut circino circumductum paene totum oppidum cingit, Caes.: oppida fossae cingebant, Ov.: cinxerunt aethera nimbi, Verg.: medium diem cinxerunt tenebrae, Sen. poët. – im Pass., urbe portus ipse cingitur, Cic.: latus palude cingitur, Auct. b. Afr.: insula duobus portubus cincta, Cic.: insulae fluctibus Graeciae cinctae, Cic.: regio atque provincia mari cincta, Cic.: insula cingitur tribus milibus passuum, hat einen Umfang von usw., Plin. – als milit. t. t., schützend decken, equitatus latera cingebat, Caes.: equites cornua cinxere, Liv. – feindl., Geticis si cingar ab armis, Ov. ex Pont. 2, 8, 69. – im Bilde, Sicilia multis undique cincta periculis, Cic. de imp. Pomp. 30. – β) v. d. Pers., die mit etw. umringt usw.: urbem muro lapideo, Liv.: saepta excelsa porticu, Cic.: saltus od. agros indagine, Verg. u. Ov.: u. im Bilde, diligentius urbem religione, quam ipsis moenibus, Cic. de nat. deor. 3, 94. – als milit. t. t., schützend, hiberna vallo pedum IX et fossā pedum X V, Caes.: universas copias plaustris, Frontin.: ultimum agmen validā manu, Curt. – feindl., undique domum, Curt.: u. copias hostium, Frontin.: Decium cingere obsidereque, Frontin.: urbem omnibus copiis, Liv.: urbem co-
    ————
    ronā, Liv.: urbem obsidione, Verg.: hostem stationibus in modum obsidii, Tac. – b) insbes.: α) jmd. als Zuhörer umringen, umstehen, non enim coronā consessus vester cinctus est, ut solebat, Cic. Mil. 1. – β) als Begleiter u. Beschützer jmds. Seite od. jmd. umgeben = jmdm. zur Seite gehen (von zweien od. mehreren), c. alci latus, Liv. 32, 39, 8. Ov. ex Pont. 4, 9, 17: alcis latera, Liv. 40, 6, 4: alqm, Tac. ann. 1, 77: u. cinctus m. Abl. der Pers., Vell. 2, 14, 1. Ov. met. 12, 216; trist. 1, 5, 30. – γ) (poet.) eine Örtlichkeit umgehen, umkreisen, longa per extremos pomeria fines, Lucan. 1, 398: terrā Syrtim, Lucan. 9, 373: polum coetu, v. Schwänen, Verg. Aen. 1, 398. – δ) (poet.) rings um eine Örtl. wohnen, lacum Bycen, Val. Flacc. 6, 68. – 2) = περικόπτειν, Bäume rings beschälen, so daß sie eingehen, arbores, Ulp. dig. 47, 7, 7. § 4: silvam, Alfen. dig. 19, 2. 29. – Parag. Infin. Praes. Pass. cingier, Catull. 61, 68 H. (Schwabe nitier).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cingo

  • 8 cingō

        cingō xī, īnctus, ere,    to go around, surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown: Cingatur (mens) corpore: coronā consessus cinctus est: (navīs) aggere cingit harenae, V.: os cinctum serpentibus. — To surround with a girdle, gird on, gird; esp. pass. with abl, to be girded, be encircled: sacerdotes Pellibus cincti, in leather girdles, V.: Hispano cingitur gladio, L.: cingor fulgentibus armis, V.: ense latus cingit, O.: cinctas resolvite vestes, O.: inutile ferrum Cingitur, V.: cinctae ad pectora vestes, O.: puer alte cinctus, i. e. ready, H.— Pass, to gird oneself, make ready, prepare: Cingitur in proelia, V.—To encircle with a garland, crown. tempora pampino, H.: tempora ramis, V. de tenero flore caput, O.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose: civitas cincta Gallorum gentibus: flumen oppidum cingit, Cs.: urbe portus ipse cingitur: mare, quo cingi terrarum orbem fides, bounded, Ta.: cinxerunt aethera nimbi, covered, V.—Fig.: diligentius urbem religione quam ipsis moenibus, fortify.—In war, to surround, fortify, invest, beset, besiege: castra vallo, L.: equitatus latera cingebat, Cs.: urbem obsidione, to besiege, V. — Fig.: Sicilia multis undique cincta periculis, beset: flammā Reginam, envelope in the fire of love, V.—To escort, accompany: regi praetor et unus ex purpuratis latus cingebant, L.: cincta virgo matrum catervā, O.
    * * *
    cingere, cinxi, cinctus V TRANS
    surround/encircle/ring; enclose; beleaguer; accompany; gird, equip; ring (tree)

