Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Ăraxes

  • 1 Araxes

    Ăraxes, is, m., = Araxês.
    I.
    A river in Armenia Major, now Aras, Verg. A. 8, 728; Prop. 4, 11, 8; Sen. Hippol. 47; Plin. 6, 9, 9, § 25; Mel. 3, 5, 5.— Trop., a dweller on the Araxes:

    pharetratus Araxes,

    Stat. S. 5, 2, 32.—
    II.
    A river in Persia, now Bendemir, Curt. 4, 5, 21. [p. 151]

    Lewis & Short latin dictionary > Araxes

  • 2 in-dīgnor

        in-dīgnor ātus, ārī, dep.    [indignus], to deem unworthy, be indignant, despise, resent, be offended: ea, quae indignentur adversarii: suam vicem, L.: pontem indignatus Araxes, disdaining to bear, V.: indignantes milites, quod, etc., Cs.: quod sola careret Munere, V.: vinci, O.: parere clienti, Iu.: Indignatur narrari cena, etc., i. e. is not fit, H.: regem ad causam dicendam evocari, Cs.

    Latin-English dictionary > in-dīgnor

  • 3 Artaxata

    Artaxăta, ōrum, n. ( Artaxăta, ae, f., Tac. A. 2, 56), = Artaxata, the capital of Armenia Major, on the Araxes, now Ardaschad, Juv. 2, 170.

    Lewis & Short latin dictionary > Artaxata

  • 4 evolvo

    ē-volvo, volvi, vŏlūtum, 3 ( per diaeresin ēvŏlŭam, Cat. 66, 74:

    ēvŏlŭisse,

    Ov. H. 12, 4), v. a., to roll out, roll forth; to unroll, unfold (class.).
    I.
    Lit.:

    (vis venti) Arbusta evolvens radicibus haurit ab imis,

    Lucr. 6, 141; cf.

    silvas,

    Ov. M. 12, 519:

    cadavera turribus,

    Luc. 6, 171:

    montes corpore,

    Ov. M. 5, 355:

    saxa nudis lacertis,

    Luc. 3, 481:

    intestina,

    Cels. 7, 16 et saep.:

    vestes,

    to open, unfold, Ov. M. 6, 581:

    volumen epistolarum,

    to open, Cic. Att. 9, 10, 4:

    panicum furfure,

    i. e. to cleanse, purge, Col. 2, 9 fin.:

    quae postquam evolvit,

    unfolds, evolves, Ov. M. 1, 24 et saep.:

    amnis prorutam in mare evolvendo terram praealtas voragines facit,

    Liv. 44, 8; cf.

    aquas (Araxes),

    Curt. 5, 4, 7.—
    b.
    Evolvere se, or mid. evolvi, to roll out, roll forth, glide away:

    evolvere posset in mare se Xanthus,

    discharge itself, Verg. A. 5, 807; cf.:

    Danubius in Pontum vastis sex fluminibus evolvitur,

    empties, Plin. 4, 12, 24, § 79:

    species (anguis) evoluta repente,

    Liv. 26, 19, 7:

    per humum evolvuntur,

    roll themselves along, Tac. G. 39.—
    B.
    Transf.
    1.
    To unroll and read a book:

    evolve diligenter ejus eum librum qui est de animo,

    Cic. Tusc. 1, 11, 24:

    volumina,

    Quint. 2, 15, 24:

    fastos,

    Hor. S. 1, 3, 112; Ov. F. 1, 657:

    versus,

    id. Tr. 2, 307:

    jocos,

    id. ib. 2, 238; cf.

    transf.: poëtas,

    Cic. Fin. 1, 21, 72; cf.

    auctores,

    Suet. Aug. 89:

    auctores penitus,

    Quint. 12, 2, 8:

    antiquitatem,

    Tac. Or. 29 fin.
    2.
    To draw out a thread, i. e. to spin, said of the Fates:

    quae seriem fatorum pollice ducunt Longaque ferratis evolvunt saecula pensis,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 53; and pregn., to spin out, i. e. to spin to an end, said of the Fates:

    tunc, quae dispensant mortalia fata, sorores Debuerant fusos evoluisse meos,

    Ov. H. 12, 4.—
    3.
    To obtain, raise:

    in hoc triduo Aut terra aut mari alicunde aliqua evolvam argentum tibi,

    Plaut. Ps. 1, 3, 83.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.: si qui voluerit animi sui complicatam notionem evolvere, to unroll, i. e. to clear up (the figure being taken from a book), Cic. Off. 3, 19, 76; cf.:

