-
21 Schnorchel
'ʃnɔrçəlm1) ( bei einem Tauchgerät) tuba m2) ( bei einem U-Boot) schnorchel mSchnorcheltuba Maskulin -
22 Tube
f =, -n1) тюбик2) камера сгорания ( ракеты)3) см. Tuba 2)••auf die Tube drücken — разг. поднажать -
23 anstiften
anstiften, I) veranstalten etc.: facere (im allg., z. B. bellum). – patrare (zustande bringen). – moliri. machinari (ins Werk zu setzen suchen). – adornare (zurüsten u. vorbereiten). – concitare (erregen, z. B. seditionem). – conflare (wie ein Feuer anfachen, z. B. bellum, seditionem). – II) jmd. heimlich a., s. anstellen no. II, b. – Anstiften, das; z. B. auf jmds. A., alqo auctore; alqo instigante od. impulsore. alcis impulsu (auf jmds. Antrieb). – Anstifter, auctor (Urheber, Veranlasser, z. B. caedis). – machinator. architectus (gleichs. der Werkmeister, Schöpfer). – concitator (Erreger). – fax (gleichs. die Brandfackel). – A. eines Verbrechens, machinator oder princeps atque architectus sceleris: A. eines Kriegs, machinator belli; fax et tuba belli; concitator belli: A. innerer Unruhen (im Staate), concitator turbae ac tumultus; fax tumultus. – Anstifterin, auctor (die Urheberin). – causa (die Ursache). – Anstiftung, die, s. Anstiften, das.
-
24 Blasinstrument
Blasinstrument, tibia (Flöte). – cornu (militär. Horn). – bucĭna (milit. Signalhorn). – tuba (milit. Trompete). – das Spiel der Blas- und Saiteninstrumente, tibiarum nervorumque cantus. – die B. ertönen, cornua ac tubae (cornua tubaeque) concinunt.
-
25 Kriegsdrangsal
Kriegsdrangsal, belli calamitas od. calamitates. – Kriegsdrommete, tuba belli.
-
26 Kriegstheater
Kriegstheater, s. Kriegsschauplatz. – Kriegstribun, tribunus militum. – Kriegstrompete, tuba belli. – Kriegstumult, belli tumultus. – im K., belli formidine circumstrepente.
-
27 Posaune
Posaune, tuba ductilis (Eccl.). – für jmd. in die P. stoßen (bildl., jmds. Ruhm ausposaunen), bucinatorem alcisexistimationis esse.
-
28 Rädelsführer
Rädelsführer, caput (Haupt, z.B. defectionis, coniurationis). – princeps (Tonangeber, z.B. seditionis, coniurationis, factionis). – dux (Anführer). – auctor (auf dessen Rat etwas unternommen wird, z.B. seditionis, discordiae: u. huius consilii); verb. dux et princeps; dux et auctor. – fax alcis rei (der Anstifter von etwas, z.B. incendii, seditionis, tumultus, belli). – tuba alcis rei (der das Signal zu etwas gibt, z.B. rixae, belli). – architectus sceleris (Angeber einer Schandtat).
-
29 Schlachtruf
-
30 trompeten
trompeten, tubā canere.
-
31 Trompetengeschmetter, -klang, -schall
Trompetengeschmetter, -klang, -schall, tubae od. tubarum sonus (der Trompetenton). – tubae od. tubarum cantus od. sonitus (das Ertönen, Schmettern der Trompeten). – concentus tubarum (das Zusammentönen der Trompeten). – bei T., tubā accinente; tubis accluentibus: in die Stadt unter T. einziehen, urbem ad classicum introire (v. Soldaten).
deutsch-lateinisches > Trompetengeschmetter, -klang, -schall
-
32 Trompetenstoß
Trompetenstoß, tubae sonus. – tubae signum (als Zeichen, Signal). – classicum (bes. als Zeichen zur Versammlung). – ein T. erschallt, tubae sonus editur; tubae cantus auditur; tuba od. classicum canit.
-
33 zusammenblasen
zusammenblasen, I) v. intr. concinere. – II) v. tr. tubā convocare.
-
34 Eileiter
mма́точная труба́ f, фалло́пиева труба́ f, Tuba uterina -
35 Tuben
-
36 schnorcheln
-
37 Tube
f -, -n tuba -
38 Tube
-
39 Tube
-
40 Tube
Túbe f =, -n1. тю́бик2. ка́мера сгора́ния (раке́ты)3. см. Tuba1) поднажа́тьórdentlich auf die Túbe drǘ cken фам. — нажа́ть на все желе́зки
2) авто приба́вить га́зу
См. также в других словарях:
tuba — tuba … Dictionnaire des rimes
TUBA — Tyrrhenorum inventum, Plin. l. 7. c. 56. a tubo, seu canali, quem refert, dicta, priscis Graecis ignota fuit. Unde illos, Tubarum locô, conchis uti consuevisse, legimus, apud Hesychium, Κόχλοις τοῖς ςθαλαττίοις ἐχρῶντο, πρὸ τῆς τῶ σαλπίγγων… … Hofmann J. Lexicon universale
tubă — TÚBĂ, tube, s.f. Instrument muzical de suflat din alamă, cu registru grav, format dintr un pavilion larg, un tub răsucit şi un mecanism de pistoane. – Din fr., lat. tuba. Trimis de LauraGellner, 01.07.2004. Sursa: DEX 98 túbă s. f., g. d. art.… … Dicționar Român
Tuba — Sf (ein Blasinstrument) per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. tuba Blasinstrument, Trompete, Röhre . Ebenso nndl. tuba, ne. tuba, nfrz. tuba, nschw. tuba, nisl. túpa; Tube. ✎ Relleke (1980), 175; DF 5 (1981), 521f.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
tuba — s. f. [Brasil] Lugar onde há muitas pessoas ou coisas reunidas. = TIBA ‣ Etimologia: origem duvidosa tuba s. f. 1. [Linguagem poética] Trombeta. 2. [Música] Instrumento musical de metal com som de baixo. = BOMBARDÃO 3. [Figurado] Estilo… … Dicionário da Língua Portuguesa
tuba — TUBÁ, tubez, vb. I. tranz. A consolida pereţii unei guri de sondă prin introducerea unei coloane de tuburi în interiorul ei. – Din fr. tuber. Trimis de LauraGellner, 01.07.2004. Sursa: DEX 98 tubá vb., ind. prez. 1 sg. tubéz, 3 … Dicționar Român
Tuba — Tu ba, n. [L., trumpet.] (Mus.) (a) An ancient trumpet. (b) A sax tuba. See {Sax tuba}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
tuba — 1852, from Fr. tuba, from L. tuba (pl. tubæ) straight bronze war trumpet (as opposed to the crooked bucina), related to tubus (see TUBE (Cf. tube)) … Etymology dictionary
tuba — túba ž DEFINICIJA 1. cijev zatvorena s jedne strane, sa zatvaračem na zavrtanj, za kreme, paste, ljepila itd. 2. glazb. a. kod starih Rimljana vrsta vojničke, uspravne trublje b. limeni puhaći instrument najdubljeg registra, ubraja se u porodicu… … Hrvatski jezični portal
tuba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. tubabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie do wzmacniania głosu przy porozumiewaniu się na odległość, w kształcie rury z rozszerzonym końcem, wykonane z plastiku lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tuba — f. anat. Ver trompa. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico