-
1 πανοικεσία
πανοικεσίᾳwith all the household: indeclform (adverb)πανοικησίᾳwith all the household: indeclform (adverb) -
2 πανοικεσίᾳ
πανοικεσίᾳwith all the household: indeclform (adverb)πανοικησίᾳwith all the household: indeclform (adverb) -
3 πανοικεσίᾳ
πᾰνοικ-εσίᾳ, Adv.A with all the household, Th.2.16, 3.57, Antipho Soph.108, D.H.7.18, PLond.2.479.4 (iii A. D.), etc.:—also [suff] πᾰνοικ-ησίᾳ, Max.Tyr.19.1, Sammelb.6267.18 (iii A. D.), v.l. in Th.3.57.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πανοικεσίᾳ
-
4 πανοικεσίαι
πανοικεσίᾳ, πανοικεσίᾳwith all the household: indeclform (adverb)πανοικεσίᾳ, πανοικησίᾳwith all the household: indeclform (adverb) -
5 παν-οικησίᾳ
παν-οικησίᾳ, = Vorigem, Thuc. 2, 16. 3, 57 u. Sp., wie D. Cass. 41, 7; auch πανοικεσίᾳ geschrieben, D. Hal. 7, 18; auch Antipho bei Poll. 6, 163.
-
6 ἐξαλάομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαλάομαι
-
7 οἶκος
Grammatical information: m.Meaning: `house, dwelling of any kind, room, home, household, native land' (Il.).Other forms: dial. ϜοῖκοςCompounds: Very many compp., e.g. οἰκο-νόμος m. `householder, keeper' with - νομέω, - νομία (att.), compoun δ of οἶκον νέμειν, - εσθαι; μέτ-οικος (ion. att.), πεδά-Ϝοικος (Arg.) `living among others, attending, rear vassal'; ἐποίκ-ιον n. `outbuilding, countryhouse, village' (Tab. Heracl., LXX, pap.), hypostasis of ἐπ' οἴκου.Derivatives: (very short survey). A. Subst. 1. τὰ οἰκία pl. (Il.), sg. τὸ οἰκίον (since LXX) `residence, palace, nest' (cf. Scheller Oxytonierung 30, Schwyzer-Debrunner 43). 2. οἰκία, ion. - ίη f. (posthom.; for hexam. uneasy), Ϝοικία (Cret., Locr.) `house, building' (Scheller 48 f.) with the dimin. οἰκΐδιον n. (Ar., Lys.), οἰκιή-της (ion.), Ϝοικιά-τας m. (Locr., Thess., Arc.) = οἰκέτης (s. 5), οἰκια-κός `belonging to the house, housemate' (pap., Ev. Matt.). 3. Rare dimin. οἰκ-ίσκος m. `little house, little room, bird cage' (D., Ar., inscr.), - άριον n. `little house' (Lys.). 4. οἰκεύς (Il.), Ϝοικεύς (Gort.) m. `housemate, servant' (Bosshardt 32f., Ruijgh L'élém. ach. 107 against Leumann Hom. Wörter 281); f. Ϝοικέα (Gort.). 5. οἰκέ-της (ion. att.), Boeot. Ϝυκέ-τας m. `housemate, servant, domestic slave', f. - τις (Hp., trag.), with - τικός (Pl., Arist., inscr.; Chantraine Études 137 a. 144), - τεία f. `the whole of domestic servants, attendants' (Str., Aristeas, J., inscr.); οἰκετεύω `to be a housemate, to occupy' only E. Alc. 437 (lyr.) and H.; on οἰκέτης, οἰκεύς, οἰκιήτης E. Kretschmer Glotta 18, 75ff.; compound πανοικεσίᾳ adv. `with all οἰκέται, with the whole of attendants' (Att.) -- B. Adj. 6. οἰκεῖος (Att.), οἰκήϊος (ion. since Hes. Op. 457) `belonging to the house, domestic, homely, near' with - ειότης (-ηϊότης), - ειόω (-ηϊόω), from where - είωμα, - είωσις, - ειωτι-κός. 7. οἰκίδιος `id.' (Opp.); κατοικ-ίδιος (: κατ' οἶκον) `indoor' (Hp., Ph.). -- C. Verbs. 8. οἰκεω (Il.), Ϝοικέω (Locr.), very often w. prefix, e.g. ἀπ-, δι-, ἐν-, ἐπ-, κατ-, μετ-, `to house, to reside', also `to be located' (see Leumann Hom. Wörter 194), `to occupy, to manage' with οἴκ-ησις (late also διοίκ-εσις), - ήσιμος, - ημα, - ηματιον, - ηματικός, - ητήρ, - ητήριον, - ήτωρ, - ητής, - ητικός. 