-
101 impedido
Del verbo impedir: ( conjugate impedir) \ \
impedido es: \ \el participioMultiple Entries: impedido impedir
impedido
◊ -da adjetivodisabled ■ sustantivo masculino, femenino disabled person
impedir ( conjugate impedir) verbo transitivo impedidole a algn hacer algo to prevent sb from doing sth; quiso impedido que nos viéramos she tried to stop us seeing each other
impedido,-a
I adjetivo disabled, handicapped
II sustantivo masculino y femenino disabled o handicapped person
impedir verbo transitivo
1 (entorpecer) to impede, hinder: un coche impedía el paso a la ambulancia, a car was in the way of the ambulance
2 (frustrar) to prevent, stop ' impedido' also found in these entries: Spanish: impedida -
102 impedir
impedir ( conjugate impedir) verbo transitivo impedirle a algn hacer algo to prevent sb from doing sth; quiso impedir que nos viéramos she tried to stop us seeing each other
impedir verbo transitivo
1 (entorpecer) to impede, hinder: un coche impedía el paso a la ambulancia, a car was in the way of the ambulance
2 (frustrar) to prevent, stop ' impedir' also found in these entries: Spanish: atravesar - bloquear - cortar - imposibilitar - inmovilizar - trabar - evitar - impida English: bar - deter - forestall - impede - inhibit - interfere - keep - occur - prevent - restrain - stop - avert - obscure - prohibit -
103 impida
Del verbo impedir: ( conjugate impedir) \ \
impida es: \ \1ª persona singular (yo) presente subjuntivo3ª persona singular (él/ella/usted) presente subjuntivo3ª persona singular (él/ella/usted) imperativoMultiple Entries: impedir impida
impedir ( conjugate impedir) verbo transitivo impidale a algn hacer algo to prevent sb from doing sth; quiso impida que nos viéramos she tried to stop us seeing each other
impida,◊ impidas, etc see impedir
impedir verbo transitivo
1 (entorpecer) to impede, hinder: un coche impedía el paso a la ambulancia, a car was in the way of the ambulance
2 (frustrar) to prevent, stop ' impida' also found in these entries: English: stand - way -
104 obstruir
obstruir ( conjugate obstruir) verbo transitivo 1 ( bloquear) ‹ conducto› to block; ‹ salida› to block, obstruct 2 ( entorpecer) ‹plan/proceso› to obstruct; ‹ tráfico› to obstruct, hold up; ‹ progreso› to impede 3 (Dep) to obstruct obstruirse verbo pronominal to get blocked (up)
obstruir verbo transitivo
1 (un propósito, etc) to impede, block
2 (una vía, un conducto) to block, obstruct ' obstruir' also found in these entries: Spanish: atascar - tapar English: block - block up - choke - chop down - obstruct - clog - foul -
105 tráfico
Del verbo traficar: ( conjugate traficar) \ \
trafico es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
traficó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: traficar tráfico
traficar ( conjugate traficar) verbo intransitivo tráfico EN or CON algo to deal in sth
tráfico sustantivo masculino 1 ( de vehículos) traffic; 2 ( de mercancías) trade; tráfico de drogas drug dealing o trafficking
traficar verbo intransitivo to traffic [con, in]
tráfico sustantivo masculino
1 Auto traffic
tráfico aéreo, air traffic
tráfico rodado, road traffic
2 Com traffic
tráfico de drogas, drug traffic
tráfico de mercancías, trade ' tráfico' also found in these entries: Spanish: aérea - aéreo - agente - choque - circulación - desviar - DGT - entorpecer - indicación - influencia - infracción - interrumpir - paralizar - retrasar - rodada - rodado - señal - tardar - accidente - aglomeración - atascar - atasco - avanzar - caravana - circular - culpa - desacostumbrarse - detenido - dirigir - disco - embotellado - embotellamiento - estruendo - estupefaciente - fluidez - indicador - navegación - obstaculizar - obstruir - parar - policía - tránsito English: air traffic control - blockage - book - circulate - clear - control - dense - divert - flow - heavy - hold-up - intersection - lane - like - misleading - miss - move on - murmur - obstruct - oncoming - rail traffic - redirect - road accident - road sign - roar - rush-hour - saturation - seize up - shipping - silence - siphon off - smash - snarl up - solid - stoplights - stream - through - too - traffic - traffic control - traffic controller - traffic sign - two-way - vehicular - wretched - air - busy - catch - dealing - endorsement -
