-
1 αλληκτος
-
2 απρακτος
эп.-ион.-дор. ἄπρηκτος 21) бесполезный, бесцельный, напрасный, тщетный(πόλεμος Hom.; βοήθεια Polyb.; μεληδόνες Plut.)
2) ничего не добившийся, не достигший цели(ἀπεχώρησαν ἄπρακτοι Thuc.; ἄπρακτον ἀποπέμπειν τινά Plut.)
3) бесплодный, по др. невозделанный(γῆ Plut.)
4) проводимый в бездействии, нерабочий(ἡμέραι Plut.)
5) неисполненный, несделанный Dem.μη τὰ τῆς πόλεως ἄπρακτα γίγνηται Xen. — чтобы не запустить государственных дел;
οὐκ ἄ. τινι εἶναι Soph. — не иметь покоя от кого-л.6) неутолимый, неисцелимый(ὀδύναι Hom.)
7) неотвратимый, неодолимый, неминуемый(ἀνίη Hom.)
8) бездеятельный, бездействующий(ἄ. καὴ ἀργός Plat.; κηδευτής Arst.)
φόβων ἀπρακτότατος Plut. — не внушающий никакого страха -
3 βαρυς
βᾰρεῖα, βαρύ1) тяжелый, тяжеловесный Her., Plat., Arst., Plut.2) тяжеловооруженный(δύναμις Plut.)
τὸ βαρύτατον τοῦ στρατεύματος Xen., τὰ βαρέα τῶν ὅπλων Polyb. и τὰ ἐν βάρεσιν ὅπλοις Diod. — тяжеловооруженные войска3) отяжелевший, ослабевший(σὺν и ἐν γήρᾳ, νόσῳ Soph.; ὑπὸ τῆς μέθης Plut.)
πολλοῖσι β. ἐνιαυτοῖς Theocr. — удрученный старостью;β. ἐκ τοῖν σκελοῖν Luc. — с трудом передвигающий ноги4) сильный, мощный, грозный(χείρ Hom.; δύναμις Polyb. - ср. 1; πόλις Diod.)
5) тяжелый, тяжкий, тягостный, тж. жестокий(ὀδύναι Hom.; πένθος, νόσος Pind.; τύχαι Aesch.; μῆνις Soph.; πόλεμος Dem.)
6) невыносимый, несносный(τοῖς συνοῦσι Plat.; ἡλίου θάλπος Anth.; φρόνημα Plut.)
7) трудный, затруднительный(τινι Soph.)
8) опасный(χωρίον Xen.)
9) разгневанный, гневный(βαρὺν θυμὸν ἔχειν Theocr.)
10) тяжелый или резкий(ὀδμή Her. и ὀσμή Arst.)
11) низкий, глубокий, глухо звучащий(φθόγγος Hom.; χορδή Plat.)
; но тж. сильный, мощный(φωνή Arst.; βρύχημα λέοντος Anth.)
12) угрюмый, мрачный(βαρύτερος τὸ ἦθος ὤν Plut.)
13) степенный, серьезный, важный(σεμνὸς ἢ β. Arst.)
14) суровый, строгий(εὔθυνος Aesch.)
15) грам. тяжелыйβ. συλλαβή Plat. — слог, произносимый с понижением тона (accentus gravis) -
4 δυσαπαλλακτος
21) с трудом устранимый, неотвязный(ὀδύναι Soph.; πρόσταγμα Isocr.; ἔκστασις δ. καὴ ἀκίνητος Arst.; νόσος Plut.)
δ. γενέσθαι τῶν ἐμβρύων Arst. — иметь трудные роды2) с трудом отговариваемый(ἀφ΄ ἑκάστου λόγου Plat.)
-
5 ερεθω
1) раздражать, сердить2) терзать, мучить(ὀδύναι, αἵ μ΄ ἐρέθουσι Hom.)
3) возбуждать, разжигать(ἐρωμανίην τινός Anth.)
4) приводить в движение, начинатьἐ. αὐδάν Theocr. — запеть песнь
-
6 ζηλοτυπος
-
7 θανατηφορος
21) таящий в себе смерть, смертоносный(γένεθλα Soph.)
2) губительный, смертный(αἶσα Aesch.)
3) кровопролитный(μεταβολαὴ πολιτειῶν Xen.)
4) причиняющий смерть(ὀδύναι Arst.; νόσημα Plut.; ἰός NT.)
5) смертный, подверженный смерти(γένος Plat.)
6) внушенный скорбью об умершем, траурныйθανατηφόρον (sc. ᾆσμα или μέλος) ᾄδειν Anth. — петь песнь об умершем
-
8 κατηπιαω
-
9 κεντροδηλητις
(ὀδύναι Aesch.)
-
10 κεντρον
τό1) кентр, стрекало(κέντρῳ ἐπισπέρχειν Hom.; κέντρα ἡνιοχικὰ καὴ μάστιξ Plat.)
πρὸς κέντρα λακτίζειν погов. Pind., Soph. etc. — лягать стрекала, т.е. идти против рожна2) колющее орудие, игла, скорпион ( орудие пытки) Her.3) pl. уколы, мучения(κέντρα καὴ ὀδύναι Plat.)
