-
1 ρωπάς
-
2 ῥωπάς
-
3 ῥωπάς
-
4 ρώπας
-
5 ῥῶπας
-
6 ῥωπάς
-
7 ῥώψ
ῥώψ, ἡ, niedriges Strauchholz, Gesträuch, Gebüsch, auch das davon abgehauene Strauchwerk, Gezweig, Reisig; αὐτὰρ ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε, Od. 10, 166, wo Schol. erkl. ἱμαντώδη φυτὰ ἐπιμήκεις καὶ εὐκάμπτους ῥάβδους ἔχοντα; ῥῶπας ὑπέχευε δασείας, 14, 49, wie χεῦεν ὑπὸ χλωρὰς ῥῶπας, 16, 47; Schol. leiten es von ῥέπω ab, ὅτι ῥέπει ὅπου ϑέλει τις, ἱμαντῶδες γάρ ἐστιν. Einzeln bei sp. D., wie D. Per. 1100; auch Theophr.
-
8 σπάω
σπάω, fut. σπάσω, aor. ἔσπασα, σπάσαι, perf. ἔσπακα, ἔσπασμαι, 1) ziehen, herausziehen; Hom., im aor. med., für sich, zu sich, ἐκ χειρὸς χεῖρα σπάσατο, aus der Hand zog er seine Hand, Od. 2, 321; σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε, 10, 166; bes. das Schwert, φάσγανά τε σπάσσασϑε 22, 74, σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῠ 10, 439, u. öfter; ἐκ δ' ἄρα σύριγγος πασπασϑέντος, sc. ἔγχεος ἐξ ὠτειλῆς, Il. 11, 458; Pind. σπασσάμενος ἄροτρον, P. 4, 234; ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον, wie Jeder sein Loos gezogen, Aesch. Ag. 324; κόμην σπῶσα, das Haar raufend, Soph. O. R. 1243; von wilden Thieren, zerren, zerfleischen, Ant. 258; von Raubvögeln, σπῶντας ἐν χηλαῖσιν ἀλλήλους φοναῖς ἔγνων, Ant. 990, wo der Schol. erkl. σπαράττοντες ἀλλήλο υς φοινικοῖς ὄνυξι; ξίφος σπάσαντα, Eur. Or. 1194, u. öfter; Xen. vrbdt ἐσπασμένος ἀκινάκην, mit gezücktem Schwerte, Cyr. 7, 5, 29, u. öfter so im med., u. Sp.; – τὸ σκέλος ἔσπασε φεύγων, er verrenkte sich das Bein, Plut. Arat. 33, wie bei Her. τὸν μηρὸν σπασϑῆναι, 6, 134; vgl. Eur. Cycl. 693. – Bei den Medic. = Zuckungen, Krämpfe verursachen. – 2) einziehen, saugen, schlürsen, einen Zug thun (wie bei uns zechen von ziehen); ὥςτ' ἐν γάλακτι ϑρόμβον αἵματος σπάσαι, Aesch. Ch. 526; συνεκϑανεῖν σπῶντα χρὴ τῷ πώματι, Eur. Cycl. 568; ἔσπασεν ἄμυστιν ἑλκύσας, 416; ἀμυστὶ σπῶσι, Ael. H. A. 6, 51; von λάπτειν verschieden, Plut. Symp. 7, 1, 3; – auch übertr., μικρὸν ἐσπάσαντο ὕπνου u. ὀλίγον ὕπνον σπάσωμεν, Heliod. 2, 16. 4, 1, Schlaf genießen; ἐπὶ ϑαλλοῖσιν ἔρωτα ἔσπασεν, Opp. Hal. 1, 269; überh. irgendwo entnehmen, sich aneignen, τὴν ἐπωνυμίαν παρ' αὐτοῠ ἔσπασεν, er nahm den Beinamen von ihm an, Philostr., u. öfter. – Sprichwörtlich wie det uns οὐκ ἔσπασε ταύτῃ γε, auf diese Weise zog es nicht, half oder wirkte es nicht, Ar. Vesp. 175, vgl. Th. 928.
