-
81 επισφαζω
или ἐπισφάττω1) (на чем-л., у или после чего-л.) закалывать, умерщвлять, убивать(τινὰ τάφῳ Eur.)
πρόβατά τινι ἐ. Xen. — закалывать ягнят при погребении кого-л.;αἷμα μηλείου φόνου ἐ. Eur. — окропить овечьей кровью (погребальный костер);τινὰ ἐ. τινί Plut. — умерщвлять кого-л. вслед за кем-л.2) добивать, приканчивать(τινά Luc., Plut.)
-
82 εποχετευω
1) вливать, доливать Plat.2) проводить, отводитьτὸ ἀπορρέον ἐπὴ τοὺς ἔξω κύκλους δι΄ ὀχετῶν ἐ. Plat. — отвести сточные воды во внешние каналы через водостоки;
pass. — разливаться, разноситься (ἐκ τῆς καρδίας αἷμα ἐποχετεύεται εἰς τὰς φλέβας Arst.)3) перен. наполнять, преисполнятьἐποχετευσάμενος ἵμερον Plat. — преисполнившийся страстью -
83 επωδη
эп.-ион. ἐπαοιδή ἥ1) эпода, волшебная песнь, магический заговор, заклинание Her., Plut.; ἐπαοιδῇ αἷμα ἔσχεθον Hom. ( дети Автолика) заговором остановили кровотечение (у Одиссея); οὐ πρὸς ἰατροῦ σοφοῦ θρηνεῖν ἐπῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι Soph. не в обычае умного врача унимать заклинаниями зло, которое должно быть отсечено (железом); αἱ περὴ τὰς ἐπῷδάς Arst. заклинательницы, волшебницы2) целительное средствоτούτων ἐπῳδὰς οὐκ ἐποίησεν πατήρ Aesch. — средств против этого (т.е. смерти) не создал Отец (т.е. Зевс)
3) слово утешения(μελίγλωσσος Aesch.; φίλων Soph.)
4) заклинательница Arst. -
84 ερεμνος
-
85 ερυθρος
3красный(οἶνος, χαλκός Hom.; κῆρυξ Her. - о корабле; sc. αἵματος χρῶμα Plat.; φλόξ Arst.)
ἐ. ἐκ μελέων πέλανος Aesch. = αἷμα -
86 ερχομαι
(impf. ἠρχόμην, fut. ἐλεύσομαι, aor. 2 ἦλθον - эп. ἤλῠθον, pf. ἐλήλῠθα - эп. εἰλήλουθα, 3 л. sing. ppf. ἐληλύθει - эп. εἰληλούθει(ν), imper. ἐλθέ, inf. aor. 2 ἐλθεῖν - эп. ἐλθέμεν(αι), эп. part. εἰληλουθώς и ἐληλουθώς, в атт. диалекте только ind., остальные формы praes. и impf. заимствуются у εἶμι: conjct. ἴω, opt. ἴοιμι и ἰοίην, imper. ἴθι, inf. ἰέναι, part. ἰών, impf. ᾔειν)1) приходить, прибывать(πρὸς δώματα Hom.; πρὸς Ἄργος Aesch.; δόμους Soph.; χθόνα Eur.; ἐς Λακεδαίμονα Arph.; ἐπὴ Ποτιδαίας Thuc.)
ἦλθε θέουσα Hom. — она поспешно прибыла;ἦλθε φθάμενος Hom. — он добежал до цели первым;μαρτυρήσων ἦλθον Aesch. — я прибыл как свидетель;γῆς τινος ἐλθεῖν Soph. — прибыть из какой-л. страны;πυκνὰς ὁδοὺς εἰς Τροίαν ἐλθεῖν Eur. — часто бывать в Трое;πόδεσσι или πεζὸς ἔ. Hom. — приходить пешком;ἐλθούσης ἐπιστολῆς Thuc. — когда прибыло письмо;ἀγγελίην или ἐξεσίην ἐλθεῖν Hom. — прибыть с посольством;κνέφας ἤλυθε ἐπὴ γαῖαν Hom. — сумерки спустились на землю2) приходить на помощь(τινι ἀποροῦντι Plat.)
3) идти, уходить, отправляться(οἴκαδε Arph.; εἰς ἄπειρον Arst.)
τέν ἐναντίαν ὁδὸν ἔ. Plat. — идти в противоположном направлении;δρᾶ νῦν τάδ΄ ἐλθών Soph. — иди теперь (и) сделай это;ἄνους ἔρχει Soph. — твой уход неразумен;ἀπὸ πραπίδων ἄχος ἦλθεν Hom. — сердечная боль прошла (досл. боль отошла от сердца);αἷμα ἦλθε κατὰ στόμα Hom. — кровь хлынула ртом;ποταμὸς ἐλθὼν ἐξαπίνης Hom. — внезапно разлившийся поток;— (о птицах и насекомых) улетать (ψαρῶν νέφος ἔρχεται Hom.)4) идти, проходитьἔρχονται πεδίοιο μαχησόμενοι περὴ ἄστυ Hom. — (рати ахейцев) идут по равнине, чтобы сразиться у города (Трои);νόστιμον πόδα ἔ. Eur. — возвращаться;διὰ πάντων τῶν καλῶν ἐληλυθότες Xen. — люди испытанной добродетели;νέφος ἐρχόμενον κατὰ πόντον Hom. — плывущая над морем туча;Κύκλωπα περὴ φρένας ἤλυθε οἶνος Hom. — вино затуманило сознание Киклопа5) восходитьἀστέρ ἔρχεται ἀγγέλλων φάος Ἠοῦς Hom. — восходит звезда, возвещающая сияние Зари
6) возникать, начинаться(πρὴν ἐληλυθέναι τὸν ἄνεμον Arst.)
ἦλθε ἀνέμοιο θύελλα Hom. — поднялась сильная буря;ὅτ΄ ἦλθ΄ ὅ πρῶτος ἄγγελος πυρός Aesch. — когда появился первый огненный сигнал;ὅθεν ὅ νῦν παρὼν ἡμῖν λόγος ἐλήλυθε Plat. — то, с чего сегодня у нас началась беседа7) приходить, наступать(ἐπέν ἔλθῃσι θέρος Hom.)
ὅ κεν ἔλθῃ νύξ Hom. — пока не наступит ночь;εἰς ὅ κε γῆρας ἔλθῃ καὴ θάνατος Hom. — доколе не придут старость и смерть;εἰ ἔλθοι τῇ Ἑλλάδι κίνδυνος Xen. — если нависнет над Элладой опасность8) вступать, попадать, оказыватьсяεἰς λόγους Her. и διὰ λόγων ἐλθεῖν τινι Soph., Plut.; — вступить в разговор с кем-л.;
εἰς χεῖρας ἐλθεῖν τινι Xen. — попасть в чьи-л. руки, Aesch., Thuc., Plut.; — вступить с кем-л. в борьбу;ἐς μάχην ἔ. τινι Her., Arst., πρός τινα Eur. или διὰ μάχης τινὴ ἔ. Eur., Thuc.; — вступать в сражение с кем-л.;διὰ φόβου ἔ. Eur. — быть в страхе;εἰς ὀργάς τινι ἔ. Plat. — распалиться гневом на кого-л.;δι΄ ἀπεχθείας τινὴ ἔ. Aesch. — стать предметом чьей-л. ненависти;εἰς ἔχθραν ἐλθεῖν τινι Plut. — начать враждовать с кем-л.;ἐπὴ μεῖζον ἔ. Soph. — возрастать, усиливаться;δυνατὸς ἐς ἀριθμὸν ἐλθεῖν Thuc. — поддающийся исчислению (учету)9) доходить, достигать(εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης Plat.; μέχρι τούτου Arst.)
ἐπείπερ ἐνταῦθα ἐληλύθαμεν Plat. — поскольку мы добрались до такого (суждения);παρ΄ ὀλίγον ἦλθε Plut. — немного недоставало (чтобы …), т.е. еще немного (и …);παρὰ μικρὸν ἐλθὼν ἀποθανεῖν Luc. — чуть было не погибший;περί σφεας ἤλυθε ἰωέ φόρμιγγος Hom. — до них донесся звук форминги;τοῖς Ἀθηναῖοις ἦλθε τὰ περὴ τέν Εὔβοιαν γεγενημένα Thuc. — до (сведения) афинян дошло то, что случилось в области Эвбеи;λειμών, ἔνθ΄ οὐκ ἦλθέ πω σίδηρος Eur. — луг, которого никогда не касалось железо (серпа);ὅσοι ἐνταῦθα ἡλικίας ἦλθον Plat. — достигшие такого возраста10) переходить, доставаться(γέρας ἔρχεται ἄλλῃ Hom.; εἰς ὀλίγους Arst.)
11) приниматься (за что-л), предпринимать, начинатьἐλθεῖν ἐπί τι Hom., Thuc., Plat., Arst.; — приступить к чему-л., заняться чем-л.;
ἐπὴ πᾶν ἐλθεῖν, ὡς … Xen. — принять все меры к тому, чтобы …12) посещать, т.е. находиться в интимной связи(τινα Her. и πρός τινα Xen.)
13) (в знач. вспомог. глагола с оттенком начинательности; ср. франц. aller в futur immediat или англ. to go в intentional tense «paulo-post-future») намереваться, собираться, приступатьἔ. ἐρέων, φράσων или λέξων Her. — я собираюсь (теперь) сказать, перехожу к вопросу;
ἔρχομαι περὴ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν λόγον Her. — (теперь) я приступаю к обстоятельному повествованию об Египте;ἔρχεται κατηγορήσων μου Plat. — он начинает меня обвинять;ἔρχομαι ἐπιχειρῶν Plat. — попытаюсь сейчас;οὐ τοῦτο λέξων ἔρχομαι, ὡς … Xen. — я не намерен утверждать, будто …14) (в imper. при imper. другого глагола) ступай!, давай!, ну!ἔρχεο, θέων Αἴαντα κάλεσσον Hom. — беги, позови Эанта
-
87 ερωεω
I[ἐρωή I] стремительно течь, с силой вытекать(αἷμα ἐρωήσει περὴ δουρί Hom.)
II[ἐρωή II]1) уходить, отступатьἐρωῆσαι πολέμοιο или χάρμης Hom. — бежать (уклониться) от боя
2) оставлять, прекращать(ἐ. καμάτοιο HH.)
τὸ μὲν οὔποτ΄ ἐρωεῖ Hom. — это никогда не прекращается3) (тж. ἐ. ὀπίσσω Hom.) оставаться (на месте), отставатьἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν μηδ΄ ἔτ΄ ἐρώει Hom. — отправляйся в стан ахейцев, да не медли
4) отгонять, отражать(τινα ἀπὸ νηῶν Hom.)
5) оставлять, покидать(τινα Theocr.)
-
88 ευψυκτος
-
89 ζωφυτος
-
90 ημεριος
-
91 θανασιμος
21) смертный, сулящий смерть(μόρος Eur.; τύχαι Aesch.)
2) смертельный, губительный, убийственный(φάρμακα Eur., Plut.; νόσημα Plat., Arst.)
3) ядовитый(δήγματα Arst.; θηρία Polyb.; θανάσιμόν τι πίνειν NT.)
θανάσιμα δάκνειν Diod. — причинить смертельный укус4) несущий или причинивший смерть(χείρωμα Soph.; πέσημα Soph.; βλάβη Plat.)
5) смертоносный(πέπλος, sc. Νέσσου Soph.; βέλος Plut.)
6) вызванный (чьей-л.) смертью, проникнутый скорбью об умершем(γόος Aesch.)
7) близкий к смерти, умирающийἤδη θ. Plat. — он уже умирает
8) умерший, мертвыйθανάσιμον ἀνδρὸς αἷμα Aesch. — кровь убитого;
Ἅιδου θανάσιμοι οἰκήτορες Soph. — усопшие жители Гадеса -
92 θερμος
I.3, эп. тж. 21) теплый(λοετρά Hom.)
2) горячий, жгучий(δάκρυα Hom.; πῦρ, δακρύων νάματα Soph.; αἷμα Soph., Plut.; ἱδρῶτες Arst.)
3) горячий, кипящий(ὕδωρ Hom.)
4) раскаленный(μοχλός Hom.)
5) жаркий, знойный(γύαλον πέτρας Soph.; τόποι Plut.)
6) палящий(καύματα Her.)
7) пылкий, страстный, пламенный(καρδία Soph.; πόθος Anth.; τὰ ἄρρενα τῶν θηλέων θερμότερα Arst.)
