-
1 Πόντου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Πόντου
-
2 ποντος
ὅ (эп. gen. ποντόφιν Hom.) море, преимущ. открытое(πόντου κέλευθοι Pind.)
πόντου γέφυρα или πύλαι Pind. = Ἰσθμός;π. Ἰκάριος Hom. — Икарийское море;ὅ Αἰγαῖος π. Her. — Эгейское море; -
3 ακυμων
-
4 αλικλυστος
-
5 αλμυρος
31) соленый(θαλάσσης ὕδωρ Hom.; πόντου βάθος Eur.; αἷμα Plat.; ὄψα Xen.)
ἁ. ποταμός Her. = Ἑλλήσποντος2) перен. горький, неприятный(γειτόνημα Plat.; ἀκοή Plat., Plut.)
3) перен. пряный, пикантный(κάλλος γυναικός Plut.)
-
6 απεραντος
21) беспредельный, бесконечный, нескончаемый(πεδίον Pind.; πόντου κλῄς Eur.; ἀήρ Arph.; ὁδός, ἀριθμός, χρόνος Plat.)
2) бесчисленный, несметный(πένθη, δεισιδαιμονίαι Plut.)
3) наглухо закрытый, безвыходный, безысходный(Τάρταρος, δίκτυον Aesch.)
ἐπειδέ δὲ ἀπέραντον ἦν Thuc. — так как исхода не было видно4) лог. не приводящий к окончательному заключению, тж. сомнительный(λόγοι Sext.)
-
7 αταρτηρος
-
8 γεφυρα
ἥ(Anth. тж. ῡ) Hom. только pl.
1) воен. полоса земли между враждебными армиями, предполье, плацдарм(πολέμοιο γέφυραι Hom.)
2) полоса, плотинаγ. ποντιάς или πόντου Pind. = Ἰσθμός
3) мост(γέφυραν ζευγνύναι Her.; γέφυραν λύειν Xen.)
γ. γαῖν δυοῖν ζευκτηρία Aesch. — мост, соединяющий оба материка -
9 γναθος
(ᾰ) ἥ1) тж. pl. челюсть и челюсти(δράκοντος Pind.; τέν ἄνω γνάθον προσάγειν τῇ κάτω Her., HH., Eur., Arph., Xen., Plat., Arst.)
πυρὸς γνάθοι Aesch. — огненная пасть2) нижняя часть лица, щека или щеки, подбородокτὰς γνάθους φυσῶν Dem. — надув щеки;
3) острый край, острие(σφηνός Aesch.)
4) узкий пролив, теснина(πόντου Aesch.)
-
10 δαμαζω
δᾰμάω, δαμνάω и δάμνημι, эол. δᾰμάσδω тж. med.1) приучать к ярму, приручать, укрощать(φῦλα πόντου χθονίων τε παιδεύματα Eur.)
; (о лошадях и др.) объезжать(ψαλίοις πώλους Eur.; ἵππους ἐκ νέων Xen.; med. ἡμιόνους Hom.; ἵπποι δαμαζόμενοι Plut.)
ἄλγιστος δαμάσασθαι Hom. — крайне трудно приручающийся, строптивый2) подчинять, одолевать, смирять(Ἀχαιούς, θυμὸν ἐνὴ στήθεσσι Hom.; βίῃ καὴ χερσί Hes.)
δ. τινά τινι и ὑπὸ σκήπτρῳ τινί Hom. — покорить кого-л. кому-л.3) подавлять, лишать силы(ἀσκήσει τὸ ἄλογον Plut.)
αἴθρῳ καὴ καμάτῳ δεδμημένος Hom. — изнемогший от холода и усталости;ὕπνῳ δεδμημένος Hes. — объятый сном;δαμάσσαι τινὰ (med. φρένας) οἴνῳ Hom. — опоить кого-л. вином;σῷ ἐδάμην πόθῳ Arph. — я истомился по тебе4) насильно отдавать в жены, выдавать замуж(ἀνδρί, sc. θεάν Hom.)
5) уничтожать, разбивать(βίᾳ τὸν σίδαρον Eur.)
6) поражать насмерть, убивать(δουρὴ δαμασθείς Hom.)