    Latin-English dictionary > cingō

  • 9 cingo

    cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;

    Lat. curvus, and clingo,

    Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).
    I.
    Prop
    A.
    In gen.:

    quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,

    i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:

    non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,

    id. Mil. 1, 1; cf.:

    judicium insolitā trepidum cinxere coronă,

    Luc. 1, 321;

    tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,

    Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—
    B.
    Esp.
    1.
    To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:

    cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,

    Quint. 11, 3, 138:

    ut cingeretur fluxiore cincturā,

    Suet. Caes. 45:

    Hispano cingitur gladio,

    Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:

    ferro,

    id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:

    cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,

    Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §

    458): inutile ferrum Cingitur,

    Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;

    puer alte cinctus,

    Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:

    cinctus in aliā militiā,

    Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:

    cingitur, certe expedit se,

    Plaut. Am. 1, 1, 152;

    cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,

    Verg. A. 11, 486; cf.

    supra,

    Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—
    2.
    To encircle with a garland or crown, to crown (freq., esp in the poets).
    a.
    Of the head:

    muralique caput summum cinxere coronā,

    Lucr. 2, 607; cf.

    Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,

    Hor. C. 3, 25, 20;

    Verg A. 5, 71: spicis,

    Tib. 2, 1, 4 et saep.:

    comam lauro,

    Hor. C. 3, 30, 16; cf.:

    Graias barbara vitta comas,

    Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:

    Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,

    Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—
    b.
    To encircle other parts of the body:

    cujus lacertos anuli mei cingant,

    Mart. 11, 100, 2.—
    3.
    Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:

    flumen Dubis paene totum oppidum cingit,

    Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:

    urbe portus ipse cingitur et continetur,

    id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:

    quod moenibus cingebatur,

    Tac. A. 13, 41:

    quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,

    Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:

    cinxerunt aethera nimbi,

    covered, Verg. A. 5, 13:

    medium diem cinxere tenebrae,

    Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;

    diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,

    fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—
    4.
    In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:

    coronā militum cincta urbs,

    Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:

    ultimum agmen validā manu,

    to cover, Curt. 4, 13, 30:

    urbem obsidione,

    to besieye, Verg. A. 3, 52;

    dextera cingitur amni,

    id. ib. 9, 469:

    (hostem) stationibus in modum obsidii,

    Tac. A. 6, 34:

    cingi ab armis hostium,

    Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—
    5.
    To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:

    dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,

    id. Tr. 1, 5, 30:

    cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,

    Tac. A. 1, 77;

    Sil 4, 448,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —
    C.
    To peel off the bark around:

    cingere est deglabrare,

    Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > cingo

  • 10 cingo

    cingo, 3, gird, J. 21:18 (bis).*

    English-Latin new dictionary > cingo

  • 11 cingo

    cīnxī, cīnctum, ere
    1)
    а) опоясывать, обхватывать
    cinctae ad pectora vestes O — одежды, по груди (т. е. высоко) подпоясанные
    б) pass. cingi опоясаться (ense O; gladio L; ferro QC; cultro Su)
    2) pass. cingi вооружаться, готовиться
    cingi aliqua re — вооружиться, запастись чём-л. ( venenis VF)
    3) окружать, окаймлять, обвивать, обрамлять
    tempora (comam) lauro c. V, Hувить виски (кудри) лавром
    4) воен. прикрывать, защищать
    5) (тж. obsidione c. V) осаждать, обложить (undique domum QC; urbem L)
    6) обступать толпой, толпиться вокруг, толпой сопровождать (aliquem T; alicui latus O; alicujus latera L)

