Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(habitantes)

  • 1 cuatro millones de habitantes

    cuatro millones de habitantes
    vier Millionen Einwohner

    Diccionario Español-Alemán > cuatro millones de habitantes

  • 2 los habitantes primitivos

    los habitantes primitivos
    die Ureinwohner

    Diccionario Español-Alemán > los habitantes primitivos

  • 3 número de habitantes

    número de habitantes
    Einwohnerzahl

    Diccionario Español-Alemán > número de habitantes

  • 4 habito

    habito, āvī, ātum, āre (Frequ. v. habeo), I) tr.: A) oft etwas haben, zu haben pflegen, epicrocum, comas, Varro b. Non. 318, 25 u. 27. – B) bewohnen, urbes, Verg.: Gelonon, urbem ligneam, Mela: oppidum Uscudamam, Eutr.: casas, Verg. – im Passiv = bewohnt werden, zum Wohnsitze dienen, vix pars dimidia (urbis) habitabatur, Liv.: colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime, Cic.: arx procul iis, quae habitabantur, Liv.: Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus ac frequentibus vicis, Curt.: nobis habitabitur orbis ultimus, Ov.: Alpes quidem habitari, coli, Liv.: raris habitata mapalia tectis, Verg.: agellus habitatus quinque focis, Hor.: campi olim uberes magnisque urbibus habitati, Tac.: vestigia habitati quondam soli, Plin.: quae sit tellus habitanda (sibi) requirit, Ov. – II) intr.: A) irgendwo sich befinden ( wie habeo), dah. wohnen, hodieque ibi, Liv.: alibi, Liv.: unā (zusammen), Fronto: peregre, Liv.: interius (mehr im Innern des Landes), Mela: pagatim, Liv.: laxius, contractius, Sen.: bene (bequem), Nep.: anguste, Val. Max.: iunctis liminibus, Ps. Quint. decl.: ad od. (gew.) apud alqm, bei jmd., in jmds. Hause, Cic.: cum alqo, mit jmd. zusammen, Cic.: habito triginta milibus (aeris), die Miete kostet mich 30000 Asse, Cic.: nunc si quis tanti (für diesen Preis) habitat, Vell.: populus habitat duabus urbibus, Liv.: h. locis pestilentibus, Varro: Athenis, Nep.: Romae, Capuae, Liv.: iuxta forum, intra Palatium, Suet.: secundum montem, Plin.: sub tegulis, Suet.: sub his tectis habitavere securi, Sen.: h. ad litora, Verg.: circum Aternum, Varro LL.: in casis et tuguriis, Varro: in Co insula, Quint.: primo in Subura modicis aedibus, post autem pontificatum maximum in Sacra via domo publicā, Suet.: in via (an der Landstraße, Ggstz, devium esse), Cic.: in montibus vicatim, Liv.: gratis in alieno, Cic. – Passiv unpers., habitari, ait Xenocrates, in luna (es gebe Bewohner auf dem Monde), Cic.: ibi habitabatur frequenter, die Gegend war sehr stark bewohnt, Liv.: quibus (vicis) frequenter habitabatur, die stark bewohnt waren, Liv. – absol., posse nos habitare sine marmorario ac fabro, Sen.: Argos habitatum (um da zu wohnen) abire, Nep. – Partiz. subst., habitantes, die Bewohner, Einwohner, Ov. met. 14, 90 (wo Genet. Plur. habitantum): oppidum valetudine habitantium infame, Mela 1, 16, 1 (1. § 83): habitantes Lilybaei (zu L.), Liv. 29, 26, 7: ad occasum habitantes (Ggstz. orientis incolae), Plin. 2, 180. – bilbl., ingenium Galbae male habitat, wohnt in einer schlechten Hülle, Macr.: metus habitat in vita beata, Cic.: animus cum curis habitans, Cic. – B) übtr.: a) wo heimisch sein = immer wo sein od. bleiben, in foro, Cic.: in culina, immer in der K. stecken, Petron.: in oculis, immer vor Augen sein, Cic.: quorum in vultu habitant oculi mei, Cic.: tecum habita, wir »kehre bei dir ein« = untersuche dich selbst, Pers.: peregrinatus est eius animus in nequitia, non habitavit, Val. Max. 6, 9. ext. 1. – b) bei einer Sache bleiben = sie fast einzig betreiben, sich fast immer damit beschäftigen, sie zu seinem Hauptstudium machen, in hac una ratione tractanda, Cic.: in eo genere rerum, Cic. – c) bei einer Sache im Reden sich aufhalten, ibi commorer, ibi habitem, ibi haeream, hier verweile ich, darauf baue ich, daran halte ich fest, Cic.: quonam modo ille in bonis haerebit et habitabit suis? seinen eigenen Grund u. Boden behaupten u. benutzen, Cic.