    exitum criminis,

    id. Cael. 23:

    promissa evolvit somni,

    i. e. turns over, revolves, Sil. 3, 216; cf.:

    secum femineos dolos,

    Sen. Agam. 116:

    evolutus integumentis dissimulationis (with nudatus),

    unwrapped, stripped, Cic. de Or. 2, 86, 350:

    evolutus bonis,

    robbed, Sen. Ep. 74; cf.:

    sede patria rebusque summis,

    Tac. A. 13, 15:

    ex praeda clandestina,

    driven away, Liv. 6, 15:

    nullo possum remedio me evolvere ex his turbis,

    Ter. Ph. 5, 4, 5:

    se omni turba,

    id. Eun. 4, 4, 56.—
    B.
    In partic., to unfold, disclose, narrate:

    naturam rerum omnium,

    Cic. Ac. 2, 36: oras belli, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 178 ed. Vahl.):

    totam deliberationem accuratius,

    Cic. Att. 9, 10, 7:

    rem propositam,

    Quint. 1, 1, 20:

    condita pectoris,

    Cat. 66, 74:

    seriem fati,

    Ov. M. 15, 152:

    haec,

    Verg. G. 4, 509 et saep.; cf. with a rel.-clause, Lucr. 1, 954.—
    C.
    To roll away, of time, i. e. to pass, elapse:

    evolutis multis diebus,

    Vulg. Gen. 38, 12:

    cum evolutus esset annus,

    id. 2 Par. 24, 23:

    evoluto tempore,

    id. Esth. 2, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > evolvo

  • 5 indignor

    in-dignor, ātus, 1 (archaic inf. indignarier for indignari, Lucr. 3, 870), v. dep. a. [in-dignus], to consider as unworthy or improper, to be angry or displeased at, to be indignant (syn. stomachor).
    I.
    In gen. (class.).
    (α).
    With acc.:

    se ipsum, Lucr. l. l.: ea, quae indignentur adversarii, tibi quoque indigna videri,

    Cic. Inv. 1, 17, 24; Sen. Tranq. 10:

    suam vicem,

    Liv. 2, 31 fin.:

    imperia,

    Quint. 1, 3, 6:

    casum insontis amici,

    Verg. A. 2, 93 al. —
    (β).
    With quod:

    indignantes milites, quod conspectum suum hostes ferre possent,

    Caes. B. G. 7, 19, 4; Verg. A. 5, 651.—
    (γ).
    With si: nos homunculi indignamur, si quis nostrum interiit, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; so Curt. 6, 5, 5.—
    (δ).
    With inf. or acc. and inf.:

    cedere peritis indignantur,

    Quint. 1, 1, 8:

    vinci,

    Ov. M. 10, 604:

    regem ad causam dicendam evocari,

    Caes. B. C. 3, 108; so Sall. J. 31, 9; Quint. 10, 1, 101:

    veteri parere clienti,

    Juv. 5, 64 al. —
    (ε).
    With dat. (only post-class.):

    quique contaminationi non indignatur,

    Dig. 48, 5, 2.—
    (ζ).
    Absol.:

    utrum ridere audientes an indignari debuerint,

    Quint. 6, 3, 83; so id. 11, 3, 58; 61; 123 al.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    (venti) indignantes Circum claustra fremunt,

    Verg. A. 1, 55:

    pontem indignatus Araxes,

    disdaining to bear, id. ib. 8, 728:

    indignatum magnis stridoribus aequor,

    id. G. 2, 162.—
    * II.
    In partic., of wounds, to injure, damage:

    ne tumentia indignentur,

    Cael. Aur. Acut. 3, 3, 13.— Hence,
    A.
    indignandus, a, um, P. a., that at which one should be indignant, deserving of indignation:

    (vestis) lecto non indignanda saligno,

    Ov. M. 8, 660; Val. Fl. 1, 547.—
    B.
    indignans, antis, P. a., that cannot endure or suffer any thing, impatient, indignant (a favorite word of Ovid):

    genus indignantissimum servitutis,

    Col. 8, 17, 7:

    verbaque quaerenti satis indignantia linguae Defuerunt,

    Ov. M. 6, 584:

    pectus,

    id. F. 4, 896; cf.

    corda,

    Stat. Th. 3, 599:

    bella gerunt venti, fretaque indignantia miscent,

    Ov. M. 11, 491.— Adv.: indignanter, indignantly, with indignation (post-class.):

    mussitare,

    Arn. 3, 103:

    ferre,

    Amm. 15, 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > indignor

  • 6 Madena

    Madena, ae, f., a district of Great Armenia, between the rivers Cyrus and Araxes, Eutr. 8, 3; Sex. Ruf. Brev. 16 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Madena

