-
1 wodzić
глаг.• вести• водить• дирижировать• запустить• отводить• проводить• руководить* * *1) (przewodzić) командовать, править, руководить2) wodzić (pozostałe znaczenia) водить (другие значения)kierować, prowadzić (np. samochód) водить (напр. нашину)* * *wodz|ić\wodzićę, wódź, \wodzićony несов. водить (чём-л. по чему-л.);● \wodzić za nos kogo а) водить за нос;
б) командовать, править кем* * *wodzę, wódź, wodzony несов.води́ть (чем-л. по чему-л.) -
2 wodzić na pasku
= trzymać na pasku -
3 wodzić za nos
-
4 rej wodzić
1) верхово́дить; задава́ть тон2) уст. быть распоряди́телем та́нцев -
5 водить
-
6 pasek
сущ.• банда• бар• круг• лента• повязка• полоса• полоска• пояс• поясок• ремень* * *pas|ek♂, Р. \pasekka 1. пояс, поясок;2. (do zegarka itp.) ремешок; З. полоска ž;\pasek
papieru полоска бумаги; materiał w \pasekki ткань в полоску;4. нашивка ž;5. разг. спекуляция ž; мешочничество ň przest.; ● chodzić (iść) u kogoś na \pasekku, na czyimś \pasekku быть (идти) на поводу у кого-л.; trzymać (prowadzić, wodzić) na \pasekku водить на помочах+3. prążek 4. naszywka 5. paskarstwo
* * *м, P paska1) по́яс, поясо́к2) (do zegarka itp.) ремешо́к3) поло́ска żpasek papieru — поло́ска бума́ги
materiał w paski — ткань в поло́ску
4) наши́вка ż5) разг. спекуля́ция ż; мешо́чничество n, przest.•- chodzić na czyimś pasku
- iść u kogoś na pasku
- iść na czyimś pasku
- trzymać na pasku
- prowadzić na pasku
- wodzić na paskuSyn: -
7 pociągać
глаг.• вызывать• вытащить• дергать• затягиваться• передергивать• потягивать• привлекать• притягивать• притянуть• рвать• стаскивать• стягивать• тянуть* * *pociąg|ać\pociągaćany несов. 1. потягивать, дёргать;2. czym po czym водить чем по чему;\pociągać
smyczkiem po strunach водить смычком по струнам;3. (prowadzić linię) проводить, прочерчивать;4. привлекать; влечь; увлекать;\pociągać swoim przykładem увлекать своим примером;
5. do czego привлекать к чему;\pociągać do odpowiedzialności привлекать к ответственности;
6. влечь за собой, иметь последствием;7. покрывать тонким слоем (краски etc.); 8. тянуть, дуть;● \pociągać nosem а) шмыгать носом;
б) (wąchać) принюхиваться;\pociągać nogami волочить ноги; \pociągać z butelki разг. прикладываться к бутылке;
\pociągać za język выпытывать, выуживать+1. szarpać 2. wodzić 4. nęcić, przyciągać 6. powodować, wywoływać 7. powlekać 8. ciągnąć
* * *pociągany несов.1) потя́гивать, дёргать2) czym po czym води́ть чем по чемуpociągać smyczkiem po strunach — води́ть смычко́м по стру́нам
3) ( prowadzić linię) проводи́ть, проче́рчивать4) привлека́ть; влечь; увлека́тьpociągać swoim przykładem — увлека́ть свои́м приме́ром
5) do czego привлека́ть к чемуpociągać do odpowiedzialności — привлека́ть к отве́тственности
6) влечь за собо́й, име́ть после́дствием7) покрыва́ть то́нким сло́ем (краски и т. п.)8) тяну́ть, дуть•- pociągać nogami
- pociągać z butelki
- pociągać za językSyn: -
8 przeciągać
глаг.• буксировать• волочить• выпытывать• вытащить• вытягивать• дергать• затягивать• затягиваться• медлить• начертить• передергивать• перетаскивать• перетащить• перетягивать• притягивать• простирать• протаскивать• протягивать• рвать• стаскивать• стягивать• тянуть• утянуть* * *przeciąga|ć\przeciągaćny несов. 1. продевать, продёргивать;2. протягивать, натягивать; 3. волочить, тащить; 4. проводить; 5. затягивать, задерживать, продлевать; 6. проходить; проезжать; пролетать; ср. przeciągnąć+2. napinać 4. pociągać,
