-
1 сӧйгаш
сӧйгаш-емдиал.1. шуметь, пошуметь, издавать (издать) громкое звучание, громко кричать или говорить, мешая кому-л.Ида сӧйгӧ! Не шумите!
Йырым-йыр сӧйгат. М. Шкетан. Кругом шумят.
2. ругаться, браниться, ссориться(Петрован) нигӧн дене ок сӧйгӧ, ок вурседыл, ок йӱ. А. Эрыкан. Петрован ни с кем не ругается, не бранится, не пьёт.
Сӧйген илаш огеш кӱл. Жить, бранясь, не следует.
-
2 сӧйгымаш
сӧйгымашдиал. сущ. от сӧйгаш1. шум, шум-гам, галдёж; очень громкий разговорСӧйгымашым чарныза, нимо ок шокто. Прекратите галдёж, ничего не слышно.
2. шум, скандал, ссора(Тиде камерыште) умбалсе семын чот сӧйгымаш, кредалмаш, пӧлмам лавыртымаш уке. Я. Ялкайн. В этой камере, в отличие от той дальней, нет крупных ссор, драк, загрязнения помещения.
(Имне ончышо-влак) коклаште тыге-туге сӧйгымаш мойн лийын огыл. Н. Тишин. Среди конюхов не бывало каких-либо скандалов.
-
3 сӧйгымӧ
сӧйгымӧдиал.1. прич. от сӧйгаш2. в знач. сущ. шум, галдёж, гвалт; очень громкий разговорСӧйгымыдам чарнеда гынат, лиеш ыле! Было бы неплохо, если бы вы прекратили свой галдёж!
3. в знач. сущ. шум, скандал, ссораЭре сӧйгымӧ, кычкырлыме, икте-весылан кӧраныме – тидыже вет чылт йыгыжтара. Все скандалы, ругань, зависть друг к другу – это же просто уже вызывает отвращение.
См. также в других словарях:
пойга — мальчик , арханг., тверск., ленингр., пойгаш, пайгаш мальчик , олонецк. Из карельск. роigа, фин. роikа мальчик, сын, детеныш , эст. роеg; см. Калима 186 и сл … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера