Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

disco

  • 1 disco

    disco

    Dizionario Aragonés - Castellán > disco

  • 2 disco

    disco [disko]
    1. adjective
    2. masculine or feminine noun
    le or la disco disco
    3. feminine noun
    (inf) ( = discothèque) disco
    * * *
    disko
    1.
    adjectif invariable disco

    2.
    nom masculin disco music
    * * *
    disko
    1. adj inv
    2. nm
    * * *
    A adj inv disco; soirée disco disco night.
    B nm disco music.
    [disko] adjectif
    ————————
    [disko] nom masculin
    [musique] disco (music)
    [danse, chanson] disco number
    ————————
    [disko] nom féminin
    (familier & vieilli) [discothèque] disco

    Dictionnaire Français-Anglais > disco

  • 3 disco

    disco (pl -chi) m 1) диск( тж анат) il disco solare -- диск Оолнца disco combinatore -- номерной диск, номеронабиратель (в телефоне) 2) (патефонная) пластинка, диск disco stereofonico -- стереофоническая пластинка cambiare disco fig fam -- сменить пластинку, переменить тему разговора il solito disco fig fam -- старая песня ripetere il solito disco fig fam -- повторять одно и то же, петь старую песню 3) sport (метательный) диск lancio del disco -- метание диска 4) sport шайба disco sul ghiaccio -- хоккей на льду <с шайбой> 5) tecn шайба 6) ferr диск-сигнал disco orario -- знак ограничения стоянки автомобиля (по времени) disco rosso fig -- запрет 7) eccl дискос 8) calcol (тж disco flessibile) дискета disco volante -- летающая тарелка

    Большой итальяно-русский словарь > disco

  • 4 disco

    disco (pl - chi) m 1) диск (тж анат) il disco solare [lunare] — диск Солнца [Луны] disco combinatore номерной диск, номеронабиратель (в телефоне) 2) (патефонная) пластинка, диск disco stereofonico — стереофоническая пластинка cambiare disco fig fam сменить пластинку, переменить тему разговора il solito disco fig fam — старая песня ripetere il solito disco fig fam повторять одно и то же, петь старую песню 3) sport (метательный) диск lancio del disco метание диска 4) sport шайба disco sul ghiaccio хоккей на льду <с шайбой> 5) tecn шайба 6) ferr диск-сигнал disco orario знак ограничения стоянки автомобиля (по времени) disco rosso [verde] fig запрет [зелёный свет, зелёная улица] 7) eccl дискос 8) calcol (тж disco flessibile) дискета
    ¤ disco volante — летающая тарелка

    Большой итальяно-русский словарь > disco

  • 5 disco

    nm
    disk n
    disco duro hard disk
    disco flexible floppy disk
    disco magnético magnetic disk

    Spanish-English Business Glossary > disco

  • 6 disco

    [discotheek] disco(theque)
    [muziek] disco (music)
    [stijl] disco gogo

    Van Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > disco

  • 7 disco

    disco
    disco [disko]
    Diskosound masculin
    invariable; Beispiel: musique disco Diskomusik féminin

