-
21 niesprawnie
niesprawnie [ɲɛspravɲɛ] advfunkcjonować nicht einwandfrei; poruszać się ungeschickt, unbeholfen -
22 niezgrabnie
niezgrabnie [ɲɛzgrabɲɛ] adv -
23 niezręcznie
niezręcznie [ɲɛzrɛnʧ̑ɲɛ] adv -
24 płynnie
-
25 poruszyć
-
26 puszczać
I. vt3) (pot: pozwalać iść) gehen lassen\puszczać dzieci bez opieki die Kinder ohne Aufsicht lassen\puszczać kogoś przodem jdn vorlassen, jdm Vortritt lassen\puszczać latawca den Drachen steigen lassen11) \puszczać coś z dymem etw in Rauch aufgehen lassen\puszczać farbę Farbe bekennen\puszczać coś w niepamięć etw in Vergessenheit bringennie \puszczać pary z ust den Mund haltenpuścić coś w ruch etw in Gang bringen [ lub setzen]\puszczać coś mimo uszu etw unbeachtet lassen1) ( ustępować pod naciskiem) drzwi: sich +akk öffnen lassenoczko [w pończosze] puszcza eine Masche [im Strumpf] ist gelaufen3) ( dawać się usunąć) plama: sich +akk entfernen lassen4) ( tracić barwę) bluzka: abfärbenIII. vr1) ( przestawać się trzymać)\puszczać się czegoś etw loslassen2) (pot: poruszać się szybko)\puszczać się pędem fortgehen, losrennen -
27 swobodnie
-
28 trząść
I. vi, vt1) ( poruszać gwałtownie)\trząść kimś/czymś jdn/etw schütteln [ lub rütteln]2) ( jechać nierówno)samochód trzęsie der Wagen holpert3) (pot: rządzić)\trząść kimś jdn [herum]kommandieren ( fam)\trząść grupą/wydziałem in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben ( fam)II. vimpers1) ( wywoływać dreszcze)kogoś trzęsie es schüttelt jdnaż go trzęsło z nerwów er zitterte vor Aufregung1) ( drgać) człowiek: zittern; ziemia: bebennogi się komuś trzęsą ze zmęczenia jds Beine zittern vor Müdigkeitgłos się komuś trzęsie ze wzruszenia jds Stimme zittert vor Rührung\trząść się ze śmiechu/strachu sich +akk vor Lachen schütteln\trząść się ze strachu vor Angst zittern [ lub schlottern]\trząść się z zimna vor Kälte zittern [ lub schlottern]2) ( jechać nierówno) pojazd: rütteln\trząść się nad kimś/czymś [ lub o kogoś/coś] um jdn/etw zittern -
29 wlec
I. vt2) ( ciągnąć za sobą) hinter sich +dat herziehen, hinter sich +dat herschleifen3) ( zabierać niepotrzebnie) mit sich +dat herumschleppenII. vr1) ( poruszać się powoli) człowiek: sich +akk [hin]schleppen, pojazd: sich +akk schleppen\wlec po ziemi auf dem Boden schleifen3) ( mijać powoli) czas: sich +akk lange hinziehen, sich +akk hinschleppen4) ( snuć się) dym: sich +akk erstrecken, sich +akk hinziehen -
30 władać
-
31 zasuwać
vt -
32 zręcznie
-
33 żywo
na \żywo live -
34 anrühren
-
35 ansprechen
an|sprechenI. vt2) ( betiteln)wie soll ich Sie \ansprechen? jak mam się do Pana zwracać?3) ( sich wenden an)5) ( beeindrucken)jdn \ansprechen Person: wywierać [ perf wywrzeć] na kimś wrażenie, Kunstwerk: przemawiać do kogoś; ( gefallen)jdn \ansprechen podobać [ perf s-] się komuśII. vibei jdm \ansprechen Medikament: pomagać [ perf pomóc] komuś -
36 aufrütteln
-
37 bewegen
bewegen * [bə've:gən]1.I. vt( bewirken)viel/wenig \bewegen poruszyć mocno/słaboII. vrsich \bewegen Person: [po]ruszać [ perf [po]ruszyć] się( rotieren)sich um die Sonne \bewegen obracać się wokół słońca( verkehren) in Künstlerkreisen obracać się, bywaćer durfte sich innerhalb des Lagers frei \bewegen wolno mu było poruszać się swobodnie na terenie obozu( schwanken)sich um die hundert Euro \bewegen Preis: wahać się w granicach stu euro2. <bewog, bewogen> vtjdn [zum Nachgeben/Einlenken] \bewegen nakłonić kogoś [do pójścia na ustępstwa/spuszczenia z tonu]sich \bewegen lassen etw zu tun dać się nakłonić do zrobienia czegoś -