    lateinisch-deutsches > habito

  • 5 habito

    habito, āvī, ātum, āre (Frequ. v. habeo), I) tr.: A) oft etwas haben, zu haben pflegen, epicrocum, comas, Varro b. Non. 318, 25 u. 27. – B) bewohnen, urbes, Verg.: Gelonon, urbem ligneam, Mela: oppidum Uscudamam, Eutr.: casas, Verg. – im Passiv = bewohnt werden, zum Wohnsitze dienen, vix pars dimidia (urbis) habitabatur, Liv.: colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime, Cic.: arx procul iis, quae habitabantur, Liv.: Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus ac frequentibus vicis, Curt.: nobis habitabitur orbis ultimus, Ov.: Alpes quidem habitari, coli, Liv.: raris habitata mapalia tectis, Verg.: agellus habitatus quinque focis, Hor.: campi olim uberes magnisque urbibus habitati, Tac.: vestigia habitati quondam soli, Plin.: quae sit tellus habitanda (sibi) requirit, Ov. – II) intr.: A) irgendwo sich befinden ( wie habeo), dah. wohnen, hodieque ibi, Liv.: alibi, Liv.: unā (zusammen), Fronto: peregre, Liv.: interius (mehr im Innern des Landes), Mela: pagatim, Liv.: laxius, contractius, Sen.: bene (bequem), Nep.: anguste, Val. Max.: iunctis liminibus, Ps. Quint. decl.: ad od. (gew.) apud alqm, bei jmd., in jmds. Hause, Cic.: cum alqo, mit jmd. zusammen, Cic.: habito triginta milibus (aeris), die Miete kostet mich 30000 Asse, Cic.: nunc si quis tanti (für diesen Preis) habitat, Vell.: populus habitat duabus urbibus, Liv.: h. locis
    ————
    pestilentibus, Varro: Athenis, Nep.: Romae, Capuae, Liv.: iuxta forum, intra Palatium, Suet.: secundum montem, Plin.: sub tegulis, Suet.: sub his tectis habitavere securi, Sen.: h. ad litora, Verg.: circum Aternum, Varro LL.: in casis et tuguriis, Varro: in Co insula, Quint.: primo in Subura modicis aedibus, post autem pontificatum maximum in Sacra via domo publicā, Suet.: in via (an der Landstraße, Ggstz, devium esse), Cic.: in montibus vicatim, Liv.: gratis in alieno, Cic. – Passiv unpers., habitari, ait Xenocrates, in luna (es gebe Bewohner auf dem Monde), Cic.: ibi habitabatur frequenter, die Gegend war sehr stark bewohnt, Liv.: quibus (vicis) frequenter habitabatur, die stark bewohnt waren, Liv. – absol., posse nos habitare sine marmorario ac fabro, Sen.: Argos habitatum (um da zu wohnen) abire, Nep. – Partiz. subst., habitantes, die Bewohner, Einwohner, Ov. met. 14, 90 (wo Genet. Plur. habitantum): oppidum valetudine habitantium infame, Mela 1, 16, 1 (1. § 83): habitantes Lilybaei (zu L.), Liv. 29, 26, 7: ad occasum habitantes (Ggstz. orientis incolae), Plin. 2, 180. – bilbl., ingenium Galbae male habitat, wohnt in einer schlechten Hülle, Macr.: metus habitat in vita beata, Cic.: animus cum curis habitans, Cic. – B) übtr.: a) wo heimisch sein = immer wo sein od. bleiben, in foro, Cic.: in culina, immer in der K. stecken, Petron.: in oculis, immer vor Augen sein, Cic.: quo-
    ————
    rum in vultu habitant oculi mei, Cic.: tecum habita, wir »kehre bei dir ein« = untersuche dich selbst, Pers.: peregrinatus est eius animus in nequitia, non habitavit, Val. Max. 6, 9. ext. 1. – b) bei einer Sache bleiben = sie fast einzig betreiben, sich fast immer damit beschäftigen, sie zu seinem Hauptstudium machen, in hac una ratione tractanda, Cic.: in eo genere rerum, Cic. – c) bei einer Sache im Reden sich aufhalten, ibi commorer, ibi habitem, ibi haeream, hier verweile ich, darauf baue ich, daran halte ich fest, Cic.: quonam modo ille in bonis haerebit et habitabit suis? seinen eigenen Grund u. Boden behaupten u. benutzen, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > habito