106 benumb
be.numb[bin'∧m] vt entorpecer, amortecer, paralisar. benumbed with cold / imóvel de frio. -
107 besot
be.sot[bis'ɔt] vt estupefazer, deixar bobo, apatetar, entorpecer. 2 embriagar, intoxicar. -
108 blunt
1. adjective1) ((of objects) having no point or sharp edge: a blunt knife.) rombudo2) ((of people) (sometimes unpleasantly) straightforward or frank in speech: She was very blunt, and said that she did not like him.) directo2. verb(to make less sharp: This knife has been blunted by years of use.) embotar- bluntly- bluntness* * *[bl∧nt] n agulha rombuda. • vt+vi 1 ficar cego ou sem corte. 2 tornar cego (instrumento de corte). 3 moderar, abrandar. 4 entorpecer, enfraquecer. • adj 1 embotado, sem corte, cego. blunt cutting edge / gume cego. 2 brusco, abrupto, áspero. 3 obtuso, insensível, néscio. 4 franco, direto, objetivo. a blunt reply / uma resposta direta. -
109 daze
[deiz] 1. verb(to make confused (eg by a blow or a shock): She was dazed by the news.) atordoar2. noun(a bewildered or absent-minded state: She's been going around in a daze all day.) atordoamento- dazed* * *[d'eiz] n 1 ofuscação, ato ou efeito de ofuscar. 2 torpor, entorpecimento, estado de pasmo, confusão. 3 Min mica. • vt 1 ofuscar. 2 entorpecer, pasmar, estupidificar. in a daze embriagado. -
110 dope
[dəup] 1. noun(any drug or drugs: He was accused of stealing dope from the chemist.) droga2. verb(to drug: They discovered that the racehorse had been doped.) drogar- dopey* * *[doup] n 1 lubrificante, qualquer líquido ou semifluido usado como lubrificante. 2 graxa para veículos ou verniz para reforçar ou impermeabilizar o tecido de aviões. 3 tela indutada: material absorvente para conservar líquidos, nitroglicerina ou outros explosivos. 4 droga estimulante injetada no animal de corrida a fim de assegurar-lhe a vitória. 5 sl informações confidenciais, particulares, pormenores. 6 sl tolo. 7 sl bebida entorpecente. 8 sl narcótico, entorpecente. 9 súmula de uma obra, fornecida pelo editor ao recenseador para a apreciação dessa obra. 10 sl cigarro. 11 sl fuxico. • vt+vi 1 entregar-se ao uso de narcóticos ou entorpecentes. 2 aplicar narcóticos ou entorpecentes. 3 sl dopar, injetar ilicitamente uma droga estimulante no animal de corrida a fim de assegurar-lhe a vitória. 4 planejar, prever. 5 entorpecer-se mediante bebidas alcoólicas. 6 envernizar, laquear. to dope off adormecer. to dope out sl a) planejar. b) explicar, esclarecer. c) conceber, Braz sl bolar. -
111 drowse
[drauz] n sonolência, soneca, modorra, cochilo. • vt+vi 1 cochilar, dormitar, tirar uma soneca, produzir sonolência ou estar sonolento, entorpecer, cabecear com sono. 2 vadiar, passar vida ociosa, desperdiçar o tempo, ficar ou estar inativo. to drowse away the time passar o tempo sonhando. -
112 drug
1. noun1) (any substance used in medicine: She has been prescribed a new drug for her stomach-pains.) droga2) (a substance, sometimes one used in medicine, taken by some people to achieve a certain effect, eg great happiness or excitement: I think she takes drugs; He behaves as though he is on drugs.) droga2. verb(to make to lose consciousness by giving a drug: She drugged him and tied him up.) drogar- druggist- drug-addict
- drugstore* * *[dr∧g] n 1 droga, qualquer substância ou ingrediente que entra na composição de algum medicamento. 2 tóxico. 3 entorpecente, narcótico. 4 substância medicinal que vicia. 5 droga, mercadoria invendável, que não tem saída. • vt+vi 1 ministrar drogas, especialmente drogas narcóticas ou entorpecentes, misturar drogas. 2 entorpecer, narcotizar, tornar insensível mediante narcóticos. 3 ingerir drogas. 4 amortecer, embotar, insensibilizar, embebedar-se, envenenar. drug on (in) the market Brit encalhe, artigo de pouca saída. -
113 dull