  • 7 Medi

    Mēdi, ōrum, m., = Mêdoi, the Medes; poet. also for the Assyrians, Persians, Parthians, Mel. 1, 2, 5; Cic. Off. 2, 12, 41; Hor. C. 1, 2, 51; 2, 16, 6; Luc. 8, 386; Pers. 3, 53.—In sing.:

    Medusque et Indus,

    Hor. C. 4, 14, 42:

    pervigil,

    Val. Fl. 5, 604.—Hence,
    A.
    Mēdus, a, um, adj., Median, Assyrian, etc.:

    Hydaspes,

    Verg. G. 4, 211:

    acinaces,

    Hor. C. 1, 27, 5:

    sagittae,

    Prop. 3, 10 (4, 11), 11: flumen, i. e. doubtless the Euphrates, the most famous river of the remote East; though some understand it to mean the river Medus, a small branch of the Araxes, mentioned by Strabo, Hor. C. 2, 9, 21.—
    B.
    Mēdĭa, ae, f., = Mêdia, a country lying between Armenia, Parthia, Hyrcania, and Assyria, the modern Azerbijan, Shirvan, Ghilan, and Mazanderan, Plin. 6, 26, 29, § 114; Verg. G. 2, 126.—
    C.
    Mēdĭcus, a, um, adj., Median, Assyrian, Persian, etc.:

    vestis,

    Persian, Nep. Paus. 3:

    rura,

    Luc. 8, 368:

    arbor,

    the orange-tree, Plin. 12, 3, 7, § 15: mala, Assyrian, i. e. oranges, citrons, id. 15, 14, 14, § 47:

    smaragdi,

    id. 37, 5, 18, § 71:

    dea,

    i. e. Nemesis, a statue of Parian marble, Aus. Ep. 24, 54.— Mē-dĭcus, i, m., a surname of the emperor Verus, on account of his victory over the Medes, Capitol. Verr. 7; v. Medica.

    Lewis & Short latin dictionary > Medi

  • 8 Medus

    1.
    Mēdus, a, um, v. Medi, II. A.
    2.
    Mēdus, i, m., son of Ægeus and Medea; the title of a tragedy of Pacuvius, Cic. Off. 1, 31, 114.
    3.
    Mēdus, i, m., = Mêdos, a small river of Persia, a tributary of the Araxes, now the Polwar, Curt. 5, 4, 7; v. also Medi.

    Lewis & Short latin dictionary > Medus

См. также в других словарях:

  • Araxes — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Río Aras. Araxes Rio Araxes, poco antes de unirse al Rio Oria, visto desde el puente junto al Polideporti …   Wikipedia Español

  • Araxes — Caractéristiques Longueur  ? Bassin  ? Débit moyen  ? …   Wikipédia en Français

  • Araxes — ist ein antiker Name des Flusses Aras, siehe Aras (Fluss) die Bezeichnung des Flusses Chabur bei Xenophon die Bezeichnung des Flusses Wolga in Herodots Historien Siehe auch: Kura Araxes Kultur (auch frühtranskaukausische Kultur oder Mtkwari… …   Deutsch Wikipedia

  • Araxes — (a. Geogr.), 1) Nebenfluß des Kyros in Großarmenien, j. Aras; dort die von ihm durchflossene Ebene Araxēnon Pedion am Kaspischen Meere; 2) Steppenfluß in Persis, j. Bendemir, der in einen Salzsee (j. Baghtegkhan) ging …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Araxes — Araxes, Fluß, s. Aras und Chabur …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Araxes — Araxes, Fluß s. Aras …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Araxes — [ə rak′sēs΄] ancient name for ARAKS …   English World dictionary

  • ARAXES — I. ARAXES Persis Arass, fluv. notissimus et ingens Armeniae maioris, illam a Media Atropatia separans, et in mare Hyrcanum influens. Baudrandus habet: Artaxatam rigat, et in mare Caspium se exonerat, inter ostia Cyri et Cambisis fluv. Lucan. l. 1 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Araxes — noun a river that rises in northeastern Turkey (near the source of the Euphrates) and flows generally eastward through Armenia to the Caspian Sea; ancient name was Araxes • Syn: ↑Aras • Instance Hypernyms: ↑river • Part Holonyms: ↑Turkey,… …   Useful english dictionary

  • Araxes — geographical name see Araks …   New Collegiate Dictionary

  • Araxes — /euh rak seez/, n. ancient name of Aras. * * * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»