-
1 ηθος
- εος τό1) местопребывание, обиталище, жилье(ἤθεα Περσέων Her.; βάρβαρα ἤθη Eur.)
ἤθη τῶν λεόντων Her. — логова львов;ἤθεα ἵππων Hom. — стойла для лошадей;ἦ. συῶν Hom. — свиной хлев;ἦ. τοῦ ἡλίου Her. — место восхода солнца;εἰς τὰ σφέτερα ἤθη καὴ νομούς Arst. — восвояси2) (= ἔθος См. εθος) навык, обыкновение, обычай, привычка(ἤθεά τε καὴ νόμοι Her.)
3) (тж. ἦ. τῆς ψυχῆς Plat.) душевный склад, нрав, натура, характер(μιαρόν Soph.)
ἀσθενές τὸ ἦ. (acc.) Arst. — вялый, ленивый;ἦ. τινος παιδεύειν Aesch. — изменить чей-л. нрав;πρᾷος τὸ ἦ. Plat. — кроткого нрава;τὸ τῆς πόλεως ἦ. Isocr. — характер (особенности) государства;τὰ ἤθη Plat., τοῖς ἤθεσι Diod., ἐς τὰ ἤθη Luc. — нравом, по характеру;ἤθεσι χαὴ ἔθεσι Plat. — по душевному складу и по привычкам;τρόποι καὴ ἤθη Plat. — обычаи и нравы4) нрав, норов(ἱππικὰ ἤθη Eur.)
-
2 ήθος
τό1) нрав, характер; натура;πρδος το ήθος — человек кроткого нрава;
2) моральный облик, нравственность;3) πλ. нравственность, мораль; χρηστά ήθη нравственные нормы; 4) πλ. нравы; повадки; τα ήθη και τα έθιμα нравы и обычаи; 5) уст. внешний вид, внешность; выражение лица -
3 ἦθος
τὸ ἦθος, υος нрав, характер (ср. τὰ ἠθικά этика) -
4 ἦθος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἦθος
-
5 ήθος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ήθος
-
6 ἦθος
привычка, обычай, нрав, натура, характер.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἦθος
-
7 ἦθος
нрав, характер -
8 ήθος
[итос] ουσ ο нрав, характер. -
9 Πάρνης
-
10 αθος
-
11 αγανακτητικος
-
12 αγωγη
ἥ1) ведение (sc. τοῦ ἵππου Xen.)2) приведение— привод Aesch. ἥ ἐς τοὺς ὀλίγους ἀ. Thuc. — приведение в комиссию ( для допроса)
3) передвигание, движениеἐναντία ἀ. Plat. — обратное движение;
4) увод, увоз (sc. τοῦ βασιλέως Her.; sc. τοῦ Οἰδίποδος Soph.)5) перевозка, доставка6) отъезд, поездкаτέν ἀγωγέν διὰ τάχους ποιεῖσθαι Thuc., — ускорить свой отъезд
7) поход(αἱ πολεμικαὴ ἀγωγαί Plat.)
ἐν ταῖς ἀγωγαῖς Xen. — во время (военных) переходов8) руководство, управление(τῆς πολιτείας Polyb.)
τέν ἀγωγέν ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων Polyb. — заниматься государственными делами;ἀ. τοῦ νόμου Plat. — руководство со стороны закона9) воспитание, обучение(παίδων Plat.; Λακωνικέ ἀ. Polyb.; ἥ τῶν παρθένων ἀ. Plut.)
10) поведение, образ жизни(τὸ ἦθος καὴ ἥ ἀ. Arst.)
11) направление, метод Arst.12) филос. направление, школа Sext.13) муз. система, лад(ἥ διθυραμβικέ ἀ. Plut.)
-
13 αθικτος
21) досл. нетронутый, незадетый, перен. незапятнанныйἀδῄωτος καὴ ἄ. χώρα Plut. — область, уцелевшая от разорения;ἄ. τινος Soph., Plut., τινι Aesch. и ὑπό τινος Plut. — нетронутый кем(чем)-л., недоступный для чего-л.;2) неприкосновенный, заповедный, священный(χῶρος Soph.; ἱερά Plut.)
τὰ ἄθικτα Aesch., Soph. — священные предметы, святыни -
14 αθορυβος
-
15 ανωμαλος
21) неровный(χώρα Plat.; περίπατοι Arst.; τόποι Polyb.; χωρία Plut.)
2) неравномерный(κίνησις Arst., Plut.)