δ. τινά τινι и τινὰ χερσί τινος Hom. — погубить кого-л. чьими-л. руками;οὐκ εἴα Ἀπόλλων (Πουλυδάμαντα) δαμῆναι Hom. — Аполлон не допустил, чтобы Полидамант погиб;ἐπειδέ τόνγε δαμάσσεται ὀϊστός Hom. — после того, как сразила его стрела;δέδοικα μέ πόλις δαμασθῇ Aesch. — боюсь, как бы не пал город (Фивы):δμαθέντες Eur. — погибшие, умершие;δάμναμαι Aesch. — я гибну;θανάτῳ πάρος δαμείην Eur. — да постигнет раньше меня смерть -
11 δελφινοφορος
21) несущий в себе дельфинов, т.е. в котором водятся дельфины(πόντου πεδίον Aesch.)
(κεραία Thuc.)
-
12 διεκπλεω
ион. διεκπλώω1) переплывать2) проплывать мимо(Ἡρακλέων στηλέων Her.; τὰ ἕλη Plut.)
3) выплывать на другую сторону4) воен. прорываться на кораблях(διεκπλώοντες ἐναυμάχεον Her.; δ. οὐ διδόναι Thuc.: διὰ τῶν πολεμίων νεῶν Polyb.; εἴκοσι ναυσί Plut.)
-
13 εκβολον
-
14 εκδιδωμι
1) выдавать, передавать, отдавать(Ἑλένην καὴ κτέμαθ΄ ἅμ΄ αὐτῇ Hom.; ἐ. τινὰ μαστιγῶσαί τινι Arst.)
τὸν παῖδα ἐπὴ τέχνην ἐ. Xen. — отдавать сына в учение;ἐκδοθέντων τῶν φονέων καὴ κολασθέντων Plut. — после того, как убийцы были выданы и наказаны;θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν Pind. — предаться веселью2) (тж. ἐ. πρὸς γάμον Diod.) выдавать замуж(θυγατέρα τινί Her., Plut. и εἴς τινα Plat.; ἀδελφάς Lys.; med. Her., Eur., Plat., Dem., Plut.)
3) отдавать внаем, сдавать в аренду(τέν αὐλήν Her.)
4) делать заказ, заказывать(στέφανον χρυσοῦν τινι Dem.)
ἐ. τινί τι σκευάσαι Plat. — отдавать что-л. кому-л. в починку5) ссужатьναυτικὰ ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα Lys. — семь талантов, выданных под морские торговые операции;
ἀργύριον ἐκδοῦναι εἰς ναῦν Dem. — давать денежную ссуду под залог корабля6) выносить наружу, приносить(δᾷδας ἡμμένας Arph.)
7) выделять, производить, давать(τὸ ἤλεκτρον Luc.)
ἐ. εἰς τρίχας Arst. — обрастать шерстью8) выпускать в свет, издавать, публиковать(ὅ ἐκδοθεὴς λόγος Isocr.; ἱστορίαν Polyb.)
ἐκδοῦναι Ῥώμης κτίσιν Plut. — издать сочинение об основании Рима9) втекать, впадать(Ἕρμος ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν Her.; ἥ λίμνη ἐκδίδωσιν ὑπὸ γῆν περὴ τὰ βαθέα τοῦ Πόντου Arst.)
-
15 εκκομιζω
1) вывозить, увозить, уводить(τινὰ αὐτὸν καὴ χρήματα Her.; τινὰ δεῦρο Eur.; ἐς στρατόπεδον ἐκκομίζεσθαι Thuc.)
ἐκκομισθεὴς ἐκ τοῦ πόντου Plat. — вынырнув из моря;φοράδην τοῦ πολέμου ἐκκομίσασθαι Luc. — (о раненом) быть вынесенным из боя;ἐ. τινὰ ἐκ τοῦ μέλλοντος γίνεσθαι πρήγματος Her. — спасти кого-л. от предстоящих событий2) ( о покойнике) выносить, хоронить(ὑπὸ τῶν νεκροφόρων ἐκκομισθῆναι Polyb.; ὅ Ἀλκμήνης ἐκκομιζομένης νεκρός Plut.)
3) выносить до конца, претерпевать(τὸ πεπρωμένον Eur.)
-
16 εκφερω
(fut. ἐξοίσω, aor. 1 ἐξήνεγκα - эп.-ион. ἐξένεικα, aor. 2 ἐξήνεγκον; aor. pass. ἐξηνέχθην)1) выносить(τι ἐκ τοῦ μεγάρου Her.; τινὰ πολέμοιο Hom.)
