-
1 ogarniać
ogarniać (-am) < ogarnąć> (-nę) umfassen; ogień, epidemia erfassen, sich ausbreiten; uczucie ergreifen, überkommen; (pojąć) erfassen, begreifen; fam. aufräumen;ogarniać ramieniem umarmen;ogarniać wzrokiem überblicken -
2 ogarniać
impf ⇒ ogarnąć* * *(o ciemnościach, mgle) to surround, to encompass; (o radości, niepokoju) to overtake, to overcome; (o wojnie, pożarze) to spread acrossogarniać kogoś/coś wzrokiem lub spojrzeniem — to take sb/sth in
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarniać
-
3 ogarniać
глаг.• обдавать• обнимать• обнять• охватить• охватывать* * *ogarnia|ć\ogarniaćny несов. 1. охватывать;2. понимать, уяснять себе; 3. kogo охватывать кого, овладевать кем; 4. охватывать, окружать; 5. разг. прибирать, приводить в порядок, наводить порядок; 6. разг. одевать; ср. ogarnąć+1. obejmować 2. rozumieć, pojmować 3. opanowywać 4. otaczać 5. uprzątać 6. odziewać, ubierać
* * *ogarniany несов.1) охва́тывать2) понима́ть, уясня́ть себе́4) охва́тывать, окружа́ть5) разг. прибира́ть, приводи́ть в поря́док, наводи́ть поря́докSyn: -
4 ogarniać
1. embrasser2. saisir -
5 ogarniać
1 ráca 2 slog -
6 ogarniać
përqafoj -
7 ogarniać
1. охоплювати; обнімати;2. розуміти;3. оточувати;4. оволодівати;5. обгортати;6. поприбирати (розм.) -
8 ogarniać
1 yakap2 yapos3 yumakap4 yumapos -
9 ogarniać
gujak; gujaklamak -
10 ogarniać przeczucie
обнимать предчувствиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ogarniać przeczucie
-
11 ogarniać senność
обнимать сонливостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ogarniać senność
-
12 ogarniać szaleństwo
обнимать безумиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ogarniać szaleństwo
-
13 ogarniać złość
обнимать злобуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ogarniać złość
-
14 ogarnąć
1. (-nę, -niesz); imp - nij; vb; od ogarniać 2. vt perf; potto straighten (up) (pot)* * *pf.-ij, ogarniać ipf.1. (= obejmować ramionami) embrace.2. (= widzieć, rozumieć całość) comprehend; ogarniać kogoś/coś spojrzeniem take sb/sth in; staram się ogarnąć złożoność sytuacji I'm trying to fathom the complexity of the situation; trudno to ogarnąć umysłem it's difficult to grasp, it's mind-boggling.3. (= przenikać kogoś) grip, overcome, sweep; ogarnęła mnie panika I was panic stricken, panic gripped me.4. (= otaczać kogoś, coś) surround, encompass; ogarnęły nas kompletne ciemności we were left in total darkness.5. (= rozprzestrzeniać się) (epidemia, pożar) spread l. sweep across.6. pot. (= porządkować, sprzątać) (mieszkanie, obejście) pot. tidy (up), spruce up.pf.-ij, ogarniać się ipf. spruce up, freshen up; muszę się trochę ogarnąć przed obiadem I have to spruce up a bit before dinner.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogarnąć
-
15 nachodzić
1) (opanowywać) овладевать, охватывать2) nachodzić (napraszać się) приходить незваным, являться непрошенным, надоедатьznajdować находить* * *nachodz|ić\nachodzićę несов. kogo 1. являться непрошенным к кому, надоедать кому, повадиться dk ходить к кому;2. перен. находить на кого, охватывать кого+2. ogarniać
* * *nachodzę несов. kogoSyn:ogarniać 2) -
16 napastować
глаг.• докучать• нападать* * *napastowa|ć%1, \napastowaćny несов. kogo 1. нападать на кого, выступать с нападками на кого;prasa go \napastowaćła в печати были на него нападки;
2. приставать к кому; надоедать, навязываться кому;\napastować kobietę приставать к женщине; \napastować prośbami надоедать просьбами;
3. перен. беспокоить, мучить;\napastowaćły go złe myśli его мучили (на него находили) нехорошие мысли+1. atakować 2. zaczepiać, naprzykrzać się, nagabywać 3. nachodzić, ogarniać
* * *I napastowany несов. kogo1) напада́ть на кого, выступа́ть с напа́дками на когоprasa go napastowała — в печа́ти бы́ли на него́ напа́дки
2) пристава́ть к кому; надоеда́ть, навя́зываться комуnapastować kobietę — пристава́ть к же́нщине