  • 6 millón

    Diccionario Español-Alemán > millón

  • 7 número

    'numero
    m
    1) MATH Anzahl f, Nummer f, Zahl f
    2)
    3)
    4)

    número de revolucionesTECH Umdrehungszahl f, Drehzahl f

    5)
    6)
    7)
    sustantivo masculino
    1. [gen] Nummer die
    número impar/par ungerade/ gerade Zahl
    3. [dirección]
    4. [cantidad] Anzahl die
    5. [billete] Los das
    ————————
    número atómico sustantivo masculino
    número
    número ['numero]
    num1num matemática Zahl femenino; número cardinal Grundzahl femenino; número primo Primzahl femenino; número quebrado Bruchzahl femenino; número de varias cifras mehrstellige Zahl; en números redondos aufgerundet; aprender de números (familiar) Rechnen lernen; hacer números Berechnungen anstellen; hacer números para ver si... ausrechnen, ob...
    num2num (cantidad) (An)zahl femenino; número de habitantes Einwohnerzahl femenino; sin número unzählig
    num3num (cifra) Nummer femenino; (en la lotería) Losnummer femenino; número de matrícula Kfz-Kennzeichen neutro; número de zapatos Schuhgröße femenino; es el número uno de la clase er/sie ist Klassenbester/Klassenbeste
    num4num (edición) Nummer femenino; número suelto Einzelheft neutro; el número 1000 die tausendste Ausgabe
    num5num lingüística, gramática Numerus masculino

    Diccionario Español-Alemán > número

  • 8 población

    pobla'θǐɔn
    f
    sustantivo femenino
    1. [localidad] Ortschaft die
    2. [habitantes] Bevölkerung die
    3. [acción] Besiedlung die
    población
    población [poβla'θjon]
    num1num (habitantes) Bevölkerung femenino; población activa economía erwerbstätige Bevölkerung
    num2num (localidad) Ort masculino
    num3num biología Population femenino