    Dictionnaire Français-Allemand > disco

  • 8 disco

    disco, ĕre, dĭdĭci, (Prisc. discĭtum) - tr. - [st2]1 [-] apprendre (par l'étude ou la pratique), étudier, s'instruire. [st2]2 [-] apprendre à connaître. [st2]3 [-] apprendre, savoir (une nouvelle).    - cf. gr. διδάσκω.    - aliquid ab aliquo discere: apprendre qqch de qqn.    - aliquid discere apud aliquem (ex aliquo): apprendre qqch de qqn.    - quae didici, dixi omnia, Plaut.: j'ai dit tout ce que je sais.    - discere + inf.: apprendre à.    - quam mallem tu a me strenue facere quam ego abs te scite loqui didicissem, Liv. 10: combien j'aimerais mieux t'avoir appris à agir avec décision, qu'avoir appris de toi à parler savamment!    - discere + prop. inf.: apprendre que.    - deos didici securum agere aevom, Hor.: j'ai appris que les dieux mènent une vie tranquille.    - armis discere: apprendre le maniement des armes.    - homines nihil agendo, male agere discunt: c'est en ne faisant rien que les hommes apprennent à mal faire.    - discentes, ĭum, m.: écoliers, apprentis.    - discere causam: étudier une affaire, s'instruire d'une cause.    - discere causam ab aliquo (ex aliquo): être instruit par qqn de l'état de la cause.    - absol. discere: faire des études, s’instruire.
    * * *
    disco, ĕre, dĭdĭci, (Prisc. discĭtum) - tr. - [st2]1 [-] apprendre (par l'étude ou la pratique), étudier, s'instruire. [st2]2 [-] apprendre à connaître. [st2]3 [-] apprendre, savoir (une nouvelle).    - cf. gr. διδάσκω.    - aliquid ab aliquo discere: apprendre qqch de qqn.    - aliquid discere apud aliquem (ex aliquo): apprendre qqch de qqn.    - quae didici, dixi omnia, Plaut.: j'ai dit tout ce que je sais.    - discere + inf.: apprendre à.    - quam mallem tu a me strenue facere quam ego abs te scite loqui didicissem, Liv. 10: combien j'aimerais mieux t'avoir appris à agir avec décision, qu'avoir appris de toi à parler savamment!    - discere + prop. inf.: apprendre que.    - deos didici securum agere aevom, Hor.: j'ai appris que les dieux mènent une vie tranquille.    - armis discere: apprendre le maniement des armes.    - homines nihil agendo, male agere discunt: c'est en ne faisant rien que les hommes apprennent à mal faire.    - discentes, ĭum, m.: écoliers, apprentis.    - discere causam: étudier une affaire, s'instruire d'une cause.    - discere causam ab aliquo (ex aliquo): être instruit par qqn de l'état de la cause.    - absol. discere: faire des études, s’instruire.
    * * *
        Disco, discis, didici, pen. corr. discere. Apprendre.
    \
        Causam discere. Cic. Congnoistre et entendre la matiere du procez.
    \
        Disce tuum dolorem. Virgil. Escoute et entends de moy le dueil et ennuy qui t'adviendra.
    \
        Discere fidibus. Cic. Apprendre à jouer de la harpe, ou du luc, ou d'autre semblable instrument de musique.
    \
        Discite iustitiam moniti. Virg. Apprenez à estre gens de bien.
    \
        Pericula sua discere. Stat. Apprendre à naviguer sur la mer, qui est chose fort perilleuse et dangereuse.
    \
        Spes discite vestras. Virg. Entendez et apprenez de moy, en quel lieu vous debvez trouver ce que vous esperez et cerchez.
    \
        Venientum discere vultus. Virgil. Congnoistre ceulx qui viennent par les regarder au visage.

    Dictionarium latinogallicum > disco

  • 9 disco

    disco (inf) [ˈdɪskəʊ]
    * * *
    ['dɪskəʊ]
    noun ( event) soirée f disco; ( club) discothèque f

    English-French dictionary > disco

  • 10 disco

    disco [dieskoo]
    〈m.; ook bijvoeglijk naamwoord〉 afkorting
    1 [discothèque] disco(muziek)
    voorbeelden:
    1    soirée disco discoavond

    Dictionnaire français-néerlandais > disco

  • 11 disco

    A n ( event) soirée f disco ; ( club) discothèque f ; ( music) disco m.
    B vi danser.

    Big English-French dictionary > disco

  • 12 disco

    disco ['dɪskəʊ] (pl discos)
    1 noun
    (a) (place) discothèque f, boîte f
    (b) (music) disco m ou f
    (dancing, music) disco