8) разнузданный, распутный(γυναῖκες Arph.)
9) разгоряченный(ὑπὸ τῶν ἐπαίνων Plut.)
10) дерзновенный, безрассудный(ναύτης Aesch.; ἔργον Plut.)
11) мучительный, трудный, тяжелый12) недавний, свежий(κακά Plut.; ἔγκλημα Luc.; ἴχνη Anth.)
II.ὁ бот. лупин, волчий боб ( считался отрезвляющим средством) Anth. -
93 ινωδης
2(ῑ) [ἴς]1) полный волокон, волокнистый(αἷμα Arst.)
2) жилистый, сильный, крепкий(κεφαλέ κυνός Xen.; δεσμοί Arst.)
-
94 ιοβολος
21) пускающий стрелы(τόξον Anth.)
2) выпускающий яд, ядовитыйτὰ ἰοβόλα Arst. — ядовитые животные
3) отравленный(αἷμα Anth.)
-
95 ιχωρ
ῶρος (ῑ) ὅ (acc. ἰχῶρα - эп. ἰχῶ)1) ихор, «нетленная кровь»(ἄμβροτον αἷμα, жидкость, которая текла в жилах богов) Hom.
2) редко кровьπρὴν καταλῆξαι τὸ παλαιὸν ἄχος, νέος ἰ. Aesch. — прежде, чем закрылась старая рана, (льется) новая кровь
3) ( всякая органическая жидкость) сыворотка(ἰ. αἵματος ὀρός Plat.; πᾶν τὸ γάλα ἔχει ἰχῶρα Arst.)
; pl. околоплодные воды Arst.; гной(τὸ περίττωμα ποιεῖ ῥεύματα ἰχῶροις Arst.)
; животный яд(τῆς ἐχίδνης Arst.)
; минеральная жидкость или нефть Arst. -
96 ιχωροειδης
-
97 καθαιρω
ион. κᾰταίρω (fut. κᾰθᾰρῶ, aor. ἐκάθηρα - дор. ἐκάθᾱρα; pass.: aor. ἐκᾰθάρθην, pf. κεκάθαρμαι)1) чистить, мыть, омывать(χρόα ὕδατι, τραπέζας ὕδατι καὴ σπόγγοισι Hom.; ἥ γῆ καθαιρομένη ὄμβροις Arst.)
2) очищать от примесей(χρυσόν Plat.; ἀργύριον Arst.)
3) мед. очищать, опорожнять(τὸ σῶμα φαρμάκοις Arst.)
4) перен. очищать, освобождать(δρία πάντα, γαῖαν Soph.; γῆν καὴ θάλατταν, sc. τῶν λῃστηρίων Plut.)
5) смывать(λύματα ἀπὸ χροός Hom.; αἷμα κ. τινά Hom.)
6) очищать, подстригать7) культ. (ритуально) очищать, окуривать(δέπας θεείῳ Hom.)
8) культ. очищать (от грехов)(νῆσον, τινὰ φόνου Her.)
καθαίρεσθαι τοὺς αὐτους καθαρμούς Plat. — совершать над собой те же самые очистительные обряды;ὅ καθαρθεὴς τὸν φόνον Her. — искупивший грех убийства9) перен. (духовно) очищать, возвышать(οἱ φιλοσοφίᾳ καθηράμενοι Plat.)
10) ирон. задавать трепку, крепко пробирать или сечь(τινά Theocr.)
-
98 καθαρσιος
21) очищающий, отпускающий прегрешения(Ζεύς Her., Plut.; θεός Arst.)
μολεῖν ποδὴ καθαρσίῳ Soph. — прийти очищающей стопой, т.е. явиться во спасение;2) очистительный(φλόξ, προχύται Eur.; ἱερά Eur., Plut.)
ὅ κ. μήν Plut. — (у римлян) = mensis lustralis, sc. Ζεβςυαςιυσ3) могущий быть искупленным(αἷμα Aesch.)
-
99 κατανυω
и Xen. κατᾰνύτω1) совершать, проделывать, проходить(τὸν προκείμενον δρόμον Her.; ὁδόν Her.; διακοσίων σταδίων πορείαν Plut.)
2) (sc. ὁδόν) приходить, приезжать, прибывать(νηΐ ἑς Λῆμνον Her.; εἰς τὸν Πειραιᾶ Xen.; φίλης προξένου, sc. ἐς οἶκον Soph.)