napastować prośbami — надоеда́ть про́сьбами
3) перен. беспоко́ить, му́читьnapastowały go złe myśli — его́ му́чили (на него́ находи́ли) нехоро́шие мы́сли
Syn:II napastowany сов.нама́зать масти́кой, навощи́ть ( пол)Syn: -
17 obejmować
глаг.• брать• включать• вмещать• заключать• закрыть• замыкать• запирать• заступать• облегать• обнимать• обнять• обхватить• окружать• осмысливать• охватить• охватывать• понимать• понять• постигать• постичь• принимать• разуметь• сжимать• содержать• сплетать• стискивать• укрывать• уразуметь* * *obejmowa|ć\obejmowaćny несов. 1. обнимать;2. принимать, брать (в свои руки); 3. охватывать; 4. понимать, постигать; уяснять себе, осознавать; 5. вмещать; заключать в себе; ср. objąć+2. przejmować 3. ogarniać 4. pojmować 5. zawierać
* * *obejmowany несов.1) обнима́ть2) принима́ть, брать ( в свои руки)3) охва́тывать4) понима́ть, постига́ть; уясня́ть себе́, осознава́ть5) вмеща́ть; заключа́ть в себе́; ср. objąćSyn: -
18 oblatywać
глаг.• облетать* * *oblatywa|ć\oblatywaćny несов. 1. облетать;2. обегать; объезжать; 3. охватывать, овладевать; 4. перен. быть в потрёпанном (рваном) виде; ubranie oblatuje z kogoś одежда висит лохмотьями на ком-л.; buty oblatują z kogoś ботинки совсем истрепались у кого-л.; ср. oblecieć+3. ogarniać, zdejmować, przejmować 4. opadać
* * *oblatywany несов.1) облета́ть2) обега́ть; объезжа́ть3) охва́тывать, овладева́ть4) перен. быть в потрёпанном (рва́ном) ви́деubranie oblatuje z kogoś — оде́жда виси́т лохмо́тьями на ко́м-л.
buty oblatują z kogoś — боти́нки совсе́м истрепа́лись у кого́-л.; ср. oblecieć
Syn: -
19 opadać
глаг.• валить• валиться• впасть• завалиться• наклонять• опадать• опускать• ослабевать• ослаблять• падать• пасть• перепадать• плюхать• ронять• рухнуть• склонять• слабеть• слететь• снижать• спадать• тонуть• упасть• упускать• упустить• уронить* * *несов. 1. спускаться; опускаться;2. опадать; осыпаться; 3. свешиваться, спускаться; 4. опадать, спадать (об опухоли); 5. понижаться, снижаться; 6. окружать, обступать; 7. перен. охватывать, обуревать; 1, 2, 4—7. ср. opaść+2. oblatywać 3. zwisać 4. tęchnąć 5. zniżać się 6. obskakiwać, oblegać 7. ogarniać
* * *несов.1) спуска́ться; опуска́ться2) опада́ть; осыпа́ться3) све́шиваться, спуска́ться4) опада́ть, спада́ть ( об опухоли)5) понижа́ться, снижа́ться6) окружа́ть, обступа́тьSyn: -
20 opanowywać
глаг.• выучивать• завладевать• овладевать• овладеть• пересиливать* * *opanowywa|ć\opanowywaćny несов. 1. со овладевать чем, покорять что; захватывать что;2. со подавлять, обуздывать, укрощать что; справляться с чем; 3. kogo овладевать кем, охватывать кого; 4. со овладевать чем, осваивать что; ср. opanować+2. poskramiać 3. ogarniać 4. osiągać sprawność, uczyć się
* * *opanowywany несов.Syn:
См. также в других словарях:
ogarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogarniaćam, ogarniaća, ogarniaćają, ogarniaćany {{/stl 8}}– ogarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ogarniaćnę, ogarniaćnie, ogarniaćnij, ogarniaćnął, ogarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogarniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}– ogarnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzać swój wygląd, strój do porządku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pośpiesznie się ogarnęła przed wyjściem z domu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć … Słownik języka polskiego
obejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obejmowaćmuję, obejmowaćmuje, obejmowaćany {{/stl 8}}– objąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obejmę, obejmie, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
obgartywać — ndk VIIIa, obgartywaćtuję, obgartywaćtujesz, obgartywaćtuj, obgartywaćywał, obgartywaćywany reg. «ogarniać, obsypywać» … Słownik języka polskiego
otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… … Słownik języka polskiego
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego