-
1 σφήκας
-
2 σφῆκας
-
3 θηράω
θηράω, fut. ϑηράσομαι (die Atticisten verwerfen ϑηράσω, welches Soph. Phil. 946 Xen. Cyr. 1, 4, 16 An. 4, 5, 24 u. öfter steht), Wild ( ϑήρ) jagen, fangen, ϑηρία, λαγώς, σφῆκας, Xen. Cyr. 1, 9, 10 An. 4, 5, 24 Hell. 4, 2, 12 u. A. ( Plat. nicht); Aesch. setzt ἥμαρτον ἢ ϑηρῶ τι gegenüber, Ag. 1167, vgl. πρὸς ἄτης ϑηραϑεῖσαι Prom. 1074. Häufig von Menschen, ihnen nachstellen, sie fangen, Xen. An. 5, 1, 9, auch in gutem Sinne, ἀγαϑοῖς λόγοις καὶ ἔργοις Cyr. 2, 4, 10; Ἀλκιβιάδη ς διὰ κάλλος ὑπὸ γυναικῶν ϑηρώμενος Mem. 1, 2, 24; φίλους ibd. 3, 11, 7; πόλιν Aesch. Pers. 229. Uebertr., nachjagen, eifrig wonach streben, τυραννίδα Soph. O. R. 542, τἀμήχανα Ant. 92, ὄλβον Xen. Cyr. 4, 2, 20; auch γαμεῖν Eur. Hel. 63. – Med. in derselben Bdtg, τὰς ἐγχέλεις, Ar. Equ. 861, οἱ ϑηρώμενοι, die Jäger, Xen. Cyn. 11, 2; bes. übertr., πυρὸς πηγήν Aesch. Prom. 109; Soph. Ai. 2 Phil. 995; Eur. Hipp. 919, λαβεῖν Hel. 545; Anazil. Ath. XIII, 558 c; τὴν ὑγιείην ἐμέτοισι Her. 2, 77; δόξαν Dem. 61, 21; Isocr. 10, 59; – ϑηρατέος, zu erjagen, Soph. Phil. 116; ϑηρατός, zu erfassen, Sp.
-
4 ἐξ-αιρέω
ἐξ-αιρέω (s. αἱρέω, ἐξῃρήσατο Ar. Th. 760, ἐξαιρήσωνται Aristid.), herausnehmen; – 1) Etwas von seinem Orte wegnehmen, aus Etwas herausnehmen, λέβητος ἔξελε Pind. Ol. 1, 26; Ggstz ἐντιϑέναι Plat. Crat. 414 d, wie ἐπεμβάλλειν 399 a; öfter γράμματα, z. B. τὸ δέλτα τοῠ ὀνόματος 413 e; οὓς ἐγὼ ἔκ τε τοῦ λέγειν καὶ τοῦ γράφειν ἐξαιρῶ Theaet. 162 d; ὁ φοίνιξ, ὅϑεν ἐξαιρεϑείη ὁ ἐγκέφαλος Xen. An. 2, 5, 21; οἴακας ἐξῃροῦμεν νεώς Eur. I. T. 1357; ἐξελοῦσ' ὡς καρδίαν ἀλεκτόρων Aesch. Eum. 861; von der Herausnahme der Eingeweide des Opferthieres, κοιλίην, νηδύν, Her. 2, 40. 87; τὰ ἱερὰ ἐξῃρημένα Xen. An. 2, 1, 9. – Med., sich, für sich Etwas herausnehmen; φαρέτρης ἐξείλετο πικρὸν ὀϊστόν Il. 8, 323; οἰωνοί, οἷσί τε τέκνα ἀγρόται ἐξείλοντο, denen Landleute die Jungen ausnahmen, Od. 16, 218; τὰ μεγάλα ἱστία, die Segel einziehen, Xen. Hell. 1, 1, 13; – τὰ φορτία, die Schiffsladung aus dem Schiffe herausnehmen u. ans Land schaffen, ausladen, τὰ ἀγώγιμα Xen. An. 5, 1, 16, Thuc. 8, 90; Dem. 56, 10 ἐξαιρεῖται τὸν σῖτον ἐν τῇ Ῥόδῳ καὶ ἐκεῖ ἀποδίδοται; ib. 3 u. 35, 13; Lycurg. 18 u. öfter. Auch das pass. so, κέραμος ἐξαιρεόμενος ἐν Αἰγύπτῳ, der dort ausgeladen, nach Aegypten eingeführt wird, Her. 3, 6. – 2) übh. wegnehmen, entfernen, beseitigen, auch von Gemüthsaffecten; εὖ πατρὸς ἐξεῖλον φόβον Eur. Phoen. 991; ἐξέλοιμεν ἀλλήλων τὴν ἀπιστίαν, das Mißtrauen entfernen, Xen. An. 2, 5, 21; ὀρϑῶς ἂν ἐξαιροῖμεν τοὺς ϑρήνους τῶν ὀνομαστῶν ἀνδρῶν, wie τοὺς ὀδυρμούς, die Klagen um die Männer aufheben, Plat. Rep. III, 387 ce; τὴν ἄγνοιαν Legg. VI, 771 c; ἐνόντα ἔρωτα Conv. 186 d; τὰς δόξας Soph. 230 d; ἁμαρτίας ἐξῃρημένης Charm. 171 e; φόβους πολιτῶν Isocr. 