-
1 Γίνομαι έξω φρενών
– Γίνομαι έξαλλος– Γίνομαι έξω φρενών• Выходить из себяИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Γίνομαι έξω φρενών
-
2 φρην
дор. φράν, φρενός ἥ1) преимущ. pl. грудобрюшная преграда Hom., Trag., Plat. etc.2) только pl. внутренности, грудьτοῦ ἐν φρειὴν ἦτορ παχνοῦται Hom. — сердце у него сжимается в груди;
Αἴαξ ἔπαξε διὰ φρενῶν ξίφος Pind. — Эант вонзил (себе) меч в грудь3) перен., тж. pl. грудь, сердце, душаτρομέουσι φρένα Hom. — они трепещут душой, т.е. содрогнулись от страха;
κατὰ φρένα καὴ κατὰ θυμόν Hom. — в глубине души;4) тж. pl. ум, мышление, мысльφρεσὴν ἀγαθῇσι κεχρῆσθαι Hom. — быть честного образа мыслей;
μετὰ φρεσί βάλλεσθαί τι Hom. — мысленно решать что-л.;φρενὴ λαβεῖν τὸν λόγον Her. — поразмыслить о (слышанных) словах;φρενῶν κενός Soph. — обезумевший -
3 φρήν
(-ενός) η1) (чаще πλ.) -см. φρένα; γίνομαι έξω φρενών выходить из себя; έξω φρενών вне себя (от...); δεν έχει σώας τάς φρένας он не в своём уме; 2) диафрагма -
4 αιωρεω
поднимать(τι Pind.)
; подвешивать(τι ὑπέρ τινος Dem. и ἔκ τινος Luc.)
; pass. находиться в висячем (неустойчивом) состоянии, качаться, колебаться(ἄνω καὴ κάτω Plat.)
αἰγὸς δἐρματα περὴ τοὺς ὤμους αἰωρεύμενα Her. — козьи шкуры, накинутые на плечи;ὀστᾶ αἰωρούμενα ἐν ταῖς αὐτῶν συμβολαῖς Plat. — кости, свободно вращающиеся в их сочленениях;αἰωρεῖσθαι εἰς τὰς κεφαλάς τινων Arst. — (о птицах) носиться (парить) над чьими-л. головами;τοὐμὸν φρενῶν ὄνειρον αἰωρούμενον Soph. — витающий надо мной сон;νῆες αἰωρούμεναι πρὸ τοῦ λιμένος Plut. — корабли, стоящие впереди порта на рейде;αἰωρεῖσθαι ἐν κινδύνω Thuc. — находиться в опасности;αἰωρεθεἰς ὺπἐρ μεγάλων Her. — обуреваемый великими планами;ἠωρεῖτο τῇ γνώμῃ πρὸς ἑτέρας ἐλπίδας Plut. — (Пирр) был увлечен новыми надеждами;αἰωρῖσθαι τέν ψυχήν Xen. — встрепенуться душой, возрадоваться;αἰωρουμένη ἥ πολιτεία Plut. — неустойчивый государственный строй;αἰωρεῖσθαι ἐν ἄλλοις Plat. — зависеть от других -
5 αληθεια
эп.-ион. ἀληθείη и ἀληθηΐη, дор. ἀλάθεια и ἀλάθεα (ᾰλᾱ) ἥ1) правда, истина Hom., Trag., Plat.ἀ. τινος Hom. — правда о ком(чем)-л.;
τῇ ἀληθείῃ χρᾶσθαι Her. и ταῖς ἀληθείαις χρῆσθαι Isocr. — рассказывать (всю) правду;ἀλήθειαν ἔχειν Arst. — быть истинным, верным;(τῇ) ἀληθείᾳ Thuc., Plat., Plut., ταῖς ἀληθείαις Sext., ἐπ΄ и μετ΄ ἀληθείας Dem., ξὺν и ἐπ΄ ἀληθεία Aesch., κατὰ (τέν) ἀλήθειαν Isocr., Arst. и πρὸς (τέν) ἀλήθειαν Polyb., Diod. — поистине, в самом деле, в действительности2) действительность, подлинность(ἔργων Thuc.)
τῷ μὲν λόγῳ …, τῇ δ΄ ἀληθείᾳ Isocr. — на словах …, на деле же …3) истинность, верность(τοῦ μαντηΐου Her.)
