-
1 πεδιον
τό1) равнина(π. Αἰσώπου Aesch.; τὸ Τροίας π. и τὰ Τροίας πεδία Soph.)
πόντου πεδία Eur. — морская гладь, море2) поле, нива(πεδία λωτεῦντα Hom.)
-
2 πεδίον
τὸ πεδίον равнина -
3 καπ
эп. = κατά перед словами с начальными π или φ κὰπ πεδιον Hom. = κατὰ πεδιον; κὰπ φάλαρα Hom. = κατὰ φάλαρα -
4 καππεδιον
-
5 αδενδρος
-
6 αιμασσω
атт. αἱμάττω (редко med.; aor. ᾕμαξα - Pind. αἵμαξα, aor. pass. ᾑμάχθην и αἱμάχθην)1) окровавливать, обагрять кровью(πεδίον φόνῳ Pind.; ἑστίας θεῶν Aesch.; χεῖρας Soph.)
τὸ κρᾶτα ἑαυτοῦ πέτρᾳ αἱμάξαι Soph. — разбить себе голову о скалу;αἱμάξαι τὰς ᾠδάς Eur. — кровью поплатиться за (свои) песни;τὸ ξίφος ᾑμαγμένον Plut. — окровавленный меч2) ранить3) ранить насмерть, убивать -
7 ακρος
31) высший, верхнийἀκροτάτῃ κορυφῇ Hom. — на самой вершине;
ἐπ΄ ἄκρων ὀρέων Soph. — на вершинах гор;ἄκρη πόλις Hom. = ἀκρόπολις2) наружный, поверхностныйἄκρη ῥινός Hom. — поверхность кожи;
οὐκ ἄκρας καρδίας ἔψαυσέ μου Eur. — это глубоко врезалось в мое сердце (ср. 3)3) крайнийἄκρη χείρ Hom., Her. — кисть руки, рука;
ἄκρα γλῶσσα Soph. — кончик языка;ἐπ΄ ἄκρων (sc. ποδῶν или δακτύλων) Soph. — на цыпочках;πεδίον ἄκρον Soph. — край равнины;ἄκρα ἱστία Arph. — край парусов;πρὸς ἄκρον μυηλὸν ψυχᾶς Eur. — до глубины души (ср. 2);ἄκρα νύξ Soph. — глубокая (поздняя) ночь;ἄ. ὀργήν Her. — вспыльчивый;οἱ ἄκροι Arst. — крайние классы, т.е. богачи и бедняки4) наилучший, превосходный, отличный(εἴς и περί τι Plat.; ἀνήρ Her.; τεχνῖται καὴ σοφισταί Plut.)
ἄκροι γενόμενοι ταύτην τέν ἡμέραν Her. — храбро сражаясь в этот день;ψυχέν οὐκ ἄ. Her. — павший духом, малодушный;οἱ ἄκροι τῆς ποιήσεως Plat. — величайшие представители поэзии;ἐγώ σοι μάντις εἰμὴ τῶν δ΄ ἄ. Soph. — это я тебе безошибочно предсказываю;ἄ. διαλέγεσθαι Plut. — искусный в споре;Ἄργείων ἄκροι Eur. — аргосская знать;ἥ ἄκρα ἐπιμέλεια Plut. — тщательный уход -
8 Αληιον
-
9 αλμυρις
-
10 αμ
ἀμHom., Aesch., перед губными = ἀνά См. ανα II (напр. ἀμ πεδίον Hom. по равнине) -
11 αμπελοεις
-
12 ανθεμοεις
-
13 απεραντος
21) беспредельный, бесконечный, нескончаемый(πεδίον Pind.; πόντου κλῄς Eur.; ἀήρ Arph.; ὁδός, ἀριθμός, χρόνος Plat.)
2) бесчисленный, несметный(πένθη, δεισιδαιμονίαι Plut.)
3) наглухо закрытый, безвыходный, безысходный(Τάρταρος, δίκτυον Aesch.)
ἐπειδέ δὲ ἀπέραντον ἦν Thuc. — так как исхода не было видно4) лог. не приводящий к окончательному заключению, тж. сомнительный(λόγοι Sext.)
-
14 αποκρυπτω
1) тж. med. скрывать, прятать, утаивать(τινί τι Hom., Plut. и τινά τινος Hom.)
2) закрывать, затмевать(τὸν ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀϊστῶν Her.; χιὼν ἀπέκρυψε τοὺς ἀνθρώπους Xen.; ἀπεκρύπτετο ζόφῳ τὸ πεδίον Plut.)