wodzić 5. przedłużać 6. przesuwać się;przechodzić; przelatywać* * *przeciągany несов.1) продева́ть, продёргивать2) протя́гивать, натя́гивать3) волочи́ть, тащи́ть4) проводи́ть5) затя́гивать, заде́рживать, продлева́ть6) проходи́ть; проезжа́ть; пролета́ть; ср. przeciągnąćSyn: -
9 rej
-
10 trzymać na pasku
= prowadzić na pasku или wodzić na pasku води́ть на помоча́х -
11 rej:
\rej: wodzić а) верховодить; задавать тон;
б) уст. быть распорядителем танцев
См. также в других словарях:
wodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wodzićdzę, wodzićdzi, wódź, wodzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o samicach niektórych ptaków: opiekować się świeżo wyklutymi pisklętami do czasu ich usamodzielnienia się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodzić — ndk VIa, wodzićdzę, wodzićdzisz, wódź, wodzićdził, wodzićdzony 1. «idąc prowadzić kogoś w różne miejsca, być czyimś przewodnikiem» Wodziła gości po całym mieście. Wodziła nas od sklepu do sklepu. Wszędzie wodziła ze sobą dziecko. ◊ Wodzić rej… … Słownik języka polskiego
wodzić — 1. Wodzić kogoś za nos «mamić, oszukiwać, zwodzić kogoś, aby podporządkować go swej woli»: Jest idiotą, dał się wodzić za nos. Myślał, że miał w ręku tego J 23, a tymczasem to J 23 zakpił z niego. Andrzej Zbych, Stawka. Wodził mnie za nos jak… … Słownik frazeologiczny
wodzić rej — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przewodzić, dowodzić, dyrygować innymi; być w czymś pierwszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieciak wodził rej w przedszkolu. Wodzić rej w towarzystwie. Wodził rej wśród medycznych autorytetów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodzić się za łby — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtownie kłócić się, wdawać się w waśnie, bójki, awanturować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z byle powodu wodzili się za łby. Nikt nie mógł uwierzyć, że sąsiedzi przestali wodzić się za łby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodzić się — z kimś za bary, za czuby, za łby zob. wziąć się 1 … Słownik frazeologiczny
błądzić [wodzić] oczami — {{/stl 13}}{{stl 7}} patrzeć na różne miejsca, nie zatrzymując na niczym wzroku, bez większego zainteresowania, skupienia uwagi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błądził oczami po otaczających go sprzętach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowadzić [wodzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na pasku [na sznurku] {{/stl 13}}{{stl 7}} rządzić kimś, trzymać kogoś w posłuszeństwie, całkowitej uległości, uzależnić kogoś całkowicie od siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadziła męża na pasku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
Woiwode — Woi|wo|de 〈m. 17〉 = Wojewode * * * Woi|wod, Woi|wo|de, der; …den, …den [poln. wojewoda, zu: wojna = Krieg u. wodzić = führen]: 1. (früher) Heerführer (in Polen, in der Walachei). 2. oberster Beamter einer polnischen Provinz. * * * Woiwode … Universal-Lexikon
Woiwod — Woi|wod, Woi|wo|de, der; …den, …den [poln. wojewoda, zu: wojna = Krieg u. wodzić = führen]: 1. (früher) Heerführer (in Polen, in der Walachei). 2. oberster Beamter einer polnischen Provinz. * * * Woi|wod, Woi|wo|de, der; ...den, ...den [poln.… … Universal-Lexikon