    Un panorama unique de l'anglais et du français > disco

  • 13 disco

    disco disco, didici, -, ere учиться

    Латинско-русский словарь > disco

  • 14 disco

    disco disco, didici, -, ere изучать

    Латинско-русский словарь > disco

  • 15 disco

    dīsco, didicī, ere (zu διδάσκω), lernen, kennen lernen, I) durch Unterricht od. Gewöhnung od. Praxis etw. lernen, erlernen, kennenlernen, in od. über etw. sich unterrichten, etwas studieren (Ggstz. dediscere, verlernen, docere, lehren, dedocere, verlernen lassen), qui quod didicit id dediscit, einen Rückschritt macht, Plaut.: multa oportet discat atque dediscat, Cic.: disces docebisque artes, Sen.: hoc discunt omnes ante alpha et beta puellae, Iuven.: u. so d. elementa prima, Hor.: litteras (die Buchstaben), lesen lernen, Plaut.: litteras Graecas, Sall.: artem, Pompon. com. fr.: artes, Cic. u. Quint.: eas partes (Rolle), einstudieren, Ter.: ius, Augustin.: ius civile aut rem militarem, Jurist oder Soldat werden, Cic.: palaestram, Quint.: Persicum aruspicium, Catull.: primo textrinum, deinde litteras, Suet.: memoriter psalterium, auswendig lernen, Hieron. epist. 128, 3: discit crimina et vitas, erforscht, Verg.: discere nectaris sucos, schmecken lernen, kosten, Hor. – m. Ang. woher? von wem? woraus? durch Adv. od. durch de, ab, ex m. Abl., dum est unde ius civile discatur, adulescentes in disciplinam ei tradite, Cic.: ignara mariti puella unde disceret preces, vatem ni Musa dedisset, Hor.: inde vocabula prima, Lucr.: de te quidem haec didici omnia, Plaut.: coepit me obsecrare, ut sibi liceret discere id de me, Ter.: a quo multo plura didiceris quam de (von) Procilio, Cic.: ab eo Stoico dialecticam didicerat, Cic.: disce, puer, virtutem ex me, fortunam ex aliis, Verg.: id quod ex pluribus testibus prioribus actionibus didicistis, Cic.: quod tamen ex istis licuit mihi discere fastis, Ov. – m. Ang. bei wem? durch apud u. Akk., apud alqm litteras, Cic. ep. 9, 10, 3: cuius aliquid simile apud grammaticos puer didicerit, Quint. 2, 4, 1. – m. Ang. um welchen Preis? a quo decem milibus denariorum didicisse artem, quam edidit, Quint. 3, 1, 10. – m. Ang. wodurch? in castris per laborem usum militiae, Sall. Cat. 7, 4: quae illi litteris, ea ego militando didici, Sall. Iug. 85, 13: atque haec ut certis possemus discere (erkennen) signis, Verg. georg. 1, 351: v. lebl. Subjj., illae (pomiferae arbores) ab homine didicere blandos sapores adoptione et conubio, Plin. 16, 1. – m. folg. Infin., pingere, Varro fr.: texere (v. der Spinne), Plin.: saltare, Cic.: non caesim, sed punctim ferire, Veget. mil.: Latine loqui, Sall.: didicisse Getice Sarmaticeque loqui (Ggstz. didicisse Latine loqui), Ov.: discant cantare puellae, Ov.: vera dicere didici (habe gelernt, bin gewohnt), Plaut.: ferae hominem didicere (gewöhnten sich) pati, Lucan.: qui mori didicit, servire dediscit, Sen.: in minoribus navigiis rudem esse, quinqueremes autem maiores gubernare didicisse, Cic.: pater esse disce ab illis, qui vere sciunt, Ter.: cum Romanis bellare bonis malisque meis (unter guten u. üblen Erfahrungen für mich) didici, Liv.: von lebl. Subjj., nec varios discet mentiri lana colores, Verg. ecl. 4, 42. – m. Acc. u. Infin., bene qui didicere (wahrnahmen) deos securum agere aevom, Lucr. 5, 82 (vgl. Hor. sat. 1, 5, 101): disce tamen, veniens aetas, ubi Livia nunc est porticus, immensae tecta fuisse domus, Ov. fast. 6, 639: hi si didicerint non eadem omnibus esse honesta atque turpia etc., Nep. praef. § 3: sed hic forte a Platone didicerat deos nihil esse, Lact. 2, 4, 26: u. so usu od. experimento didicisse m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 5, 1, 6. Frontin. 