    Латинско-русский словарь > cingo

  • 12 cingo

    , cinxi, cinctum, ere
    окружать, опоясывать

    Латинский для медиков > cingo

  • 13 cingo

    -ere/cinxi/cinctum v 3 t
    ceindre, encercler, entourer

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > cingo

  • 14 cingo

    ere, третье спряжение окружать, опоясывать

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > cingo

  • 15 cingo

    джи́нго, джингои́ст; шовини́ст

    Büyük Türk-Rus Sözlük > cingo

  • 16 cingo

    , cinxi, cinctum, ere
    окружать, опоясывать

    Latin-Russian dictionary > cingo

  • 17 cingo

    , cinxi, cinctum, cingere 3
      окружать, опоясывать

    Dictionary Latin-Russian new > cingo

  • 18 dis-cingō

        dis-cingō nxī, nctus, ere,    to ungird, deprive of the girdle: centuriones discinctos destitui iussit, i. e. to lose their mantles, L.: discinctā tunicā, H.: Afros, i. e. strip utterly, Iu.: neque ego discingor, i. e. relax in my friendly offices.

    Latin-English dictionary > dis-cingō

  • 19 in-cingō

        in-cingō inxī, īnctus, ere,    to gird, gird about, surround: (aras) verbenis, O.: nitidāque incingere lauro, i. e. crown thyself, O.: incinctus cinctu Gabino, L.: (Furiae) caeruleā incinctae angui: (Nymphae) incinctae pellibus, V.: Lares, O.: (fons) Margine gramineo patulos incinctus hiatūs, enclosed, O.: moenibus urbes, O.

    Latin-English dictionary > in-cingō

  • 20 prae-cingō

        prae-cingō nxī, nctus, ere,    to gird, encircle, enclose: cautus praecingitur ense viator, girds himself, O.: praecincti recte pueri, properly girded, H.: altius ac nos Praecincti, i. e. more rapid travellers, H.: fontem vallo, Pr.

    Latin-English dictionary > prae-cingō

См. также в других словарях:

  • cingo — çinko …   Beypazari ağzindan sözcükler

  • Hotel Cingo — (Охрид,Македония) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 3 Abas Emin str., 6000 Охри …   Каталог отелей

  • Živko Čingo — (also spelt Zivko Cingo and Zhivko Chingo) (13 August 1935 1987) Macedonian writer, born in Velgosti, Ohrid region. He studied literature at the University of Sts Cyril and Methodius (Kiril i Metodij), Skopje. He worked as a journalist and as… …   Wikipedia

  • cingolas — cingõlas sm. (2) Šts žr. 2 cimbalas 1 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • The Great Water — Infobox Film | name =The Great Water caption =The Great Water poster director = Ivo Trajkov producer = writer = Zivko Cingo, Ivo Trajkov starring =Saso Kekenovski Maja Stankovska music = Kiril Dzajkovski cinematography = editing = distributor =… …   Wikipedia

  • Family2.0 — Definition The term Family 2.0 refers to World Wide Web social network service that are tailored for families [cite web|title= Here come the Family 2.0 sites|publisher=cnet.com|date=2006 06 02|url=http://www.news.com/Here come the Family 2.0… …   Wikipedia

  • Chilpancingo de los Bravo — Chilpancingo Escudo …   Wikipedia Español

  • Cinxia — CINXIA, æ, ein Beynamen der Juno bey den Römern, nach welchem sie den Bräuten geneigt seyn sollte, wenn sie den ersten Hochzeitabend ihren Jungfrauengürtel ablegeten. Festus lib. III. p. 1144. Sie hat also ihren Namen von Cingo, ich umgürte, Voss …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • List of numbers in various languages — The following tables list the names and symbols for the numbers 0 through 10 in various languages and scripts of the world. Where possible, each language s native writing system is used, along with transliterations in Latin script and other… …   Wikipedia

  • List of Macedonians (ethnic group) — This is a list of Macedonians ( mk. Македонци, Makedonci ), a modern South Slavic ethnic group. : For the unrelated people of ancient Macedonia, see ancient Macedonians and List of ancient Macedonians. Business *George Atanasoski *John Bitove… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»