otoczyć

См. также в других словарях:

• otoczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otaczać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otaczać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otoczyć — → otaczać …   Słownik języka polskiego

• otaczać się – otoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spowijać się w coś, zasnuwać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Księżyc otoczył się chmurami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} skupiać wokół siebie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… …   Słownik języka polskiego

• opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… …   Słownik języka polskiego

• otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… …   Słownik języka polskiego

• ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć …   Słownik języka polskiego

• okopać — dk IX, okopaćpię, okopaćpiesz, okop, okopaćał, okopaćany okopywać ndk VIIIa, okopaćpuję, okopaćpujesz, okopaćpuj, okopaćywał, okopaćywany 1. «kopiąc wzruszyć, spulchnić i podgarnąć ziemię dookoła czegoś, zwykle wokół uprawianych roślin» Okopać… …   Słownik języka polskiego

• pootaczać — dk I, pootaczaćam, pootaczaćasz, pootaczaćają, pootaczaćaj, pootaczaćał, pootaczaćany 1. «otoczyć ze wszystkich stron, otoczyć wiele czegoś» Pootaczać ogrody płotami. 2. «tocząc oblepić, obsypać wiele czegoś czymś» Pootaczać kotlety w bułce …   Słownik języka polskiego