-
1 stwierdzać
impf ⇒ stwierdzić* * *1. (-dzam, -dzasz); perf; - dzić; vt 2. vi* * *ipf.( uznać) affirm, ascertain; ( mówić) state, note; stwierdzać autentyczność/tożsamość establish authenticity/identity; lekarz stwierdził zgon doctor pronounced him l. her dead; stwierdziłem, że... I satisfied myself that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stwierdzać
-
2 stwierdzać
-
3 stwierdzać
stwierdzać [stfjɛrʣ̑aʨ̑] < perf stwierdzić>I. vt ( poświadczać) zgon feststellen; autentyczność feststellen, bestätigen; zgodność z oryginałem beglaubigen -
4 stwierdzać
глаг.• доказывать• засвидетельствовать• констатировать• одобрить• определять• подтверждать• предположить• проявлять• решать• свидетельствовать• удостоверить• удостоверять• устанавливать• установить• утвердить• утверждать* * *stwierdza|ć\stwierdzaćny несов. 1. констатировать, устанавливать; отмечать;2. подтверждать, удостоверять; 3. находить, обнаруживать; ср. stwierdzić+1. konstatować 2. poświadczać
* * *stwierdzany несов.1) констати́ровать, устана́вливать; отмеча́ть2) подтвержда́ть, удостоверя́ть3) находи́ть, обнару́живать; ср. stwierdzićSyn:konstatować 1), poświadczać 2) -
5 stwierdzać
1. attester2. certifier3. confirmer4. constater5. édifier6. établir -
6 stwierdzać
1 faigh 2 fionn 3 réitigh -
7 stwierdzać
1. констатувати, стверджувати, відзначати;2. потверджувати, підтверджувати, засвідчувати -
8 stwierdzać
1 saksihan2 sumaksí3 tumantô -
9 stwierdzać
makullamak; ştat -
10 stwierdzać
1) βεβαιώνω2) διαβεβαιώνω -
11 stwierdzać ważność dokumentu
• validateSłownik polsko-angielski dla inżynierów > stwierdzać ważność dokumentu
-
12 stwierdzać zgodność z normą
• validateSłownik polsko-angielski dla inżynierów > stwierdzać zgodność z normą
-
13 stwierdzać stwier·dzać
-
14 stwierdzać czystość
констатировать чистотуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stwierdzać czystość
-
15 stwierdzić
stwierdzić pf →LINK="stwierdzać" stwierdzać -
16 stwierdzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stwierdzić
-
17 konstatować
глаг.• констатировать* * *несов. констатировать+stwierdzać, ustalać
* * *несов.констати́роватьSyn: -
18 orzekać
глаг.• высказывать• гласить• констатировать* * *orzeka|ć\orzekaćny несов. 1. высказывать (выражать) мнение; заявлять; давать заключение;2. юр. выносить постановление (приговор); ср. orzec+1. oświadczać, stwierdzać 2. postanawiać
* * *orzekany несов.1) выска́зывать (выража́ть) мне́ние; заявля́ть; дава́ть заключе́ниеSyn: -
19 konstat|ować
impf vt książk. (obserwować) to note, to find; (stwierdzać) to determine, to establish; (stwierdzać nieoczywiste) to ascertain; (mówić) to state, to assert- konstatować poprawę [lekarz] to note some improvement- konstatować niechęć ministra do udzielania wyjaśnień to take note of a. to note the minister’s reluctance to elucidate- umiałem konstatować fakty i porządkować je logicznie I knew how to establish/ascertain the facts and arrange them logically- z żalem konstatował ich nieuchronną śmierć he sorrowfully realized that they were bound to die- turyści ze zdziwieniem konstatują, że nie ma tu muzeum historycznego tourists are surprised to note a. to find there’s no historical museum here- z radością konstatuję, że wyborcy przestali kierować się emocjami I’m pleased to note a. find that the voters are no longer reacting so emotionally- autor nie oskarża tych ludzi, tylko konstatuje fakty the author makes no accusations, but merely states the facts- nauka konstatująca descriptive science- wypowiedzi/zdania konstatujące Jęz. constative statements/sentencesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstat|ować
-
20 arbitralnie
adv. książk. [postępować, rozstrzygać, podejmować decyzje] arbitrarily, in an arbitrary manner; [stwierdzać] peremptorily* * *adv.1. (= apodyktycznie, kategorycznie) despotically, autocratically.2. (= dowolnie, według własnego uznania) arbitrarily, at will.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > arbitralnie
См. также в других словарях:
stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stwierdzać — → stwierdzić … Słownik języka polskiego
stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… … Słownik języka polskiego
doliczać się – doliczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} licząc, obliczając coś, uzyskiwać ostateczny wynik, ustalać liczbę czegoś, stwierdzać coś; z przeczeniem: mieć trudności z policzeniem czegoś, stwierdzać brak, niedobór czegoś, niezgodność rachunku ze stanem faktycznym :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
certyfikować — ndk IV, certyfikowaćkuję, certyfikowaćkujesz, certyfikowaćkuj, certyfikowaćował, certyfikowaćowany «stwierdzać, zaświadczać za pomocą certyfikatu; wystawiać certyfikat» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
dokumentarnie — przysłów. od dokumentarny Stwierdzać coś dokumentarnie … Słownik języka polskiego
dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować … Słownik języka polskiego
dyskwalifikować — ndk IV, dyskwalifikowaćkuję, dyskwalifikowaćkujesz, dyskwalifikowaćkuj, dyskwalifikowaćował, dyskwalifikowaćowany «oceniać ujemnie, stwierdzać brak wymaganych kwalifikacji, nieprzydatność, bezwartościowość kogoś lub czegoś; ujawniać brak… … Słownik języka polskiego