ἥ ἀ. τῶν λόγων καὴ τοῦ ἐνυπνίου Her. — истинность слов и (сбывшегося) сновидения4) правдивость, прямота, искренность(φρενῶν Aesch.)
5) «истина» (сапфировое украшение, которое, как символ истинности их учения, носили верховные жрецы в Египте) Diod. -
6 ανακινησις
- εως ἥ1) возбуждение, волнение(φρενῶν Soph.)
2) ( у борцов) разминка, зарядка(προοίμια καὴ ἀνακινήσεις Plat.)
-
7 ανθαπτομαι
ион. ἀντάπτομαι1) в свою очередь захватывать, овладевать(οἱ Πέρσαι ἅπτοντο αὐτοῦ, οἱ δὲ - sc. Κροτωνιῆται - ἀντάπτοντο Her.)
2) приниматься (за что-л), предпринимать(πολέμου Her.; πραγμάτων Thuc.; ἔργου Plat.)
μαλακωτέρως ἀ. τινος Thuc. — вяло делать что-л.3) ( о боли и болезни) нападать, поражать, мучить, терзать(πνευμόνων Soph.; καρδίας, φρενῶν Eur.)
4) достигать(τερμόνων Eur.)
-
8 απαλλασσω
атт. ἀπαλλάττω1) удалять, изгонять(τινὰ ἐκ τῆς χώρας Thuc.)
— отстранять, отгонять (φρενῶν ἔρωτα Eur.);med.-pass. — удаляться, уходить, уезжать (ἐκ χώρης, ἐς Πελοπόννησον Her.; πρὸς χώραν Plat.; παρά τινος Aeschin.; ἐπὴ τέν αὑτοῦ σκηνήν Polyb.; τῆς πόλεως Plut.):γῆς ἀπαλλάττεσθαι πόδα Eur. — уходить из страны;πολλὸν ἀπαλλαγμένος τινός Her. — сильно отличающийся от кого-л.;κρῖναι ἱκανῶς οὐκ ἀπαλλαχθῆναι Thuc. — быть близким к здравому суждению2) отдалять, отводитьἀ. γῆς πρόσωπον Eur. — поднимать лицо от земли;
ἀ. σφαγῆς τινος χεῖρα Eur. — воздерживаться от убийства кого-л.3) откладывать в сторону(τὰ περιττὰ τῶν σκευῶν Xen.)
4) устранять, исключать5) освобождать, избавлять(τινὰ πόνων Aesch.; τέν πόλιν πολέμων καὴ κακῶν Plut.)
; med.-pass. освобождаться, избавляться(δουλουσύνης Her.; αἰσχύνης Thuc.; φόβου Xen.; τῆς ἀπορίας καὴ τῆς διαφορᾶς Plut.)
ἀπαλλάττεσθαι πρὸς ἀλλήλους τῶν ἐγκλημάτων Plat. — прекращать взаимные обвинения6) исцелять(τινὰ τῆς ἀτεκνίας Plut.)
7) отпускать, отсылать(τοὺς πρέσβεις Thuc.; τὰς φρουράς Plut.)
8) выпускать(τὸν χρυσὸν χερός Eur.)
9) увольнять, смещать(τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)
10) разводить(γυναῖκας ἀνδρῶν Plut.)
; med.-pass. разводиться(λέχους Eur.; ἀπὸ τοῦ ἀνδρός и ἀπὸ γυναικός Plat.; ἀπαλλαγεὴς τῆς γυναικός Plut.)
11) переставать, прекращать, кончать(τὸν λόγον Eur.)
; pass. прекращаться, кончаться(τῆς νόσου ἀπαλλαγέντος Soph.)
12) pass. воздерживаться(μακρῶν λόγων Soph.)
ἀπαλλαχθεὴς ἄπει Soph. — кончай и уходи;εἰπὼν ἀπαλλάγηθι Plat. — скажи раз навсегда;τοῦτο μὲν δέ ἀπήλλακται Plat. — с этим, стало быть, покончено;ἀπιέναι καὴ ἀ. юр. Dem. (об — истце или кредиторе) объявлять себя удовлетворенным;13) приканчивать, умерщвлять(ἥ τοῦ φαρμάκου δύναμις ἀπήλλαξέ τινα Plut.)
