(ἔπος

(ἔπος, βουλή Hom.)

(γέρων ἅλιος, т.е. Πρωτεύς Hom.)

(ἔπος, βουλή, νόος Hom.; λόγος Aesch.)

σ. τῷ ποδί Eur. — как раз по ноге;

(χιτώνιον Plut.)

(τινι Soph.)

(τινι Aesch.)

(αἱ γραμμαί Arst.)

(στέγη Xen.)

(ἔπος Aesch.)

Ἕκτορος ἥδε γυνή Hom. — это - жена Гектора;

(μέμνημαι τόδε ἔργον Hom.)

χεροῖν ταῖνδε Soph. — вот этими самыми, т.е. моими собственными руками;

οἰόθεν οἶος Hom. — совершенно один;

(θέαμα τοιοῦτον, οἷον καὴ στυγοῦντ΄ ἐποικτίσαι Soph.)

(οἷον τὸ πῦρ! Aesch.; οἷον ἄνδρα λέγεις ἐν κινδύνῳ εἶναι! Plat.)

οἵου ἀνδρὸς ἐστερημένος εἴην Plat. — (я заплакал), ибо лишился такого человека;

οὐδὲν οἷόν ἐστ΄ ἀκοῦσαι τῶν ἐπῶν Arph. — лучше всего послушать (самое) изречение (оракула);

(χωρίον οἷον χαλεπώτατον Xen.; ἀνέρ οἷος κράτιστος Arst.)

οἷ. ἐκεῖνος ἔην τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε Hom. — каким умелым он был в деле и в слове;

(ἔπος Hom.)

ὁπποῖόν κ΄ εἴπῃσθα ἔπος, τοῖόν κ΄ ἐπακούσαις Hom. — какое скажешь слово, такое и услышишь (в ответ);

οὐχ ὁσίη Hom. (= лат. nefas) — нехорошо, грешно, не подобает, нельзя;

(ὁσίης ἐπιβῆναι HH.)

(Ἀτρείδεω, Κίρκης ἀειδούσης, sc. τεττίγων, ἀρνῶν Hom.)

(θεῶν Hom.)

ἔπος οὐ παλινάγρετον Hom. — безвозвратное, т.е. нерушимое слово

(πολλέν οὐσίαν παρὰ τοῦ πατρός Dem.; τοὺς νόμους παρὰ τῶν προγόνων Isocr.; τέν βασιληΐην Her.)

(τέν ἀρχήν Plat.; τὰ τῆς πόλεως πράγματα Arph.)

(τὸ βιβλίον Plat.)

(μάρτυρας Dem.; πρὸς τὰς ἑστιάσεις τινά Diod.; εἰς τὸ συσσίτιον Plut.)

(τέν παῖδα Her.)

(τι περί τινα Thuc., περί τινος Polyb. и τι ἀπό τινος NT.; τοῦτο τὸ ἔπος Her.)

(σοφίαν παρά τινος Plat.)

π. τοὺς Ἕλληνας οἴκοι σκηνοῦντας Xen. — найти (застать) греков живущими (отдельными) домами

(τινά Her.; τὰς ναῦς Thuc.)

(τὸ οὔνομά τινος Her.)

οὐ τλητὸν παρέσυρας ἔπος Aesch. — твоя речь была невыносима

(κρέας Soph.)

(τὰς δρῦς Arph.; τοὺς ταρσοὺς τῶν νεῶν Polyb.)

(θέατρον Plut.)

οὐδέ κεν ἄλλως Ζεὺς παρατεκτήναιτο Hom. — и Зевс не мог бы переустроить по-иному

ἔπος π. Hom. — лгать, выдумывать

(τὰ πτερά Sappho; τὰς παρειμένας χεῖρας ἀνορθῶσαι NT.)

(πέπλον ἀπ΄ ὀμμάτων Eur.)

(οὐδέν Her.; τὸν καιρόν Thuc.)

(τὸν χειμῶνα παρείς Her.)

(γόον Eur.)

(κόπῳ παρεῖμαι, παρειμένος νόσῳ Eur.)

(τέν συμφοράν Arph.)

(νίκην τινί Her.; τινὴ τέν ἀρχήν Thuc.)

(ἀλλά μοι πάρες κἂν σμικρὸν εἰπεῖν Soph.)

(τινὰ ἐς τέν ἀκρόπολιν Her., med. εἰς τὰς ἀκροπόλεις Dem.)

(τοῦτο ὑμῶν δέομαι καὴ παρίεμαι Plat.)

(νήεσσι Hom. и νεῶν Soph.; πολεμίοισι Her.; πρὸς τοῖχον Hes.; ἐς τούσδε τόπους Soph.; δῶμα Eur.; ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὴ πελάζει погов. Plat.)

