-
1 rozwodzić się
rozwodzić się sich verbreiten, sich auslassen ( nad I über A) -
2 rozwodzić się
rozwodzić się [rɔzvɔʥ̑iʨ̑ ɕɛ] < perf rozwieść>vr1) ( unieważniać małżeństwo) sich +akk scheiden lassen\rozwodzić się nad czymś sich +akk über etw +akk verbreiten ( pej) -
3 rozwieść się
rozwieść się [rɔzvjɛɕʨ̑ ɕɛ] <-odę, -edzie; pret -ódł, -odła, -edli> -
4 rozwieść się
vr pf→ rozwodzić się 2 -
5 rozwieść*
rozwieść* pf →LINK="rozwodzić się" rozwodzić się -
6 kurz
kurz [kʊrʦ̑] <-̈er, -̈este>I. adjin \kurzer Zeit wkrótceII. adv1) ( nicht lang)etw \kurz schneiden obciąć coś na krótkoein Kleid kürzer machen skracać [ perf skrócić] sukienkę\kurz gesagt, ... krótko mówiąc,...vor/bis vor \kurzem niedawno/do niedawnaseit \kurzem od niedawna3) ( wenig)es ist \kurz vor acht dochodzi ósma\kurz zuvor/danach niedługo przedtem/potem\kurz hintereinander w krótkich odstępach [czasu]\kurz bevor/nachdem sie angekommen ist tuż przed jej przyjściem/po jej przyjściu4) \kurz angebunden sein być mrukliwym\kurz und bündig krótko i zwięźle\kurz und gut reasumującüber \kurz oder lang prędzej czy późniejsich \kurz fassen streszczać się ( pot)jdn \kurz halten trzymać kogoś krótko ( pot)[bei etw] zu \kurz kommen wyjść źle [na czymś]es \kurz machen nie rozwodzić się\kurz treten (fam: sich einschränken) zaciskać [ perf zacisnąć] pasa ( przen sich schonen) oszczędzać się -
7 rozprawiać
rozprawiać [rɔspravjaʨ̑]I. vi1) ( rozwodzić się nad czymś)\rozprawiać o kimś/czymś sich +akk über jdn/etw auslassen\rozprawiać nad czymś über etw +akk fachsimpeln ( fam)\rozprawiać się z kimś mit jdm abrechnen, sich +akk mit jdm auseinander setzen\rozprawiać się z czymś sich +akk mit etw auseinander setzen -
8 abbrechen
-
9 rozwieźć
vt pf→ rozwodzić się -
10 breittreten
breit|treten -
11 scheiden
sich [von jdm] \scheiden lassen rozwodzić [ perf rozwieść], się [z kimś], brać [ perf wziąć] [z kimś] rozwódeine geschiedene Frau rozwiedziona kobietaihr geschiedener Mann jej były mąż2) ( trennen, teilen) Grenze, Erziehung, Ansichten, Herkunft: rozdzielać [ perf rozdzielić], dzielić [ perf po-]sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden podzieliły ich przeciwstawne poglądyII. viaus einem Amt \scheiden składać [ perf złożyć] urządaus dem Berufsleben \scheiden zakończyć karierę zawodowąals Freunde \scheiden rozstawać [ perf rozstać] się w przyjaźniin diesem Punkt \scheiden sich die Meinungen w tym punkcie opinie są rozbieżne -
12 lassen
lassen ['lasən]I. <lässt, ließ, gelassen> vt1) (unter\lassen)ich kann es einfach nicht \lassen nie mogę tego tak po prostu zostawićlass das! zostaw [to]!2) (zurück\lassen)die Kinder allein \lassen pozostawić dzieci sameseinen Mantel [im Restaurant] hängen/liegen \lassen zostawić płaszcz [w restauracji]den Wagen [vor dem Haus] stehen \lassen parkować [ perf za-] samochód [przed domem]3) ( zugestehen)jdm seinen Freiraum \lassen zostawić komuś swobodę działaniajdn \lassen ( nicht stören) zostawiać [ perf zostawić]; kogoś w spokoju (gewähren \lassen) dać komuś wolną rękę4) (irgendwohin \lassen)jdn ins Haus \lassen wpuszczać [ perf wpuścić] kogoś do domuWasser in die Wanne \lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wannyetw liegen \lassen ( unerledigt) nie dokończyć czegośdie Tür offen \lassen zostawiać [ perf zostawić] drzwi otwarteeine Frage offen \lassen pozostawić pytanie bez odpowiedzilass die Vase bitte stehen! proszę zostaw ten wazon!den Schlüssel [in der Tür] stecken \lassen zostawić klucz [w drzwiach]wir sollten nichts unversucht \lassen powinniśmy zrobić wszystko co w naszej mocy6) ( nicht anrühren)du kannst deinen Geldbeutel stecken \lassen! możesz schować swój portfel!alles stehen und liegen \lassen porzucić wszystkodas muss man ihr/ihm \lassen to trzeba jej/mu przyznać1) ( dulden, zu\lassen)die Kinder nicht fernsehen \lassen nie pozwalać [ perf pozwolić] dzieciom oglądać telewizjiich lasse mich nicht zwingen! nie pozwolę się zmuszać!das lasse ich nicht mit mir machen! na to sobie nie pozwolę!, co to, to nie!2) ( veranlassen)jdn warten \lassen kazać komuś [po]czekaćsich untersuchen \lassen poddawać [ perf poddać] się badaniusich scheiden \lassen rozwodzić [ perf rozwieść] sięetw reparieren \lassen oddać coś do naprawyjdn etw wissen \lassen dawać [ perf dać] komuś znać o czymśden Tee drei Minuten ziehen \lassen parzyć herbatę trzy minuty3) ( Möglichkeit)das Fenster lässt sich öffnen okno można otworzyćdas lässt sich machen to się da zrobićdas lässt sich essen da się to zjeśćes wird sich kaum vermeiden \lassen[, dass wir ihn fragen] nie da się uniknąć [zapytania go]4) ( Aufforderung)lass uns/lasst uns gehen! chodźmy!lasset uns beten! módlmy się!lass dich hier nie wieder blicken! [nigdy] więcej się tu nie pokazuj!III. <lässt, ließ, gelassen> vivon etw \lassen zaprzestać czegośvon jdm \lassen [po]zostawiać [ perf [po]zostawić] kogoś w spokojulass/lasst mal! daj/dajcie spokój!
См. также в других словарях:
rozwodzić się – rozwieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozchodzić się ze współmałżonkiem; uzyskiwać rozwód : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwieść się z żoną, z mężem. Nasi znajomi rozwodzą się. Chciał się z nią rozwieść. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozchodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rozchodzić siędzę się, rozchodzić siędzi się, rozchodzić sięchodź się {{/stl 8}}– rozejść się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, rozchodzić sięjdę się, rozchodzić sięjdzie się, rozchodzić sięzejdź się, rozchodzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwieść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwodzić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwieść — dk XI, rozwieśćwiodę, rozwieśćwiedziesz, rozwieśćwiedź, rozwieśćwiódł, rozwieśćwiodła, rozwieśćwiedli, rozwieśćwiedziony, rozwieśćwiedzeni, rozwieśćwiódłszy rozwodzić ndk VIa, rozwieśćdzę, rozwieśćdzisz, rozwieśćwódź, rozwieśćdził, rozwieśćdzony… … Słownik języka polskiego
międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… … Słownik języka polskiego
perorować — ndk IV, perorowaćruję, perorowaćrujesz, perorowaćruj, perorowaćował książk. «rozprawiać o czymś, rozwodzić się nad czymś; przemawiać» Perorować długo, zawile … Słownik języka polskiego
rozprawiać — ndk I, rozprawiaćam, rozprawiaćasz, rozprawiaćają, rozprawiaćaj, rozprawiaćał, rozprawiaćany «mówić, opowiadać, rozmawiać o czymś długo, z zajęciem, z ożywieniem, rozwodzić się nad czymś; gawędzić, prawić» Rozprawiać z ożywieniem, ze swadą.… … Słownik języka polskiego
międlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, międlićlę, międlićli, międlićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obrabiać słomę lnianą lub konopną, łamiąc, łodygi w celu oddzielenia włókien od części zdrewniałych – paździerzy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
perorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, perorowaćruję, perorowaćruje, {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić dużo, zwykle rozwlekle; rozwodzić się nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głośno perorować na jakiś temat. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozprawiaćam, rozprawiaća, rozprawiaćają, rozprawiaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} długo, z zapałem o czymś mówić, opowiadać; rozwodzić się nad czymś; dyskutować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozprawiać nad problemem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obszernie — obszernieej «długo, dokładnie, drobiazgowo» Komentować, tłumaczyć, opisać coś obszernie. Obszernie się nad czymś rozwodzić … Słownik języka polskiego