dyskretny

См. также в других словарях:

• dyskretny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dyskretnyni, dyskretnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejący dochować tajemnicy, niewtrącający się do cudzych spraw; taktowny {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dyskretny — dyskretnyni, dyskretnyniejszy 1. «umiejący zachować tajemnicę, milczenie» Dyskretny człowiek. 2. «nie rzucający się w oczy, pełen umiaru, ledwo zauważalny; delikatny, cichy; pełen taktu» Dyskretna muzyka. Dyskretne światło. 3. fiz. mat.… …   Słownik języka polskiego

• Мокшицкий, Мечислав — Архиепископ Мечислав Мокшицкий Архієпископ Мечислав Мокшицький …   Википедия

• Мечислав Мокшицкий — Богослужение, проводимое архиеписком Мечиславом Мокшицким Мечислав Мокшицкий (польск. Mieczysław Mokrzycki, родился 29 марта 1961 года в селе Майдан Лукавецкий, Польша) архиепископ митрополит Львовский латинского обряда с 21 октября 2008 года.… …   Википедия

• Мокшицкий — Мокшицкий, Мечислав Мечислав Мокшицкий Мечислав Мокшицкий (польск. Mieczysław Mokrzycki, родился 29 марта 1961 года в селе Майдан Лукавецкий, Польша)  архиепископ  архиепископ …   Википедия

• Мокшицкий Мечислав — Богослужение, проводимое архиеписком Мечиславом Мокшицким Мечислав Мокшицкий (польск. Mieczysław Mokrzycki, родился 29 марта 1961 года в селе Майдан Лукавецкий, Польша) архиепископ митрополит Львовский латинского обряда с 21 октября 2008 года.… …   Википедия

• СИСТЕМА ДИСКРЕТНАЯ — физическая система, элементы которой распределены с разрывами (Болгарский язык; Български) дискретна система (Чешский язык; Čeština) diskrétní soustava (Немецкий язык; Deutsch) diskretes System (Венгерский язык; Magyar) diszkrét rendszer… …   Строительный словарь

• wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

• narrator — m IV, DB. a, Ms. narratororze; lm M. narratororzy, DB. ów «osoba opowiadająca; w utworze literackim: postać opowiadająca przebieg akcji» Świetny, błyskotliwy, urodzony narrator. Ukryty, dyskretny narrator. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• powiernik — m III, DB. a, N. powiernikkiem; lm M. powiernikicy, DB. ów 1. «człowiek przyjazny, zaufany, któremu ktoś się zwierza ze swoich spraw osobistych, tajemnic» Dyskretny powiernik. Zrobić z kogoś swojego powiernika. Uczynić kogoś swoim powiernikiem. 2 …   Słownik języka polskiego

• szeptać — ndk IX, szeptaćpczę (szeptaćpcę), szeptaćpczesz (szeptaćpcesz), szeptaćał, szeptaćany szepnąć dk Va, szeptaćnę, szeptaćniesz, szeptaćnij, szeptaćnęła, szeptaćnęli, szeptaćnięty, szeptaćnąwszy 1. «mówić, rozmawiać szeptem, głosem przyciszonym»… …   Słownik języka polskiego