-
9 δασύς
δασύς, εῖα, ὑ, dicht, rauch; verwandt das Latein. densus. Bei Homer δασὐς zweimal, in einer und derselben Stelle, Odyss. 14, 49. 51 εἷσεν δ' εἰσαγαγών, ῥῶπας δ' ὑπέχευε δασείας, ἐστόρεσεν δ' ἐπὶ δέρμα ἰονϑάδος ἀγρίου αἲγός, αὐτοῠ ἐνεύναιον, μέγα καί δασύ. Vgl. das Compositum δασὐμαλλος Odyss. 9, 435. – Bei den Folgenden heißt δασὐς: – 1) dichtbehaart; μασχάλαι λόχμης δασὐτεραι Ar. Eccl. 61; γέῥῥα δασειῶν βοῶν u. βοῶν δασέα, von rauchen, d. i. rohen Fellen, Xen. An. 4, 7, 22. 5, 4, 12; χειρῐδες Cyr. 8, 8, 17; τὰ σώματα δασεῖς Arr. Ind. 24; bärtig, Strat. 12 (XII, 26); δασεῖς καὶ προβεβηκότες entgeggstzt den νεώτεροι Buto Stob. flor. 6, 29; Ggstz λεῐος, Eubul. Ath. X, 449 e (v. 2). – Auch ἱμάτιον, Philem. bei D. L. 6, 87. – 2) mit Bäumen dicht bewachsen, γῆ δασέη ὕλῃ παντοίῃ Her. 4, 21; vgl. 191; χωρίον δασύ Thuc. 4, 29, = ὑλῶδες; öfter Xen., χωρίον δασὺ πίτυσι, ποταμὸς δασὺς δέν, δρεσι, An. 4, 7, 6. 8, 2; παράδεισος δασὺς παντοίων δένδρων 2, 4, 14; Folgde; τὰ δασέα, dichtes Gebüsch, 4, 7, 7 u. öfter. Aehnl. στέφανος Plat. Conv. 212 e. Von Wolken Diod. 3, 44. – 3) πνεῦμα δασύ, spiritus asper, Gramm.; auch δασεῖα προσῳδία, vgl. Ath. IX, 398 a; τὰ δασέα, aspiratae: φ, χ, ϑ. – Adv., δασέως ἔχειν Arist. physiogn. 6, 39.
-
10 λύγος
λύγος, ἡ, selten ὁ, jeder junge, biegsame, zum Flechten geeignete Zweig, neben κλάδος u. φιτρός genannt, Arist. plant. 1, 4; τοὺς ἀκέων συνέεργον ἐϋστρεφέεσσι λύγοισιν Od. 9, 427, wo der Schol. erkl. ἱμαντῶδες φυτόν, wie ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε 10, 166; aber Il. 11, 105, δίδη μόσχοισι λύγοισι, scheint es adj., biegsam, zu sein; und sonst bei Sp., vgl. Agath. 85 (VII, 204), οὐκέτι – πέρδιξ, πλεκτὸς λεπ ταλέαις οἶκος ἔχει σε λύγοις, ein geflochtener Käfig. – Schol. Plat. Rep. III, 143 erkl. μάστιγες; vgl. Suid. – Zu Kränzen gebraucht, λύγος, ἀρχαῖον Καρῶν στέφος, Nicaenet. bei Ath. XV, 673 b, wo auch aus Anacr. angeführt ist στεφανοῠταί τε λύγῳ. – Nach Schol. Od. a. a. O. war ὁ λύγος bei den Attikern = ἅγνος, eine bestimmte Weidenart. – Λυγός aber ist nach Hesych. στρεβλωτήριον ὄργανον, eine Schraube der Tischler, geleimtes Holz darein zu spannen. – Und τὸ λύγος nach E. M. = σκότος. Vgl. λύγη.
