-
1 zmierzyć
глаг.• замерить• измерить• смерить* * *zmierz|yć\zmierzyćony сов. 1. смерить, измерить;2. do kogo-czego прицелиться в кого, во что;● \zmierzyć spojrzeniem (wzrokiem) смерить взглядом
+ wymierzyć* * *zmierzony сов.1) сме́рить, изме́рить2) do kogo-czego прице́литься в кого, во что•- zmierzyć wzrokiemSyn:
См. также в других словарях:
zmierzić — [wym. zmier zić] dk VIa, zmierzićrżę, zmierzićzisz, zmierzićzmierź, zmierzićził, zmierzićrżony «wzbudzić w kimś wstręt, odrazę, obrzydzenie, niechęć; odstręczyć, zrazić» Zmierziła go przykra woń. Zmierziło mnie życie. Zmierził sobie życie w… … Słownik języka polskiego
