-
61 zazieleniać
impf ⇒ zazielenić1* * *ipf.zazielenić pf.1. (= pokrywać roślinnością) cover with greenery.2. (= brudzić na zielono) green.ipf.zazielenić się pf. turn green; bot. come into leaf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zazieleniać
-
62 paprać się
-
63 paskudzić się
несов. разг.1) мара́ться, па́чкаться2) ( o ranach) гнои́ться3) ( rozpuszczać się) уст. распуска́ться, разбало́выватьсяSyn: -
64 walać się
-
65 paprać\ się
несов. разг. 1. пачкаться, мараться;2. копаться, возиться+1. brudzić się 2. babrać się
-
66 paskudzić\ się
несов. разг. 1. мараться, пачкаться;2. (o ranach) гноиться; 3. (rozpuszczać się) уст. распускаться, разбаловываться+1. brudzić się 2. ropieć, jątrzyć się 3. psuć się
-
67 walać\ się
несов. 1. пачкаться;2. разг. валяться+1. brudzić się 2. poniewierać się
-
68 paprać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > paprać się
-
69 bło|cić
impf Ⅰ vt to muddy [podłogę, buty, płaszcz]- błocić korytarz a. w korytarzu to muddy the corridor, to make the corridor muddy- zdejmij buty, strasznie błocisz! take your shoes off, you’re leaving a trail of mud behind you! ⇒ ubłocić, zabłocićⅡ bło|cić się 1. (brudzić siebie samego) to get muddy a. dirty ⇒ ubłocić się, zabłocić się 2. (być błoconym) [ubranie, buty] to get a. become muddyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bło|cić
-
70 bruka|ć
impf książk. Ⅰ vt 1. (brudzić) to soil książk.; to get [sth] dirty; (plamić) to stain ⇒ zbrukać 2. przen. to tarnish; to sully książk.- brukać czyjąś/swoją reputację to tarnish a. sully sb’s/one’s reputation ⇒ zbrukaćⅡ brukać się to sully oneself książk., to soil one’s hands książk. (czymś with sth) ⇒ zbrukać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bruka|ć
-
71 chlap|ać2
impf (chlapię) Ⅰ vt 1. (rozlewać) to spill- chlapać wodę z wiadra to spill a. slop water from a bucket ⇒ wychlapać22. (brudzić) to splatter, to spatter- samochody chlapały przechodniów błotem the cars spattered pedestrians with mud ⇒ pochlapaćⅡ vi 1. (poruszając się) to splash, to slosh (po czymś through sth)- owce chlapały po błocie the sheep splashed through the mud- szli chlapiąc po błocie they sloshed through the mud2. pot. (o deszczu) to rain, to drizzle- od rana chlapie it’s been drizzling since the morningⅢ chlapać się 1. (siebie samego) to splash oneself (czymś with sth) 2. (jeden drugiego) to splash each other (czymś with sth)- dzieci chlapały się nawzajem wodą the children were splashing each other with water3. (w wannie, błocie) to splash about, to slosh aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chlap|ać2
-
72 kal|ać
impf książk. Ⅰ vt 1. (hańbić) to sully, to tarnish- kalać czyjeś dobre imię to tarnish sb’s reputation- kalał swym postępowaniem honor rodziny his behaviour sullied his family’s good name ⇒ skalać2. (brudzić) to sully- sprawdził, czy jakiś okruch nie kala jego starannie utrzymanej brody he made sure that no crumb sullied his well-kept beard ⇒ skalaćⅡ kalać się (hańbić się) to disgrace oneself- kalać się zbrodnią to sully oneself a. one’s reputation with crimeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kal|ać
-
73 krusz|yć
impf Ⅰ vt 1. (rozdrabniać) to crumble [chleb, grudkę ziemi]; [maszyna, człowiek] to crush [skałę, kamienie]- kruszyć coś w palcach to crumble sth in one’s fingers- deszcz kruszy skałę rain wears the rock away ⇒ pokruszyć2. przen. to break [opór, upór] ⇒ skruszyć Ⅱ vi (śmiecić) kruszyć na dywan/podłogę to make a. drop crumbs on the carpet/floor ⇒ nakruszyć Ⅲ kruszyć się 1. (rozpadać się) [chleb, ser, skała, cegła] to crumble- łatwo się kruszyć to crumble easily ⇒ pokruszyć się2. (brudzić się) od tych chipsów strasznie się kruszy na dywan these crisps make lots of crumbs on the carpet ⇒ nakruszyć się 3. przen. [porządek społeczny, system] to crumbleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krusz|yć
-
74 paćka|ć
impf pot. Ⅰ vt to muck up pot. [ręce, podłogę] ⇒ upaćkać Ⅱ paćkać się (brudzić się) to get all mucky pot. (czymś with sth)- paćkać się w błocie (grzebać) to mess about in the mud ⇒ upaćkać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > paćka|ć
