uformowany

См. также в других словарях:

• babka — ż III, CMs. babkabce; lm D. babkabek 1. «matka, rzadziej ciotka (stryjenka) ojca lub matki» Cioteczna babka. Babka ze strony ojca, matki. Zostać babką. □ Nie poznała babka swojej wnuczki w tańcu «o czymś nieprawdopodobnym, trudnym do uwierzenia»… …   Słownik języka polskiego

• cegła — ż IV, CMs. cegłagle; lm D. cegłagieł 1. «materiał budowlany z gliny i piasku lub z innych surowców mineralnych, uformowany w kształcie prostopadłościanów; kostka takiego materiału» Cegła ogniotrwała, glazurowana. Cegła czerwona, żółta. Dom z… …   Słownik języka polskiego

• kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …   Słownik języka polskiego

• mieszek — m III, D. mieszekszka, N. mieszekszkiem; lm M. mieszekszki 1. «mały miech przyrząd tłoczący powietrze w różnego rodzaju urządzeniach» Mieszek kowalski. Mieszki harmonii. 2. «rozciągane ścianki kamery, stanowiące część niektórych typów aparatów… …   Słownik języka polskiego

• niezgrabnie — niezgrabnieej 1. «niekształtnie, nieforemnie» Wyglądać w czymś niezgrabnie. Niezgrabnie uformowany klomb. 2. «bez zręczności; niezdarnie, niedołężnie, ociężale» Niezgrabnie się ukłonić. Niezgrabnie gramolił się z sanek. Niezgrabnie uszyta suknia …   Słownik języka polskiego

• pigułka — ż III, CMs. pigułkałce; lm D. pigułkałek 1. «lek utarty na proszek i uformowany z różnymi domieszkami masy spoistej w twardą kulkę, zwykle bardzo małą» Pigułka homeopatyczna. Pigułka witaminowa. Pigułki od kaszlu, na sen. Wziąć, łyknąć, zażyć… …   Słownik języka polskiego

• skalny — 1. «dotyczący skały, uformowany ze skały, utworzony, wykuty w skale, będący skałą» Skalna ściana. Skalna krawędź, pieczara, pochyłość, rozpadlina, zwietrzelina. Skalne rumowisko, urwisko. Skalny występ, zrąb. Skalne bloki, bryły, odłamy. 2.… …   Słownik języka polskiego

• szyszka — ż III, CMs. szyszkaszce; lm D. szyszkaszek 1. «drewniejący kwiatostan roślin nagozalążkowych, zwłaszcza iglastych, składający się z osi i osadzonych na niej łusek nasiennych z nasionami» Szyszka sosnowa, świerkowa, jodłowa. ∆ Szyszka chmielowa… …   Słownik języka polskiego

• tarasowaty — «mający kształt tarasów, uformowany w tarasy płaskie poziome progi na zboczu doliny rzeki lub nad brzegiem morza» Tarasowate zejście na plażę. Tarasowate ukształtowanie terenu …   Słownik języka polskiego

• ząbkowanie — n I 1. rzecz. od ząbkować. 2. «brzeg czegoś uformowany w kliny» Gzyms z ząbkowaniem …   Słownik języka polskiego

• izolacja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. izolacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} specjalnie uformowany materiał, który nie przewodzi prądu, ciepła, nie przepuszcza dźwięków itp., służący do oddzielania jakiegoś urządzenia, pomieszczenia od działania tych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień