-
121 namiot
-
122 bris
1 bankrutować 2 chybiać 3 ferie 4 naruszyć 5 nawalić 6 obalać 7 obalenie 8 oblać 9 pauza 10 przerwa 11 przerywać 12 przewracać 13 rozbijać 14 rozbić 15 tłuc 16 uchybić 17 urlop 18 wyłom 19 zabraknąć 20 zaniedbać 21 zawiesić 22 zawodzić 23 załamanie 24 zepsuć 25 zrywać 26 złamanie 27 złamać 28 łamać -
123 brú
1 ciśnienie 2 druzgotać 3 gnieść 4 gruchotać 5 guz 6 kruszyć 7 miażdżyć 8 nacisk 9 naciskać 10 naciśnięcie 11 napór 12 nałożyć 13 niszczyć 14 obijać 15 parcie 16 pchać 17 pchnięcie 18 popychać 19 posiniaczyć 20 postępować 21 presja 22 przycisk 23 rozbić 24 rozgnieść 25 siniak 26 siniec 27 stłuczenie 28 sunąć 29 tłoczyć 30 ucisk 31 wyciskać 32 zadrasnąć 33 zadraśnięcie 34 zakochanie 35 zderzać 36 zgnieść 37 zmiażdżyć 38 ścisk -
124 scoilt
1 dzielić 2 grzmot 3 kapitalny 4 kłótnia 5 podzielić 6 przecięcie 7 pękać 8 pęknięcie 9 rozbić 10 rozbrat 11 rozcięcie 12 rozdzielać 13 rozdzierać 14 rozdźwięk 15 rozporek 16 rozszczepialny 17 rozszczepić 18 roztrzaskać 19 rozłam 20 rozłupać 21 rysa 22 szczelina 23 szpara 24 trzask 25 trzaskać 26 trzeszczeć 27 zacinać 28 łupać 29 świetny -
125 obóz
-
126 Bruch
-
127 hops
-
128 Stück
Stück n (Stück[e]s; Stücke, aber 5 Stück) kawałek, groß kawał; ( bestimmte Menge von etwas) sztuka; TEATR sztuka; MUS utwór;drei Stück Vieh trzy sztuki bydła;abgebrochenes Stück odłamek;in Stücke schneiden, hacken <po>kroić, <po>siekać na kawałki;in Stücke gehen rozpadać <- paść> się na kawałki, rozbić się pf;pro Stück od sztuki;im Stück w jednym kawałku, w całości;ein hartes Stück Arbeit kawał roboty;fig aus freien Stücken nieprzymuszenie;fam. das ist ja ein starkes Stück! a to dopiero!;
См. также в других словарях:
rozbić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na proch [w proch, w pył] {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie kogoś pokonać, rozgromić kogoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozbić — Być, czuć się rozbitym «czuć się źle fizycznie albo psychicznie, być osłabionym»: Przeziębiona osoba czuje się osłabiona i rozbita, a kaszel i zatkany nos niejednokrotnie utrudniają normalne funkcjonowanie. ŻW 26/11/2001. Rozbić coś na drzazgi, w … Słownik frazeologiczny
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Rozbiła się bania z czymś zob. bania 2 … Słownik frazeologiczny
rozbić bank — {{/stl 13}}{{stl 7}} w hazardowych grach: wygrać całą sumę zgromadzoną w banku {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
móc o kant dupy rozbić — Być do niczego; być bezużytecznym Eng. Someone has no benefit from something which turned out) To be bad, worthless, or useless … Słownik Polskiego slangu
rozcharatać — rozbić … Słownik gwary warszawskiej
puch — Rozbić, roznieść coś w puch «rozbić, zniszczyć coś całkowicie, doszczętnie»: Armia ta nie wiedzieć dlaczego uderzyła na wroga z takim impetem, że rozniosła go w puch. T. Piss, J. Kaczmarek, Stany … Słownik frazeologiczny
drobny — Rozbić (się), roztrzaskać (się) itp. w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Upić się, zalać się itp. w drobny mak; ktoś pijany, zalany itp. w drobny mak zob. mak 3 … Słownik frazeologiczny