2) выносить на берегπόντου νιν ἐξήνεγκε κλύδων Eur. — его выбросила на берег морская волна:
τὸν (Ἁρίονα) δελφῖνα λέγουσι ἐξενεῖκαι ἐπὴ Ταίναρον Her. — говорят, что Ариона дельфин доставил в Тенарон3) выносить для погребения(ἐξενεῖκαί τινα καὴ θάψαι Her.; νεκρόν Eur.)
4) уносить, похищать(τρία ἄλεισα Hom.)
5) med. уносить или увозить с собой(κόμης ἀγάλματα Eur.; τὰ ἑαυτοῦ Thuc.)
6) приобретать, получать(λοισθήϊον ἄεθλον Hom.)
; med.ἐ. νίκην Her., Plut. — одерживать победу;
7) увлекать, склонять(προς ὑποψίας τινά Plut.)
; pass. быть увлекаемым, поддаваться(ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Thuc. и πρὸς ὀργήν Soph.)
ἐκφέρεσθαι πρὸς αἰδῶ Eur. — быть склонным к почтительности:λέγων ἐξηνέχθην Plat. — я (слишком) увлекся в своей речи;ἐπὴ τέν ἀλήθειαν ἐξενεχθεὴς τῇ ὑπονοίᾳ Plut. — догадавшись в чем дело;ἐκφέρεσθαι ἐπὴ τέν μάχην Plut. — устремляться в бой;ἐκφέρεσθαι ὑπ΄ αὐτοῦ τοῦ πράγματος Arst. — следуя самому существу вопроса8) производить на свет, рождать(τὸν τῆς Δήμητρος καρπόν Her.; κύημα εἰς φῶς Plat.; σπέρμα Arst.)
9) вынашивать, донашивать(τὸ κύημα μέχρι или διὰ τέλους и εἰς τέλος Arst.)
10) выказывать, обнаруживать, проявлять(δύνασιν Eur.; κακίας μεγάλας ὥσπερ ἀρετάς Plut.; med. μέγα τι σθένος Soph.)
11) произносить(λόγον τινά Soph. - ср. 12)
12) (тж. ἐν φανερῷ ἐ. Plut.) объявлять, открывать, рассказывать, разглашать(τέν ἐπιχείρησιν Her.; τὸν λόγον τινός Plat. - ср. 11; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ ἁμαρτήματά τινος Isocr.)
οὔποτ εἰς Ἕλληνας ἐξοισθήσεται ὡς … Eur. — никогда среди греков не будет речи о том, что …;ἐ. ἐπὴ γέλωτί τι Plut. — выносить что-л. на посмеяние13) излагать, выражать(πλεῖστον νοῦν ἐν βραχυτάτῃ λέξει и βραχέως τι Plut.)
γνώμην κατὰ τὠυτὸ ἐκφέρεσθαι Her. — высказывать единогласное мнение14) представлять, предъявлять(δεῖγμα Dem. и δεῖγμα εἰς φῶς Plat.; μαρτυρίας τινός Dem.)
15) представлять, предлагать, вносить на утверждениеἐ. ὅρον τινός Arst. — предлагать определение чего-л.16) выпускать в свет, публиковать(διὰ μέτρων τι Arst.; Ἀριστοφάνης τὰς Νεφέλας ἐξέφερε Plut.)
τὸ τέλος ἐ. Plut. — издавать указ17) вводить (во всеобщее употребление), изобретать, создавать(τέν ἰατρικήν Diod.)
18) обращать, направлять(τὸ μῖσος εἴς τινα Polyb.)
ἐ. πόλεμον πρός τινα Xen., Arst., Plut., τινι Polyb., ἐπὴ τέν χώραν Her. и ἐπί τινι Plut. — идти войной на кого-л.19) приводить к концу, исполнять(τὸ μισθοῖο τέλος Hom.; τὸ μόρσιμον Pind.; ἐς ὀρθὸν τὰ μαντεύματα Soph.)
20) приводить(τινὰ ἐν τῇ σκέψει Plat.)
