Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wywoływać

  • 1 wywoływać

    глаг.
    • взывать
    • возбуждать
    • вызвать
    • вызывать
    • выкликать
    • выявить
    • выявлять
    • генерировать
    • зародить
    • зарождать
    • наносить
    • натворить
    • обнаруживать
    • открывать
    • побудить
    • побуждать
    • породить
    • порождать
    • призывать
    • причинить
    • причинять
    • провоцировать
    • производить
    • проявить
    • проявлять
    • раскрывать
    • создавать
    • спровоцировать
    * * *
    wywoływa|ć
    \wywoływaćny несов. 1. вызывать;
    2. фото проявлять; ср. wywołać
    * * *
    wywoływany несов.
    1) вызыва́ть
    2) фото проявля́ть; ср. wywołać

    Słownik polsko-rosyjski > wywoływać

  • 2 wywoływać

    1. fot. проявлять 2. tel. вызывать

    Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > wywoływać

  • 3 wywoływać śmiech

    проявлять смех

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wywoływać śmiech

  • 4 sztuka wywoływać

    искусство проявлять

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sztuka wywoływać

  • 5 imiennie

    по имени; поимённо;

    wywoływać \imiennie вызывать по фамилии

    + po imieniu

    * * *
    по и́мени; поимённо

    wywoływać imiennie — вызыва́ть по фами́лии

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > imiennie

  • 6 mdłości

    mdłośc|i
    мн. Р. \mdłościi тошнота i;

    wywoływać (przyprawiać o) \mdłości вызывать тошноту;

    ktoś dostał \mdłości кого-л. начало тошнить, кому-л. сделалось дурно
    * * *
    мн, Р mdłości
    тошнота́ ż

    wywoływać (przyprawiać o) mdłości — вызыва́ть тошноту́

    ktoś dostał mdłości — кого́-л. на́чало тошни́ть, кому́-л. сде́лалось ду́рно

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > mdłości

  • 7 pociągać

    глаг.
    • вызывать
    • вытащить
    • дергать
    • затягиваться
    • передергивать
    • потягивать
    • привлекать
    • притягивать
    • притянуть
    • рвать
    • стаскивать
    • стягивать
    • тянуть
    * * *
    pociąg|ać
    \pociągaćany несов. 1. потягивать, дёргать;
    2. czym po czym водить чем по чему;

    \pociągać smyczkiem po strunach водить смычком по струнам;

    3. (prowadzić linię) проводить, прочерчивать;
    4. привлекать; влечь; увлекать;

    \pociągać swoim przykładem увлекать своим примером;

    5. do czego привлекать к чему;

    \pociągać do odpowiedzialności привлекать к ответственности;

    6. влечь за собой, иметь последствием;
    7. покрывать тонким слоем (краски etc.); 8. тянуть, дуть;

    ● \pociągać nosem а) шмыгать носом;

    б) (wąchać) принюхиваться;

    \pociągać nogami волочить ноги; \pociągać z butelki разг. прикладываться к бутылке;

    \pociągać za język выпытывать, выуживать
    +

    1. szarpać 2. wodzić 4. nęcić, przyciągać 6. powodować, wywoływać 7. powlekać 8. ciągnąć

    * * *
    pociągany несов.
    1) потя́гивать, дёргать
    2) czym po czym води́ть чем по чему

    pociągać smyczkiem po strunach — води́ть смычко́м по стру́нам

    3) ( prowadzić linię) проводи́ть, проче́рчивать
    4) привлека́ть; влечь; увлека́ть

    pociągać swoim przykładem — увлека́ть свои́м приме́ром

    5) do czego привлека́ть к чему

    pociągać do odpowiedzialności — привлека́ть к отве́тственности

    6) влечь за собо́й, име́ть после́дствием
    7) покрыва́ть то́нким сло́ем (краски и т. п.)
    8) тяну́ть, дуть
    - pociągać nogami
    - pociągać z butelki
    - pociągać za język
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pociągać

  • 8 pot

    сущ.
    • пот
    * * *
    ♂, Р. \potu пот;
    \potу biją na kogoś в пот бросает (кидает) кого-л.;

    wywoływać \poty вызывать испарину; środek na \potу потогонное;

    ● pracować w pocie czoła трудиться в поте лица
    * * *
    м, P potu

    poty biją na kogoś — в пот броса́ет (кида́ет) кого́-л.

    wywoływać poty — вызыва́ть испа́рину

    środek na poty — потого́нное

    Słownik polsko-rosyjski > pot

  • 9 powodować

    глаг.
    • вызвать
    • вызывать
    • выкликать
    • давать
    • доставлять
    • наносить
    • натворить
    • плодить
    • побудить
    • получить
    • причинить
    • причинять
    • провоцировать
    • производить
    • спровоцировать
    * * *
    powodowa|ć
    \powodowaćny несов. со вызывать что, быть причиной чего;

