-
1 konstatować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstatować
-
2 konstatować
-
3 konstatować
konstatować [kɔw̃statɔvaʨ̑] -
4 konstatować
глаг.• констатировать* * *несов. констатировать+stwierdzać, ustalać
* * *несов.констати́роватьSyn: -
5 konstatować
conspirer -
6 konstatować
[констатовачь]v.ndk -
7 konstatować
констатувати -
8 konstat|ować
impf vt książk. (obserwować) to note, to find; (stwierdzać) to determine, to establish; (stwierdzać nieoczywiste) to ascertain; (mówić) to state, to assert- konstatować poprawę [lekarz] to note some improvement- konstatować niechęć ministra do udzielania wyjaśnień to take note of a. to note the minister’s reluctance to elucidate- umiałem konstatować fakty i porządkować je logicznie I knew how to establish/ascertain the facts and arrange them logically- z żalem konstatował ich nieuchronną śmierć he sorrowfully realized that they were bound to die- turyści ze zdziwieniem konstatują, że nie ma tu muzeum historycznego tourists are surprised to note a. to find there’s no historical museum here- z radością konstatuję, że wyborcy przestali kierować się emocjami I’m pleased to note a. find that the voters are no longer reacting so emotionally- autor nie oskarża tych ludzi, tylko konstatuje fakty the author makes no accusations, but merely states the facts- nauka konstatująca descriptive science- wypowiedzi/zdania konstatujące Jęz. constative statements/sentencesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstat|ować
-
9 skonstatować
skonstatować pf →LINK="konstatować" konstatować -
10 stwierdzać
глаг.• доказывать• засвидетельствовать• констатировать• одобрить• определять• подтверждать• предположить• проявлять• решать• свидетельствовать• удостоверить• удостоверять• устанавливать• установить• утвердить• утверждать* * *stwierdza|ć\stwierdzaćny несов. 1. констатировать, устанавливать; отмечать;2. подтверждать, удостоверять; 3. находить, обнаруживать; ср. stwierdzić+1. konstatować 2. poświadczać
* * *stwierdzany несов.1) констати́ровать, устана́вливать; отмеча́ть2) подтвержда́ть, удостоверя́ть3) находи́ть, обнару́живать; ср. stwierdzićSyn:konstatować 1), poświadczać 2) -
11 skonstat|ować
pf vt książk. to note- ze zdziwieniem/z radością skonstatował, że… he was surprised/pleased to note that…- lekarz skonstatował poprawę the doctor noted some improvement ⇒ konstatowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skonstat|ować
-
12 stwierdzać
stwierdzać [stfjɛrʣ̑aʨ̑] < perf stwierdzić>I. vt ( poświadczać) zgon feststellen; autentyczność feststellen, bestätigen; zgodność z oryginałem beglaubigen -
13 konstatieren
См. также в других словарях:
konstatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstatowaćtuję, konstatowaćtuje, konstatowaćany {{/stl 8}}– skonstatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zauważać, stwierdzać, ustalać jakiś fakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstatować braki w wyposażeniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konstatować — ndk IV, konstatowaćtuję, konstatowaćtujesz, konstatowaćtuj, konstatowaćował, konstatowaćowany książk. «ustalać, stwierdzać istnienie jakiegoś faktu» Konstatował głośno spostrzeżone nieścisłości. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
konstatowanie — n I rzecz. od konstatować … Słownik języka polskiego
skonstatować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konstatować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