1, 10, 1. – mit folg. indir. Fragesatz, prius disce, quid sit vivere, Ter.: disce, quae censet amiculus, höre auf den Rat eines guten Freundes, Hor.: dominae potentia quae sit, hinc disce, meae, Ov.: quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo, discite, Hor.: plures discent quem ad modum haec fiant, quam quem ad modum his resistatur, Cic.: unde sit infamis, quare male fortibus undis Salmacis enervet tactosque remolliat artus, discite, Ov.: discite, femineis quid tela virilia praestent, Ov.: cum discere velim, an sententias dividi, an iri in singulas oportuerit, Plin. ep. 8, 14, 24: se experiendo didicisse, quam arduum, quam subiectum fortunae regendi cuncta onus, Tac. ann. 1, 11. – absol., ita didicisse (so gewöhnt sein, es so gewohnt sein) m. folg. ut u. Konj., se ita a patribus maioribusque suis didicisse, ut etc., Caes. b.G. 1, 13, 6. – m. Abl. des Instrum. womit? (auf, in usw.), disco fidibus, Cic. de sen. 26: armis, Sen. contr. 9 (4). praef. § 4. – m. Nomin. des Berufs, fac discat citharoedus aut choraules, Mart. 5, 56, 9. – m. Adv., disc. Latine, Quint. 1, 1, 13. – ganz absol., homines dum docent discunt, Sen.: valent pueri, studiose discunt, diligenter docentur, Cic. ad Q. fr. 3, 3, 1: pueri ad praescriptum discunt (lernen schreiben), Quint.: docta didici, ich habe Unterricht erhalten u. derselbe ist nicht an mir verloren gegangen, Plaut.: quam ob rem disces tu quidem a principe huius aetatis philosophorum et disces quam diu voles, Cic.: ipse in Aegypto natus didicit a Ctesidemo (war ein Schüler des Kt.), Plin.: quos discentes vita defecit, Cic.: discendi aut visendi causā maria transmittere, Cic.: studiosos discendi erudire atque docere, Cic.: cupiditas discendi, Liv. u. Sen.: discendi cupido, Apul.: studium discendi, discendi et docendi, Cic.: voluntas discendi, Cic.: ad discendum promptus (puer), Quint.: puer discens, ein Lehrling, Lehrbursche, eines Barbiers, Petron. 94, 14: eines Schusters, Ulp. dig. 9, 2, 5. § 3: Partiz. subst., discentes, Schüler, Lehrlinge, Lehrburschen, Liv. 6, 25, 9. Sen. de clem. 1, 16, 2. Suet. gr. 7 u. (Ggstz. magistri) Col. 1. praef. § 4: discentes speclariarii, Corp. inscr. Lat. 6, 8659. – 2) insbes.: a) als jurist. t.t., discere causam, sich über die Sache unterrichten, sich mit dem Stande der Sache bekannt machen, den Stand der Sache kennen lernen (v. Rechtsanwalt), Cic. de or. 2, 100. Sen. contr. 10. praef. 2. Quint. prooem. § 22 u. 10, 7, 20: causam ab od. ex alqo, Cic. de or. 2, 140. Quint. 12, 8, 6. – b) prägn., didicisse, studiert haben, Cic. de or. 2, 4; Brut. 249; or. 146. – II) kennen lernen = zur Kunde gelangen von usw., 1) im allg., a) jmd.: me peritus discet Hiber Rhodanique potor. Hor. carm. 2, 20, 20: u. prägn., quem legis expertes Latinae Vindelici didicēre nuper, zu ihrem Schaden kennen gelernt, Hor. carm. 4, 14, 8. – b) einen Ort: quae mundi pars est, quam ille vincendo non didicerit, Manl. Statian. bei Vopisc. Prob. 12, 3: m. dopp. Acc. (etw. als usw.), Aegyptum totam didici levem pendulam, Hadrian. bei Vopisc. Saturn. 8, 1. – 2) eine Tatsache in Erfahrung bringen, erfahren, quae didici, dixi omnia, Plaut.: haec ubi rex didicit, Ov.: quod ubi primum didicit Demaratus, Iustin. – m. folg. Acc. u. Infin., bene ubi discimus consilium quoi cecidisse, hominem catum eum declaramus, Plaut.: discit cum omni equitatu Litaviccum ad sollicitandos Aeduos profectum, Caes.: quos cum tantā celeritate venire rex didicisset, Iustin.: animadverti enim et didici ex tuis litteris te omnibus in rebus habuisse rationem, ut mihi consuleres, Cic. – mit folg. indir. Fragesatz, donec aliquem ex legatis misisset, a quo disceret senatus, quantum in Etruria belli esset, Liv. 10, 35, 17. – absol., ut quidem didici ego, Plaut. Poen. prol. 122. – / Partiz. Fut. akt. disciturus, Apul. fr. 10 bei Prisc. 10, 19 (wo auch Supin. discitum ohne Beleg).