-
11 ὑπο-χέω
ὑπο-χέω (s. χέω), daruntergießen, -schütten; auch von trockenen Dingen, darunterstreuen, hinbreiten, βοείας, ῥῶπας, Il. 11, 843 Od. 14, 49, vgl. 16, 47; φύλλα ὑποκεχυμένα ὑπὸ τοῖς ποσί, unter die Füße hingestreu'tes Laub, Her. 7, 218. – Auch med., οἷον βαφὴν τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος Plut. Per. 8. – Pass. übertr., ἀπιστίη ὑπεκέχυτο αὐτῷ, im Stillen zweifelte er, Her. 2, 152, u. Sp.
-
12 ῥῶπαξ
-
13 σπαω
(fut. σπάσω с ᾰ, aor. ἔσπᾰσα - эп. σπάσα, pf. ἔσπακα; aor. med. (ἐ)σπασ(σ)άμην; adj. verb. σπαστός) тж. med.1) вытягивать, вытаскивать, извлекать, вынимать(ἔγχος ἔξω χροός Hom.)
ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον Aesch. — согласно вынутому каждым жребию;ἥ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν или οὐκ ἔσπασε ταύτῃ γε погов. Arph. — удочка ничего не вытянула, т.е. сорвалось!2) извлекать из ножен, обнажать(φάσγανα Hom.; ἔσπασμένοις τοῖς ξίφεσι Diod.)
ἐσπασμένοι τὰ ξίφη Xen. — обнажив свои мечи3) вырывать, выдергиватьσ. κόμην Soph. — рвать на себе волосы4) отрывать, увлекать(τινα ἀπὸ γονάτων τινός Eur.)
σ. πῶλον παρὰ ξυννόμων Plat. — уводить прочь жеребца от его табуна5) разрывать, растерзывать(τινὰ τοῖς ὄνυξιν Arst.; σπῶντες ἀλλήλους ὄρνιθες Soph.)
6) выпихнуть(τὸ σκέλος Plut.)
τὸν μηρὸν (acc. relat.) σπασθῆναι Her. — вывихнуть себе бедро7) тянуть, дергатьοἷον νεῦρα σ. τινα Plat. — дергать кого-л. словно веревочками, т.е. управлять кем-л. по своему произволу
8) втягивать, всасывать, вбирать, впивать, пить(τι Aesch., Eur.)
σ. τὸν μαστόν Arst. — сосать грудь9) вдыхать(τὸ πνεῦμα Plat.)
10) стягивать судорогойσπᾶσθαι καὴ πονεῖν Arst. — страдать мучительными судорогами;
ἐσπᾶτο πέδονδε Soph. — (Геракл) в судорогах повалился на землю11) оттягивать назад(ἵππον Xen.)
τὸν χαλινὸν ἐκ τῶν ὀδόντων σ. Plat. — крепко затягивать удила12) перен. выводить, производить, образовывать -
14 υποχεω
1) подливать, наливать(ὀκτὼ κυάθους Men.)
2) med. подмешивать(ὑποχέεσθαι τινί τι Plut.)
ἀπιστίη πολλέ ὑπεκέχυτο τοῖσι παρεοῦσι Her. — сильное недоверие охватило присутствующих3) подсыпать, насыпать(ῥῶπας Hom.; φύλλα ὑποκεχυμένα ὑπὸ τοῖς ποσί Her.)
4) подстилать(βοείας Hom.)
5) pass. расстилаться, простираться(ὅ ἀέρ ὑποκέχυται Arst.)
