Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

concitator

  • 1 anstiften

    anstiften, I) veranstalten etc.: facere (im allg., z. B. bellum). – patrare (zustande bringen). – moliri. machinari (ins Werk zu setzen suchen). – adornare (zurüsten u. vorbereiten). – concitare (erregen, z. B. seditionem). – conflare (wie ein Feuer anfachen, z. B. bellum, seditionem). – II) jmd. heimlich a., s. anstellen no. II, b. – Anstiften, das; z. B. auf jmds. A., alqo auctore; alqo instigante od. impulsore. alcis impulsu (auf jmds. Antrieb). – Anstifter, auctor (Urheber, Veranlasser, z. B. caedis). – machinator. architectus (gleichs. der Werkmeister, Schöpfer). – concitator (Erreger). – fax (gleichs. die Brandfackel). – A. eines Verbrechens, machinator oder princeps atque architectus sceleris: A. eines Kriegs, machinator belli; fax et tuba belli; concitator belli: A. innerer Unruhen (im Staate), concitator turbae ac tumultus; fax tumultus. Anstifterin, auctor (die Urheberin). – causa (die Ursache). – Anstiftung, die, s. Anstiften, das.

    deutsch-lateinisches > anstiften

  • 2 Aufrührer

    Aufrührer, turbae ac tumultus concitator. stimulator et concitator seditionis (Urheber und Anführer eines Aufruhrs übh., Aufruhrstifter). – concitator multitudinis. turbator plebis od. vulgi (Volksaufwiegler). – homo seditiosus (der gern an einem Aufruhr teilnimmt).

    deutsch-lateinisches > Aufrührer

  • 3 Urheber

    [2451] Urheber, auctor (z.B. incendii: u. caedis: u. legis). – parens (der Erzeuger, Erschaffer). – inventor (der Erfinder, z.B. legis). – conditor (der Gründer, der Stifter [w. vgl.], z.B. totius negotii). – effector (der Hersteller, der Bewirker). – princeps (das Haupt, z.B. coniurationis: und belli inferendi). – architectus (gleichs. der Werkmeister, Schöpfer, z.B. quasi arch. beatae vitae: u. arch. sceleris). – molītor (der Inswerksetzer, Anstifter, z.B. rerum novarum: und caedis); verb. effector molitorque (z.B. mundi; vgl. »Schöpfer«). – instimulator. concitator. verb. instimulator et concitator (der Aufwiegler zu etwas, z.B. seditionis, belli). – der U. aller Übel, omnium malorum seminator: jmd. für den U. von etw. halten, putare ortum esse alqd ab alqo.

    deutsch-lateinisches > Urheber

  • 4 anreizen

    anreizen, instigare (anreizen, anhetzen). – acuere. exacuere (geistig od. leidenschaftlich aufregen, reizen). – incitare. excitare. concitare (anregen). – irritare (heftig anregen, in Feuer setzen, bes. zum Zorn, Streitu. Kampf). – stimulare. exstimulare (anstacheln, anspornen). – inflammare. incendere. accendere (entflammen, anfeuern): alle alqm od. alcis animum ad alqd. – stimulos alci admovere od. addere. stimulos subdere alcis animo (= stimulare, anstacheln). – calcaria alci adhibere od. admovere (anspornen). – Anreizen, instigatio. irritatio. incitatio. concitatio (alle von der Handlung; s. »anreizen« die VV.). – Ist es = Anreizungsmittel, s. d. – Anreizer, concitator (der Anreger). – stimulator (der Ansporner). – Anreizung, s. Anreizen. – Anreizungsmittel, irritamentum. incitamentum. invitamentum (bes. im Plur.). – illecebra. lenocinium (Lockmittel).

    deutsch-lateinisches > anreizen

  • 5 Aufwiegler

    Aufwiegler, concitator (Aufreger, Aufreizer, z. B. tabernariorum: u. belli). – evocator (der Aufrufer zu den Waffen, z. B. servorum et civium perditorum). Aufwieglerin, nutricula seditionum.

    deutsch-lateinisches > Aufwiegler

  • 6 Erreger

    Erreger, concitator; concitor. Erregerin, concitatrix. Erregung, concitatio. – commotio (Gemütsbewegung).

    deutsch-lateinisches > Erreger

  • 7 Umtriebler

    Umtriebler, concitator seditionis (Anstifter eines Aufruhrs). – Ist es = Neuerungssüchtiger, s. neuerungssüchtig.

    deutsch-lateinisches > Umtriebler

  • 8 Volksaufruhr

    Volksaufruhr, seditio plebis (Auflehnung des Volks). – motus plebis (unruhige Bewegung des Volks). – Volksaufwiegler, concitator od. turbator vulgi. – als Redner, contionator. – der alte V. (in den Volksversamm lungen), contioualis ille senex.

    deutsch-lateinisches > Volksaufruhr

См. также в других словарях:

  • concitador — concitador, ra. (Del lat. concitātor, ōris). adj. Que concita. U. t. c. s …   Enciclopedia Universal

  • SERGIUS — I. SERGIUS Catilinae libertus, vel cognatus, et coniurationis socius, quem lacerat et proscindit merito divina illa M. Tuliii δεινότης, cuius verba sunt in ea Pro domo sua ad Pontif. Quis est Sergius? armiger Catilinae, stipalor tui (Clodium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Konzitator — Kon|zi|ta|tor der; s, en <aus gleichbed. lat. concitator zu concitare, vgl. ↑konzitieren> (veraltet) Aufwiegler …   Das große Fremdwörterbuch

  • concitateur — et esmouveur de menu peuple, Concitator multitudinis. Cic …   Thresor de la langue françoyse

  • esmouvoir — Esmouvoir, Acuere, Agitare, Coagitare, Conciere, Concire, Excitare, Exacuere, Impetum dare, Incitare, Instigare, Peragitare, Admouere alicui stimulos, Ardorem iniicere. Esmouvoir un combat, Pugnam conspirare. Esmouvoir aucun à quelque chose,… …   Thresor de la langue françoyse

  • concitador — concitador, ra (Del lat. concitātor, ōris). adj. Que concita. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»