    lateinisch-deutsches > disco

  • 16 disco

    [disko]
    Nom féminin ( familier) local onde se podem requisitar discos
    * * *
    [disko]
    Nom féminin ( familier) local onde se podem requisitar discos

    Dicionário Francês-Português > disco

  • 17 Disco

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > Disco

  • 18 disco

    dīsco, didicī, ere (zu διδάσκω), lernen, kennen lernen, I) durch Unterricht od. Gewöhnung od. Praxis etw. lernen, erlernen, kennenlernen, in od. über etw. sich unterrichten, etwas studieren (Ggstz. dediscere, verlernen, docere, lehren, dedocere, verlernen lassen), qui quod didicit id dediscit, einen Rückschritt macht, Plaut.: multa oportet discat atque dediscat, Cic.: disces docebisque artes, Sen.: hoc discunt omnes ante alpha et beta puellae, Iuven.: u. so d. elementa prima, Hor.: litteras (die Buchstaben), lesen lernen, Plaut.: litteras Graecas, Sall.: artem, Pompon. com. fr.: artes, Cic. u. Quint.: eas partes (Rolle), einstudieren, Ter.: ius, Augustin.: ius civile aut rem militarem, Jurist oder Soldat werden, Cic.: palaestram, Quint.: Persicum aruspicium, Catull.: primo textrinum, deinde litteras, Suet.: memoriter psalterium, auswendig lernen, Hieron. epist. 128, 3: discit crimina et vitas, erforscht, Verg.: discere nectaris sucos, schmecken lernen, kosten, Hor. – m. Ang. woher? von wem? woraus? durch Adv. od. durch de, ab, ex m. Abl., dum est unde ius civile discatur, adulescentes in disciplinam ei tradite, Cic.: ignara mariti puella unde disceret preces, vatem ni Musa dedisset, Hor.: inde vocabula prima, Lucr.: de te quidem haec didici omnia, Plaut.: coepit me obsecrare, ut sibi liceret discere id de me, Ter.: a quo multo plura didiceris quam
    ————
    de (von) Procilio, Cic.: ab eo Stoico dialecticam didicerat, Cic.: disce, puer, virtutem ex me, fortunam ex aliis, Verg.: id quod ex pluribus testibus prioribus actionibus didicistis, Cic.: quod tamen ex istis licuit mihi discere fastis, Ov. – m. Ang. bei wem? durch apud u. Akk., apud alqm litteras, Cic. ep. 9, 10, 3: cuius aliquid simile apud grammaticos puer didicerit, Quint. 2, 4, 1. – m. Ang. um welchen Preis? a quo decem milibus denariorum didicisse artem, quam edidit, Quint. 3, 1, 10. – m. Ang. wodurch? in castris per laborem usum militiae, Sall. Cat. 7, 4: quae illi litteris, ea ego militando didici, Sall. Iug. 85, 13: atque haec ut certis possemus discere (erkennen) signis, Verg. georg. 1, 351: v. lebl. Subjj., illae (pomiferae arbores) ab homine didicere blandos sapores adoptione et conubio, Plin. 16, 1. – m. folg. Infin., pingere, Varro fr.: texere (v. der Spinne), Plin.: saltare, Cic.: non caesim, sed punctim ferire, Veget. mil.: Latine loqui, Sall.: didicisse Getice Sarmaticeque loqui (Ggstz. didicisse Latine loqui), Ov.: discant cantare puellae, Ov.: vera dicere didici (habe gelernt, bin gewohnt), Plaut.: ferae hominem didicere (gewöhnten sich) pati, Lucan.: qui mori didicit, servire dediscit, Sen.: in minoribus navigiis rudem esse, quinqueremes autem maiores gubernare didicisse, Cic.: pater esse disce ab illis, qui vere sciunt, Ter.: cum Romanis bellare bonis malisque meis (unter guten u. üblen Er-
    ————
    fahrungen für mich) didici, Liv.: von lebl. Subjj., nec varios discet mentiri lana colores, Verg. ecl. 4, 42. – m. Acc. u. Infin., bene qui didicere (wahrnahmen) deos securum agere aevom, Lucr. 5, 82 (vgl. Hor. sat. 1, 5, 101): disce tamen, veniens aetas, ubi Livia nunc est porticus, immensae tecta fuisse domus, Ov. fast. 6, 639: hi si didicerint non eadem omnibus esse honesta atque turpia etc., Nep. praef. § 3: sed hic forte a Platone didicerat deos nihil esse, Lact. 2, 4, 26: u. so usu od. experimento didicisse m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 5, 1, 6. Frontin. 