-
15 κῶας
A fleece,στόρεσαν λέχος,.. κώεά τε ῥῆγός τε Il.9.661
, cf. Od.23.180;ἀδέψητον βοέην στόρεσ', αὐτὰρ ὕπερθε κώεα πόλλ' ὀΐων 20.3
, cf. 142; ; ; , cf. 17.32; of the Golden Fleece,κ. αἰγλᾶεν χρυσέῳ θυσάνῳ Pi.P.4.231
;ἔπλεον ἐπὶ τὸ κ. ἐς Αἶαν Hdt.7.193
;μέγα κ. Mimn.11.1
;τὸ χρύσειον κ. Theoc.13.16
.—Cf. κῴδιον. -
16 σπάω
σπάω, S.Ant. 1003, Ar. Pax 498, etc.: [tense] fut. σπάσω [ᾰ] Lyc.484, ([etym.] δια-) Hdt.7.236, ([etym.] ἐπι-) S.Aj. 769: [tense] aor.Aἔσπᾰσα Il.13.178
(tm.), [dialect] Ep.σπάσα 5.859
(tm.), etc.: [tense] pf. , ([etym.] ἀν-) Hp.Superf. 22, Ar.Ach. 1069:—[voice] Med., [tense] fut.σπάσομαι Hp.Vict.2.38
, etc.: [tense] aor.ἐσπᾰσάμην Il.19.387
, Hdt.3.29, Philostr.VA7.42, [dialect] Ep.σπασάμην Od. 10.166
, [dialect] Ep. also σπάσσασθε, σπασσάμενος (v. infr.):—[voice] Pass., [tense] fut.σπασθήσομαι Gal.16.760
, ([etym.] δια-) X.An.4.8.10: [tense] aor.ἐσπάσθην Il.11.458
, etc.: [tense] pf.ἔσπασμαι Hp.Morb.1.20
, ([etym.] δι-) Th.6.98, etc.; also in med. sense, X.An.7.4.16, Cyr.7.5.29. Mostly poet. ( ἕλκω being preferred in Prose):— draw, hence,I of a sword, draw, mostly in [voice] Med.,φάσγανά τε σπάσσασθε Od.22.74
;σπασσάμενος.. ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ Il.16.473
;ἐκ δ' ἄρα σύριγγος.. ἐσπάσατ' ἔγχος 19.387
;σπασαμένων τὰς μαχαίρας PTeb.48.19
(ii B.C.), cf. 138 (ii B.C.): in [voice] Act.,ξίφος σπάσαντα E.Or. 1194
;φάσγανον σπάσας χερί Id.IT 322
:—[voice] Pass., ἐσπασμένοι τὰ ξίφη having their swords drawn, X.An.7.4.16;ἐσπασμένον ὃν εἶχεν ἀκινάκην Id.Cyr.7.5.29
;ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι D.S. 4.52
.2 of other things,ἐκ χειρὸς χεῖρα σπάσατο Od.2.321
;σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε 10.166
; ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον drew the lot (out of the helmet), A.Ag. 333:—[voice] Pass., σπασθέντος (sc. ἔγχεος ἔξω χροός) Il.11.458.3 abs., σπᾶτ' ἀνδρείως pull, hoist away, like men, Ar. Pax 498.2 tear, rend, esp. of ravenous animals, S.Ant. 258, 1003; λαιμοτόμους κεφαλάς dub. l. in E.IA 776 (lyr.); σ. τοῖς ὄνυξιν [τοὺς νεοττούς], of the eagle, Arist.HA 619b31:—[voice] Pass., φλέβιον, σάρκα σπασθῆναι, Hp.Morb. 1.17.3 wrench, sprain,τὸ σκέλος ἔσπασε Plu.Arat.33
:—[voice] Pass.,τὸν μηρὸν σπασθῆναι Hdt.6.134
;τοὺς πόδας E.Cyc. 639
.4 snatch, tear or drag away,πῶλον παρὰ συννόμων Pl.Lg. 666e
;ὑπὸ πτερῶν E. Andr. 441
:—[voice] Pass.,ἔλαφον ἀπ' ἐμῶν γονάτων σπασθεῖσαν Id.Hec.92
(lyr.); ἐκ βραχίονος σπασθείς ib. 408.5 metaph., carry away, draw aside,ἀλλά σ' ἔσπασεν πειθώ S.El. 561
;τὰ πάθη οἷον νεῦρα σ. ἡμᾶς Pl. Lg. 644e
