Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(gniewnie)

См. также в других словарях:

  • gniewnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., gniewnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} ze złością, z irytacją, okazując gniew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewnie się odezwać, spojrzeć, zacisnąć usta. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gniewnie — gniewnieej «w sposób wyrażający gniew, gniewając się, z gniewem, ze złością» Gniewnie patrzeć, mówić, marszczyć brwi, zaciskać pięści …   Słownik języka polskiego

  • nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

  • podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

  • wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

  • wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

  • fukać — ndk I, fukaćam, fukaćasz, fukaćają, fukaćaj, fukaćał fuknąć dk Va, fukaćnę, fukaćniesz, fukaćnij, fukaćnął, fukaćnęła, fukaćnęli 1. «parskać, prychać (zwłaszcza o zwierzętach)» Kot fuka na psy. 2. pot. «odzywać się do kogoś burkliwie, opryskliwie …   Słownik języka polskiego

  • ofuknąć — dk Va, ofuknąćnę, ofuknąćniesz, ofuknąćnij, ofuknąćnął, ofuknąćnęła, ofuknąćnęli, ofuknąćnięty, ofuknąćnąwszy rzad. ofukać dk I, ofuknąćam, ofuknąćasz, ofuknąćają, ofuknąćaj, ofuknąćał, ofuknąćany ofukiwać ndk VIIIb, ofuknąćkuję, ofuknąćkujesz,… …   Słownik języka polskiego

  • opryskliwy — opryskliwywi, opryskliwywszy «odpowiadający gniewnie, burkliwie, półsłówkami; wypowiadany, brzmiący w taki sposób; nieuprzejmy, szorstki, ostry» Opryskliwy człowiek. Opryskliwy głos, ton. Opryskliwa odpowiedź …   Słownik języka polskiego

  • ostro — ostrzej 1. «spiczasto, spadzisto, stromo» Ostro zatemperowany ołówek. Ścieżka wznosiła się ostro. ∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»