-
1 κορυφώδης
κορυφώδηςpeaked: masc /fem acc pl (attic epic doric)κορυφώδηςpeaked: masc /fem nom /voc pl (doric aeolic)κορυφώδηςpeaked: masc /fem nom sg -
2 κορυφώδης
κορῠφ-ώδης, ες,A peaked, pointed, Hp.Epid.6.1.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κορυφώδης
-
3 κορυφώδης
κορυφ-ώδης, ες, gipfelartig, sich spitz erhebend -
4 κορυφώδη
κορυφώδηςpeaked: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)κορυφώδηςpeaked: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)κορυφώδηςpeaked: masc /fem acc sg (attic epic doric) -
5 κορυφώδεα
κορυφώδηςpeaked: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)κορυφώδηςpeaked: masc /fem acc sg (epic ionic) -
6 κορυφή
Grammatical information: f.Meaning: `top, skull', also metph. (Il.).Other forms: Dor. - φάCompounds: Compp., e. g. κορυφᾱ-γενής `head born', prop. of Athena, metaph. (Pythag. in Plu. 2, 381f.), δι-κόρυφος `with two summits' (E., Arist.).Derivatives: κορυφαῖος m. `the firste, head-, choirleader' (IA.), second. adj. `at the head' (Plu., Hdn.), κορυφαιότης `leadership' ( Corp. Herm.); κορυφαῖον `the upper part of a hunting-net', - φαία `the head part of a bridle' (X., Poll.). - κορυφώδης `with summits' (Hp.). - κορυφάς f. `edge of the navel' (Hp. ap. Gal.); - φίς, - φών = κορυφή (Gloss.), κόρυφος m. = κορυφή (Epid.), = κόρυμβος γυναικεῖος H. - κορύφαινα f. name of a fish, ἵππουρις (Dorio ap. Ath.); on the motive Strömberg Fischnamen 59, on the suffix ibd. 137; κορύφια pl. kind of molluscs (Xenokr. ap. Orib.). - κορυφιστήρ = κορυφαῖον (Poll.), also `forehead-band' (sch.); cf. βραχιονιστήρ (Chantraine Formation 328), - ιστής `id.' (H.). - Denomin. verbs: 1. κορυφόομαι `rise up high' (Il.), `count together' (hell.), - όω `bring to the top' (medic.), with κορύφωμα `summum' (Ath. Mech.), - ωσις `top of a pyramide' (Nicom.). - 2. κορύπτω `butt with the skull (horns)' (Theoc.; on the formation Schwyzer 705) with κορυπτίλος `butting' (Theoc.); after τροχίλος, σποργίλος (Chantraine Formation 249), prob. hypocoristisc; also κορύπτης, - τόλης `id.' (EM, H.); ἐκορυπτίας ἐγαυρίας H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation with φ-suffix (Schwyzer 495, Chantraine 264), from an υ-stem (but the word is non-IE!), which some see in κόρυς; the meaning speaks against this deriv. - Wrong combinations in Bezzenberger-Fick BB 6, 237 (s. Bq) and Persson Beitr. 1, 179 (s. WP. 1, 406). - Since long recognized as Pre-Greek, κορυφ-, with prenasalization κορυμβ-.See also: - S. also κόρυμβος.Page in Frisk: 1,926-927Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κορυφή
См. также в других словарях:
κορυφώδης — peaked masc/fem acc pl (attic epic doric) κορυφώδης peaked masc/fem nom/voc pl (doric aeolic) κορυφώδης peaked masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφώδης — κορυφώδης, ῶδες (Α) [κορυφή] μυτερός, αιχμηρός … Dictionary of Greek
κορυφώδη — κορυφώδης peaked neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) κορυφώδης peaked masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) κορυφώδης peaked masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφώδεα — κορυφώδης peaked neut nom/voc/acc pl (epic ionic) κορυφώδης peaked masc/fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφή — Το ανώτατο άκρο, το ύψιστο σημείο· η κ. ενός βουνού. (Μαθημ.) Το ακραίο σημείο ενός σχήματος: κ. τριγώνου, πολυγώνου, πολυέδρου, καμπύλης επιφάνειας κλπ. Έτσι, προκειμένου, για παράδειγμα, για την έλλειψη και την υπερβολή, οι τομές με τους άξονές … Dictionary of Greek