.6 Medic., cause convulsion or spasm, v.l. in Hp.Art. 67:—[voice] Pass., to be convulsed,σπασθεὶς ἀποθνῄσκει Id.Aph.5.5
, Thphr. HP 4.4.13, etc.; ἐσπᾶτο γὰρ πέδονδε καὶ μετάρσιος, of Heracles in his agony, S.Tr. 786, cf. σπάσμα, σπασμός: metaph., to be harassed, anxious, Arr.Epict.1.1.16.III draw in, suck in,θρόμβον αἵματος A. Ch. 533
;ἔσπασεν ἄμυστιν ἑλκύσας E. Cyc. 417
; συνεκθανεῖν σπῶντα χρὴ τῷ πώματι ib. 571; , cf. 285; opp. λάπτω, κάπτω, Plu. 2.699d, cf.σπάσις 11
; σ. τὸν μαστόν suck it, Arist.HA 587a33;σ. ἀμυστί Ael.NA6.51
; and in [voice] Med.,ταυρείου σπασάμενος αἵματος Apollod.1.9.27
:—[voice] Pass., of the female, to be sucked, Arist.HA 576b11 ( τὸ ἄγαν σπᾶσθαι prob. l.); cf.ἕλκω A. 11.4
.2 σ. τὸ πνεῦμα draw breath, Id.Resp.473a2;τὸν ἀέρα τὸν κοινόν Men.531.7
; absorb,ἕκαστον τῶν τοῦ σώματος τὸ αὑτῷ οἰκεῖον ἐσπακέναι Arist.Pr. 930a21
.3 metaph., derive, τροφήν, of winds, Hp.Vict.2.38;πειθώ τε καὶ εἵμερον ἔσπασε ἐκ..
drew, derived..,IG
14.889 ([place name] Sinuessa); σ. ἔρωτα enjoy it, Opp.H.4.270; ὀλίγον ὕπνου ς. snatch a little sleep, Hld.5.1:—[voice] Med., Id.2.16.IV draw tight, pull the reins,χαλινῷ τὸ στόμα τοῦ ἵππου X.Eq.9.7.1
, cf. 9.5; butτὸν χαλινὸν ἐκ τῶν ὀδόντων ἵππου Pl.Phdr. 254e
.2 of angling,ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν Ar. Th. 928
: hence prov., οὐκ ἔσπασεν ταύτῃ γε 'he took nothing by his motion', Id.V. 175.V derive,ἐπωνυμίαν παρά τινων Philostr.VS2.10.6
, cf. Ael.NA14.15 ([voice] Med.); ἀρχὴν λυρικῆς καὶ πέρας ς. AP9.184 (s. v.l.); ῥίζαν σ. τινός derive one's origin from.., Lyc.623;σ. τὴν κλῆσιν ἀπό τινος S.E.M.1.46
;ἔννοιαν θεοῦ ἐκ τῶν κατὰ τοὺς ὕπνους φαντασιῶν Epicur.Fr. 353
. -
17 ὑποχέω
A pour into a cup placed under, pour out, Χίου ( οὐχὶ Ath.cod. A) δύο κυάθους, ἀνεβόησέν τις, ὑπόχει ( ὑποχεῖς Cobet) Sophil.4.3, cf. Men.8:—[voice] Med., ὑποχέασθαι πλείονας have more cups poured out, Diph. 5;ὑ.τρίτην ὕδατος μοῖραν Hp.Nat.Mul.15
: metaph., οἷον βαφὴν ( βαφῇ or -ῆ codd.)τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος Plu.Per.8
.2 in Hom. only of dry things, strew or spread under, βοείας, ῥῶπας, Il. 11.843, Od.14.49, cf. 16.47:—[voice] Pass., φύλλα ὑποκεχυμένα ὑπὸ τοῖσι ποσί the leaves fallen and scattered under the feet, Hdt.7.218.3 metaph., τῷ μὲν ἀπιστίη ὑπεκέχυτο he was secretly full of unbelief, steeped in it, Id.2.152, cf. 3.66.II [voice] Med., pour back one's own into,πάλιν δ' ὑπεχεύατο παῖδας σπλάγχνοις Opp.H.1.740
.2 to be suffused, suffer from cataract (cf. ὑπόχυσις), of persons, Chrysipp.Stoic.2.52;τὰ τῶν ὑποχεομένων συμπτώματα Gal.6.425
;ὑποχυθέντες τὰς ὄψεις Ph.2.50
;τοὺς ὑποκεχυμένους καὶ ἀμβλυωποῦντας Dsc. 2.164
, cf. POxy.39.9 (i A. D.);ἀρχόμενοι ὑποχεῖσθαι Dsc.2.151