9. οἰκίζω, often w. ἀπ-, δι-, κατ-, μετ-, συν- a.ο. `to found, to settle' (since μ 135 ἀπῴκισε; cf. Chantraine Grannn. hom. 1, 145) with οἴκ-ισις, - ισία, - ισμός, - ιστής, - ιστήρ, - ιστικός. -- Adverbs. 10. οἴκο-θεν (Il.), - θι (ep.), - σε (A. D.) beside fixed loc. οἴκ-οι (Il.), - ει (Men.; unoriginal? Schwyzer 549 w. lit.). 11. οἴκα-δε `homeward' (Il., Ϝοίκαδε Delph.), prob. from (Ϝ)οῖκα n. pl. like κέλευθα, κύκλα a. o. (Wackernagel Akzent 14 n. = Kl. Schr. 2, 1082 n. 1; diff. Schwyzer 458 a. 624), - δις (Meg.; Schwyzer 625 w. lit.); besides οἶκόν-δε (ep).Origin: IE [Indo-European] [1131] *u̯eiḱ-, u̯oiḱ- `house'Etymology: Old name of the living, the house, identical with Lat. vīcus m. `group of houses, village, quarter', Skt. veśa- m. `hous', esp. `brothel'; IE *u̯óiḱo-s m. Besides in Indo-Ir. and Slav. zero grade and mososyll. Skt. viś- f., acc. viś-am, Av. vīs- f., acc. vīs-ǝm, OPers. viÞ-am `living, house' (OIr. esp. `house of lords, kings'), `community', Slav., e.g. OCS vьsь f. (i-st. second.) `village, field, piece of ground', Russ. vesь `village', IE *u̯iḱ- f. Beside these old nouns Indo-Ir. has a verb meaning `enter, go in, settle', Skt. viśáti, Av. vīsaiti, IE *u̯iḱ-éti. It can be taken as demon. of *u̯iḱ-'house'; so prop. "come in the house, be (as guest) in the house"? To this verb is connected, first as nom. actionis, IE *u̯óiḱo-s, prop. "entering, go inside", concret. `entrance, living'. Beside it as oxytone nom. agentis Skt. veśá- m. `inhabitant', Av. vaēsa- m. `servant', IE *u̯oiḱó-s m. Another nomen actionis is Goth. weihs, gen. weihs-is n. `village', which goes back on IE *u̯éiḱos- n.. -- The formally identical τὰ οἰκία and Skt. veśyà- n. `house, village' are separate innovations (Schindler, BSL 67, 1972, 32). -- More forms w. rich lit. in WP. 1, 231, Pok. 1131, W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. vīcus a. vīlla, Vasmer vesь. -- Not here prob. τριχάϊκες, s. v.Page in Frisk: 2,360-361Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οἶκος
См. также в других словарях:
πανοικεσίᾳ — with all the household indeclform (adverb) πανοικησίᾳ with all the household indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πανοικεσία — και πανοικησίᾳ Α επίρρ. μαζί με όλη την οικογένεια, οικογενειακώς («πανοικεσίᾳ τὰς ἀναστάσεις ἐποιοῡντο», Θουκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίρρ. έχει προέλθει από τη δοτ. ενός αμάρτυρου ουσ. *πανοικεσία < παν * + οικεσία (< θ. οἰκέτ τού οἰκέτ ης με… … Dictionary of Greek
πανοικεσίαι — πανοικεσίᾳ , πανοικεσίᾳ with all the household indeclform (adverb) πανοικεσίᾳ , πανοικησίᾳ with all the household indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παν- — και παμ και παγ (ΑΜ παν και παμ και παγ ) α συνθετικό ονομάτων και ρημάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο ουδέτερο παν (με ᾰ βραχύ) τού επιθ. πᾱς*. Το ν του α συνθετικού διατηρείται όταν το β συνθετικό αρχίζει από φωνήεν ή… … Dictionary of Greek
πανοικησία — Α επίρρ. βλ. πανοικεσίᾳ … Dictionary of Greek