    \powodować zmęczenie вызывать усталость

    + wywoływać

    * * *
    powodowany несов. co
    вызыва́ть что, быть причи́ной чего

    powodować zmęczenie — вызыва́ть уста́лость

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > powodować

  • 10 rodzić

    глаг.
    • вызывать
    • выкликать
    • генерировать
    • зародить
    • зарождать
    • плодить
    • породить
    • порождать
    • производить
    • родить
    • рожать
    • рождать
    * * *
    rodz|ić
    ródź, \rodzićony несов. 1. родить;
    2. перен. порождать, рождать
    +

    2. tworzyć, wywoływać, sprawiać

    * * *
    ródź, rodzony несов.
    1) роди́ть
    2) перен. порожда́ть, рожда́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rodzić

  • 11 wzbudzać

    глаг.
    • будить
    • взбудораживать
    • возбуждать
    • волновать
    • вызвать
    • вызывать
    • выкликать
    • подстрекать
    • пробудить
    • пробуждать
    • проснуться
    • разбудить
    • раздражать
    * * *
    wzbudza|ć
    \wzbudzaćny несов. возбуждать; вызывать
    * * *
    wzbudzany несов.
    возбужда́ть; вызыва́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wzbudzać

  • 12 rozwodzić

    глаг.
    • отделять
    • разводить
    • разъединять
    * * *
    разводи ть (расторгать брак)
    hodować, rozmnażać, rozpleniać разводить (выращивать, давать расплодиться)
    zakładać разводить (основывать)
    rozprowadzać, rozstawiać разводить (по местам)
    odprowadzać, rozprowadzać разводить (провожать)
    rozcieńczać разводить (разбавлять)
    rozsuwać, rozwierać разводить (раздвигать)
    rozniecać, rozpalać разводить (разжигать)
    rozłączać, rozsuwać разводить (разнимать)
    oddalać od siebie разводить (разъединять)
    rozpuszczać разводить (растворять)
    wywoływać, wzbudzać, wzniecać разг. разводить (вызывать)
    dawać się rozpleniać, pozwalać się rozpleniać разг. разводить (давать размножиться)
    oszukiwać, pot. nabierać, nacinać, wystawiać сл. разводить (обманывать)
    * * *
    rozwodz|ić
    \rozwodzićę, rozwódź, \rozwodzićony несов. разводить
    * * *
    rozwodzę, rozwódź, rozwodzony несов.
    разводи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > rozwodzić

  • 13 wyzywać

    глаг.
    • вызывать
    • пренебречь
    • провоцировать
    • спровоцировать
    * * *
    1) обзывать, ругать
    2) wyzywać (na pojedynek) вызывать (на поединок)
    wzywać вызывать (позывать)
    powodować, wywoływać, wzbudzać вызывать (служить причиной)
    * * *
    wyzywa|ć
    \wyzywaćny несов. 1. вызывать;
    2. разг. обзывать, ругать; ср. wyzwać
    +

    1. wzywać 2. wymyślać

    * * *
    wyzywany несов.
    1) вызыва́ть
    2) разг. обзыва́ть, руга́ть; ср. wyzwać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyzywać

  • 14 zarzygać

    wulg. zarzygać сниж. заблевать, облевать
    odpalać, podpalać, rozpalać, zapalać зажигать (разжигать)
    włączać, zapalać (światło) зажигать (включать)
    bawić się, pobudzać (myśli, emocje), przen. rozpalać, wzbudzać gwałtowne emocje, wywoływać napływ energii разг. зажигать

    Słownik polsko-rosyjski > zarzygać

См. также в других словарях:

  • wywoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wywoływaćłuję, wywoływaćłuje, wywoływaćany {{/stl 8}}– wywołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wywoływaćam, wywoływaća, wywoływaćają, wywoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywoływać — Coś wywołuje echo zob. echo 4 …   Słownik frazeologiczny

  • wywoływać — → wywołać …   Słownik języka polskiego

  • rajcować — Wywoływać u kogoś podniecenie, zwłaszcza seksualne; podniecać Eng. To arouse or excite, especially sexually …   Słownik Polskiego slangu

  • ruszać — Wywoływać u kogoś podniecenie, zwłaszcza seksualne; podniecać Eng. To arouse or excite, especially sexually …   Słownik Polskiego slangu

  • wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać …   Słownik języka polskiego

  • jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… …   Słownik języka polskiego

  • katalizować — ndk IV, katalizowaćzuje, katalizowaćował, katalizowaćowany chem. «poddawać katalizie, wywoływać katalizę» przen. «wywoływać, przyspieszać coś» …   Słownik języka polskiego

  • napawać — I ndk I, napawaćam, napawaćasz, napawaćają, napawaćaj, napawaćał, napawaćany 1. książk. «powodować doznawanie przez kogoś jakichś uczuć, wywoływać w kimś pewne uczucia, przejmować kogoś czymś» Myśl o dziecku napawała ją dumą, radością, szczęściem …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • paraliżować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, paraliżowaćżuje, paraliżowaćany {{/stl 8}}– sparaliżować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować unieruchomienie części lub całości ciała na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»