2, 23; λόγοις τὰς διαφοράς 12, 165. – Auch im med., ἐξελέσϑαι ὑμῶν τὴν διαβολήν Plat. Apol. 19 a, τέρψιν βίου Eur. Alc. 347; νεῖκος πατρός, aufheben, Med. 904, ὁ ϑεὸς ἐξαιρούμενος τὸν νοῠν τούτων Plat. Ion 534 c, wie τοῠ μὲν φρένας ἐξέλετο Ζεύς, den Verstand nehmen, Hes. Sc. 89, Il. 17, 470 u. öfter, auch Γλαύκῳ φρένας ἐξέλετο Ζεύς, 6, 234; mit dem Nebenbegriffe des gewaltsamen Entreißens, ἐξελέσϑαι τινὰ ϑυμόν 15, 480. 17, 678; in tmesi, ἐκ ϑυμὸν ἑλέσϑαι 11, 381; ἐκ δέος εἵλετο γυίων Od. 6, 140; τί τινος, Il. 19, 137. 24, 754 Od. 11, 201. So, rauben, Aesch. Suppl. 924; μὴ 'ξέλῃ τὰ φίλτατα Soph. Bl. 1199; βίᾳ γυναῖκα τήνδε σ' ἐξαιρήσεται Eur. Alc. 79, dgl. I. A. 972; Ar. Par 316. 443. Aehnlich ἐξελέσϑαι τοῦ πολέμου Pol. 1, 11, 11; ἐκ τῶν κινδύνων Dem. 18, 90, im Psephisma, den Gefahren entreißen; οὔτε γὰρ τὸ γνῶναι καὶ δοκιμάσαι τὸ βέλτιστον ἐξελέσϑαι δύναιτ' ἂν ὑμῶν οὐδὲ εἷς, das kann euch Keiner entreißen, Dem. 24, 37; βίας τοὐς ἀδικουμένους Plut. Rom. 6. – Auch im pass., ἐξαιρε ϑέντες τὸν Δημοκήδεα, denen Demokedes entrissen worden, Her. 3, 137; vgl. Thuc. 6, 24 τὸ ἐπιϑυμοῠν τοῠ πλοῦ οὐκ ἐξῃρέϑησαν, die Lust wurde ihnen nicht genommen, wie ἐξαιρεϑέντας ἀδικίαν ὑπὸ τοῦ διδασκάλου, denen vom Lehrer die Ungerechtigkeit benommen, die davon befreit sind, Plat. Gorg. 519 d. – Bes. merke man – a) ἐξαιρεῖσϑαί τινα εἰς ἐλευϑερίαν, in libertatem vindicsre, Lys. 23, 9 Dem. 10, 14 u. öfter bei den Rednern, womit Her. 3, 137 zu vergleichen, ἄνδρα δραπέτην γενόμενον ἐξαιρέεσϑε; ä. Pol. 1, 36, 5. – b) eine Ausnahme machen mit Etwas, ausnehmen, bei Seite setzen; μητέρας ἐξελόντες, mit Ausnahme der Mütter, Her. 3, 150; Σιμμίαν ἐξαιρῶ λόγου, den S. nehme ich aus, Plat. Phaedr. 242 b, vgl. Rep. VI, 492 e; ὅταν ἑαυτὸν ἀεὶ ἀναίτιον ἐξαιρῇ Legg. V, 726 b; Sp; ἐξελόντες τὰς ἀντιμοιρίας, von der Erbschaft bei Seite legen, Dem. 36, 8; ἐξειλόμεϑα τὴν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός 40, 56; τὸ μέσον τούτων ἐξεῖλες, du hast es übergangen, 23, 36. – c) mit Gewalt austreiben, τοὺς κατοικημένους Her. 5, 16; austilgen, vernichten, sowohl mit dem Namen der Einwohner, Her. oft, als τὴν πόλιν, von Grund aus zerstören, 1, 103. 8, 111 u. oft; auch στρουϑούς, σφῆκας, 1, 159; Xen. Hell. 4, 2, 12. So Eur. πόλεις Tr. 892; τοὺς Ἡρα-κλείους παῖδας Herc. Fur. 39; ϑῆρας χϑονός Hipp. 18; φϑίνοντα Λαΐου ϑέσφατ' ἐξαιροῠσιν ἤδη, VLL. ἀφανίζουσιν, die Orakel zu Schanden machen, Soph. O. R. 908; οἰκίας καὶ πόλεις κατ' ἄκρας ἐξαιρεῖν Plat. Legg. X, 909 b; πόλιν ἐξελεῖν, erobern, Thuc. 4, 69; Xen. Hell. 2, 2, 19; τὰ χωρία Dem. 33, 115; D. Hal. 8, 86 u. a. Sp. – 3) aus einer Anzahl herausnehmen, auswählen, auslesen, ἥν οἱ Ἀχαιοὶ ἔξελον Il. 11, 627, die sie für ihn auswählten, ihm bestimmten, wie κούρην, ἣν ἄρα μοι γέρας ἔξελον 16, 56; im med., für sich auswählen, 9, 129; ταύτας ἐξείλεϑ' αὑτῷ κτῆμα καὶ ϑεοῖς κριτόν Soph. Tr. 244; δῶρον O. C. 546; ἐπειδὰν ϑεοῖσιν ἀκροϑίνι' ἐξέλῃς Eur. Rhes. 470; τέμενος βασιλεῖ Her. 4, 161; γέρεα 2, 168; κλήρους τοῖς ϑεοῖς ἱερούς Thuc. 3, 50; Xen. Cyr. 4, 5, 51. 7, 5, 35 u. öfter; ἱερὰ καὶ ἀγορὰν ἐξῃρῆσϑαι ϑεῶν Plat. Legg. VIII, 848 d; auch εἰς τὸν κόσμον, Alc. I, 123 c; – ἐξαραιρημένος, geweiht, Her. 1, 148.