ἀ. ἑαυτόν Plut. и ἀ. ἑαυτὸν ἐκ τοῦ ζῆν Polyb. — кончать самоубийством;med.-pass. — погибать, умирать (παθεῖν μᾶλλον ἡγησάμενοι ἀπηλλάγησαν Thuc.):κείνου ἀπηλλαχθέντος Eur. — когда он умер14) производить окончательный расчет, полностью удовлетворять(τοὺς χρηστάς Isae., Dem.; τοὺς δανείσαντας Dem.)
15) возвращаться(ἀπὸ Κλαζομενῶν Her.)
πῶς ἀπήλλαχεν ἐκ τῆς ὁδοῦ ; Xen. — как прошло у него это путешествие?16) кончаться, оканчиватьсяοὕτως ἀπήλλαξε ὅ στόλος Her. — так закончился поход;
ἀπαλλάξαι καλῶς Polyb. — окончиться благополучно;ἀ. βίου Eur. — умирать;χαίροντα ἀ. Her. — оставаться безнаказанным -
9 αποβλαπτω
окончательно портить, разрушать(σύνεσιν φρενῶν Pind.; τὰς φύσεις Plut.)
ἀποβλαφθῆναί τινος Plat. — лишиться кого-л. -
10 απολειπω
1) оставлять нетронутым(σάρκας Hom.)
ἀπολείπεται λέγειν Diog.L. — остается сказать2) тж. med. оставлять после себя(πυραμίδα Her.)
3) оставлять, покидать, бросать(δόμον Hom.; ξυμμαχίαν Thuc.; ἄνδρα Dem., Plut.)
ὅθεν ἀπέλιπες ἀποκρίνου Plat. — продолжай отвечать с того места, на котором ты остановился4) расставаться (с чем-л.), терять(ψυχάν Pind.; βίον Soph.; νέαν ἁμέραν Eur.)
; pass. не иметь, быть лишенным(τινος Soph., Plat.)
τῶν πρὴν ἀπολειφθεὴς φρενῶν Eur. — впавший в безумие;μεγάλης ἡδονῆς ἀπολελεῖφθαι Plut. — лишиться большого удовольствия5) оставлять в стороне, обходить молчанием(συχνά Plat.)
ἀπολειφθῆναί τινος Dem. — быть в неведении относительно чего-л.6) тж. med. оставлять позади, обгонять(τινα Lys., Xen.)
ἀ. τινὰ περί τι Isocr. — превосходить кого-л. в чем-л.;pass. — уступать (ἔν τινι Isocr.) и отставать Xen., Plat.πολὺ ἀπολείπεσθαι τῆς ἀληθείας Her., Polyb.; — быть далеким от истины7) отстоять, не достигатьἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀ. τρεῖς δακτύλους Her. — быть размером в четыре пехия без трех дактилей;
βραχὺ ἀπέλιπον διακόσιοι γενέσθαι Thuc. — их было почти двести;ἐφέπεσθαι ἀπολιπόντες ὡς πλέθρον Xen. — следовать на дистанции приблизительно в плетр;ἥ πόλις μικρὸν ἀπέλιπεν ἔρημος εἶναι Plut. — город чуть не обезлюдел;ἀπολείπεσθαι καιροῦ Isocr., Dem.; — упускать благоприятный момент8) уходить, удаляться(ἐκ τῶν Συρακουσῶν Thuc.)
9) уменьшаться, убывать(ὅ Νεῖλος ἀπολείπει Her.; ἥ σελήνη ἀπολείπει Arst.)
καρπὸς οὐκ ἀπολείπει Hom. — плоды не переводятся10) увядать(ἄνθος ἀπολείπει Xen.)
11) падать духом(ἀθύμως ἔχειν καὴ ἀ. Xen.)
-
11 αποσφαλλω
1) сбивать с пути, уносить прочь(τινὰ ἐς πέλαγος Hom.)
ἀ. τινὰ πόνοιο Hom. — сделать напрасным чей-л. труд;pass. — сбиваться с пути, отклоняться, тж. лишаться (φρενῶν Aesch.);ἀποσφάλλεσθαι εἴς τι Plut. — отклоняться в сторону чего-л.;ἀποσφαλεῖσθαι τῆς Ἰταλίας Plut. — не достигнуть (берегов) Италии2) pass. оступаться, спотыкаться(ἀποσφαλεὴς ἔπεσε Plut.)