φρενῶν τινος κατανύσαι Eur. — дойти до чьего-л. душевного состояния3) совершать, исполнятьαἷμα κατανύσαι Eur. — совершить убийство
4) доставлять, давать(τινὴ δῶρόν τι Soph.; χόρτον ὑποζυγίοις Polyb.)
-
100 καταρρεω
(fut. καταρρυήσομαι, pf. κατερρύηκα)1) стекатьκατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱορὼς ὤμων καὴ κεφαλῆς Hom. — пот ручьем лился с плеч и головы;φόνῳ κ. Eur. — быть залитым кровью;καταρρεῖσθαι ἱδρῶτι Luc. — обливаться потом2) течь мимо, протекатьπαρὰ τέν Ἄλτιν καταρρέων εἰς τὸν Ἀλφειὸν ἐμβάλλει Xen. — (река Кладай), протекающая вдоль Альтийского леса, впадает в Алфей
3) течь густой толпой, во множестве устремляться, врыватьсяἁθρόοι καταρρέοντες Arph. — хлынув толпой
4) падать, валиться(εἰς τέν γῆν Xen., Arst.; διὰ τοῦ τέγους Luc.)
5) падать, рушиться, разрушаться(τῷ χρόνῳ Dem.)
6) выпадать на долю, доставаться(εἴς τινα Theocr.)
См. также в других словарях:
αἷμα — blood neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… … Dictionary of Greek
αίμα — το, ατος 1. το υγρό που κυκλοφορεί στα αγγεία του σώματος όλων των ζώων: Έκοψε το χέρι του κι έτρεξε λίγο αίμα. 2. το σόι που ανήκει κανείς: Αυτός έχει γαλάζιο αίμα (είναι αριστοκράτης). 3. παροιμ. φρ., «Παίρνω το αίμα πίσω», εκδικούμαι· «Mου… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αίμα δράκοντα — Ρητίνη που παράγεται από ορισμένα είδη του φυτού δράκαινα (οικογένεια λειλιιδών) και χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία, με χρώμα βαθύ κοκκινωπό, για παρασκευή χρωμάτων και βερνικιών. Το φυτό από το οποίο κυρίως εξάγεται αυτή η ρητίνη είναι η… … Dictionary of Greek
Τὸ αἷμα ὕδωρ οὐ γένεται. — См. Кровь не вода … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ελληνικόν Αίμα — Αθηναϊκή εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1942 και κυκλοφορούσε παράνομα. Μετά την απελευθέρωση η έκδοσή της συνεχίστηκε έως το 1947, οπότε διακόπηκε προσωρινά και επανακυκλοφόρησε έως τον Ιούνιο του 1948. Ιδρυτές της ήταν οι Λ. Πηνιάτογλου, Κ.… … Dictionary of Greek
αἷμ' — αἷμα , αἷμα blood neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέτρηση — (Ιατρ.). Ποσοτική ανίχνευση διαφόρων μεγεθών στον ανθρώπινο οργανισμό. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής: 1)μ. της αγωγιμότητας των νεύρων. Πρόκειται για μέθοδο μ. της ταχύτητας, με την οποία μεταδίδονται οι ηλεκτρικές ώσεις κατά μήκος ενός νεύρου.… … Dictionary of Greek
καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… … Dictionary of Greek
κυκλοφορικό σύστημα — Δυναμικό σύστημα, μέσω του οποίου το αίμα, διαρρέοντας ένα κλειστό κύκλωμα, διαχέεται σε ολόκληρο τον οργανισμό και μεταφέρει αέρια και θρεπτικά συστατικά, βοηθώντας στην τέλεση των λειτουργιών του. Η συντονισμένη λειτουργία της καρδιάς και των… … Dictionary of Greek
φλέβες — (Ανατ.). Αγγεία του κυκλοφοριακού συστήματος, στα οποία η ροή του αίματος κατευθύνεται προς την καρδιά. Στη μεγάλη κυκλοφορία περιέχουν αίμα που επιστρέφει από τους ιστούς κι έτσι είναι φτωχό σε οξυγόνο (φλεβικό αίμα). Στη μικρή κυκλοφορία,… … Dictionary of Greek