-
61 выламывать
глаг.• pajacować• połamać• rozbijać• rozbić• wyłamać• wyłamywać• złamać• łamać* * *wyłamywać, wywalać, wyważać -
62 изломать
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• zepsuć• zrywać• złamać• łamać* * * -
63 ломать
глаг.• mutować• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyburzać• wyłamać• włamać• zniszczyć• zrywać• złamać• łamać* * *gruchotać, kruszyć, łamać, niszczyć, rozwalać, przełamywać, wyburzać, ( kogoś) załamywać перен. -
64 ломить
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyłamać• włamać• zrywać• złamać• łamać* * *(w kolanie itp.) łamać разг., rwać -
65 обрывать
глаг.• obrywać• obszarpywać• połamać• przerywać• rozbić• wyłamać• zrywać• złamać• łamać* * *obrywać, ucinać -
66 разбивать
глаг.• burzyć• demolować• druzgotać• niszczyć• połamać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• roztłukiwać• rozwalać• strzaskać• zburzyć• zepsuć• złamać• łamać* * *demolować, gruchotać, łamać, masakrować, rozbijać, rozchlapywać, roztłukiwać, tłuc, zakładać -
67 разбиться
( в большом количестве) natłuc się, potłuc się, roztrzaskać się, rozbić się, roztłuc się, stłuc się, strzaskać się, zbić się -
68 разрушать
глаг.• atakować• burzyć• degradować• demolować• dewastować• kruszyć• nacierać• napadać• niszczeć• niszczyć• niweczyć• padać• pochłaniać• podkopać• podkopywać• podminować• podminowywać• poniżać• popsuć• połamać• pożerać• pożreć• przewrócić• rozbijać• rozbić• rozwalać• rozwiązać• rujnować• spadać• spodlić• spustoszyć• tępić• uderzać• unieważnić• uśmiercać• wyłamać• zburzyć• zdemolować• zepsuć• zgnieść• zniszczeć• zniszczyć• zniweczyć• zrujnować• zrywać• złamać• łamać• żłobić* * *atakować, burzyć, demolować, druzgotać, łamać, niszczyć, rozwalać, podgryzać, unicestwiać перен., rujnować, walić -
69 расторгать
глаг.• niszczyć• połamać• przerywać• rozbić• rwać• wyłamać• zrywać• złamać• łamać* * *rozwiązywać, wypowiadać, zrywać -
70 сломать
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyburzyć• wyłamać• włamać• zrywać• złamać• łamać* * *rozwalić, wyburzyć, złamać, zwichnąć -
71 сломить
глаг.• kruszyć• niszczyć• połamać• przerywać• przełamać• rozbijać• rozbić• wyłamać• włamać• załamać• zniszczyć• zrywać• złamać• łamać* * *przełamać, ( kogoś) załamać перен., złamać -
72 dobić
1) (dotrzeć) добраться2) (do brzegu) подчалить3) przen. pot. dobić (wykończyć) разг. добить (доконать)rozbić добить (разбить до конца)* * *dobi|ć\dobićty сов. 1. добить;\dobić wroga добить врага; ta wiadomość go \dobićła перен. это известие его доконало;
2. добраться;\dobić do brzegu пристать к берегу; \dobić do celu достичь цели;
3. полигр. допечатать, отпечатать дополнительно;● \dobić targu (umowy) сторговаться, договориться+2. dotrzeć;
przybić 3. dodrukować* * *dobity сов.1) доби́тьdobić wroga — доби́ть врага́
ta wiadomość go dobiła — перен. э́то изве́стие его́ докона́ло
2) добра́тьсяdobić do brzegu — приста́ть к бе́регу
dobić do celu — дости́чь це́ли
3) полигр. допеча́тать, отпеча́тать дополни́тельно•- dobić umowySyn: -
73 potłuc się
сов.1) разби́тьсяpotłuc się się w drobne kawałki — разби́ться вдре́безги
2) ( doznać obrażeń) уда́риться, ушиби́ться, расшиби́тьсяSyn:porozbijać się, rozbić się 1) -
74 stłuc się
-
75 zbić
глаг.• бить• биться* * *1) (argumenty) разбить, опровергнуть (доводы)2) zbić (pobić) избить3) zbić (rozbić) разбить4) zbić (złączyć) сбить (соединить)5) zbić (z tropu), poplątać, stropić, wytrącić сбить (с толку), смутить6) pot. zbić (pieniądze) разг. сбить, нажить, сколотить (деньги)ubić (np. masło) сбить (напр. масло)naprowadzić, skierować сбить (напр. разговор)obniżyć (np. cenę, temperaturę) сбить (напр. цену, температуру)otrzeć, zadrapać сбить (натереть)przesunąć, sprowadzić, zepchnąć, zsunąć сбить (оттеснить, сместить, заставить отклониться)zestrzelić сбить (подстрелить)sklecić, stłoczyć, zebrać сбить (собрать)pogmatwać, pokrzyżować сбить (сорвать, спутать)zdeptać (zniszczyć) сбить (стоптать, повредить)potrącić, strącić сбить (сшибить)* * *zbi|ć\zbićty сов. 1. сбить;\zbić deski сбить (сколотить) доски; \zbić z nóg сбить (свалить, сшибить) с ног;
2. разбить, расколоть;\zbić talerz разбить (расколоть) тарелку;
3. избить, поколотить, побить;\zbić kijem избить палкой;
4. перен. опровергнуть;\zbić argumenty опровергнуть аргументы; ● \zbić kapitał (pieniądze) разг. нажить (сколотить) капитал (деньги); \zbić z tropu (z panta-łyku) сбить с толку (с панталыку)
* * *zbity сов.1) сбитьzbić deski — сбить (сколоти́ть) до́ски
zbić z nóg — сбить (свали́ть, сшиби́ть) с ног
2) разби́ть, расколо́тьzbić talerz — разби́ть (расколо́ть) таре́лку
3) изби́ть, поколоти́ть, поби́тьzbić kijem — изби́ть па́лкой
4) перен. опрове́ргнутьzbić argumenty — опрове́ргнуть аргуме́нты
•- zbić pieniądze
- zbić z tropu
- zbić z pantałyku -
76 potłuc\ się
сов. 1. разбиться;\potłuc\ się się w drobne kawałki разбиться вдребезги;
2. (doznać obrażeń) удариться, ушибиться, расшибиться;3. разг. (wzajemnie) побить (поколотить) друг друга, подраться+1. porozbijać się, rozbić się
-
77 stłuc\ się
сов. разбиться, расколоться+zbić się, rozbić się
-
78 поколоти
pokołotyдієсл.pokłuć, rozbić -
79 розбити
rozbytyдієсл.rozbić, stłuc -
80 табір
См. также в других словарях:
rozbić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na proch [w proch, w pył] {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie kogoś pokonać, rozgromić kogoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozbić — Być, czuć się rozbitym «czuć się źle fizycznie albo psychicznie, być osłabionym»: Przeziębiona osoba czuje się osłabiona i rozbita, a kaszel i zatkany nos niejednokrotnie utrudniają normalne funkcjonowanie. ŻW 26/11/2001. Rozbić coś na drzazgi, w … Słownik frazeologiczny
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Rozbiła się bania z czymś zob. bania 2 … Słownik frazeologiczny
rozbić bank — {{/stl 13}}{{stl 7}} w hazardowych grach: wygrać całą sumę zgromadzoną w banku {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
móc o kant dupy rozbić — Być do niczego; być bezużytecznym Eng. Someone has no benefit from something which turned out) To be bad, worthless, or useless … Słownik Polskiego slangu
rozcharatać — rozbić … Słownik gwary warszawskiej
puch — Rozbić, roznieść coś w puch «rozbić, zniszczyć coś całkowicie, doszczętnie»: Armia ta nie wiedzieć dlaczego uderzyła na wroga z takim impetem, że rozniosła go w puch. T. Piss, J. Kaczmarek, Stany … Słownik frazeologiczny
drobny — Rozbić (się), roztrzaskać (się) itp. w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Upić się, zalać się itp. w drobny mak; ktoś pijany, zalany itp. w drobny mak zob. mak 3 … Słownik frazeologiczny