-
1 wymierzyć
глаг.• вымерить• замерить• измерить• измерять• мерить• отмеривать• причинить• смерить* * *wymierz|yć\wymierzyćony сов. 1. измерить, обмерить;\wymierzyć pole обмерить поле;
2. отмерить;\wymierzyć odległość отмерить расстояние;
3. do kogo-czego прицелиться в кого, что;\wymierzyć do kogoś z pistoletu направить дуло пистолета на кого-л.; 4. нанести (удар etc.);\wymierzyć
policzek дать пощёчину;● \wymierzyć karę komuś наказать кого-л.;\wymierzyć komuś podatek, grzywnę обложить налогом кого-л., наложить штраф на кого-л.+3. wycelować
* * *wymierzony сов.1) изме́рить, обме́ритьwymierzyć pole — обме́рить по́ле
2) отме́ритьwymierzyć odległość — отме́рить расстоя́ние
3) do kogo-czego прице́литься в кого, чтоwymierzyć do kogoś z pistoletu — напра́вить ду́ло пистоле́та на кого́-л.
4) нанести́ (удар и т. п.)•- wymierzyć komuś podatek
- grzywnęSyn:wycelować 3) -
2 wymierzyć karę komuś
наказа́ть кого́-л. -
3 wymierzyć komuś podatek
обложи́ть нало́гом кого́-л., наложи́ть штраф на кого́-л. -
4 wymierzyć komuś sprawiedliwość
соверши́ть акт правосу́дия -
5 wymierzyć broń
причинить оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymierzyć broń
-
6 wymierzyć cios
причинить ударOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymierzyć cios
-
7 wymierzyć sprawiedliwość
причинить справедливостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wymierzyć sprawiedliwość
-
8 miano wymierzyć
иметь причинилиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > miano wymierzyć
-
9 mandat
сущ.• мандат• приказ• приказание* * *1) (grzywna) штраф2) mandat (pełnomocnictwo) мандат* * *♂, Р. \mandatu 1. мандат;2. штраф;wymierzyć \mandat оштрафовать
* * *м, Р mandatu1) манда́т2) штрафwymierzyć mandat — оштрафова́ть
-
10 obmierzyć
obmierz|yć\obmierzyćę, \obmierzyćony сов. обмерить;\obmierzyć pokój обмерить комнату
+ wymierzyć, zmierzyć* * *obmierzę, obmierzony сов.обме́ритьobmierzyć pokój — обме́рить ко́мнату
Syn: -
11 podatek
сущ.• налог* * *podat|ekw. Р. \podatekku налог;\podatek dochodowy подоходный налог; \podatek od wynagrodzeń налог с зарплаты;
wymierzyć komuś \podatek обложить налогом кого-л.;ściągać \podatekki взимать налоги
* * *м, P podatkuнало́гpodatek dochodowy — подохо́дный нало́г
podatek od wynagrodzeń — нало́г с зарпла́ты
wymierzyć komuś podatek — обложи́ть нало́гом кого́-л.
ściągać podatki — взима́ть нало́ги
-
12 policzek
-
13 sprawiedliwość
сущ.• беспристрастность• справедливость* * *sprawiedliwoś|ć♀ 1. справедливость;2. (sądownictwo) правосудие ň;ministerstwo \sprawiedliwośćci министерство юстиции; ● wymierzyć komuś \sprawiedliwość совершить акт правосудия
* * *ж1) справедли́вость2) ( sądownictwo) правосу́дие nministerstwo sprawiedliwości — министе́рство юсти́ции
• -
14 ukarać
глаг.• карать• наказать• наказывать• покарать* * *uka|rać\ukaraćrze, \ukaraćrz, \ukaraćrany сов. наказать;\ukarać mandatem оштрафовать
+ skarać, pokarać, wymierzyć karę* * *ukarze, ukarz, ukarany сов.наказа́тьukarać mandatem — оштрафова́ть
Syn: -
15 wycelować
глаг.• нацелить• нацелиться• прицелиться* * *wycelowa|ć\wycelowaćny сов. 1. прицелиться, нацелиться;2. (cos) нацелить; навести+1. wymierzyć
* * *wycelowany сов.1) прице́литься, наце́литься2) ( coś) наце́лить; навести́Syn:wymierzyć 1) -
16 wymierzać
глаг.• ввести• давать• дать• измерять• наложить• наносить• предоставлять• руководить• управлять* * *wymierza|ć\wymierzaćny несов. 1. измерять/мерить;2. отмеривать, отмерять; 3. наносить (удары etc.); ср. wymierzyć l, 2, 4* * *wymierzany несов.1) измеря́ть, ме́рить2) отме́ривать, отмеря́ть3) наноси́ть (удары и т. п.); ср. wymierzyć 1), 2), 4) -
17 zmierzyć
глаг.• замерить• измерить• смерить* * *zmierz|yć\zmierzyćony сов. 1. смерить, измерить;2. do kogo-czego прицелиться в кого, во что;● \zmierzyć spojrzeniem (wzrokiem) смерить взглядом
+ wymierzyć* * *zmierzony сов.1) сме́рить, изме́рить2) do kogo-czego прице́литься в кого, во что•- zmierzyć wzrokiemSyn: -
18 Ohrfeige
Ohrfeige f policzek;eine Ohrfeige verpassen wymierzyć pf policzek
См. также в других словарях:
wymierzyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}mierzyć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wymierzyć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wymierzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymierzyć — dk VIb, wymierzyćrzę, wymierzyćrzysz, wymierzyćmierz, wymierzyćrzył, wymierzyćrzony wymierzać ndk I, wymierzyćam, wymierzyćasz, wymierzyćają, wymierzyćaj, wymierzyćał, wymierzyćany 1. «zmierzyć coś dokładnie; dokonać pomiarów» Wymierzyć długość,… … Słownik języka polskiego
wymierzać – wymierzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, sobie} {{/stl 8}}sprawiedliwość {{/stl 13}}{{stl 7}} karać siebie lub kogoś za przewinienie bez odwoływania się do organów sądowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postanowił wymierzyć sprawiedliwość zabójcom swego brata. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymierzaćam, wymierzaća, wymierzaćają, wymierzaćany {{/stl 8}}– wymierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wymierzaćrzę, wymierzaćrzy, wymierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
mierzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mierzyćrzę, mierzyćrzy, mierzyćrzony {{/stl 8}}– wymierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} brać kogoś, coś za cel, celować z czegoś (broni, procy itp.) w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mierzyć w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chłosta — ż IV, CMs. chłostaoście; lm D. chłostaost «bicie rózgą, batem itp.; cięgi, plagi» Dotkliwa, okrutna chłosta. Kara chłosty. Karać, grozić chłostą. Wymierzyć chłostę. przen. «surowa krytyka, szyderstwa» Chłosta opinii publicznej … Słownik języka polskiego
cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
doraźnie — «chwilowo, na razie, dorywczo, od wypadku do wypadku; natychmiastowo» Karać doraźnie. Wymierzyć doraźnie sprawiedliwość. Leczyć, udzielać pomocy doraźnie … Słownik języka polskiego