-
1 rozbić
انقصال ; شكستگي ; شكست -
2 break
[breɪk] 1. pt broke, pp broken, vtPhrasal Verbs:- break in- break up2. vicrockery, glass tłuc się (stłuc się perf), rozbijać się (rozbić się perf); weather przełamywać się (przełamać się perf); storm zrywać się (zerwać się perf); story, news wychodzić (wyjść perf) na jaw3. nthe day was about to break when … — świtało, gdy …
to break the news to sb — przekazywać (przekazać perf) komuś (złą) wiadomość
to break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
to break with sb — zrywać (zerwać perf) z kimś
to break open — door wyważać (wyważyć perf); safe otwierać (otworzyć perf)
to take a break — ( for a few minutes) robić (zrobić perf) sobie przerwę; ( have a holiday) brać (wziąć perf) wolne
* * *[breik] 1. past tense - broke; verb1) (to divide into two or more parts (by force).) łamać2) ((usually with off/away) to separate (a part) from the whole (by force).) odłamać3) (to make or become unusable.) rozbić, zepsuć (się)4) (to go against, or not act according to (the law etc): He broke his appointment at the last minute.) zerwać, nie dotrzymać5) (to do better than (a sporting etc record).) pobić6) (to interrupt: She broke her journey in London.) przerwać7) (to put an end to: He broke the silence.) skończyć, przerwać8) (to make or become known: They gently broke the news of his death to his wife.) przekazać, wyjść na jaw9) ((of a boy's voice) to fall in pitch.) załamywać się10) (to soften the effect of (a fall, the force of the wind etc).) osłabić11) (to begin: The storm broke before they reached shelter.) zaczynać się2. noun1) (a pause: a break in the conversation.) przerwa2) (a change: a break in the weather.) zmiana3) (an opening.) wyrwa, przerwa4) (a chance or piece of (good or bad) luck: This is your big break.) szansa•3. noun((usually in plural) something likely to break.) rzeczy łatwo tłukące się- breakage- breaker
- breakdown
- break-in
- breakneck
- breakout
- breakthrough
- breakwater
- break away
- break down
- break into
- break in
- break loose
- break off
- break out
- break out in
- break the ice
- break up
- make a break for it -
3 crash
[kræʃ] 1. n 2. vt 3. viplane, car rozbijać się (rozbić się perf); two cars zderzać się (zderzyć się perf); glass, cup roztrzaskiwać się (roztrzaskać się perf); market, firm upadać (upaść perf)to crash into — wpadać (wpaść perf) na +acc
* * *[kræʃ] 1. noun1) (a noise as of heavy things breaking or falling on something hard: I heard a crash, and looked round to see that he'd dropped all the plates.) łomot2) (a collision: There was a crash involving three cars.) kraksa3) (a failure of a business etc: the Wall Street crash.) krach4) (a sudden failure of a computer: A computer crash is very costly.)2. verb1) (to (cause to) fall with a loud noise: The glass crashed to the floor.) runąć z łoskotem2) (to drive or be driven violently (against, into): He crashed (his car); His car crashed into a wall.) rozbijać, wjeżdżać3) ((of aircraft) to land or be landed in such a way as to be damaged or destroyed: His plane crashed in the mountains.) rozbijać się4) ((of a business) to fail.) upadać5) (to force one's way noisily (through, into): He crashed through the undergrowth.) pchać się6) ((of a computer) to stop working suddenly: If the computer crashes, we may lose all our files.)3. adjective(rapid and concentrated: a crash course in computer technology.) przyspieszony- crash-land -
4 wreck
[rɛk] 1. n 2. vtcar rozbijać (rozbić perf); device niszczyć (zniszczyć perf) (doszczętnie); chances niweczyć (zniweczyć perf)* * *[rek] 1. noun1) (a very badly damaged ship: The divers found a wreck on the sea-bed.) wrak2) (something in a very bad condition: an old wreck of a car; I feel a wreck after cleaning the house.) wrak3) (the destruction of a ship at sea: The wreck of the Royal George.) rozbicie się, katastrofa2. verb(to destroy or damage very badly: The ship was wrecked on rocks in a storm; My son has wrecked my car; You have wrecked my plans.) rozbić, zniszczyć, zniweczyć- wreckage -
