Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(uformować)

См. также в других словарях:

  • uformować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować III {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… …   Słownik języka polskiego

  • uformować się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się II {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • formować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, formowaćmuję, formowaćmuje, formowaćany {{/stl 8}}– sformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} organizować coś, tworzyć, powoływać do życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Formować oddziały wojskowe. Sformować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… …   Słownik języka polskiego

  • formować się — I – sformować się, uformować się {{/stl 13}}{{stl 33}} ustawiać się w określonym porządku; szeregować się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Formować się w kolumnę marszową. Uformować się w drużyny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukonstytuować — dk IV, ukonstytuowaćtuuję, ukonstytuowaćtuujesz, ukonstytuowaćtuuj, ukonstytuowaćował, ukonstytuowaćowany «uformować, utworzyć coś, zwłaszcza jakieś ciało kolegialne» Ukonstytuować zarząd organizacji. ukonstytuować się «zostać ukonstytuowanym;… …   Słownik języka polskiego

  • utoczyć — dk VIb, utoczyćczę, utoczyćczysz, utocz, utoczyćczył, utoczyćczony 1. «spuścić, ściągnąć pewną ilość płynu z jakiegoś naczynia; ulać» Utoczyć wina, piwa z beczki. ◊ Utoczyć sobie krwi dla kogoś, dla czegoś, za coś; dać sobie krwi (z serca, spod… …   Słownik języka polskiego

  • armia — ż I, DCMs. armiamii; lm D. armiamii (armiamij) 1. «siły zbrojne państwa, wojsko; w węższym znaczeniu: lądowe siły zbrojne» Armia polska, rosyjska. Armia sojusznicza, nieprzyjacielska. Powołać, wcielić kogoś do armii. Służyć w jakiejś armii.… …   Słownik języka polskiego

  • nalepić — dk VIa, nalepićpię, nalepićpisz, nalepićlep, nalepićpił, nalepićpiony nalepiać ndk I, nalepićam, nalepićasz, nalepićają, nalepićaj, nalepićał, nalepićany 1. «przymocować coś do jakiejś powierzchni za pomocą czegoś lepkiego, zwykle za pomocą… …   Słownik języka polskiego

  • niekształtnie — przysłów. od niekształtny Ulepić, uformować coś niekształtnie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»