-
5 εξαιρεω
(fut. ἐξαιρήσω, aor. 2 ἐξεῖλον, pf. ἐξῄρηκα)1) вынимать, извлекать, удалять(τὸν λίθον, τέν νηδύν Her.; τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος Plat.; τοὺς ὀδόντας Arst.; ἔπος τινὰ ἐκ τῶν τοῦ Ἡσιόδου Plut.)
τὰ ἱερὰ ἐξῃρημένα Xen. — вынутые внутренности жертвенного животного2) вынимать, доставать(πέπλους ἔνθεν, med. ὀϊστὸν φαρέτρης Hom.; λέβητός τι Pind.)
3) выкапывать, добывать4) снимать, срывать(οἴακας νεώς Eur.)
5) med. убирать(τὰ μεγάλα ἱστία Xen.)
6) med. выгружать(τὰ φορτία Hes.; τὸν σῖτον Thuc., Dem.; τὰ ἀγώγιμα Xen.)
7) опорожнять(ὅ κέραμος ἐξαιρεόμενος Her.)
8) отнимать, похищать, увозить(Μήδειαν ἐκ Κόλχων δόμων Pind.; med.: τέκνα τινί Hom.; τὰ φίλτατα Soph.; ἄνδρα δραπετέν γενόμενον Her.)
ἐξελέσθαι τινὰ θυμόν Hom. — лишать кого-л. жизни9) med. оберегать, охранять, освобождать, спасать(τινὰ τῶν κινδύνων Dem.; τινὰ τοῦ πολέμου Polyb.; τοὺς ἀδικουμένους βίας Plut.)
ἐ. τινα εἰς ἐλευθερίαν Lys. — требовать чьего-л. освобождения10) тж. med. отнимать, устранять, рассеивать, прекращать(τινὸς φόβον Eur. и φόβους Isocr.; med. νεῖκός τινος Eur.)
ἁμαρτίας ἐξῃρημένης Plat. — с устранением ошибки;τὸ ἐπιθυμοῦν οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους Thuc. — трудности не охладили их рвения;ἐξαιρεθεὴς ἀδικίαν Plat. — тот, в ком искоренена несправедливость11) улаживать(λόγοις τὰς διαφοράς Isocr.)
12) отвергать, опровергать(τὰς ἐμποδίους δόξας Plat.; med. τὸν ἐναντίον λόγον Arst.; ἐξελέσθαι τέν διαβολήν τινος Plat.)
13) отвергать, презирать(τὰ παλαιὰ θέσφατα Soph.)
14) устранять, исключатьμητέρας ἐξελόντες Her. — за исключением матерей;Σιμμίαν ἐξαιρῶ λόγου Plat. — о Симмии я не говорю;τὸ μέσον τινὸς ἐξελεῖν Dem. — пропустить, обойти молчанием середину чего-л.15) выделять, обособлять(τὰς ἀντιμοιρίας, med. τέν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός Dem.)
16) изгонять, прогонять17) уничтожать, истреблять(θῆρας χθονός Eur.; σφῆκας Xen.)
18) разрушать, разорять, опустошать(οἰκίας καὴ πόλεις Plat.)
19) захватывать, завоевывать(πόλιν Thuc.; χωρίον Dem., Plut.)
πᾶν ἐξαιρεῖ λόγος Eur. — слово покоряет все20) med. выбирать21) выделять, отбирать, предназначать(Ἑκαμήδην Νέστορι Hom.)
ἐξελεῖν τινι τεμένεα Hes. — отвести кому-л. лучшие участки;med. — отбирать для себя, брать себе (μενοεικέα Hom.; τινα αὑτῷ κτῆμα Soph.):δῶρον ἐξελέσθαι τινός Soph. — получить от кого-л. дар22) культ. посвящать(κλήρους τοῖς θεοῖς Thuc.)
ἐξαραιρημένος Ποσειδέωνι Her. — посвященный Посидону -
6 εριδμαινω
1) дразнить, раздражать(σφῆκας Hom.)
2) соревноваться, состязатьсяἐ. ἄκρα φέρεσθαι Theocr. — бороться за победу
-
7 κινεω
1) двигать, шевелить(μέλεα Hom.; καὴ χεῖράς τε καὴ τέν κεφαλήν Plat.; τῷ δακτύλῳ NT.)
κ. ὄμμα Soph. и ὄμματα Arst. — открывать глаза;κ. πόδα Eur. — отправляться, уходить;κ. δόρυ Eur. — брать в руки копье, т.е. начать воевать;κ. ὅπλα Thuc. — браться за оружие;χορδὰς κ. Arst. — ударять по струнам;μέ κ. τὰ ἀκίνητα Plat. погов. — не двигать недвижимого, т.е. не касаться неприкосновенного;κινήθη ἀγορή Hom. — собрание двинулось;Δῆλος ἐκινήθη Her. — Делос содрогнулся;προεῖπεν ὡς μηδεὴς κινήσοιτο ἐκ τῆς τάξεως Xen. — (Лисандр) приказал, чтобы никто не уходил из строя;αὐτοῦ κινηθέντος Hom. — когда он шел;κινεῖσθαι πρὸς ἄστυ Θήβης Soph. — двигаться на город Фивы;ἐν ὀρχήσει κινεῖσθαι Plat. — носиться в пляске, плясать;ἐκινήθη ἥ πόλις ὅλη NT. — весь город пришел в движение;περὴ πᾶσαν τέν μαγγανείαν κεκινημένοι Plat. — возящиеся со всяческим колдовством;филос. τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον Arst. — движущее, но неподвижное первоначало2) прикасаться, трогать, сдвигать с места(ἀνδριάντα Her.; λυχνίαν ἐκ τόπου τινός NT.)
; передвигать, перемещать(γῆς ὅρια Plat.)
; переносить, снимать(τὸ στρατόπεδον Xen.)
κ. τὰ χρήματα ἐς ἄλλο τι Thuc. — употребить деньги на иные цели3) трогать, подталкиватьεἶπον κινήσας αὐτόν Plat. — дотронувшись до него, я спросил
4) волновать, раздражать(σφῆκας Hom.)
5) тревожить, бередить(ὀδύνην Soph.)
6) будить, пробуждать(τινα ἐξ ὕπνου Eur.)
7) обращать в бегство, гнать, преследовать(φῶτα φυγάδα Soph.)
8) преследовать, угнетать, мучить(φόβος κινεῖ Aesch.)
9) возбуждать, побуждать(ἐπιρρόθοις κακοῖσίν τινα Soph.; τὸ ὀρεκτόν Arst.)
στάσιν κ. Arst. — поднимать восстание;κ. χόλον Eur. — вызывать гнев;κ. κακά Soph. — причинять бедствия10) делать явным, обнаруживать, разглашать(ἃ ἐξάγιστα λόγῳ Soph.)
11) опрокидывать, ломать, изменять, нарушать(νόμαια πάτρια Her.; τοὺς πατρίους νόμους Arst.; τὰ καθεστῶτα Isocr.)
φάρμακα τέν κοιλίαν κινοῦντα Arst. — слабительные средства12) трогаться с места, сниматься(κινῆσας ἐκεῖθεν, ὑπερέβαλλε τὰ Λιγγονικά, sc. ὅ Καῖσαρ Plut.)
13) = βινέω См. βινεω Arph.14) вспахивать, обрабатывать(γῆ κεκινημένη Xen.)
15) двигать вперед, преобразовывать, перерабатывать(τραγῳδίαν Plut.; τέν ῥητορικήν Sext.)
-
8 παιω
(fut. παίσω, реже παιήσω)1) бить, ударять(τινὰ μάστιγι Soph.)
πὺξ παιόμενος Lys. — избитый кулаками;παῖε πᾶς! Eur., Arph. — бей вовсю!;π. διπλῆν (sc. πληγήν) Soph. — наносить двойной удар;ἐπαίσατο τὸν μηρόν Xen. — (Кир) хлопнул себя по бедрам;π. ἅλμην Aesch., Eur. — ударять море (веслами), т.е. грести;π. τινὰ ἐς τέν γῆν Her. — (ударами) повалить кого-л. на землю;π. ἐφ΄ ἁλὴ τὰν μᾶδδαν Arph. — стучать хлебом по соли, т.е. питаться хлебом и солью2) поражать(τινὰ μαχαίρᾳ Soph.; τινὰ πρὸς ἧπαρ φασγάνῳ Eur.; π. εἰς τὰ στέρνα и κατὰ τὸ στέρνον Xen.; ῥοπάλῳ π. τινὰ τὸ νῶτον Arph.)
π. ἐπὴ νόσῳ νόσον Soph. — наносить рану на рану, т.е. к старой ране прибавлять новую;π. τινὰ ἐν κάρᾳ μέγα βάρος Soph. — обрушить на чью-л. голову страшную тяжесть, т.е. тяжко покарать кого-л.;π. τοῖς ῥήμασι Arph. — громить речами3) жалить(ὅταν παίσῃ ἄνθρωπον, sc. ὅ σκορπίος NT.)
4) вонзать(ξίφος λαιμῶν εἴσω Eur.)
5) прогонять, отгонять(τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίας Arph.)
6) Arph. = βινέω См. βινεω7) ударяться, натыкаться(στήλην Soph.; πρὸς τὰς πέτρας Xen.)
; перен. биться(πρὸς κύμασιν ἄτης Aesch.)
-
9 τυφω
1) дымитьκηκὴς κἄτυφε (= καὴ ἔτυφε) κἀνέπτυε Soph. — жир (сжигаемых жертв) чадил и шипел;
τ. καπνόν Her. — разводить (сигнальный) дым2) выкуривать(τοὺς σφῆκας τῷ καπνῷ Arph.)
τῷ καπνῷ τ. ἅπασαν τέν πόλιν Arph. — наполнять весь город дымом3) зажигать, воспламенять или сжигать на медленном огне(τινα Eur. и τι Diod.)
ἐρείπια τυφόμενα Eur. — тлеющие развалины;τεθυμμένος (v. l. τεθειμένος и τεθηγμένος) ὠμῇ ξὺν ὀργῇ Aesch. — пылая яростным гневом;πόλεμος τυφόμενος Plut. — тлеющая, т.е. еще не разгоревшаяся война -
10 болезненный
επ., βρ: -знен, -зненна, -нно1. ασθενικός, αρρωστιάρικος, φιλάσθενος• νοσηρός•болезненный ребенок αρρωστιάρικο παιδάκι•
-ое состояние νοσηρή κατάσταση.
2. μτφ. παρακαμωμένος, ο πέρα από τα όρια•-ое любопытство αρρωστιάρικη περιέργεια.
3. οδυνηρός•укусы осы -ы τα κεντρίσματα της σφήκας είναι οδυνηρά.
|| μτφ. θλιβερός•-ые воспоминания θλιβερές αναμνήσεις.
-
11 осиный
-
12 θηράω
A , E.Ba. 1215, X.Cyr.1.4.10: [tense] pf. τεθήρᾱκα ib. 2.4.16; Thess. [tense] pf. part.πεφειράκοντες IG9(2).536
:—[voice] Med., [tense] fut. θηράσομαι (which, acc. to Moer., is the true [dialect] Att. [tense] fut.) E.Ba. 228, IT 1324: [tense] aor.ἐθηρᾱσάμην S.Ph. 1007
, E.Hipp. 919:—.,[voice] Pass., [tense] fut.- ᾱθήσομαι Gp. 12.9.2
: [tense] aor. ἐθηράθην (v. infr. 111): ([etym.] θήρ, θήρα):—hunt, chase, λαγώς, σφῆκας, X.An.l.c., HG4.2.12, etc.; ; of fishermen, catch, Arist.Fr.76: metaph., catch or capture, , cf.Ph. 1007, X.An.5.1.9: captivate, Id.Mem.2.6.28, 3.11.7; θ. πόλιν seek to destroy it, A.Pers. 233.2 metaph., hunt after a thing, pursue it eagerly, ;θηρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα Id.Ant.92
; ; ἥμαρτον ἢ θηρῶ τι; have I missed or do I hit the quarry? A.Ag. 1194; τί χρῆμα θηρῶν; E.Supp. 115; reach, attain to, τι Pi.I.4(3).46 (s.v.l.).3 c. inf., seek, endeavour to do,θηρᾷ γαμεῖν με E.Hel.63
; cf. 11.3.4 = ἐκπράσσω 111,θηρήτω δὲ ἁ θοιναρμόστρια IG5(1).1498
(Messenia, ii B.C.).II [voice] Med. like [voice] Act., hunt for, fish for, : abs., οἱ θηρώμενοι hunters, X.Cyn.11.2.2 more freq. metaph., seek after,ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν ὑγιείην Hdt.2.77
; μαστοῖς ἔλεον θ. E.Or. 568;τὴν τῆς σωφροσύνης δόξαν D. 61.21
, etc.; θ. πυρὸς πηγήν find, discover it, A.Pr. 109; expect to derive,τι παρά τινων Phld.Rh.1.263S.
3 c. inf., seek, endeavour,ὅς με θηρᾶται λαβεῖν E.Hel. 545
; .III [voice] Pass., to be hunted, pursued,πρὸς ἄτης θηραθεῖσαι A. Pr. 1072
;ὑπ' ἀνδρῶν E.Ba. 732
;Ἀλκιβιάδης διὰ κάλλος ὑπὸ γυναικῶν θηρώμενος X.Mem.1.2.24
.—Cf. θηρεύω. -
13 παίω
Aπαῖ X.Cyn.6.18
codd.: [tense] fut. , X.An.3.2.19, , Lys. 459: [tense] aor.ἔπαισα Supp.Epigr.2.509.4
, al. (Crete, v B. C.), A.Pers. 397, X.An.5.8.10: [tense] pf. , ( ὑπερ-) Ar.Ec. 1118, D.50.34:—[voice] Med., [tense] impf.ἐπαιόμην Plu.Pomp.24
: [tense] aor.ἐπαισάμην X. Cyr.7.3.6
:—[voice] Pass., [tense] aor. , Ch. 184, Luc.Salt.10: [tense] pf. πέπαισμαι ([etym.] ἐμ-) Ath.12.543f; but the pass. tenses were mainly supplied by πλήσσω (παίσαντές τε καὶ πληγέντες S.Ant. 171
); and ἐπάταξα (from πατάσσω ) was generally used as [tense] aor.:—poet. Verb (not in Hom., rare in [dialect] Att. Prose), strike, smite, whether with the hand, or with a rod or other weapon,σκυτάλοισί τινας Hdt.3.137
, cf. A.Ag. 1384, etc.: freq. with acc. omitted,παισθεὶς ἔπαισας Id.Th. 957
; παῖε πᾶς strike home!, E.Rh. 685; παισάτω πᾶς ( παῖς codd.),παῖ δή, παῖ δή X.Cyn.
l.c.;π. τινὰ ἐς τὴν γῆν Hdt.9.107
;π. τινὰ μάστιγι S.Aj. 242
(lyr.), etc.;π. ὑφ' ἧπαρ αὑτήν Id.Ant. 1315
;παίσας πρὸς ἧπαρ φασγάνῳ E.Or. 1063
;π. τινὰ ἐς τὴν γαστέρα Ar.Nu. 549
;εἰς τὰ στέρνα X.Cyr. 4.6.4
;τινὰ ἐς πλευρὰν ξίφει E.Rh. 794
;κατὰ τὸ στέρνον X.An.1.8.26
; , cf. OT 1270;τὸν νῶτόν τινος Alciphr.3.43
: c. dupl. acc.,π. ῥοπάλῳ τινὰ τὸ νῶτον Ar.Av. 497
: c. acc. cogn., ὀλίγας π. (sc. πληγάς) X.An.5.8.12; τί μ' οὐκ ἀνταίαν ἔπαισέν τις (sc. πληγήν) ; S.Ant. 1309 (lyr.); π. ἅλμην, of rowers, A.Pers. 397, E.IT 1391:—[voice] Med., ἐπαίσατο τὸν μηρόν he smote his thigh, X.Cyr. 7.3.6, cf. Plu.Pomp.24:—[voice] Pass.,παιομένους Th.4.47
, cf. A.Pers. 416, Antipho 2.4.4, etc.; πὺξ παιόμενος, opp. ἐγχειριδίῳ πληγείς, Lys. 4.6.b rarely of missiles, X.Cyr.6.4.18:—[voice] Pass.,τὰ παιόμενα τοῖς κεραυνοῖς Plu.2.665d
; of atoms, παίονται καὶ παίουσι τὸν ἅπαντα χρόνον ib.1111e.2 c. acc. instrumenti, drive, dash one thing against another, ναῦς ἐν νηῒ στόλον ἔπαισε struck its beak against.., A.Pers. 409;π. λαιμῶν εἴσω ξίφος E.Or. 1472
(lyr.); [ναῦς] θάλασσα π. πρὸς χωρία δύσορμα Plu.Pyrrh.15
: metaph.,ἐν δ' ἐμῷ κάρᾳ θεὸς.. μέγα βάρος ἔπαισεν S.Ant. 1274
(lyr.).II intr., strike, dash against or upon, (anap.);πρὸς τὰς πέτρας π. X.An.4.2.3
: c. acc.,ἔπαισεν ἄφαντον ἕρμα A.Ag. 1007
(lyr.); λανθάνει στήλην ἄκραν παίσας, of a charioteer, S.El. 745. (From Παϝιω, cf. Lat. pavio, pavimentum.) -
14 σφίγγω
Aσφίγξω AP12.208
(Strat.): [tense] aor.ἔσφιγξα Alex.31
, AP10.75 (Pall.), etc.:—[voice] Med., [tense] aor.ἐσφιγξάμην Hermesian.7.81
, Nonn.D.15.247, al.:—[voice] Pass., [tense] aor.ἐσφίγχθην AP6.331
(Gaet.), ([etym.] ἀπ-) Hp.Mochl.35: [tense] pf.ἔσφιγμαι D.H.7.72
, Luc.Musc. Enc.3; inf. , Philostr.VA2.13: [tense] plpf.συνέσφικτο Procop.Gaz. p.168B.
:—bind tight, bind fast:I of the person or thing bound,ἄρασσε μᾶλλον, σφίγγε A.Pr.58
;σφίγγετ', ἀμαλλοδέται, τὰ δράγματα Theoc.10.44
; κεκρύφαλοι σ. τεὴν τρίχα; AP5.259 (Paul. Sil.);κρημνᾷ ἑαυτὴν σφίγξασα ἐκ τοῦ τραχήλου Luc. Asin.24
;σ. πύλας
shut close,AP
5.293.5 (Agath.); τόκους clutch, ib. 11.289 (Pall.); σ. τὴν φράσιν straiten, abridge, Plu.2.1011e, cf. Demetr.Eloc. 244; πολλῷ χρόνῳ τὸν λόγον σφίγξαντες having severely restrained their utterance, Plu.2.6e:—[voice] Pass.,ἐσφίγγετο πέπλος ζωστῆρι Theoc.7.17
;σ. ὑπὸ τοῦ βρόχου D.S.12.17
;σφιγχθεὶς χέρας APl.4.198
(Maec.);σ. δράκοντι AP6.331
(Gaet.);οὐ κατὰ τοὺς σφῆκας πάνυ ἐσφιγμένοι Luc.Musc.Enc.3
:—also [voice] Med. (in act. sense), Hermesian.7.81, Nonn.D.13.11, al.2 of the thing used in binding, στραγγαλίδας ἐσφίγγετε you tied knots fast, i.e. raised all sorts of difficulties, Pherecr.21;σ. τὴν ἀγκύλην τῆς ἐμβάδος Alex.31
;σφίγξω σοῖς περὶ ποσσὶ πέδην AP5.178
(Mel.); σφίγγουσα τὰ πρὸς τοῖς γόνασι (sc. σπάργανα) Sor.1.84;νεβρίδα στέρνοισι Nonn.D.1.36
;πέπλα.. ἑῷ καρήνῳ Musae.252
;σφιγχθεὶς στέφανος AP12.135
(Asclep.).II bind or hold together,αἰθὴρ σ. περὶ κύκλον ἅπαντα Emp.38.4
;σ. πάντα Pl.Ti. 58a
;ὁ ὠκεανὸς σ. τὴν οἰκουμένην Arist.Mu. 393b9
, cf. Melinno ap.Stob.3.7.12, AP5.293.20 (Agath.).3 tighten up, τὴν ἐκ τῆς μαλακῆς τρίψεως ἀραιότητα ς. Gal.6.91; of astringents, ib.477; σύες.. τοῖς ἄρρεσιν ἐμφερῶς ἐσφιγμέναι sows with firm flesh like boars, Sor.1.30;ὑπὸ τῆς ἐμφύτου θερμασίας ἀναχαλᾶται τῶν ἐσφιγμένων ἕκαστον Id.2.10
. -
15 τύφω
Aθῦψαι Hsch.
, Suid. s.v. ἀτυφία: [tense] pf. τέθῠφα dub. cj.in Crobyl.4 ( τέθαιφε cod.A Ath.), Plb.5.42.3 ([etym.] ὑπο-): —[voice] Pass., Arist.Mete. 362a7, Call.Del. 141, etc.: [tense] fut. τῠφήσομαι ([etym.] ἐκ-) Men.505: [tense] aor. ἐτύφην ([etym.] ἐπ-) Ar.Lys. 221: [tense] pf. τέθυμμαι ([etym.] ἐπι-) Pl.Phdr. 230a:—raise a smoke, D.37.36: c. acc. cogn., τύφειν καπνόν Hdt.l.c.: abs., smoke,ἐπὶ σποδῷ μυδῶσα κηκὶς μηρίων ἐτήκετο κἄτυφε κἀνέπτυε S.Ant. 1009
.II trans., smoke, τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷ (sc. τοὺς σφῆκας) Ar.V. 457 (troch.), cf. 1079 (troch.):—[voice] Pass., [μέλισσαι] καπνῷ τυφόμεναι A.R.2.134
; τυφόμεθα (v.l. -ούμεθα)ὑπὸ τοῦ καπνοῦ Jul.Caes. 310d
.2 consume in smoke, burn slowly,τυφέτω, καιέτω τὸν Αἴτνας μηλονόμον E.Cyc. 659
(lyr.);τ. τὸν χόρτον D.S.3.29
(as v.l. for πυροῦσι): metaph., Crobyl. l.c.:—[voice] Pass., smoke, smoulder,τύφεται Ἴλιον E.Tr. 145
(lyr.), cf. Ba.8; [χθὼν] καπνῷ κατερείπεται τυφομένα Id.Hec. 478
(lyr.);τυφέσθω Κύκλωψ Id.Cyc. 655
; λίνον τυφόμενον smouldering flax, Ev.Matt.12.20 ( = λ. καπνιζόμενον LXX Is.42.3): metaph., τυφόμενος πόλεμος smouldering, but not yet broken out, Plu.Sull.6; also of the fire of love,πόθοις τυφόμενον γλυκὺ πῦρ AP12.63
(Mel.), cf. 92 (Id.), 5.123 (Phld.), 130 (Id.), 11.41 (Id.). -
16 ἐξανθέω
A put out flowers,γῆ ἐξανθοῦσα X.Cyn.5.5
; bloom, of flowers, Thphr.HP4.7.2; of the growth of hair,ἐ. ἡ τῆς ἥβης τρίχωσις Arist.GA 728b27
: c. acc. cogn., ἐ. ποικίλα put forth varied flowers, Luc.Pisc.6; ἐ. φλόγα, σφῆκας, Plu.Alex.35, Cleom.9;μέλι Alciphr.3.23
.2 metaph., burst forth from the surface, like an efflorescence, ὡς αἱματηρὸν πέλαγος (v.l. πέλανον)ἐξανθεῖν ἁλός E. IT 300
; bursting into flower, breaking out,A.