, cf. Cass.Pr. 19: metaph. of the mind,ὑποκεχύσθαι πολλὴν ἀχλύν Max.Tyr.16.3
. -
18 ὑπό
ὑπό, ὑπαί (cf. sub): under. — I. adv., underneath, below, beneath, of motion or rest, ὑπὸ δὲ θρῆνυν ποσὶν (‘for the feet’) ἥσει, Il. 14.240; ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν, Od. 1.131; χεῦεν ὕπο ῥῶπας, Od. 16.47; often to indicate the position of parts of the body (in ‘plastic’ style as if one were looking at a picture up and down), ὑπὸ γούνατ' ἔλῦσεν (the knees ‘beneath him’), ὑπὸ δ' ἔτρεμε γυῖα, Il. 10.390; sometimes causal, thereunder, thereby, Od. 8.380, Il. 8.4; thus to denote accompaniment in music, λίνον δ' ὑπὸ κᾶλὸν ἄειδεν (to it, the harp), Il. 18.570, Od. 21.411. — II. prep., (1) w. gen., of position or motion; under, out or forth from under; ὑπ' ἀνθερεῶνος ἐλεῖν, κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι, Od. 5.346, and thus often w. verbs of hitting; ῥέει κρήνη ὑπὸ σπείους, ‘from beneath,’ Od. 9.141; then of agency, influence, by, through, in consequence of; δαμῆναι, θνήσκειν ὑπό τινος (‘at the hands of’), φεύγειν ὑπό τινος (‘before’), Il. 18.149 ; ὑπ' ἀνάγκης (‘from necessity,’ ‘perforce’), ὑπὸ δείους (‘for’), ὑπὸ φρῖκὸς Βορέω, Il. 23.692. — (2) w. dat., of position, under, and w. verbs of motion when the resulting position of rest is chiefly in mind, πίπτειν, τιθέναι τι ὑπό τινι, χ , Il. 16.378; instrumental or causal, under (not ‘by’ as w. the gen., but rather denoting subjection), ὑπὸ χερσί τινος θανέειν, ὀλέσαι ψῦχήν, γήραι ὕπο ἆρημένος, Od. 11.136; of power, mastery, δέδμητο λᾶὸς ὑπ' αὐτῷ, γ 3, Il. 24.636; and of accompanying circumstances, ὑπὸ πομπῇ (‘under the guidance’), πνοιῇ ὕπο (‘with the breeze’), Od. 4.402. — (3) w. acc., of motion (or extension), under, but often where the idea of motion is quite faint, ζώειν ὑπ' αὐγᾶς ἠελίοιο, thinking of the duration of life, Od. 15.349, Il. 5.267; of time, during, Il. 16.202, Il. 22.102.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὑπό
См. также в других словарях:
ῥωπάς — fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ρωπάς — άδος, ἡ, Α ῥώψ* (Ι). [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥώψ (Ι), ῥωπός «θάμνος, χαμόδεντρο + επίθημα άς, άδος (πρβλ. θαμν άς)] … Dictionary of Greek
ῥῶπας — ῥώψ shrub fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπάω — σπῶ, άω, ΝΜΑ νεοελλ. βλ. σπάζω μσν. αρχ. 1. ανασπώ, βγάζω από τη θήκη (α. «ξίφος σπάσαντα», Ευρ. β. «φάσγανον σπάσας χερί», Ευρ.) 2. προκαλώ συστροφή ή σπασμό αρχ. 1. τραβώ προς το μέρος μου και αποσπώ, κόβω («σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε», Ομ. Οδ … Dictionary of Greek