3) неравный(τύχαι Eur., Anth.; χρόνοι Arst.)
4) основанный на неравенстве (граждан)(πολιτείαι Plat.)
5) неоднородный, непостоянный(φωνή, ἦθος Arst.)
6) грам. отклоняющийся от нормы, неправильный -
16 αποδεικνυμι
тж. med.1) показывать(ἱρὸν ἀρχαῖον Her.; τάφους καὴ ξυγγένειαν Thuc.; med. ἔργα θαυμαστὰ τόλμης Plut.)
2) предъявлять, представлять, приводить(μαρτύρια Her.)
ἀ. ὅ τι δυνατὸν ἐς ἀριθμὸν ἐλθεῖν Thuc. — дать отчет обо всем, что поддается учету3) объявлять, назначать, устанавливать, провозглашать(τινὰ στρατηγόν Her., Xen., Plut.: ἐκκλεσίαν Dem.)
ἀπεδείχθη διάδοχος Plut. — он был объявлен (престоло)наследником;ἀποδείκνυσθαι τέν γνώμην Her., Thuc. — высказывать свое мнение;νόμον ἀποδεῖξαι Lys. — обнародовать закон;ἀνδραγαθίη ἀποδέδεκται … Her. — считается доблестью …;ἀποδεδειγμένοι ἦσαν, ὅτι τὸ τέλος καλὸν ἔσται Xen. — они заявили, что (все) кончится благополучно4) производить на свет, рождать(παῖδας Her., παιδάρια Isocr.)
5) превращать, делатьἀποδεῖξαί τινα ὑγιέα ἐόντα Her. — исцелить кого-л.;
τὰς ἔν τινι ἐλπίδας κενὰς ἀποδεῖξαι Polyb. — разрушить чьи-л. надежды;ἀποδεῖξαί τινα τὰ ἐπιτήδεια ἔχοντα Xen. — снабдить кого-л. предметами первой необходимости;γέλωτα ἀ. τινά Plat. — поднять кого-л. на смех6) воздвигать, строить, посвящать(τέμενός τινι Her.; τὸ θέατρον Plut.)
νεὼς ἀποδέδεικται αὐτοῖς Luc. — в их честь воздвигнут храм7) обнаруживать, доказывать(ἦθος τὸ πρὸς τοκέων Aesch.)
ψευδόμενόν τι ἀποδεῖξαι Her. — изобличить лживость чего-л.;πολέμιοι ἀποδεδειγμένοι Xen. — заведомые (явные) враги;ἀ., ὡς δυνατὰ ταῦτα γίγνεσθαι Plat. — доказывать, что возникновение этого возможно -
17 απομιμεομαι
подражать, воспроизводить(τῆς ψυχῆς ἦθος Xen.; εἶδος Plat.; τέν τραυλότητά τινος Plut.)
-
18 αστειος
31) досл. городской, столичный, перен. культурный, воспитанный, вежливый(ἀ. καὴ εὔχαρις Xen.; ἥμερον καὴ ἀστεῖον ἦθος Plut.)
2) ласковый, приветливый(ἄνθρωπος Plat.)
3) изящный, утонченный, изысканный(ἀ. καὴ γλαφυρὸς βίος Plut.)
4) прелестный, приятный(ἑορτή Plat.; ἀ. καὴ σύμμετρος, καλὸς δ΄ οὔ Arst.)
νέ τὸν Δί΄ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε! Arph. — ах, какие славные зверушки!5) (остро)умный, тонкий, меткий(λόγοι Plat.; τὰ ἀστεῖα εἰπεῖν Dem. и λέγειν Arst.; πρόνοια Plut.)
-
19 αφηδυνω
-
20 βαρυς
βᾰρεῖα, βαρύ1) тяжелый, тяжеловесный Her., Plat., Arst., Plut.2) тяжеловооруженный(δύναμις Plut.)
τὸ βαρύτατον τοῦ στρατεύματος Xen., τὰ βαρέα τῶν ὅπλων Polyb. и τὰ ἐν βάρεσιν ὅπλοις Diod. — тяжеловооруженные войска3) отяжелевший, ослабевший(σὺν и ἐν γήρᾳ, νόσῳ Soph.; ὑπὸ τῆς μέθης Plut.)
πολλοῖσι β. ἐνιαυτοῖς Theocr. — удрученный старостью;β. ἐκ τοῖν σκελοῖν Luc. — с трудом передвигающий ноги4) сильный, мощный, грозный(χείρ Hom.; δύναμις Polyb. - ср. 1; πόλις Diod.)