1) (slow to learn or to understand: The clever children help the dull ones.) estúpido2) (not bright or clear: a dull day.) encoberto3) (not exciting or interesting: a very dull book.) enfadonho•- dully- dullness* * *[d∧l] vt+vi 1 tornar(-se) estúpido. 2 estupeficar, entorpecer, pôr em estado de inércia física e moral, tirar a energia, insensibilizar, mitigar, atenuar, ensurdecer, tornar menos esperto, sutil, efetivo. time dulled the edge of his pain / o tempo atenuou a sua dor. 3 embotar, tirar o fio de uma faca. 4 embaçar, tornar baço, embotar a vista, tirar o brilho de, deslustrar, empanar. 5 amainar (o vento, etc.). • adj 1 estúpido, fátuo, pesado, obtuso, grosseiro. 2 inerte, vagaroso, moroso, lerdo, fraco, frouxo. 3 triste, melancólico, embotado, insípido, insensível, maçante, enfadonho. 4 baço, escuro, empanado, nublado, sombrio, desluzido, pouco transparente. 5 cego (diz-se de um gume), sem corte. 6 morto, surdo, mouco, tedioso, fastidioso, lânguido. 7 weather nublado, carregado. 8 vago, impreciso. dull of hearing duro de ouvido, mouco. to dull away the time matar o tempo, estar ocioso. to feel dull aborrecer-se, enfastiar-se, enfadar-se. -
114 numb
-
115 palsy
pal.sy -
116 paralyse
verb (to make unable to move: paralysed with fear.)* * *par.a.lyse[p'ærəlaiz] vt paralisar: 1 tornar paralítico. 2 entorpecer, neutralizar. -
117 shanghai
shang.hai[ʃæŋh'ai] vt 1 entorpecer (com drogas ou álcool) e levar a bordo de um navio para trabalhar como marinheiro. 2 forçar a fazer algo ilícito. -
118 stupefy
(to bewilder, confuse or amaze.) estupefazer* * *stu.pe.fy[stj'u:pifai] vt 1 entorpecer. 2 espantar, estupefazer, pasmar. -
119 dificultar los movimientos
гл.общ. (entorpecer) стеснять движенияИспанско-русский универсальный словарь > dificultar los movimientos
-
120 воспрепятствовать
сов., дат. п., книжн.impedir (непр.) vt, obstaculizar vt, poner obstáculos (impedimentos)* * *сов., дат. п., книжн.impedir (непр.) vt, obstaculizar vt, poner obstáculos (impedimentos)* * *v1) book. impedir, obstaculizar, poner obstáculos (impedimentos)2) law. entorpecer
См. также в других словарях:
entorpecer — Se conjuga como: agradecer Infinitivo: Gerundio: Participio: entorpecer entorpeciendo entorpecido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. entorpezco entorpeces… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
entorpecer — entorpecer(se) ‘Volver(se) torpe’ y ‘dificultar u obstaculizar [algo]’. Verbo irregular: se conjuga como agradecer (→ apéndice 1, n.º 18) … Diccionario panhispánico de dudas
entorpecer — |ê| v. tr. 1. Causar entorpecimento ou torpor. 2. Embotar. 3. Não deixar medrar ou desenvolver se. 4. Retardar. • v. intr. e pron. 5. Perder o vigor, a energia. ‣ Etimologia: en + torpecer … Dicionário da Língua Portuguesa
entorpecer — verbo transitivo 1. Hacer (una persona o una cosa) que [otra persona o cosa] se mueva con dificultad o torpeza: El camión entorpecía el tráfico. No entorpezcas más el trabajo. Sinónimo: estorbar. 2. Pon … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
entorpecer — (Del lat. in, en, y torpescĕre, torpecer). 1. tr. Poner torpe. U. t. c. prnl.) 2. Turbar, oscurecer el entendimiento, el espíritu, el ingenio. U. t. c. prnl.) 3. Retardar, dificultar. U. t. c. prnl.) ¶ MORF. conjug. c. agradecer … Diccionario de la lengua española
entorpecer — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Causar el entorpecimiento del movimiento de alguien o algo: ■ al llegar la hora punta la circulación se entorpeció. SE CONJUGA COMO carecer 2 No dejar que una persona piense o razone con claridad: ■ los nervios le … Enciclopedia Universal
entorpecer — {{#}}{{LM E15427}}{{〓}} {{ConjE15427}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE15829}} {{[}}entorpecer{{]}} ‹en·tor·pe·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Volver torpe física o intelectualmente: • El alcohol entorpece el entendimiento. Los músculos se entorpecen… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
entorpecer — transitivo 1) turbar, oscurecer, embotar, atontar. 2) estorbar, dificultar, obstaculizar, embarazar, retardar, impedir, complicar, cerrar la puerta a. * * * … Diccionario de sinónimos y antónimos
entorpecer — tr. Poner torpe. Turbar el entendimiento. Retardar, poner dificultades … Diccionario Castellano
entorpecerse — entorpecer(se) ‘Volver(se) torpe’ y ‘dificultar u obstaculizar [algo]’. Verbo irregular: se conjuga como agradecer (→ apéndice 1, n.º 18) … Diccionario panhispánico de dudas
entorpecimiento — ► sustantivo masculino Acción y resultado de entorpecer o entorpecerse. * * * entorpecimiento m. Acción y efecto de entorpecer[se]. * * * entorpecimiento. m. Acción y efecto de entorpecer. * * * ► masculino Acción y efecto de entorpecer o… … Enciclopedia Universal