(ὄλβον

(παντοίοισι δόλοισι, sc. τινά Hom.)

(πρύμνην, γάστρην τρίποδος Hom.)

(πάγχρυσον δέρας, μαντεῖον χθόνιον Eur.)

(τινά Pind.)

(βοὸς κρέα или βοῦν Hom.)

(στίχας Hom.)

(ἵππους Hom.)

(Δάματρα Pind.)

ξένον κῆδος ἀ. Eur. — оказывать (пред)почтение иноземному родству, т.е. искать себе жену-иноземку

κάλλιστον ὄλβον ἀ. Pind. — наслаждаться величайшим счастьем;

(παντοίοισι δόλοισι, sc. τινά Hom.)

(πρύμνην, γάστρην τρίποδος Hom.)

(πάγχρυσον δέρας, μαντεῖον χθόνιον Eur.)

(τινά Pind.)

(βοὸς κρέα или βοῦν Hom.)

(στίχας Hom.)

(ἵππους Hom.)

(Δάματρα Pind.)

ξένον κῆδος ἀ. Eur. — оказывать (пред)почтение иноземному родству, т.е. искать себе жену-иноземку

κάλλιστον ὄλβον ἀ. Pind. — наслаждаться величайшим счастьем;

(κατὰ ἄστυ γεραίας Hom.)

(πάντες ἀολλίσθησαν Ἀχαιοί Hom.)

(ὄλβον χαλκῷ, βάκχον Anth.)

(δενδρέων νομόν Pind.; ὕβριν Her.; πατρῷον ὄλβον Aesch.; τι εἰς ἄπειρον и ἐπὴ τὸ ἔσχατον Plat.)

(μένος ηὔξετο τοῖο ἄνακτος Hes.; ἥ χώρη αὐξανομένη Her.)

(ἐκ τῆς γῆς Arst.). - см. тж. αὔξω

(οἱ κυνοραισταὴ ἐκπίουσι τὸ αἷμα Arst.)

(αἵματ΄ ἐκποθένθ΄ ὑπὸ χθονός Aesch.; ὅ ὀχετὸς ἐκπίνει τὸ ὕδωρ Arst.)

(ὡς ἔχιδνά τινα Soph.; ὄλβον Eur.)

(χρύσεον κέρας Soph.)

(πηγάς Eur.; ἀπόνιτρον Arph.; ἀνθλία ἐκχυθεῖσα Arst.)

(οἶνον δεπάεσσιν Hom.)

(ὕδωρ ἐκχύμενον Hom.)

(τὸν χοᾶ Men.)

(αἷμα πέδῳ Aesch.; δάκρυα Plat.; τὸ σπέρμα εἰς τέν γῆν Arst.)

(ὀϊστούς Plat., med. Hom.)

(λόγοι δάκρυα ἐκχέονται Plut.)

(ὄλβον Aesch.; πατρῴαν κτῆσιν Soph.; τέν δόξαν τῶν προβεβιωμένων Plut.; εὐρείας ἐλπίδας Anth.)

(τὰς ὀθόνας Luc.; δέσματα ἐξεκέχυντο Hom.)

(εἰς ἐρημίαν τέν στρατιάν Plut.)

(σφήκεσσιν ἐοικότες Hom.; ἐκ τοῦ τεῖχεος Her.; εἰς τέν ὁδόν Plut.)

(εἴς τινα Polyb. и πρός τινα Plut.)

(ἅπαντα Arph.)

(μολπὰς δακρυρρόους Eur.)

(ἐκχυθῆναί τινι Arph.)

(Μοῖραι ἑκάστῳ τὸν ἄτρακτον ἐπικλώθουσαι Luc.)

(ἅρματα Isocr.; πλάταν Eur.; ἡνίας Arph.)

(πόδα, ἀμφῆρες δόρυ Eur.)

(παῖδα χερσίν Soph.)

(τὰς ἀγέλας Xen.)

(στρατόν Aesch.)

(λαὸν δορί Eur.; πόλιν Soph.; οὐχ ὑφ΄ ἡνίας, ἀλλὰ λόγῳ Plut.)

(ὄλβον Pind.)

(ξύλον διαστρεφόμενον Plat.)

(δίκας σκολιάς Solon ap. Dem.; ἀπειλαῖς καὴ πληγαῖς τινα Plat.)

(τέν διάλεκτόν τινος Plut.)

(τινά Plat.)

(τῆς ἐφορίας Arst.)

(τινὰ κλοπῆς Plut.)

(τὰ μείζω θραύεται μᾶλλον τῶν μικρῶν Arst.)

(τέν ψυχήν Arph.)

(τέν δύναμιν Plut.)

(ὄλβον Pind.)

(ἕως ἂν καταπεφθῇ ἥ τροφή Arst.; καταπέττεσθαι ῥᾳδίως Plut.)

(χόλον Hom.)

(μέγαν ὄλβον Pind.)

(καρπόν τε καὴ ἄχνας Hom.)

(ἄνδρας κατὰ φῦλα Hom.)

(τούς τε ἀγαθοὺς καὴ τοὺς κακούς Xen.; τὸ ἀληθές τε καὴ μή Plat.)

(φῶτας ἀρίστους, τινὰ ἐκ πάντων Hom.)

(ἄφθονον ὄλβον Aesch.; τὸν Ἀπόλλω πρὸ Μαρσύου Plat.)

(δίκην Her.; κρίσιν Plat.)

(νείκεα Hom.)

(περί τινος Plat.)

κρίνω σε νικᾶν Aesch. — я прихожу к заключению, что ты одержал верх

(κ. τινὰ περὴ προδοσίας Isocr.)

ὁκεκριμένος Aeschin. — осужденный

(τινὰ θεοῖσι ἰσούμενον Soph.; κρίνεις σὺ μέγιστον ἀνθρώποις ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; Plat.)

(ἀσπὴς πολέμῳ κεκριμένη Anth.)

(ἐνύπνιον Her.; med. ὀνείρους Hom.)

(τῇ γλώττῃ τέν ἐν τοῖς ἐδεστοῖς ἡδονήν Arst.)

(μέ κρῖνε, μέ ἐξέταζε Soph.)

κ. Ἄρηϊ Hom. — вести бой, сражаться;

τὰ χρινόμενα κάτω Arst. — выделения

(δμωάς Hom.)

(ὄλβον Hes.; θώρηχα Her.; ἐκ δόμων δάμαρτα Eur.)

(τέν Κολχίδα Xen.)

(κρέα, μοίρας, σῖτον, μέθυ Hom.; τὰ πάντα δίχα Plut.; πλεῖστα μέρη νενεμημένος Plat.)

(ὄλβον ἀνθρώποισιν Hom.)

(ἀφελείᾳ τινὴ τέν παρρησίαν Plut.)

(φίλον τινὰ μέγιστον Soph.)

(προστάτην τινά Isocr., Arst.)

(ν. τε καὴ ἀροῦν Plat.)

(κτήνη Plat.; τέν δάμαλιν Luc.)

(τὰ ὄρη Xen.)

(τὸν χόλον Soph.)

(πυρὴ πόλιν Her.)

(ἄνθεα ποίης Hom.)

(τὸ φῦμα ἐνέμετο πρόσω Her.)

(ἄλσεα, ἔργα, πατρώϊα Hom.)

(Ἰθάκην Hom.; γῆ, τέν νέμονται Σκύθαι Her.)

(πόλεις, αἱ τὸν Ἄθων νέμονται Her.)

(τὸ χωρίον κοινῇ ν. Thuc.)

(τὰ μέταλλα Her.; τὰ ἐμπόρια Thuc.)

(χωρίον Thuc.; τὸν Πακτωλόν Soph.; τὰς Ἀθήνας, med. τἄλλα Her.; ἄστυ Arst.)

(ἁμέραν παρὰ πατρί, ἄδακρυν αἰῶνα Pind.)

(τινά τινι πομπόν или πομπῆα или τινὰ ἅμα τινί ὀ. Hom.)

(κῦδός τινι, κτήματα, κάλλος Hom.; νίκην, ὄλβον Hes.)

ἔργον ἔργῳ ὀ. HH. — делать одно дело за другим;

(μελέταν ἔργοις Pind.)

(Ἀχαιούς, γῆρας ὀπάζει τινά Hom.)

(τινὰ ἀπὸ γᾶς Eur.)

(τινὰ ἐς Τροίην, Λυκίηνδε Hom.; π. Θήβας Soph.; τινὴ ξένια Xen.)

(κακόν τινι Hom.; ὀνείρατα Soph.; φόβον Plat.)

(ὄλβον Pind.; ἀλκάν Soph.)

(τινὰ σὺν νηῒ ἐς Χρύσην Hom.; πέμψον με πρὸς οἴκους Soph.)

(πομπήν Her.; χορούς Eur.; Παναθήναια Men.; θρίαμβον Plut.)

(ἰαχάν Aesch.)

(σκῆπτρον γαίῃ Hom.)

(ἀψῖδα πέτρῳ Eur.; τὸν πρὴν ὄλβον ἕρματι Aesch.)

(ἀτμὸν βαρύν Diod.; πνοιέν ἀγαθήν Luc.)

(θηρία τινί Dem.)

(λόχον πύλαισι Aesch.)

(κλίμακας πύλαις Eur.)

(ὅρκον αὑτῷ Soph.)

(κέρδος μέγα τινί Her.; πικρὰς ὠδῖνάς τινι Soph.)

(ἀρούρας Hom.; ὅ ἥλιος προσβάλλων τῇ σελήνῃ Arst.)

βροτοῦ με προσέβαλε Arph. — что-то человеческое меня коснулось, т.е. я чую присутствие человека;

(τι Soph.)

(πύλαις Aesch.; πρὸς τὰ τείχη Lys.)

(Σικελίᾳ, πρὸς Τάραντα, ἐς τὸν λιμένα Thuc.)

(ἐκ τῆς Ἀσίης τῇ Ἀττικῇ Plut.)

(τοῖς ἄρχουσι Plut.)

(ἀπὸ τῆς θαλάττης Arst.)

(πρὸς ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν Plat.)

(ἡδίστην ἀναπνοήν τινα Arst.)

ὑ. αἷμά τινος Soph. — высасывать чью-л. кровь;

οὐ γονεῖς ὑπεξελόμενος Plut. — не делая исключения (даже) для родителей;

(δύο τῶν ἀπὸ γένους ὑπεξελέσθαι Plut.; τῶν ἰδίων τι κτημάτων ὑπεξαιρεῖσθαι Dem.)

ὑπερκύψας κατεῖδον Plat. — перегнувшись, я увидел (следующее);

(ὄλβον τινός Anth.)

(ἱστόν Hom.; ὕφασμα Eur.; θοἰμάτιον Plat.)

(ποικίλον ἄνδημα Pind.)

(δόλους καὴ μῆτιν Hom.)

(οἰκοδόμημα Plat.; ὄλβον Pind.)