5) тяжелый, тяжкий, тягостный, тж. жестокий(ὀδύναι Hom.; πένθος, νόσος Pind.; τύχαι Aesch.; μῆνις Soph.; πόλεμος Dem.)
6) невыносимый, несносный(τοῖς συνοῦσι Plat.; ἡλίου θάλπος Anth.; φρόνημα Plut.)
7) трудный, затруднительный(τινι Soph.)
8) опасный(χωρίον Xen.)
9) разгневанный, гневный(βαρὺν θυμὸν ἔχειν Theocr.)
10) тяжелый или резкий(ὀδμή Her. и ὀσμή Arst.)
11) низкий, глубокий, глухо звучащий(φθόγγος Hom.; χορδή Plat.)
; но тж. сильный, мощный(φωνή Arst.; βρύχημα λέοντος Anth.)
12) угрюмый, мрачный(βαρύτερος τὸ ἦθος ὤν Plut.)
13) степенный, серьезный, важный(σεμνὸς ἢ β. Arst.)
14) суровый, строгий(εὔθυνος Aesch.)
15) грам. тяжелыйβ. συλλαβή Plat. — слог, произносимый с понижением тона (accentus gravis)
См. также в других словарях:
ἦθος — an accustomed place neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ήθος — το (AM ἦθος) 1. το σύνολο τών ψυχικών ιδιοτήτων ενός ατόμου, ο χαρακτήρας του, η ψυχική του καλλιέργεια, το ηθικό επίπεδο στο οποίο βρίσκεται, ο ψυχικός του κόσμος 2. στον πληθ. τα ήθη ο τρόπος τής ζωής ατόμων ή λαών, τα έθιμα τους που απορρέουν… … Dictionary of Greek
ήθος — το ους, γεν. πληθ. ηθών 1. ηθικό ποιόν, ηθικότητα, εσωτερική καλλιέργεια: Ανώτερο ήθος. – Διαμόρφωση ήθους. 2. στον πληθ., ήθη οι αντιλήψεις ενός λαού για την κοινωνία και η ηθική συμπεριφορά, που διαμορφώνεται από τις παραδόσεις του:… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Πάρνης — ηθος, η, ΝΜΑ, και Πάρνηθα Ν, και σπαν. ὁ, Α όρος τής Αττικής στα όρια της προς τη Μεγαριδα και τη Βοιωτία. [ΕΤΥΜΟΛ. Β. λ. Παρνασσός] … Dictionary of Greek
ηθικός — ή, ό (AM ἠθικός, ή, όν) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ήθος ή στην ηθική, κατ αντίθεση προς το ανήθικος και σε αντιδιαστολή προς το διανοητικός 2. αυτός που επιδρά στο ήθος ή στα ήθη («ηθική διδασκαλία») νεοελλ. 1. αυτός που είναι σύμφωνος… … Dictionary of Greek
ETHE — inter opera Aristidis Theb. apud Plin. l. 35. c. 10. Is omnium primus antmum pinxit, et sensus omnes expressit, quos vocant Graeci Ethe: item perturbationes ex Graeco ἤθη. De qua voce sic Scalig. Poet. l. 3. c. 1. Η῏θος qualiscunqne affectio est … Hofmann J. Lexicon universale
ἤθε' — ἤθεο , ἔθω to be accustomed imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) ἤ̱θεα , ἦθος an accustomed place neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἤ̱θει , ἦθος an accustomed place neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἤ̱θεϊ , ἦθος an accustomed place neut … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Liste griechischer Phrasen/Eta — Eta Inhaltsverzeichnis 1 Ἡ ἀνάπαυσις τῶν πόνων ἐστὶν ἄρτυμα … Deutsch Wikipedia
ηθοποιός — Εκείνος που ερμηνεύει ή αυτοσχεδιάζει μια θεατρική δράση όπου υποδύεται ένα πρόσωπο. Ερμηνευτής είναι ο η. που χρησιμοποιεί τα λόγια άλλων, δηλαδή ενός γραπτού κειμένου που έχει αυτόνομη λογοτεχνική αξία· αυτοσχεδιαστής είναι ο η. που παραμερίζει … Dictionary of Greek
Ethology — Not to be confused with ethnology. Animal Behavior redirects here. For the journal, see Animal Behaviour (journal). For the Praxis single, see Transmutation (Mutatis Mutandis). Part of a series on … Wikipedia
Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… … Deutsch Wikipedia