Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

(niepokoić+kogoś)

  • 1 ängstigen

    ängstigen ['ɛŋstɪgən]
    I. vt
    jdn \ängstigen ( in Furcht versetzen) przestraszyć kogoś; ( in Sorge versetzen) niepokoić [ perf za-] kogoś
    II. vr
    sich [vor jdm/etw] \ängstigen obawiać się [kogoś/czegoś]
    sich [um jdn/wegen etw] \ängstigen martwić [ perf z-] się [o kogoś/z jakiegoś powodu]

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > ängstigen

  • 2 truć

    truć [truʨ̑] <- je>
    I. vt
    1) < perf o-> ( uśmiercać)
    \truć kogoś czymś jdn mit etw vergiften
    2) < perf s-> ( podawać szkodliwe potrawy) vergiften
    3) < perf s-> ( niepokoić) besorgt sein
    II. vi (pot: nawijać) quatschen ( pej fam)
    III. vr
    1) < perf o-> ( popełniać samobójstwo) sich +akk vergiften
    2) < perf s-> ( niepokoić się)
    \truć się czymś sich +akk über etw +akk grämen ( geh)

    Nowy słownik polsko-niemiecki > truć

  • 3 beunruhigen

    beunruhigen * [bə'?ʊnru:ɪgən]
    I. vt niepokoić [ perf za-]
    \beunruhigend niepokojący
    II. vr
    sich [wegen jdm/etw] \beunruhigen niepokoić [ perf za-] się [z powodu kogoś/czegoś]

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > beunruhigen

  • 4 Ruhe

    Ruhe ['ru:ə] <- > f
    1) ( Stille, Schweigen) cisza f
    \Ruhe! cisza!
    2) ( Frieden) spokój m
    jdn [mit etw] in \Ruhe lassen ( fam) nie zawracać komuś [czymś] głowy ( pot)
    3) ( Erholung) odpoczynek m
    jdm keine \Ruhe lassen Gedanken: niepokoić [ perf za-] kogoś
    4) ( Gelassenheit) spokój m [ducha]
    jdn aus der \Ruhe bringen wyprowadzić kogoś z równowagi
    sie ist die \Ruhe selbst [ona] jest chodzącym spokojem
    etw in aller \Ruhe tun robić [ perf z-] coś ze stoickim spokojem
    immer mit der \Ruhe! ( fam) tylko bez nerwów! [o tylko bez paniki!] ( pot)
    5) jdn zur letzten \Ruhe bringen ( geh) odprowadzić kogoś na miejsce wiecznego spoczynku ( liter)
    sich zur \Ruhe setzen przejść na emeryturę

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Ruhe

  • 5 bać się

    bać się [baʨ̑ ɕɛ] <boję, boi; imp bój>
    vr
    \bać się kogoś/czegoś sich +akk vor jdm/etw fürchten, vor jdm/etw Angst haben
    te kwiaty nie boją się mrozu diese Blumen brauchen den Frost nicht zu fürchten [ lub sind winterhart]
    bój się Boga! ( pot) um Gottes willen!
    \bać się o kogoś/coś um jdn/etw bangen [ lub besorgt sein]
    boję się, że zapomniał ich fürchte, dass er es vergessen hat
    boję się, żeby się nie spóźnić ich habe Angst, zu spät zu kommen
    nie bój się! ( bądź spokojny) keine Angst!
    3) ( nie mieć odwagi) sich +akk nicht trauen
    boję się wyjść z domu ich traue mich nicht, aus dem Haus zu gehen

