(ceregiele)

См. также в других словарях:

• ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceregieleli {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób zachowania przesadnie grzeczny, układny, sztywno trzymający się zwyczajowych (konwencjonalnych) form; także utrudniające proste załatwienie jakiejś sprawy konwencjonalne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ceregiele — 1. Bez (żadnych, wszelkich itp.) ceregieli «bez skrupułów, nie oglądając się na nic, na nikogo; bez ceremonii»: (...) bez zbędnych ceregieli, nawet nie pozorując rewizji, maszerował prosto do skrytki, gdzie właściciele chowali dolary. A.… …   Słownik frazeologiczny

• ceregiele — Zachowanie pełne narzekaс, niezdecydowania, sprzeciwu, zwłaszcza wobec rzeczy nieistotnych, szczegółowych, lub formalności Eng. Complaining, hesitant and objectionable behavior, especially with regard to trifles, formalities, and details …   Słownik Polskiego slangu

• robić ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co ceregielić się: Robisz ceregiele, zamiast po prostu podziękować za prezent. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi …   Słownik języka polskiego

• Джерегели — Джерегели (укр. джереґели)  малоупотребительное, устаревшее название «женской причёски» на Украине  в литературе встречается лишь в украинской «юмористической поэме И. Котляревского „Энеида“» (1798 год); в современном украинском… …   Википедия

• ceregielować się — ndk IV, ceregielować sięluję się, ceregielować sięlujesz się, ceregielować sięluj się, ceregielować sięował się pot. «robić ceregiele; certować się, ceremoniować się» Jedz, nie ceregieluj się. Ceregielować się z dziećmi …   Słownik języka polskiego

• ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… …   Słownik języka polskiego

• certować się — ndk IV, certować siętuję się, certować siętujesz się, certować siętuj się, certować sięował się «wymawiać się nieszczerze od czegoś; robić ceregiele, ceremonie; droczyć się; cackać się» Certować się z podaniem ognia. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… …   Słownik języka polskiego