1, 10, 1. – mit folg. indir. Fragesatz, prius disce, quid sit vivere, Ter.: disce, quae censet amiculus, höre auf den Rat eines guten Freundes, Hor.: dominae potentia quae sit, hinc disce, meae, Ov.: quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo, discite, Hor.: plures discent quem ad modum haec fiant, quam quem ad modum his resistatur, Cic.: unde sit infamis, quare male fortibus undis Salmacis enervet tactosque remolliat artus, discite, Ov.: discite, femineis quid tela virilia praestent, Ov.: cum discere velim, an sententias dividi, an iri in singulas oportuerit, Plin. ep. 8, 14, 24: se experiendo didicisse, quam arduum, quam subiectum fortunae regendi cuncta onus, Tac. ann. 1, 11. – absol., ita didicisse (so gewöhnt sein, es so gewohnt sein) m. folg. ut u. Konj., se ita a patribus maioribusque suis didicisse, ut etc., Caes. b.G. 1, 13, 6. – m. Abl. des Instrum. womit?
    ————
    (auf, in usw.), disco fidibus, Cic. de sen. 26: armis, Sen. contr. 9 (4). praef. § 4. – m. Nomin. des Berufs, fac discat citharoedus aut choraules, Mart. 5, 56, 9. – m. Adv., disc. Latine, Quint. 1, 1, 13. – ganz absol., homines dum docent discunt, Sen.: valent pueri, studiose discunt, diligenter docentur, Cic. ad Q. fr. 3, 3, 1: pueri ad praescriptum discunt (lernen schreiben), Quint.: docta didici, ich habe Unterricht erhalten u. derselbe ist nicht an mir verloren gegangen, Plaut.: quam ob rem disces tu quidem a principe huius aetatis philosophorum et disces quam diu voles, Cic.: ipse in Aegypto natus didicit a Ctesidemo (war ein Schüler des Kt.), Plin.: quos discentes vita defecit, Cic.: discendi aut visendi causā maria transmittere, Cic.: studiosos discendi erudire atque docere, Cic.: cupiditas discendi, Liv. u. Sen.: discendi cupido, Apul.: studium discendi, discendi et docendi, Cic.: voluntas discendi, Cic.: ad discendum promptus (puer), Quint.: puer discens, ein Lehrling, Lehrbursche, eines Barbiers, Petron. 94, 14: eines Schusters, Ulp. dig. 9, 2, 5. § 3: Partiz. subst., discentes, Schüler, Lehrlinge, Lehrburschen, Liv. 6, 25, 9. Sen. de clem. 1, 16, 2. Suet. gr. 7 u. (Ggstz. magistri) Col. 1. praef. § 4: discentes speclariarii, Corp. inscr. Lat. 6, 8659. – 2) insbes.: a) als jurist. t.t., discere causam, sich über die Sache unterrichten, sich mit dem Stande der Sache bekannt machen, den Stand der Sache kennen lernen
    ————
    (v. Rechtsanwalt), Cic. de or. 2, 100. Sen. contr. 10. praef. 2. Quint. prooem. § 22 u. 10, 7, 20: causam ab od. ex alqo, Cic. de or. 2, 140. Quint. 12, 8, 6. – b) prägn., didicisse, studiert haben, Cic. de or. 2, 4; Brut. 249; or. 146. – II) kennen lernen = zur Kunde gelangen von usw., 1) im allg., a) jmd.: me peritus discet Hiber Rhodanique potor. Hor. carm. 2, 20, 20: u. prägn., quem legis expertes Latinae Vindelici didicēre nuper, zu ihrem Schaden kennen gelernt, Hor. carm. 4, 14, 8. – b) einen Ort: quae mundi pars est, quam ille vincendo non didicerit, Manl. Statian. bei Vopisc. Prob. 12, 3: m. dopp. Acc. (etw. als usw.), Aegyptum totam didici levem pendulam, Hadrian. bei Vopisc. Saturn. 8, 1. – 2) eine Tatsache in Erfahrung bringen, erfahren, quae didici, dixi omnia, Plaut.: haec ubi rex didicit, Ov.: quod ubi primum didicit Demaratus, Iustin. – m. folg. Acc. u. Infin., bene ubi discimus consilium quoi cecidisse, hominem catum eum declaramus, Plaut.: discit cum omni equitatu Litaviccum ad sollicitandos Aeduos profectum, Caes.: quos cum tantā celeritate venire rex didicisset, Iustin.: animadverti enim et didici ex tuis litteris te omnibus in rebus habuisse rationem, ut mihi consuleres, Cic. – mit folg. indir. Fragesatz, donec aliquem ex legatis misisset, a quo disceret senatus, quantum in Etruria belli esset, Liv. 10, 35, 17. – absol., ut quidem didici ego, Plaut. Poen. prol. 122. – Partiz.
    ————
    Fut. akt. disciturus, Apul. fr. 10 bei Prisc. 10, 19 (wo auch Supin. discitum ohne Beleg).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disco

