-
1 zawiły
-
2 zawiły
-
3 zawile
-
4 ciężki
za ciężkie pieniądze fam. für eine Menge Kohle;ciężko chory schwer krank;ciężko ranny schwer verletzt;ciężko strawny schwer verdaulich;jest mi ciężko na duszy mir ist traurig zumute -
5 najzawilszy
najzawilszy [najzavilʃɨ] adj -
6 nieprosty
-
7 zawilszy
-
8 hochgestochen
I. adj -
9 Kauderwelsch
Kau derwelsch ['kaʊdɐvɛlʃ] <-[s]> ntein schreckliches \Kauderwelsch sprechen mówić w niezrozumiały [o zawiły] sposób -
10 kompliziert
kompliziert -
11 konfus
-
12 verwickelt
-
13 verworren
-
14 verzwickt
-
15 wirr
wirr [vɪr]I. adj\wirres Zeug reden mówić zawileII. adv1) ( ungeordnet) bezładnie\wirr durcheinander liegen leżeć bez ładu i składu
См. также в других словарях:
zawiły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zawiłyilszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który trudno zrozumieć, rozwiązać itp.; obfitujący w niejasności; zagmatwany, skomplikowany, zawikłany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiła sprawa, akcja filmu. Zawiły tekst, wykład.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawiły — zawiłyilszy «trudny do zrozumienia, pełen niejasności; skomplikowany» Zawiły rachunek. Zawiły styl. Zawiła akcja filmu, utworu. Zawiłe wyjaśnienia, tłumaczenia … Słownik języka polskiego
ciężkawy — ciężkawywi «nieco ciężki, ociężały, powolny» Na starość zrobiłem się ciężkawy, nie lubię podróży. przen. «dość trudny, zawiły, niezręczny, nieudolny» Ciężkawa rozmowa. Ciężkawy dowcip … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
flores — m IV, D. u, M. floressie; lm M. y zwykle w lm «zawiłe desenie w kształcie zygzakowatych, fantastycznych linii, naśladujących gałązki z liśćmi i kwiatami» ∆ Esy floresy «zawiły deseń; zygzaki» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
labiryntowy — «należący do labiryntu, charakterystyczny dla labiryntu; pełen zakrętów, zawiły» Labiryntowe korytarze, przejścia, zakręty … Słownik języka polskiego
mazer — m IV, D. u, Ms. mazererze; lm M. y 1. «zawiły lub splątany układ włókien, tworzący charakterystyczny rysunek, widoczny na przekroju drewna; także deseń malowany na drewnie lub murze imitujący naturalne słoje drzewne; mazerunek» 2. «technika… … Słownik języka polskiego
metafizyczny — 1. «dotyczący metafizyki sposobu filozoficznego ujmowania rzeczywistości; antydialektyczny» Metafizyczne formuły, spekulacje. Problematyka metafizyczna. 2. «trudny do zrozumienia; pozazmysłowy, zawiły» Metafizyczny klimat, nastrój jakiegoś utworu … Słownik języka polskiego
niejasny — 1. «nie oświetlony jasno; ciemnawy; niewyraźny, nieprzejrzysty, mglisty, zamglony» Niejasne kontury czegoś. 2. «trudny do zrozumienia; zagmatwany, zawiły, nie sprecyzowany» Niejasne sformułowanie. Niejasny plan działania. Niejasny utwór poetycki … Słownik języka polskiego
nieprosty — nieprostyości 1. «nie będący prostym; kręty, krzywy» Nieprosta droga. 2. «zawiły, skomplikowany; pozbawiony prostoty, naturalności» Nieprosty sposób dowodzenia … Słownik języka polskiego
proceder — m IV, D. u, Ms. procedererze; lm M. y zwykle blm «sposób postępowania, działania, zwłaszcza mało zaszczytny, niemoralny» Nędzny, niecny, przestępczy, zawiły, zagadkowy proceder. Proceder wyzysku, spekulacji, protekcjonizmu. Uprawiać jakiś… … Słownik języka polskiego