38 blind
blind [blɪnt]I. adj4) ( ohne Ausgang) bez wyjścia5) ( ohne Sicht) nieprzejrzysty\blind backen piec "na pusto"8) \blind fliegen ( hum fam: mit absoluter Sicherheit [sich bewegen, etwas behaupten etc]) [poruszać się, coś stwierdzać] na pewniaka ( pot)\blinder Passagier pasażer m na gapęII. adv -
39 fortbewegen
fort|bewegen *vt, vr poruszać [się] -
40 mitlaufen
mit|laufen1) ( ebenfalls laufen)[bei einem Rennen] \mitlaufen biec [ perf po-] wraz z innymi [w wyścigu]3) (fam: nebenher erledigt werden)dieses kleine Projekt läuft [nur] mit ten niewielki projekt jest realizowany [tylko] przy okazji
См. также в других словарях:
poruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poruszaćam, poruszaća, poruszaćają, poruszaćany {{/stl 8}}– poruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poruszaćszę, poruszaćszy, poruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruszać — I, poruszaćam, poruszaćasz, poruszaćają, poruszaćaj, poruszaćał, poruszaćany 1. forma ndk czas. poruszyć (p.) 2. ndk «wprawiać w ruch, utrzymywać w ruchu, powodować funkcjonowanie jakiegoś urządzenia, mechanizmu, pojazdu; napędzać» Para porusza… … Słownik języka polskiego
poruszać się — I – poruszyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać sobą jakieś ruchy, zmieniać swoje położenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś poruszyło się w krzakach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}poruszać się II {{/stl 13}}{{stl 33}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruszać się — jak mucha w smole, jak senna mucha zob. mucha 7. Poruszać się (równo) jak po stole zob. stół 2 … Słownik frazeologiczny
obrót — m IV, D. obrótrotu, Ms. obrótrocie; lm M. obrótroty 1. «ruch ciała dokoła osi; zwrot (w odniesieniu do osób)» Obrót Ziemi dokoła osi. Obroty śruby silniczka. Zrobić kilka obrotów w tańcu. ∆ mat. Obrót figury «ruch, przy którym punkty figury… … Słownik języka polskiego
poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» … Słownik języka polskiego
powiewać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, powiewaća, powiewaćają {{/stl 8}}– powiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, powiewaćwieje, powiewaćwiał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o powietrzu: poruszać się; poruszając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… … Słownik języka polskiego
wahać — ndk I, wahaćam, wahaćasz, wahaćają, wahaćaj, wahaćał, wahaćany rzad. wahnąć dk Va, wahaćnę, wahaćniesz, wahaćnij, wahaćnął, wahaćnęła, wahaćnęli, wahaćnięty, wahaćnąwszy, rzad. «poruszać czymś a. poruszać się ruchem wahadłowym» Urządzenia… … Słownik języka polskiego
mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… … Słownik frazeologiczny
obrót — 1. Coś przyjmuje dobry, zły itp. obrót «coś zmienia się na lepsze, gorsze itp., coś toczy się inaczej niż dotąd»: Wkrótce jednak sprawy przyjęły zły obrót. Życie na gorąco 38/1999. 2. Pracować, poruszać się itp. na małych, wolnych, niskich,… … Słownik frazeologiczny