  • 19 disco

    * * *
    • disco

    Hrvatski-Engleski rječnik > disco

  • 20 disco

    [discotheek] discothèque 〈v.〉
    [muziek] disco 〈m.〉

    Deens-Russisch woordenboek > disco

См. также в других словарях:

  • disco — disco …   Dictionnaire des rimes

  • disco — adjetivo 1. Uso/registro: coloquial. [Música] especialmente indicada para las discotecas y locales de baile de la juventud: Suena toda la noche música disco en la calle. sustantivo masculino 1. Cuerpo cilíndrico de mu …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Disco — Saltar a navegación, búsqueda La palabra disco puede referirse a: Disco, una figura geométrica o concepto topológico. Distintos tipos de soportes de almacenamiento de información. Disco compacto o CD. Disco de vinilo. Disco Zip. Disco duro. Disco …   Wikipedia Español

  • Disco 2 — Disco 2 …   Википедия

  • disco (1) — {{hw}}{{disco (1)}{{/hw}}s. m.  (pl. schi ) 1 Corpo piatto di forma circolare: un disco metallico | Disco combinatore, parte dell apparecchio telefonico con la quale vengono inviati gli impulsi elettrici per la formazione del numero desiderato |… …   Enciclopedia di italiano

  • Disco 3 — Remix album by Pet Shop Boys Released February 3, 2003 …   Wikipedia

  • Disco 4 — Remix album by Pet Shop Boys Released October 8, 2007 ( …   Wikipedia

  • disco — [ disko ] n. m. et adj. • 1976; mot angl. amér., abrév. du fr. discothèque ♦ Anglic. Musique d origine américaine, inspirée du jazz et du rock, simple et directe, appréciée pour la danse. Danser sur du disco. Adj. inv. Musiques disco. ⊗ HOM.… …   Encyclopédie Universelle

  • Disco D — Background information Birth name David Aaron Shayman Born September 21, 1980(1980 09 21) …   Wikipedia

  • Disco 4 — Студийный альбом Pet Shop Boys Дата выпуска 8 октября 2007 Записан 1995, 2005 2007 Жанр Поп Длительность 56:28 …   Википедия

  • Disco 3 — Disco 3 …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»