5 выламывать
глаг.• pajacować• połamać• rozbijać• rozbić• wyłamać• wyłamywać• złamać• łamać* * *wyłamywać, wywalać, wyważać -
6 изломать
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• zepsuć• zrywać• złamać• łamać* * * -
7 ломать
глаг.• mutować• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyburzać• wyłamać• włamać• zniszczyć• zrywać• złamać• łamać* * *gruchotać, kruszyć, łamać, niszczyć, rozwalać, przełamywać, wyburzać, ( kogoś) załamywać перен. -
8 ломить
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyłamać• włamać• zrywać• złamać• łamać* * *(w kolanie itp.) łamać разг., rwać -
9 обрывать
глаг.• obrywać• obszarpywać• połamać• przerywać• rozbić• wyłamać• zrywać• złamać• łamać* * *obrywać, ucinać -
10 разбивать
глаг.• burzyć• demolować• druzgotać• niszczyć• połamać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• roztłukiwać• rozwalać• strzaskać• zburzyć• zepsuć• złamać• łamać* * *demolować, gruchotać, łamać, masakrować, rozbijać, rozchlapywać, roztłukiwać, tłuc, zakładać -
11 разбиться
( в большом количестве) natłuc się, potłuc się, roztrzaskać się, rozbić się, roztłuc się, stłuc się, strzaskać się, zbić się -
12 разрушать
глаг.• atakować• burzyć• degradować• demolować• dewastować• kruszyć• nacierać• napadać• niszczeć• niszczyć• niweczyć• padać• pochłaniać• podkopać• podkopywać• podminować• podminowywać• poniżać• popsuć• połamać• pożerać• pożreć• przewrócić• rozbijać• rozbić• rozwalać• rozwiązać• rujnować• spadać• spodlić• spustoszyć• tępić• uderzać• unieważnić• uśmiercać• wyłamać• zburzyć• zdemolować• zepsuć• zgnieść• zniszczeć• zniszczyć• zniweczyć• zrujnować• zrywać• złamać• łamać• żłobić* * *atakować, burzyć, demolować, druzgotać, łamać, niszczyć, rozwalać, podgryzać, unicestwiać перен., rujnować, walić -
13 расторгать
глаг.• niszczyć• połamać• przerywać• rozbić• rwać• wyłamać• zrywać• złamać• łamać* * *rozwiązywać, wypowiadać, zrywać -
14 сломать
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• wyburzyć• wyłamać• włamać• zrywać• złamać• łamać* * *rozwalić, wyburzyć, złamać, zwichnąć -
15 сломить
глаг.• kruszyć• niszczyć• połamać• przerywać• przełamać• rozbijać• rozbić• wyłamać• włamać• załamać• zniszczyć• zrywać• złamać• łamać* * *przełamać, ( kogoś) załamać перен., złamać -
16 поколоти
pokołotyдієсл.pokłuć, rozbić -
17 розбити
rozbytyдієсл.rozbić, stłuc -
18 табір
-
19 aufschlagen
1. * vtein Buch aufschlagen — otworzyć książkę
ein Zelt aufschlagen — rozbijać namiot
2. * vi s, hsich das Knie aufschlagen — rozbić sobie kolano
-
20 entzwei
entzwei sein — potłuc się, rozbić się
См. также в других словарях:
rozbić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na proch [w proch, w pył] {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie kogoś pokonać, rozgromić kogoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozbić — Być, czuć się rozbitym «czuć się źle fizycznie albo psychicznie, być osłabionym»: Przeziębiona osoba czuje się osłabiona i rozbita, a kaszel i zatkany nos niejednokrotnie utrudniają normalne funkcjonowanie. ŻW 26/11/2001. Rozbić coś na drzazgi, w … Słownik frazeologiczny
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Rozbiła się bania z czymś zob. bania 2 … Słownik frazeologiczny
rozbić bank — {{/stl 13}}{{stl 7}} w hazardowych grach: wygrać całą sumę zgromadzoną w banku {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
móc o kant dupy rozbić — Być do niczego; być bezużytecznym Eng. Someone has no benefit from something which turned out) To be bad, worthless, or useless … Słownik Polskiego slangu
rozcharatać — rozbić … Słownik gwary warszawskiej
puch — Rozbić, roznieść coś w puch «rozbić, zniszczyć coś całkowicie, doszczętnie»: Armia ta nie wiedzieć dlaczego uderzyła na wroga z takim impetem, że rozniosła go w puch. T. Piss, J. Kaczmarek, Stany … Słownik frazeologiczny
drobny — Rozbić (się), roztrzaskać (się) itp. w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Upić się, zalać się itp. w drobny mak; ktoś pijany, zalany itp. w drobny mak zob. mak 3 … Słownik frazeologiczny