Pers. 821;ἐκ ταύτης τῆς ὑπολήψεως ἐξήνθησεν ἡ δόξα Arist.Metaph. 1010a10
;κακίαι Plu.Thes.6
.3 of ulcers, etc., break out, Hp. de Arte9;ἐ. λεύκη Arist.Col. 797b15
;ὡς φλυκταίνας -ῆσαι IG4.955.25
(Epid.); also of the skin, τὸ ἔξωθεν σῶμα.. φλυκταίναις καὶ ἕλκεσιν ἐξηνθηκός breaking out with boils and ulcers, Th.2.49, cf. Luc.D Mort.20.4;τὸ ἔδαφος σκόλοψι ἐξηνθήκει Luc.VH2.30
; alsoπλῆθος μυῶν ἐξανθῆσαν Str.13.1.48
.II to be past its bloom, lose its bloom, of colour, Plu.2.287d; of wine, ib.692c; ἐξηνθηκυῖα ἐλαία, i.e. when the flower has dropped and the fruit is forming, Dsc.3.125.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξανθέω
См. также в других словарях:
σφῆκας — σφήξ wasp masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ανθρήνη — (anthrena). Γένος κολεοπτέρων εντόμων της οικογένειας των δερμηστιδών. Έχουν πολύ μικρό σώμα, περίπου 2 έως 3 χιλιοστά, σχήμα ελλειψοειδές, χρώμα καφέ και έλυτρα σκούρα κίτρινα. Εμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι στα λουλούδια, αλλά γεννούν … Dictionary of Greek
δέλλις — ( ιθος), η (Α) είδος σφήκας. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. δέλλις συνδέεται πιθ. με τη λ. βελόνη και με λιθ. geliu, gelti «τρυπώ, σουβλίζω» (< ΙΕ *gwel ), σχηματισμένη με επίθημα όπως το όρνις ( ιθος). Τα δύο λλ τής λέξεως προήλθαν πιθ. από λν , με ανομοίωση] … Dictionary of Greek
λαέρτης — Μυθολογικό πρόσωπο. Βασιλιάς της Ιθάκης, πατέρας του Οδυσσέα, γιος του Αρκεισίου και της Χαλκομέδουσας. Γυναίκα του ήταν η Αντίκλεια, κόρη του Αυτολύκου, η οποία, σύμφωνα με κάποια νεότερη παράδοση, ενώ ήταν ακόμα αρραβωνιασμένη με τον Λ.,… … Dictionary of Greek
παίω — και βοιωτ. τ. πήω (Α) 1. χτυπώ με το χέρι, με ράβδο ή με όπλο («τοῑσι σκυτάλοισι ἔπαιον τοὺς Πέρσας», Ηρόδ.) 2. (για κωπηλάτη) χτυπώ με το κουπί («ἔπαισαν ἄλμην βρύχιον ἐκ κελεύματος», Αισχύλ.) 3. (σχετικά με βέλη, ακόντια ή βλήματα) βάλλω («τοὺς … Dictionary of Greek
πλήγμα — το / πλῆγμα, ΝΜΑ χτύπημα (α. «πλήγμα στον κρόταφο με λοστό» β. «μετώπων πλήγματα» Σοφ. γ. «δεινὰ πλήγματα γεινειάδων», Ευρ.) νεοελλ. μτφ. γεγονός που προκαλεί βαθιά λύπη ή σοβαρή υλική ή ηθική ζημιά (α. «ο θάνατος τού παιδιού του ήταν μεγάλο… … Dictionary of Greek
σειρήνα — η / σειρήν, ῆνος, ΝΑ, και σιρήνα Α 1. μυθ. στον πληθ. οι σειρήνες μυθικές θηλυκές θεότητες που εικονίζονται με ανθρώπινο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πτηνού και οι οποίες ήταν εγκατεστημένες στην είσοδο τού πορθμού τής Σικελίας και με τη γλυκιά… … Dictionary of Greek
σφηκίσκος — ο, ΝΑ μακρύ ξύλο που χρησιμοποιείται στην οικοδομική ως υποστήριγμα νεοελλ. ναυτ. κατεργασμένο και στρογγυλεμένο μακρύ ξύλο, το οποίο, ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες ανάγκες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δοκός, στύλος, κεραία ιστού, ιστός λέμβου… … Dictionary of Greek
σχαδών — όνος, η, ΝΑ, σχάδων, ονος, Α (λόγιος τ.) η προνύμφη τών δίπτερων και υμενόπτερων εντόμων και, ειδικότερα κατά την αρχαιότητα, η κάμπια τής μέλισσας ή τής σφήκας αρχ. 1. μικρή κυψέλη όπου τρέφεται και αναπτύσσεται η προνύμφη τής μέλισσας 2. μικρή… … Dictionary of Greek
τζόρτζινας — ο, Ν είδος κοκκινωπής σφήκας … Dictionary of Greek
τύφω — Α 1. σηκώνω καπνό («ἐσβάντες ἐς τὰ πλοῑα τύφειν καπνόν», Ηρόδ.) 2. (αμτβ.) βγάζω καπνό, καπνίζω 3. (μτβ.) α) περιβάλλω με καπνό («τῡφε πολλῷ τῷ καπνῷ [τοὺς σφῆκας]», Αριστοφ.) β) γεμίζω κάτι με καπνό («τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ… … Dictionary of Greek