-
75 szarga|ć
impf Ⅰ vt 1. książk. (bezcześcić) to blacken, to tarnish [imię, nazwisko, opinię]- szargać świętości to desecrate what is held sacred ⇒ zszargać , zaszargać2. przen. to shatter [nerwy] ⇒ zszargać 3. pot. (brudzić) to soil [ubranie] ⇒ zszargać , zaszargać Ⅱ szargać się pot. [ubranie] to get soiled- jej długi płaszcz szargał się po ziemi her long coat was trailing on the ground ⇒ zszargać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szarga|ć
-
76 świntusz|yć
impf vi pot. 1. (robić rzeczy nieprzyzwoite) to be obscene; (w mowie) to talk dirty pot. 2. (brudzić, śmiecić) to make a mess (naświntuszyć)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świntusz|yć
-
77 wala|ć
impf pot. Ⅰ vt przest. (brudzić) to soil, to smirch- walać sobie palce atramentem to stain one’s fingers with ink ⇒ uwalaćⅡ walać się [osoba, buty] to become dirty- walasz się farbą you’re smearing paint all over yourself- długi płaszcz walał mu się w błocie his long coat was (becoming) bespattered with mud ⇒ uwalać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wala|ć
-
78 pobrudzić
vt pf→ brudzić -
79 zabrudzić
vt pfdreckig machen; → brudzić -
80 plamić pla·mić
-mię, -misz1. vt pf po-1) (= robić plamy) to stain2) pf s- (= zniesławiać) to tarnish2. plamić się vr1) pf po- (= brudzić się) to get dirty2) pf s- przen to tarnish one's reputation
См. также в других словарях:
brudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, brudzićdzę, brudzićdzi, brudź, brudzićdzony {{/stl 8}}– pobrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}ubrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabrudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brudzić — ndk VIa, brudzićdzę, brudzićdzisz, brudź, brudzićdził, brudzićdzony «czynić brudnym, zanieczyszczać, walać, smolić, plamić; robić nieporządek, śmiecić» Brudzić książki, ubranie. Brudzić podłogę, ściany. Brudzić błotem, farbą, smarem. Brudzić… … Słownik języka polskiego
brudzić się – pobrudzić się, ubrudzić się, zabrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brudzić się przy wymiataniu komina. Pobrudzić się atramentem. Ubrudzić się czekoladą. Zabrudzić się smarem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paćkać — ndk I, paćkaćam, paćkaćasz, paćkaćają, paćkaćaj, paćkaćał, paćkaćany pot. «brudzić, walać czymś mazistym, np. błotem, gliną» paćkać się «brudzić, walać się czymś; rozmazywać coś mazistego, grzebać się w czymś mazistym» Dziecko paćkało się w… … Słownik języka polskiego
świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… … Słownik języka polskiego
tytłać — ndk I, tytłaćam, tytłaćasz, tytłaćają, tytłaćaj, tytłaćał, tytłaćany pot. «brudzić, walać» Tytłać płaszcz w kałuży. tytłać się pot. «brudzić się czymś; walać się, babrać się» Dzieci tytłały się w błocie. Rękawy tytłały mu się w smarze … Słownik języka polskiego
walać — ndk I, walaćam, walaćasz, walaćają, walaćaj, walaćał, walaćany pot. «brudzić, plamić» Walać sobie palce atramentem. walać się 1. pot. «brudzić siebie, swoje ubranie» Uważaj, walasz się farbą. 2. pot. «być walanym, brudzonym; stawać się brudnym»… … Słownik języka polskiego
брукать — I брукать I. пачкать, марать , зап., по Розвадовскому (RS 2, 78 и сл.), связано с польск. brukac – то же, которое относится к польск. brud грязь , brudzic пачкать , как польск. bɫąkac блуждать – к bɫądzic (см. Бернекер 1, 62). Ср. бруд. Скорее… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
chlew — pot. Coś wygląda jak (świński) chlew; (gdzieś jest) jak w chlewie; robić z czegoś, gdzieś chlew «jakieś miejsce, pomieszczenie jest bardzo brudne, niechlujne; brudzić, zanieczyszczać jakieś pomieszczenie»: Dzisiaj sprzątaczki będą narzekać. Znowu … Słownik frazeologiczny
babrać — ndk IX, babraćbrzę, babraćbrzesz, babrz, babraćbrał, babraćany a. I, babraćam, babraćasz, babraćają, babraćaj, babraćał, babraćany 1. pot. «brudzić; paprać» Babrać ręce błotem. 2. pot. «rozgarniać coś; grzebać w czymś» Babrać łyżką w zupie. 3.… … Słownik języka polskiego
błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… … Słownik języka polskiego