3) pass. перен. терпеть неудачу, обманываться(τινος Aesch., Her., Xen., Polyb., Plut.)
-
12 απροσκοπος
I2[προσκέπτομαι] досл. ничего не видящий впереди, перен. слепой(μοῖρα φρενῶν Aesch.)
II2[προσκόπτω]1) непорочный(συνείδησις NT. 2) не вводящий в соблазн (ἀ. τινι γενέσθαι NT.)
-
13 αφιστημι
ион. ἀπίστημι (в неперех. знач. aor. 2 ἀπέστην, pf.-praes. ἀφέστηκα, ppf.- impf. ἀφεστήκη и ἀφεστήκειν)1) тж. med. отставлять в сторону, отводить, отстранять, удалять(ἄχος Aesch.; τινα Xen. и τινά τινος Plat.; med. Ἀργείων δόρυ πυλῶν Eur.)
τὰ ξυγκείμενα ἀπ΄ ἀλλήλων ἀ. Plat. — разделять соединенное, разъединять2) отрывать, склонять к отпадению(τοὺς Ἴωνας ἀπὸ Κροίσου Her.; ξυμμάχους Thuc.; ἅπασαν Ἰωνίαν Plut.)
3) смещать, увольнять(ἄρχοντα Xen.; τινὰ τοῦ ἄρχειν Plut.)
4) тж. med. быть удаленным, находиться вдали(τινός Hom.)
; δοῦλος ἀφεστώς Lys. беглый раб; ἀ. φρενῶν Soph. быть не в своем уме; ἀποστάντες ἔβαλλον ἀκοντίοις Plut. они издали метали копья5) разниться, отличаться(τινος Dem.)
πόρρω ἀφέστηκε βασιλεὺς τυράννου Plat. — есть большая разница между царем и тиранном6) тж. med. уходить, отходить, удаляться(τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε; Hom.; med. ἐκ Σικελίας Thuc.)
οὐδέν τι μᾶλλον ἀφίσταμαι Plat. — я все же не уступаю;ἀπέστη εἰπών … Arst. — уклонившись в сторону, он сказал, что …;ἀφίστασθαι τὸν ἥλιον ὑπὸ τὰς σκιάς Xen. — уходить от солнца в тень7) уклоняться, воздерживаться, тж. отказываться(τινός Isocr., Polyb.)
ἀπέστην τοῦτ΄ ἐρωτῆσαι Eur. — я не решаюсь спросить об этом;ἀ. τῆς ἐλπίδος Dem. — оставлять надежду;ἀποστῆναι πολιορκίας Plut. — снять осаду8) тж. med. отпадать, отделяться(τινός и ἀπό τινος Her.)
ἀποστὰς ἐς Μυσούς Xen. — отложившись и перейдя на сторону мисийцев;πρὸς πολεμίους ἀφιστάμενος Xen. — перебежавший к врагам9) med. отставать, отделяться, отслаиваться(ἀπὸ τῶν ὀστῶν Plat.)
10) преимущ. med. снимать с себя, т.е. уплачивать(χρεῖος Hom.; τὸν χαλκόν Dem.)
-
14 αφορια
-
15 γραφω
1) царапать, рассекать(ὀστέον ἄχρις τινί Hom.)
2) вырезывать, чертить(ἐν πίνακί τι Hom.; διαγράμματα Arst.; εἰς στήλην χαλκῆν τι Dem.)
3) записывать, писать(τι ἐς διφθέρας Her.; γράμματα ἐν φλοιῷ γεγράψεται Theocr.; νόμοι γεγραμμένοι Arst.)
γ. εἰς ὕδωρ Soph., Men., ἐν ὕδατι Plat. и καθ΄ ὕδατος погов. Luc. — писать по воде, т.е. говорить впустую или считать пустой болтовней;4) писать, письменно сообщать(τινὴ ὡς … Thuc. и εἴς τινα Luc.)
πρόσοδον γράψασθαι πρὸς τέν βουλήν Dem. — попросить аудиенции у Совета, обратиться в Совет5) в письменной форме предлагать(νόμον Xen.; γνώμην Xen., Plut.)
γ. εἰρήνην Dem. — вносить предложение о заключении мира:ἔγραφε βουλεύων Dem. — он сделал в Совете предложение;6) предписывать(ποιεῖν τι Xen.)