    Nowy słownik polsko-niemiecki > bać się

  • 6 o

    o [ɔ],
    1.
    I. prep +loc
    1) ( treść, osoba) über +akk, von +dat
    artykuł \o lasach tropikalnych Artikel m über die tropischen Regenwälder
    mówić \o kimś/czymś über jdn/etw reden
    myśleć \o kimś/czymś an jdn/etw denken
    wiedzieć \o kimś/czymś von jdm/etw wissen
    nie masz pojęcia \o takich sprawach du hast keine Ahnung von solchen Angelegenheiten
    nie mam \o tym pojęcia davon habe ich keine Ahnung
    2) ( czas) um +akk, bei +dat
    \o [godzinie] trzeciej/piątej um drei/fünf [Uhr]
    \o świcie/zmroku/północy bei Tagesanbruch/bei Dämmerung/um Mitternacht
    3) ( sposób) mit +dat, aus +dat
    \o chlebie i wodzie bei Wasser und Brot
    \o własnych siłach aus eigener Kraft
    \o kulach an Krücken
    4) ( cecha, właściwość) mit +dat
    dziewczyna \o długich włosach Mädchen nt mit langen Haaren
    człowiek \o dużych wymaganiach ein Mensch mit hohen Ansprüchen
    II. prep +acc
    1) ( porównanie) um +akk
    wyższy \o głowę [um] einen Kopf größer
    \o połowę krótszy [um] die Hälfte kürzer
    starszy \o rok [um] ein Jahr älter
    2) ( cel, skutek) um +akk, wegen +gen
    prosić/upominać się \o coś um etw bitten/etw fordern
    gniewać się na kogoś \o coś jdm über etw +akk böse sein
    kłócić się \o coś [sich +akk ] über etw +akk streiten
    niepokoić się \o kogoś/coś sich +akk um jdn/etw sorgen, sich +dat um jdn/etw Sorgen machen
    prosić/pytać \o coś um etw bitten/nach etw fragen
    3) ( przedmiot czynności) an +akk, zu +dat
    opierać się \o coś sich +akk an etw +akk lehnen
    rzucać czymś \o coś etw nach etw werfen
    ocierać się \o coś sich +akk an etw +dat reiben
    uderzać \o coś an etw +akk stoßen
    2. [ɔ], interj o[h], ja, genau
    \o, już jedzie! da kommt er ja!
    \o zgrozo! o Graus! ( fam)
    \o tak! oh ja!
    \o, rety! oje!, ach, du meine Güte! ( fam), o
    3. [ɔ] nt inv ( litera) O nt, o nt
    O jak Olga O wie Otto

    Nowy słownik polsko-niemiecki > o

  • 7 martwić

    martwić [martfiʨ̑] < perf z->
    I. vt bekümmern, Sorge bereiten
    II. vr
    \martwić się czymś sich +dat wegen einer S. +gen Sorgen machen
    nie martw się! mach dir keine Sorgen!
    \martwić się o kogoś/coś für jdn/etw sorgen, sich +akk um jdn/etw kümmern

    Nowy słownik polsko-niemiecki > martwić

  • 8 grämen

    grämen ['grɛ:mən]
    ( geh) vr
    sich [über jdn/etw] \grämen niepokoić [o trapić] się [o kogoś/czymś]

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > grämen

См. также в других словарях:

  • niepokoić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, niepokoićoję, niepokoićoi, niepokoićkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś niepokój, niepewność, obawę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojca niepokoją złe wyniki syna w nauce …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepokoić — ndk VIa, niepokoićoję, niepokoićoisz, niepokoićkój, niepokoićił, niepokoićojony 1. «wzbudzać, wywoływać niepokój, obawę» Niepokoi mnie twoja beztroska. 2. «nie dawać spokoju» Niepokoili go dłużnicy ciągłymi wizytami. niepokoić się «być… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… …   Słownik frazeologiczny

  • bombardować — ndk IV, bombardowaćduję, bombardowaćdujesz, bombardowaćduj, bombardowaćował, bombardowaćowany 1. «zrzucać bomby z samolotu w celu rażenia obiektów naziemnych i morskich; dawniej: silnie ostrzeliwać obiekty pociskami artyleryjskimi» Bombardować… …   Słownik języka polskiego

  • turbować — ndk IV, turbowaćbuję, turbowaćbujesz, turbowaćbuj, turbowaćował, turbowaćowany przestarz. «sprawiać kłopot; martwić, niepokoić kogoś» turbować się przestarz. «troszczyć się o coś, martwić się, trapić się czymś; niepokoić się» …   Słownik języka polskiego

  • zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naprzykrzać się — ndk I, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięasz się, naprzykrzać sięają się, naprzykrzać sięaj się, naprzykrzać sięał się «narzucać się komuś, uporczywie domagać się czegoś; nachodzić, niepokoić kogoś» Naprzykrzał mu się od wielu dni. Dziecko… …   Słownik języka polskiego

  • dopiekać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopiekaćam, dopiekaća, dopiekaćają, dopiekaćany {{/stl 8}}– dopiec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, dopiekaćpiekę, dopiekaćpiecze, dopiekaćpiecz, dopiekaćpiekł, dopiekaćpiekli, dopiekaćpieczony {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spędzać [zganiać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}sen z oczu [z powiek] {{/stl 13}}{{stl 7}} martwić, niepokoić kogoś, powodując bezsenność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepowodzenia szkolne syna spędzały (zganiały) jej sen z oczu. Rządowi jakaś sprawa spędza sen z …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»