4) жало (sc. μελίττης Plat.; ἐντόμων Arst.; sc. τοῦ σκορπίου NT.; τῷ κέντρῳ κεντεῖν Arph.)εἴς τινα κέντρα ἀφιέναι κακά Eur. — злобно бранить кого-л.
5) кончик, острие(τοῦ στροβίλου Plat.)
7) срединная точка, средоточие, центрκύκλον κέντρῳ περι γράφειν Plut. — описать окружность из центра8) побудительное начало, побуждение, желание, страстьκ. ἐμοῦ Soph. — желание увидеться со мной;
τῆς ἐχθίστης θεῶν δηχθεῖσα κέντροις Eur. — (Федра), уязвленная побуждениями самой ненавистной из богинь, т.е. соблазненная Афродитой;ἐκπεπληγμένη κέντροις ἔρωτος Eur. — терзаемая любовными страстями;κ. ἐγερτικὸν θυμοῦ Plut. — волнующее душу начало, возбуждающая сила -
11 οξυς
1) острый(πέλεκυς, ξίφος Hom.; γωνία Arst.; ῥομφαία NT.)
; острый, остроконечный(δόρυ, κορυφέ σκοπέλου Hom.; ὄνυχες λεόντων Pind.)
2) острый, мучительный(ὀδύναι, μελεδῶναι Hom.)
3) жестокий, тяжелый(ἀγών Plut.)
4) жгучий, палящий(ἀκτῖνες Pind.; ἥλιος Anth.)
5) резкий, пронизывающий(χιών Pind.; νότος Soph.)
6) ослепительный, яркий(αὐγέ ἠελίοιο Hom.; χροιαί Arst.; πορφύρα Plut.)
7) пронзительный, резкий, громкий(ἀϋτή Hom.; μέλος Arph.)
8) муз. высокий, тонкий(χορδή Plat.; φωνή Arst.)
9) острый (на вкус), пряный(φακῆ Xen.)
10) терпкий(οἶνος Xen.)
11) кислый(ζύμωμα Plat.)
12) изощренный, зоркий(ὄμμα Pind.; ὄψις Plat.)
13) острый, едкий(ὀσμή Arst.)
14) пылкий, горячий, страстный(μένος HH.; θυμός Soph.)
15) быстрый, проворный, стремительный, резвый(ἵπποι Her.; πόδες NT.)
16) восприимчивый, способный(εἰς πάντα τὰ μαθήματα Plat.)
ὀξύτατος γνῶναι τὰ ῥηθέντα Dem. — умеющий отлично понимать сказанное;τὰς ἐνθυμήσεις ὀ. Luc. — быстро соображающий17) бурный(μανία Pind.)
18) обостренный, настороженный -
12 σφαδασμος
См. также в других словарях:
ὀδυνᾶι — ὀδυνᾷ , ὀδυνάω cause pres subj mp 2nd sg ὀδυνᾷ , ὀδυνάω cause pres ind mp 2nd sg (epic) ὀδυνᾷ , ὀδυνάω cause pres subj act 3rd sg ὀδυνᾷ , ὀδυνάω cause pres ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀδύναι — ὀδύνη pain of body fem nom/voc pl ὀδύνᾱͅ , ὀδύνη pain of body fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άλγος — ( ους), το (Α ἄλγος) 1. σωματικός πόνος, οδύνη 2. ψυχικός πόνος, λύπη, θλίψη αρχ. (συνήθως στον πληθυντικό) τά ἄλγεα ταλαιπωρίες, παθήματα, συμφορές. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λέξη είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Συνήθως συνδέεται ετυμολογικά με το ρ. ἀλέγω*… … Dictionary of Greek
δίπτυχος — η, ο (AM δίπτυχος, ον) Ι. αυτός που έχει δύο επάλληλες πτυχές, ο διπλωμένος στα δύο νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο δίπτυχος 1. δεκάποδο καρκινοειδές 2. τελεόστεος ιχθύς τών γλυκών νερών αρχ. φρ. 1. «δίπτυχοι νεανίαι» οι δύο νέοι 2. «δίπτυχος γλῶσσα»… … Dictionary of Greek
επικαταβαίνω — ἐπικαταβαίνω (Α) 1. κατεβαίνω σ’ ένα μέρος («πρὸς τὴν πόλιν... ἐπικαταβάντες», Θουκ.) 2. εκτείνομαι προς τα κάτω («ὀδύναι εἰς τὰς χεῑρας ἐπικαταβαίνουσαι», Ιπποκρ.) 3. εξέρχομαι εναντίον τού εχθρού … Dictionary of Greek
κατηπιώμαι — κατηπιώμαι, άομαι (Α) (το ενεργ. άχρ.) καταπραΰνομαι, καθησυχάζομαι («ὀδύναι δὲ κατηπιόωντο βαρεῑαι», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ηπιῶμαι (< ἤπιος), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.] … Dictionary of Greek