πότμος ἔγραψε Pind. — судьба решила;γράψασθαι ἅ τε δεῖ ποιεῖν καὴ ὧν ἀπέχεσθαι Xen. — самому для себя решать, что делать и от чего воздерживаться7) писать, сочинять(περί Xen. и ὑπέρ τινος Polyb.)
γράφεσθαι ὑπομνήματα Polyb. — писать свои воспоминания8) записывать, вносить в списки(τινά τινα Plat.)
γράψαι τινὰ τῶν ἱππεύειν ἐπιθυμουμένων Xen. — зачислить кого-л. в списки желающих служить в коннице;ἕνα τῶν μαθητῶν τινα γράφεσθαι Plat. — принимать кого-л. в число своих учеников;οὐ Κρέοντος προστάτου γεγράψομαι Soph. — я не прибегну к опеке Креонта9) подавать в суд жалобу, привлекать к ответственности, обвинятьγραφείς Dem. — будучи предан суду;
τὸ ψήφισμα ἐγράφη παρανόμων Aeschin. — постановление было обжаловано как противозаконное;ἥ γραφεῖσα δίκη Plat. — начатое судебное преследование;τὰ γεγραμμένα Dem. — пункты обвинения (ср. 5);τὸ γεγραμμένον ἐκτίνειν Dem. — уплатить назначенную судом сумму;γράφεσθαί τινά τινος γραφήν или δίκην Plat., реже τινά τι Dem. — предъявлять кому-л. обвинение в чем-л.;γράψασθαί τινα ποιεῖν τι Arph. — обвинить кого-л. в совершении чего-л.10) рисовать, изображать, писать(τινά Her.; εἰκόνας Plat.)
ζῷα γ. Plat. — рисовать животных, но ζῷα γράφεσθαί τι (= ζῳγραφεῖν) Her. писать с натуры что-л.11) расписывать, раскрашивать(ἀνδριάντας Plat.)
-
16 γυναικοβουλος
2придуманный женщиной -
17 δελτος
ἥ1) писчая (записная) доска (имевшая в далекой древности дельтовидную, т.е. треугольную форму)(χαλκῆ Soph., Plut.; δέλτου πτυχαί Eur.; γράφειν τὰ λεγόμενα ἐς τέν δέλτον Her.)
ἐγγράφειν τι μνήμοσιν δέλτοις φρενῶν Aesch. — записать на памятливых дощечках ума, т.е. крепко запомнить что-л.2) письмо, послание Plat.3) завещание Luc.4) записки, сочинение, тж. стихи Anth. -
18 δεσμιος
I2 и 31) связанный, скованный(δἐσμιόν τινα ἄγειν Soph. и ἀποστέλλειν Diod.; χεῖρες Eur.)
2) связывающий, сковывающий(βρόχοι Eur.)
3) перен. приводящий в оцепенение(ὕμνος δ. φρενῶν Aesch.)
IIὅ узник NT. -
19 διαγνωσις
- εως ἥ1) распознавание, различение(φωνῆς καὴ σιγῆς Arst.; τῶν αἰτίων καὴ μή, γλυκέων ἢ πικρῶν Plut.)
διάγνωσιν ποιεῖσθαι Thuc. — распознавать, различать2) способность распознавания(δ. φρενῶν Eur.)
τὸ δάκνον τέν διάγνωσιν κρατεῖ Eur. — душевная боль подавляет здравые суждения3) средство распознавания, способ различения(καλῶν ἢ μέ τοιούτων Dem.)
4) определение, установление(διάγνωσίν τινος ποιεῖσθαι Plat.)
ταχίστην ἔχειν διάγνωσιν Isocr. — быть легко определимым5) решение, постановление(περί τινος Dem.)
-
20 εγγραφω
1) вырезывать, начертать, изображать(γράμματα ἐν στήλῃ и ζῷα ἐς τέν ἐσθῆτα Her.)
2) записывать, вписывать(τοὺς νόμους Lys.; ἐν ἐπιστολῇ ἐγγράψασθαι Thuc.)
3) записывать, вносить в списки(εἰς τοὺς ἐφήβους Plat.; εἰς τό ληξιαρχικὸν γραμματεῖον Aeschin.; τοῖς πράκτορσιν Dem.; εἰς τοὺς ἀτίμους Plut.; εἰς τοὺς δημότας ἐγγραφῆναι Dem.)
