-
1 delikatny
-
2 delikatny
-
3 delikat
-
4 leise
leise ['laɪzə]I. adjden Fernseher \leiser stellen ściszyć telewizorein \leiser Verdacht cień podejrzeniaich habe \leise Zweifel ob, ... mam pewne wątpliwości, czy...bei der \leisesten Berührung przy każdym, nawet najdelikatniejszym dotknięciu -
5 drobny
drobny (-no) klein, Klein-; wydatek, suma gering; (miałki) fein, Fein-; (błahy) gering, geringfügig; (delikatny) zierlich;drobny deszcz m Sprühregen m;drobny handel m Kleinhandel m, Einzelhandel m;drobny druk m das Kleingedruckte;pisać drobnym maczkiem eine kleine Handschrift haben;drobno pokrojony klein geschnitten;drobno zmielony fein gemahlen;drobno zapisany eng beschrieben -
6 kruchy
kruchy skała, lód brüchig; włosy spröde; mięso mürbe, zart; (nietrwały) zerbrechlich, schwach; (delikatny) zart;kruche ciasto n Mürbeteig m -
7 ostrożny
ostrożny vorsichtig; (delikatny) behutsam -
8 dyskretny
-
9 eteryczny
-
10 kruchy
kruche ciasto Mürbeteig m -
11 porcelanowy
porcelanowy [pɔrʦ̑ɛlanɔvɨ] adj -
12 przezroczysty
-
13 subtelny
-
14 dezent
dezent [de'ʦ̑ɛnt] -
15 diskret
-
16 dünn
-
17 empfindlich
-
18 fein
fein [faɪn]I. adj\fein gemahlen drobno zmielony; ( sehr dünn) Linie cienki; ( empfindlich) Gehör delikatny; ( feinsinnig) Humor, Witz subtelnydas ist etw Feines to naprawdę coś6) jd ist \fein heraus ( fam) komuś się powodzisei \fein artig! dobrze się sprawuj!, tylko bądź grzeczny! -
19 feinfühlig
-
20 feingliederig
feinglied[e]rig ['faɪngli:drɪç] adjvon \feingliederiger Gestalt sein mieć drobną figurę
- 1
- 2
См. также в других словарях:
delikatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, delikatnyni, delikatnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się słabą odpornością na działanie sił destrukcyjnych; kruchy, wątły, słaby : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
деликатный — начиная с Петра I; см. Смирнов 101, народн. великатный (по образцу великодушный, великолепный и т. д.). Заимств. из франц. delicat от лат. dēlicatus изнеженный , возм., через польск. delikatny или нем. delikat; см. Смирнов, там же; Грот, Фил. Раз … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
деликатный — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где delikatny суф. производное на базе франц. délicat «нежный, изящный» < лат. delicatus, суф. образования от deliciae «роскошь, пышность» … Этимологический словарь русского языка
деликатный — Заимствование из польского, где delikatny ( деликатный ) образовано на основе французского delicat ( нежный, изящный ), восходящего к латинскому delicatus – изнеженный … Этимологический словарь русского языка Крылова
деликатный — Польское – delikatny. Французское – delicat (нежный). Латинское – delicatus (роскошный, изнеженный). Прилагательное «деликатный» пришло в русский язык, по одной версии, из польского языка, а по другой, что вероятнее всего, из латинского через… … Этимологический словарь русского языка Семенова
деликатный — ая, ое. délicate adj., пол. delikatny <лат. delicatus. 1. дипл. Сложный, тонкий, затруднительный, щекотливый. Сл. 18. Сие дело вельми деликатное, требует времени и добрых конжюктур. АК 2 351. В пункте весьма деликатном, каков есть сей, .. вам… … Исторический словарь галлицизмов русского языка
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
styl — 1. Coś w tym stylu «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym rodzaju, coś w tym guście»: Mówiła (...) że każdy jest kowalem swojego losu, każdy ma prawo do własnego szczęścia i wolności osobistej, i tak dalej. Nie… … Słownik frazeologiczny
uśmiech — 1. Mieć uśmiech przyklejony do ust; robić coś z uśmiechem przyklejonym do ust «nieszczerze, zdawkowo się uśmiechać, być sztucznym, udawać uprzejmość, dobroć»: Czasem wydawało jej się, że jest bliska sukcesu: w szkole same piątki, dom lśni, listwa … Słownik frazeologiczny