    Diccionario Español-Alemán > población

  • 9 contribuo

    con-tribuo, tribuī, tribūtum, ere, seiner Bedeutung nach unser »mit etw. zusammenschlagen « = zu etw. schlagen, einem Ggstde. einverleiben, zuteilen, zuteilend verbinden, vereinigen, a) etw. als Teil mit einem Ganzen, α) im allg.: nec non Peneae nec Spercheides undae contribuere aliquid, steuerten bei, Ov.: ubi simul plura contribuuntur, Plin.: contributa remedia, Plin. – m. cum u. Abl., proprios cum alqo annos, Tibull. 1, 6, 64. – gew. m. Dat., novum examen apibus vetustate corruptis, Col.: alterum alteri, eins zum andern schlagen, werfen (Ggstz. velut duobus nominibus separatim respondere), Sen.: suos annos alci, Sen. – β) als publiz. t. t., teils einem Gebiete, einem Volke, einem Statthalter, einem Könige als zu dessen Jurisdiktion od. Oberhoheit gehörig, m. cum u. Abl., Calagurritani, qui erant cum Oscensibus contributi, Caes. b. c. 1, 60, 1. – m. bl. Dat., ager Gallicus, qui nunc Piceno contribuitur, Col.: Thessalos Xynias Aetolicum oppidum sibi contribuisse, Liv.: Locrenses c. Aetolis, Liv.: Ambracia, quae tum contribuerat se Aetolis, Liv.: c. Corinthum Achaeis in antiquum gentis concilium (Bund), Liv. – c. Uxiorum gentem subactam Susianorum satrapae, Curt.: regna alienigenis (Fremden = fremden Königen), Suet. – teils einem Bunde als Mitglied (s. Weißenb. Liv. 32, 19, 4), Elei per se ipsi quam per Romanos maluerunt Achaico contribui concilio, Liv.: Elei nuper in Achaicum contributi concilium, Liv. – teils einer Heeresabteilung, contributus ex legione III. Gallicae (sc. legioni), Corp. inscr. Lat. 8, 3157. – b) mehrere einzelne Ggstde. auf einen Punkt, zu einem Ganzen, gew. als publiz. t. t., m. in u. Akk., in unam urbem contributi (Ggstz. pagatim habitantes), Liv.: duas vel tres alvorum plebes in unum, zusammenstoßen, Col.: novos cives in octo tribus, acht (neuen) Tribus einverleiben, in acht (neue) Tr. vereinigen (Ggstz. in omnibus tribubus distribuere), Vell.: so auch in unam cohortem eos, qui de rege durius opinati fuerant (Ggstz. eos in colonias distribuere), Iustin. – m. ad u. Akk., c. urbes ad condendam Megalen polin, Liv. 32, 5, 5.

    lateinisch-deutsches > contribuo

  • 10 occasus

    occāsus, ūs, m. (occĭdo), I) der Untergang der Gestirne (Ggstz. ortus, exortus), A) eig.: 1) im allg.: solis, auch als Zeit u. als Himmelsgegend (= der Westen), Caes. u.a.: occ. lunae (Ggstz. exortus), Plin.: ortus occasusque signorum (der Himmelszeichen), Quint.: ortus occasusque lunae, Mela: solis exortus, cursus, occasus (Plur.), Cornif. rhet.: solis lunaeque ortus occasusque (Plur.), Liv.: occ. Maiae, Verg.: ab occasu solis ad exortus intendere iter, Liv.: iam sol occasui declivis est, Min. Fel. – 2) prägn., der Untergang der Sonne, a) als Zeit, der Abend, praecipiti in occasum die, Tac. – b) als Himmelsgegend, der Abend, Westen, ab occasu, Verg.: in occasum, Verg.: ad occasum habitantes, die Abendländer (Ggstz. orientis incolae), Plin. – B) übtr., der Untergang, das Verderben, Ende, 1) im allg.: rei publicae, Cic., occasus noster, vom Exil, Cic. – 2) insbes.: a) der Hingang = der Tod, Cic. u. Nep. – b) die Leiche, das Leichenbegängnis, occasibus fatigari, Apul. de mund. 23. – II) = occasio, die Gelegenheit, Enn. ann. 129 u. 166: occasus tempusve, Enn. ann. 294.

    lateinisch-deutsches > occasus

  • 11 oriens

    oriēns, entis, m. (eig. Partic. v. orior, sc. sol), I) die aufgehende Sonne, personif. der Sonnengott, Tagesgott (Sol), Verg. Aen. 5, 739. Ov. fast. 1, 653. – II) meton., die Morgengegend, der Morgen, Osten (Ggstz. occĭdens, der Abend, Westen), 1) als Himmelsgegend, oriens aestivus, die Sommermorgenseite, Plin.: oriens hibernus oder brumalis, die Wintermorgenseite, Colum.: oriens vernus vel solstitialis, Gell.: in orientem versum esse, Liv., ad orientem spectare, Vitr., vergere, Curt. (v. Örtl.): qui has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt, Cic. – 2) als östlich gelegenes Land und dessen Bewohner, das Morgenland, der Orient, orientis incolae (Ggstz. ad occasum habitantes), Plin.: talibus nuntiis et rumoribus patebat ad orientem via, Cic.: hic alternis commeatibus orientem occidentemque conectit, Plin. pan.: universum orientem in potestatem redigere, Iustin.