ἐνταῦθ΄ ἐξηνέχθην εἰς ἅπερ Πρωταγόρας λέγει Plat. — я вынужден сказать как Протагор21) грам. med. оканчиватьсяἐ. ἐπιρρηματικῶς — иметь наречное окончание22) выбегать вперед, опережатьἥ ἅμαξα τὸν βοῦν πολλάκις ἐκφέρει погов. Luc. — повозка часто опережает быка, т.е. все ставится вверх дном -
17 εναλιος
эп.-дор. εἰνάλιος 3 и 21) морской(κορῶναι Hom.; ἄκατος Pind.; πόροι Aesch.; θεός Soph., Eur.; νῆσοι, ζῷα Arst.)
εἰνάλιοι πόνοι Pind., Theocr. — труды рыбаков;ἐ. λεώς Soph. — мореплаватели, моряки;πόντου ἐναλία φύσις Soph. и τὸ τῶν ἐναλίων γένος Plut. = ἰχθύες2) приморский(χθών Eur.; δίαιται Plut.)
-
18 εξω
I.Iadv.1) вне, снаружиοἱ ἔξω ἐχθροί Plat. — внешние враги;
στρατιᾶς οὔσης ἔξω Xen. — когда войско находится в отсутствии;τὰ ἔξω μόρια τῶν ζῴων Arst. — наружные части (органы) животных, преимущ. конечности;οἱ ἔξω τόποι Arst. — чужая территория;τὰ ἔξω πράγματα Thuc. — внешние дела, сношения с заграницей;οἱ ἔξω Thuc. — противники, тж. изгнанники, NT. (sc. τῆς ἐκκλησίας) язычники;ἥ ἔξω στηλέων θάλασσα, тж. ἥ ἔξω θάλασσα Plat. и ἥ ἔξω Plut. — море за (Геракловыми) столпами, т.е. Атлантический океан;ἔξω λέγειν Arst. = ἔξω τοῦ λόγου λέγειν, см. ἔξω II;τὰ ἔξω κωλύοντα Arst. — внешние препятствия2) (во)вне, наружу(ἰέναι Hom.; χωρεῖν Her.; πέμπειν Xen.; πορεύεσθαι Plat.; βλέπειν Dem.; αἱ θύραι αἱ ἀνοιγόμεναι ἔξω Arst.)
τὸ ἔξω τῶν ὀμμάτων Plat. — пучеглазие3) вдали, далеко(τρίβειν βίον Soph.; οἱ ἔξω κατοικοῦντες Plat.)
4) ( с последующим союзом ἤ) за исключением, кроме Her.II(1) из(ἁλὸς ἔξω, ἔξω βερέθρου Hom.; ἔξω δόμων ὠθεῖν τινα Aesch.; ἔξω γῆς βαλεῖν τινα Soph., Eur.; ἔξω τοῦ Πόντου ὀχεῖσθαι Xen.)
(2) внеἔξω τινός εἶναι или γενέσθαι Thuc., Plat., Arst., Plut. — быть вне чего-л., не вмешиваться во что-л., не иметь отношения к чему-л.;
ἔξω τοῦ λόγου, τῆς ὑποθέσεως или τοῦ πράγματος λέγειν Lys., Isocr., Plat., Arst. — говорить не на тему;εἶναι или γενέσθαι ἔξω φρενῶν Pind., ἔξω τοῦ φρονεῖν и ἔξω γνώμης Eur. или ἔξω ἑαυτοῦ Dem. — сойти с ума, обезуметь, быть вне себя;θεσμῶν ἔξω φέρεσθαι Soph. — противиться предписаниям;οὐδὲν ἔξω τοῦ φυτεύσαντος δρᾷς Soph. — твои дела ничем не отличаются от отцовских(3) послеἔξω μέσου ἡμέρας Xen. — после полудня;
ἔξω πέντ΄ ἐτῶν Dem. — спустя пять лет(4) кроме, за исключением(ἔξω σευ Her.; ἅπαντες ἔξω ὀλίγων Arst.)
II.fut. к ἔχω См. εχω -
19 επικαρσιος
3 и 2устремляющийся (устремившись) головою вперед, идущий поперек, поперечный(ὁδός Her.; ῥύμη Polyb.)
τὰ ἐπικάρσια τετρακισχιλίων σταδίων εἶναι Her. — иметь в поперечном направлении (т.е. с запада на восток) 4000 стадиев;τοῦ Πόντου ἐ. Her. — поперек (к течению) Эвксинского Понта;κλῖμαξ ἐπικαρσίαις σανίσι καθηλωμένη Polyb. — лестница с прибитыми поперек планками;αἱ (νῆες) ἐφέροντο ἐπικάρσιαι Hom. — корабли относило (течением) в сторону, по друг. корабли опрокидывались вверх кормой -
20 ευαλδης
21) пышно растущий, разросшийся(πόντου φῦκος Anth.)