(τινὰ Ἰθάκῃ, νέας Κρήτῃ Hom.)

(τινα Her. etc.)

ἆρ΄ ἔστιν ; ἆρ΄ οὐκ ἔστιν ; ἢ γνώμη πλανᾷ ; Soph. — так это или не так, или мысль путает (меня)?;

(εἴδωλον, σάκος, med. πέπλον Hom.; δεῖπνον Hes.)

(δῶμα, τεῖχος Hom.; βωμὸν καὴ ναόν Xen.; σκηνάς NT.)

(τινα ἄφρονα Hom.; med.: φίλον τινά Xen.; τὸν θεὸν ἀρωγόν Soph.)

εἰρήνην ποιεῖσθαι Xen. — заключать мир;

τὰ ποιοῦντα καὴ τὰ πάσχοντα Plat. — действующие и страдательные начала;

(κριθάς Arph.; παῖδα Xen.)

(ἀργύριον Dem.; οὐδὲν ἐκ τῆς γῆς Xen.; πέντε τάλαντα NT.)

(τὰ τεταγμένα τῇ πόλει Xen.; τὰς ἐντολάς NT.)

(πολλὰ χρηστὰ περὴ τέν πόλιν Arph.; πολλὰ ἀγαθὰ τέν πόλιν Plat.; med. βοηθείας τινί Isocr.)

(ἱρά Her.; θυσίαν Xen.; ἑορτήν NT.)

(τινὰ ἄλοχον ποιεῖσθαι Hom.)

(φόβον Hom.; γέλωτα Plat.)

(στόνον Soph.; κραυγήν Xen.)

(κωμῳδίαν καὴ τραγῳδίαν Plat.)

(τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα Plat.)

(καινοὺς θεούς Plat.; ὀνόματα Arst.)

σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι Her. — я полагаю, что их было столько же, сколько тех;

πῶς ποιήσεις ; Soph. — что ты предпримешь?;

(κλαίειν τινά Xen.)

π. εἴσω Xen. — вводить;

(πολὺν χρόνον ἔν τινι Anth.)

συμφορέν ποιεῖσθαί τι Her. — считать что-л. несчастьем;

π. λισσόμενος Hom. — часто упрашивающий;

(χῶρος π. Her.)

(ὁδός Her.)

(μέγας καὴ π., sc. Ξέρξης Her.). - см. тж. πολλά, πολλοί и πολλόν

ἔθ΄ ὡς π. Hom. — доселе, как (и) прежде;

π. ὥρας Pind. — прежде времени;

(с ind., conjct. с ἄν и opt.) прежде чем, пока не, доколе

(ἀγγελίας, τινά τινος εἵνεκα и τινὰ ἐπί τινα Hom.; τέν τάξιν πρὸς τοὺς πολεμίους Xen.)

(κῦδός τινι Hom.)

(ἔγχος, ὀϊστόν, ἐς πόντον τι Hom.; ἀκόντια ἐπί τινα Xen.; med. βέλη Polyb.)

(τινα Hom.)

(θοἰμάτιον Dem.; перен. χρήματα καὴ τιμάς Arst.)

(πηδάλιον ἐκ χειρῶν Hom.; ἀέρα Arst.)

(ὕδωρ ἐς Πηνειόν Hom.; παγὰν κρημνῶν Eur.)

(χολήν Arst.; σπέρμα Arst., Sext.)

(τὸ κύημα Arst.)

(φωνήν Aeschin., Polyb.)

(λόγον Plat.; λόγους μαλθακοὺς φρενί Eur.; ῥῆμα Dem.)

(τὸν χρόνον, τοὺς καιρούς Polyb.)

(τὰ ἴδια Xen.; τῶν πραγμάτων τι Dem.; τὰ ἁμαρτήματά τινος Plut.)

(τινι πειρᾶσθαι πρός τινα ἄγειν τὸ στράτευμα Xen.)

(τί τινι Hom., med. Plat.)

(χρήματά τινι, τινά и τινὰ ἀπάγεσθαι Her.; τὰς ναῦς τινι Thuc.; med. τέν Κέρκυραν τοῖς Κορινθίοις Thuc.; τινα εἰς δουλείαν Dem.; τινά τινι εἰς ὁμηρίαν Polyb.)

(κάλλιστον ἔρανον, sc. τῇ πατρίδι Thuc.)

(τοὺς φεύγοντας Xen.; τέν χώραν Plut.)

(τὰ πατρῷα Aeschin.)

(τὸν λαγὼ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)

(τινα δρᾶν καὴ τὸ μέ δρᾶν Soph. - v. l. προσίεμαι)