    lateinisch-deutsches > oriens

  • 12 procumbo

    prō-cumbo, cubuī, cubitum, ere, sich vorwärts legen, -beugen, sich ganz vorlegen, sich ganz vorbeugen, sich niederbeugen, I) im allg.: A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. Pers.: olli certamine summo procumbunt, von Rudernden, Verg. Aen. 5, 197 sq.: im feindl. Sinne, v. Löwen, pr. in armos, herfallen über usw., Mart. 1, 60, 3. – 2) übtr., v. Lebl.: a) übh. sich vorneigen, sich zuneigen, secundum naturam fluminis pr., v. Brückenpfählen, Caes. b. G. 4, 17, 4: in vicini domum semipedem, v. einer Wand, ICt. – b) von Örtl., sich abdachen, in schräger Lage sich hinziehen, sich erstrecken, vasto iugo in pontum, v. einem Gebirge, Plin.: planities sub radicibus montium spatiosa procumbit, Curt. – B) bildl., sich zu etw. ganz hinneigen, sich in etw. versenken, in voluptates (Ggstz. abstinere voluptatibus), Sen. ep. 18, 2. – II) prägn., vorwärts niederfallen, zu Boden fallen, -sinken, -stürzen, sich niederlegen u. dgl., A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. leb. Wesen: procumbit humi bos, Verg.: bucula procumbit in ulva, Verg.: cum vellet terrā procumbere, Ov.: terrae procubuit, Ov.: alces procumbunt, Caes. – v. Betenden, Bittenden, procumbit humi pronus, Ov.: pr. templis, Tibull.: pr. alci ad pedes, Caes., alci ad genua, Petron., ad genua alcis, Liv., genibus, Ov., ante pedes, Petron.: ante pedes alumnae, Ov.: senatu ad infimas obtestationes procumbente, sich fußfällig herabließ zu usw., Tac. – v. Verwundeten, vulneribus confectum pr., Caes.: pr. in genua, Curt.: pr. alcis dextrā, Verg.: pr. alci, jmdm. im Kampfe erliegen, Tac. – 2) übtr., v. Lebl.: frumenta imbribus procubuerant, hatte sich gelegt, Caes. – ulmus in aram ipsam procumbebat, stürzte, Plin.: agger in fossam procubuit, Liv.: u. so v. stürzenden Gebäuden, super habitantes, Quint.: in domini caput, Ov. – v. Winde, sich legen, Lucr. – B) bildl., in Verfall geraten, sinken, res procubuere meae, Ov.: fluentem procumbentemque rem publicam restituere, den wankenden u. hinfälligen, Vell.

    lateinisch-deutsches > procumbo

  • 13 anglosajón

    aŋglosa'xɔn 1. adj 2. m
    ( femenino anglosajona) adjetivo
    ————————
    ( femenino anglosajona) sustantivo masculino y femenino
    1. [habitantes] Angelsachse der, Angelsächsin die
    2. HISTORIA [pueblo germánico] Angelsachsen Plural
    anglosajón
    anglosajón , -ona [aŋglosa'xon, -ona]
    angelsächsisch
    Angelsachse, -sächsin masculino, femenino

    Diccionario Español-Alemán > anglosajón

  • 14 censo

    'θenso
    m

    censo de población/censo demográfico — Volkszählung f

    sustantivo masculino
    1. [padrón] Zensus der
    2. [tributo] Abgabe die
    censo
    censo ['θenso]
    num1num (de habitantes) Volkszählung femenino; (estadística) statistische Erhebung femenino; censo electoral política Wählerliste femenino
    num2num (fin: gravamen) Pachtzins masculino

    Diccionario Español-Alemán > censo

  • 15 despoblar

    đespo'blar
    v irr
    despoblar
    despoblar [despo'βlar] <o ue>
    (de habitantes) entvölkern; (un bosque) abholzen; el huracán despobló la zona de árboles der Orkan riss alle Bäume in dem Gebiet mit sich