4) перен. запечатлевать(μέλλουσι τοιαῦται διάνοιαι ἐγγραφήσεσθαι ἀνθρώποις Xen.; med. ἐ. τι μνήμοσιν δέλτοις φρενῶν Aesch.)
См. также в других словарях:
φρενῶν — φρενόω make wise pres part act masc voc sg (doric aeolic) φρενόω make wise pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) φρενόω make wise pres part act masc nom sg φρενόω make wise pres inf act (doric) φρήν midriff fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρένων — φρενόω make wise imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) φρενόω make wise imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έξω φρενών — περίφραση με σημασία επιθ. 1. (για πρόσωπα), που είναι έξω από τις φρένες του, έξω από τον εαυτό του, έξω από τη λογική, έξαλλος: Όταν τα άκουσε έγινε έξω φρενών. 2. (για πράγματα), εξωφρενικός, παράλογος, άνω ποταμών: Αυτά πουλες τώρα είναι έξω… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Τὰ ἔξω ὀφθαλμῶν, ἔξω φρενῶν… — См. С глаз долой из памяти вон … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
αυτοκίνητο — Όχημα το οποίο κινείται με κινητήρα που έχει πάνω του και το οποίο δεν σέρνεται από εξωτερική δύναμη. Γενικά χερσαίο όχημα που είναι κατασκευασμένο για να κινείται κατά κανόνα σε δρόμους και αντλεί την απαραίτητη για την κίνησή του ωστική δύναμη… … Dictionary of Greek
φρην — η / φρήν, ενός, ΝΜΑ, και δωρ. τ. φράν Α (λόγιος τ.) 1. συν. στον πληθ. οι φρένες και αἱ φρένες ο νους, ο εγκέφαλος, η διάνοια, το μυαλό, το λογικό 2. φρ. «έξω φρενών» εκτός τού λογικού νεοελλ. φρ. α) «είμαι [ή γίνομαι] έξω φρενών» (για πρόσ.)… … Dictionary of Greek
Ερινύς — και Ερινύα, η συνήθ. στον πληθ. Ερινύες, οι (Α Ἐρινύς, ἡ; Ἐρινύες, αἱ) καταχθόνιες θεές που τιμωρούσαν κάθε ανόσια πράξη και βασάνιζαν τους άδικους και παράνομους και στην παρούσα ζωή και μετά θάνατο νεοελλ. 1. δύναμη εκδικήτρια, καταστρεπτική… … Dictionary of Greek
έκσταση — Στη γενικότερη σημασία του ο όρος έ. υποδηλώνει μία κατάσταση διανοητικής απομόνωσης, φυγής από τον ομαλό ψυχικό χώρο του ατόμου, το οποίο απορροφάται από μία και μόνη ιδέα ή από μία ιδιαίτερη συγκίνηση. Μπορεί συνεπώς να ονομαστεί έ. και η έ.… … Dictionary of Greek
έξω — και όξω (AM ἔξω) επίρρ. 1. (με ρ. κινήσεως ή στάσεως) στο εξωτερικό μέρος ενός χώρου («πήγαινε έξω», «βγήκε έξω») 2. (το ρ. εξυπακούεται) δηλώνει αίτημα για αποπομπή («έξω οι βάσεις», «καὶ ὁ μὲν ἡγεῑτο λέγων ἔξω χριστιανούς», Λουκιαν. Αλ.) 3. (σε … Dictionary of Greek
εκστατικός — ή, ό (AM ἐκστατικός, ή, όν) μσν. νεοελλ. αυτός που βρίσκεται σε έκσταση, σε θαυμασμό, σε θάμβος, ο κατάπληκτος μσν. αυτός που γίνεται με έκσταση αρχ. 1. αυτός που έχει την τάση να απομακρύνεται από κάτι, ο άστατος (αντίθ. εμμενετικός) 2. αυτός… … Dictionary of Greek
εξίσταμαι — (AM ἐξίστημι, μέσ. εξίσταμαι και ἐξιστάνω και ἐξιστῶ, άω) [ίστημι] μσν. νεοελλ. μένω έκθαμβος, σαστίζω («ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι») μσν. 1. μέσ. ταράζομαι, τρομάζω 2. (το θηλ. τής μτχ. παρακμ. ως επίθ.) ἐξεστηκυῑα έξαλλη, αλλόφρων αρχ. 1. μετακινώ από … Dictionary of Greek