2) оплодотворяющий, питательный(τὰ ἀστραπαῖα τῶν ὑδάτων Plut.)
См. также в других словарях:
Πόντου — Πόντος sea masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόντου — πόντος sea masc gen sg ποντίζω plunge pres imperat act 2nd sg ποντίζω plunge imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) ποντόω throw into the sea pres imperat act 2nd sg ποντόω throw into the sea imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αρχείον Πόντου — Περιοδικό στο οποίο καταχωρήθηκαν μελέτες ιστορικού, φιλολογικού, λαογραφικού και γλωσσικού περιεχομένου, που αναφέρονταν στον ελληνισμό του Πόντου (1928 42). Τη διεύθυνσή του είχε αναλάβει επιτροπή με επικεφαλής τον κατοπινό αρχιεπίσκοπο Αθηνών… … Dictionary of Greek
τουρκιά — Χώρα της εγγύς Ανατολής. Το ευρωπαϊκό τμήμα της συνορεύει με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία και βρέχεται από το Αιγαίο Πέλαγος, τον Εύξεινο Πόντο και την Προποντίδα. Το ασιατικό τμήμα της συνορεύει με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, το… … Dictionary of Greek
Μιθριδάτης — Όνομα διαφόρων βασιλιάδων του Πόντου και της Περγάμου. Η σειρά των βασιλιάδων αυτών αρχίζει με τον M. A’, που στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. ίδρυσε το βασίλειο του Πόντου. Οι σημαντικότεροι βασιλείς με το όνομα Μ. είναι οι ακόλουθοι: 1. Σατράπης του … Dictionary of Greek
Βουλγαρία — Κράτος της νοτιοανατολικής Ευρώπης, στη Βαλκανική χερσόνησο.Συνορεύει στα Β με τη Ρουμανία, στα Δ με τη (Νέα) Γιουγκοσλαβία (ΒΔ) και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΝΔ), στα Ν με την Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ Α βρέχεται από… … Dictionary of Greek
Ρουμανία — Κράτος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Συνορεύει στα Β με την Ουκρανία, στα Δ με την Ουγγαρία και τη Σερβία, στα Ν με τη Βουλγαρία, ενώ στα Α βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα.H Pουμανία ανήκει στην παραδουνάβια Eυρώπη κι εισχωρεί σαν σφήνα στο σλαβικό… … Dictionary of Greek
Αμάσεια — Αρχαία πόλη του Πόντου και σύγχρονη της Τουρκίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (5.520 τ. χλμ., 384.200 κάτ. το 2002), στη σιδηροδρομική γραμμή Σίβα Σαμψούντας, σε απόσταση 345 χλμ. από την Άγκυρα. Τη διαρρέει o ποταμός Ίρις (Γεσιλιρμάκ).… … Dictionary of Greek
Εύξεινος Πόντος ή Μαύρη θάλασσα — Εσωτερική θάλασσα (460.000 τ. χλμ.) που περικλείεται από την Τουρκία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Γεωργία. Συγκοινωνεί με τη Μεσόγειο θάλασσα με το στενό του Βοσπόρου, την Προποντίδα και τα στενά των Δαρδανελίων. Οι… … Dictionary of Greek
Μικρά Ασία — Χερσονησιακή περιοχή στο δυτικότερο τμήμα της ασιατικής ηπείρου. Πολιτικά ανήκει στην Τουρκία. Έχει περίπου ορθογώνιο σχήμα και ορίζεται στα Β από τον Εύξεινο Πόντο, στα ΒΔ από τον Βόσπορο και την Προποντίδα, στα Δ από το Αιγαίο και στα Ν από τη… … Dictionary of Greek
Χάλυβες — Αρχαίος λαός του Πόντου στη Μικρά Ασία. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (A’ 28) οι X. οι οποίοι ήταν ένα από τα 14 έθνη που είχαν δηλώσει υποταγή στον βασιλιά της Λυδίας Κροίσο, ήταν όμοροι με τους Μαρυανδούς και τους Παφλαγόνες. Ο Ξενοφών αναφέρει δυο… … Dictionary of Greek