    Diccionario Español-Alemán > despoblar

  • 16 habitante

    abi'tante
    m/f
    1) Einwohner(in) m/f, Bewohner(in) m/f
    2)

    habitantes plBevölkerung f, Einwohnerschaft f

    sustantivo masculino y femenino
    habitante
    habitante [aβi'taDC489F9Dn̩DC489F9Dte]
    num1num (en ciudad) Einwohner(in) masculino (femenino)
    num2num (de una isla) Bewohner(in) masculino (femenino)

    Diccionario Español-Alemán > habitante

  • 17 magiar

    ma'xǐar
    adj GEO
    Madjar…, Ungar…
    adjetivo
    ————————
    sustantivo masculino y femenino
    [habitantes] Ungar der, Ungarin die
    ————————
    sustantivo masculino
    [lengua] Ungarisch(e) das
    magiar1
    magiar1 [ma'xjar]
    Madjarisch(e) neutro
    ————————
    magiar2
    magiar2 [ma'xjar]
    madjarisch

    Diccionario Español-Alemán > magiar

  • 18 municipio

    muni'θipǐo
    m POL
    Gemeinde f, Kommune f
    sustantivo masculino
    1. [división territorial] Gemeindebezirk der, Stadtbezirk
    2. [habitantes] Bürgerschaft die
    municipio
    municipio [muni'θipjo]
    num1num (población) Gemeinde femenino, Gemeindebezirk masculino
    num2num (ayuntamiento) Rathaus neutro
    num3num (concejo) Gemeinderat masculino

    Diccionario Español-Alemán > municipio

  • 19 primitivo

    primi'tibo
    adj
    primitiv, urwüchsig
    ( femenino primitiva) adjetivo
    1. [gen] primitiv
    2. [original] ursprünglich
    3. HISTORIA [poco civilizado] Ur-
    primitivo
    primitivo , -a [primi'tiβo, -a]
    primitiv; los habitantes primitivos die Ureinwohner; lotería primitiva (spanisches) Lotto; palabra primitiva lingüística, gramática Stammwort neutro

    Diccionario Español-Alemán > primitivo

  • 20 contribuo

    con-tribuo, tribuī, tribūtum, ere, seiner Bedeutung nach unser »mit etw. zusammenschlagen « = zu etw. schlagen, einem Ggstde. einverleiben, zuteilen, zuteilend verbinden, vereinigen, a) etw. als Teil mit einem Ganzen, α) im allg.: nec non Peneae nec Spercheides undae contribuere aliquid, steuerten bei, Ov.: ubi simul plura contribuuntur, Plin.: contributa remedia, Plin. – m. cum u. Abl., proprios cum alqo annos, Tibull. 1, 6, 64. – gew. m. Dat., novum examen apibus vetustate corruptis, Col.: alterum alteri, eins zum andern schlagen, werfen (Ggstz. velut duobus nominibus separatim respondere), Sen.: suos annos alci, Sen. – β) als publiz. t. t., teils einem Gebiete, einem Volke, einem Statthalter, einem Könige als zu dessen Jurisdiktion od. Oberhoheit gehörig, m. cum u. Abl., Calagurritani, qui erant cum Oscensibus contributi, Caes. b. c. 1, 60, 1. – m. bl. Dat., ager Gallicus, qui nunc Piceno contribuitur, Col.: Thessalos Xynias Aetolicum oppidum sibi contribuisse, Liv.: Locrenses c. Aetolis, Liv.: Ambracia, quae tum contribuerat se Aetolis, Liv.: c. Corinthum Achaeis in antiquum gentis concilium (Bund), Liv. – c. Uxiorum gentem subactam Susianorum satrapae, Curt.: regna alienigenis (Fremden = fremden Königen), Suet. – teils einem Bunde als Mitglied (s. Weißenb. Liv. 32, 19, 4), Elei per se ipsi quam per Romanos maluerunt Achaico
    ————
    contribui concilio, Liv.: Elei nuper in Achaicum contributi concilium, Liv. – teils einer Heeresabteilung, contributus ex legione III. Gallicae (sc. legioni), Corp. inscr. Lat. 8, 3157. – b) mehrere einzelne Ggstde. auf einen Punkt, zu einem Ganzen, gew. als publiz. t. t., m. in u. Akk., in unam urbem contributi (Ggstz. pagatim habitantes), Liv.: duas vel tres alvorum plebes in unum, zusammenstoßen, Col.: novos cives in octo tribus, acht (neuen) Tribus einverleiben, in acht (neue) Tr. vereinigen (Ggstz. in omnibus tribubus distribuere), Vell.: so auch in unam cohortem eos, qui de rege durius opinati fuerant (Ggstz. eos in colonias distribuere), Iustin. – m. ad u. Akk., c. urbes ad condendam Megalen polin, Liv. 32, 5, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contribuo

См. также в других словарях:

  • Habitantes de la Noche — Género Periodistico, Cultura Director Antonio Pardo García (hasta 1987) Antonio Ibañez Presentador Antonio Ibañez E …   Wikipedia Español

  • Áreas urbanas de Argentina con más de 30.000 habitantes — Anexo:Áreas urbanas de Argentina con más de 30.000 habitantes Saltar a navegación, búsqueda Esta es una lista de las ciudades, aglomeraciones urbanas, localidades compuestas y localidades que incluyen o comprenden a otras de Argentina, según la… …   Wikipedia Español

  • Alianza Internacional de los Habitantes — La Alianza Internacional de los Habiantes (IAI) es la red independiente que representa, a nivel global, a las asociaciones y a los movimientos sociales urbanos que defienden el derecho de todos a vivir en una casa segura en una ciudad amistosa,… …   Wikipedia Español

  • Provincias de Indonesia por habitantes — Saltar a navegación, búsqueda La siguiente es la lista de provincias de Indonesia ordenadas por cantidad de habitantes. No. Nombre Indonesio Nombre español Habitantes) 1. Jawa Barat Jawa Barat 35.729.537 2. Jawa Timur Jawa Timur 34.783.640 3.… …   Wikipedia Español

  • Anexo:Áreas urbanas de Argentina con más de 30.000 habitantes — Esta es una lista de las ciudades, aglomeraciones urbanas, localidades compuestas y localidades que incluyen o comprenden a otras de Argentina, según la clasificación establecida por el INDEC al momento de realizarse el censo 2001, junto con la… …   Wikipedia Español

  • Padrón municipal de habitantes — Saltar a navegación, búsqueda El Padrón municipal de habitantes es un registro administrativo donde constan los vecinos de un municipio. Corresponde a los Ayuntamientos su creación, mantenimiento, revisión y custodia, y al Instituto Nacional de… …   Wikipedia Español

  • Stepanchikovo y sus habitantes — Autor Fiódor Dostoyevski Género Novela Idioma Ruso …   Wikipedia Español

  • Comunas en Francia con más de 20.000 habitantes (censo 2006) — Anexo:Comunas en Francia con más de 20.000 habitantes (censo 2006) Saltar a navegación, búsqueda Esta en una lista de las comunas de Francia con una poblacion arriba de los 20,000 segun el censo del 2006.[1] comuna Departamento Región Pob. 2006… …   Wikipedia Español

  • Los habitantes de la casa deshabitada — es una obra escrita por Enrique Jardiel Poncela, con un prólogo y dos actos, estrenada en el Teatro de la Comedia de Madrid, el 29 de septiembre de 1942. Sinopsis En una noche de lluvia y frío, un caballero, D. Raimundo y su chófer Gregorio,… …   Wikipedia Español

  • Anexo:Comunas en Francia con más de 20.000 habitantes (censo 2006) — Esta en una lista de las comunas de Francia con una poblacion arriba de los 20,000 segun el censo del 2006.[1] comuna Departamento Región Pob. 2006 censo Posición París París Isla de Francia 2181371 1 …   Wikipedia Español

  • Padrón municipal de habitantes — Registro administrativo donde constan los vecinos de un municipio. Corresponde a los ayuntamientos su creación, mantenimiento, revisión y custodia. Los Censos de población y el Padrón municipal son las únicas fuentes de las que se derivan cifras… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»