; перен. заслонять, затемнять(τέν σοφίαν Plat.)
3) терять из виду(γῆν Plat.; τινά Luc.)
4) (sc. ἑαυτόν) скрываться из виду(ἀναχωροῦντες ἀπέκρυψαν Thuc.)
-
15 αποψις
- εως ἥ1) вид, кругозорἐκ τῆς ἀπόψεως ὁρᾶν τινα Polyb. — иметь в поле зрения, видеть издали кого-л.;ἐν ἀπόψει γενέσθαι Anth. — оказаться на виду2) вид, внешность3) зрелище(καλὰς ἀπόψεις ἔχειν Plut.)
4) возвышение или вышка Plut. -
16 αρδω
(fut. ἄρσω)1) поить(ἵππον HH., Her., Plut.)
; med. пить(ἀπὸ πηγέων HH.)
2) увлажнять, орошать(πεδίον Aesch.; ἀρούρας Her.; sc. γῆν Arst.)
3) питать, укреплять(στοατόν Pind.; σῶμα Plat.)
4) подкреплять, освежать(νοῦν οἴνῳ Arph.; συμποσίοις αὑτούς Plat.)
-
17 Αρειος
эп.-ион. тж. Ἀρήϊος 2 и 3(тж. ἀρ-)1) ареев, посвященный АреюἌρειον πεδίον Hom. — Ареева равнина ( во Фракии), Plut. Марсово поле - Campus Martius ( в Риме);
Ἄ. πάγος Her. — Ареев холм (в Афинах, к сев. - зап. от Акрополя), тж. pl. Aesch., Eur., Lys., Isocr., Xen., Plat., Aeschin., Arst., Dem., тж. ἥ ἐν ἀρείῳ πάγῳ βουλή Xen., Arst. и ἥ ἐξ ἀρείου πάγου βουλή Plat. Ареопаг (верховный суд по уголовным делам, заседавший на Ареевом холме)2) воинский, боевой, бранный(τεύχεα Hom.: ἀγῶνες Her.)
3) воинственный(υἷες Ἀχαιῶν Hom.)
μέγας ἀρήϊος Her. — великий воин -
18 αυδαω
1) редко med. говорить(ηὔδα μάντις Hom.)
ὁμοκλήσας ἔπος ηὔδα Hom. — он грозно проговорил;τινὰ ἀντίον αὐ. Hom. — обращаться к кому-л. с речью;ποικίλως αὐδᾶσθαι Soph. — затейливо говорить;αὐ. κραυγήν Eur. — издать крик2) подразумеватьἹππόλυτον αὐδᾷς ; Eur. — ты имеешь в виду Гипполита?
3) приказывать(τινα μέ ποιεῖν τι Aesch. и τινι ποιεῖν τι Eur.; med. Soph.)
4) называть, именовать(Θετίδειον πεδίον τι Eur.)
αὐδῶμαι Νεοπτόλεμος Soph. — меня зовут Неоптолемом5) воспевать(ἀγῶνα Pind.)
-
19 αχανης
21) широко раскрытый, зияющий(βάθος Plut.; χάσμα Anth.)
2) с разинутым ртом или не могущий раскрыть рта, т.е. остолбеневший(ἀχανεῖς ἕστασαν Polyb.; εἱστήκειν ἀ. Luc.)
3) безмерный, огромный, обширный(τόπος Arst., Plut.; πέλαγος, πεδίον, λισσάδες, στράτευμα Plut.)
-
20 δελφινοφορος
21) несущий в себе дельфинов, т.е. в котором водятся дельфины(πόντου πεδίον Aesch.)
(κεραία Thuc.)
См. также в других словарях:
Πεδίον — plain neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πέδιον — neut nom/voc/acc sg πεδάω bind with fetters imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic) πεδάω bind with fetters imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεδίον — πεδάω bind with fetters pres part act masc voc sg (epic doric ionic) πεδάω bind with fetters pres part act neut nom/voc/acc sg (epic doric ionic) πεδίον plain neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεδίον — τὸ, Α [πέδη] υποκορ. τού πέδη … Dictionary of Greek
πεδιόν — μέτειμι 1 sum pres part act masc voc sg (doric aeolic) μέτειμι 1 sum pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) μέτειμι 2 ibo pres part act masc voc sg (doric aeolic) μέτειμι 2 ibo pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αλήιον πεδίον — Παραθαλάσσια πεδιάδα της Κιλικίας, όπου κατά τον Πίνδαρο ο Ζευς θυμωμένος με τον Βελλερεφόντη, που θέλησε να πετάξει μέχρι τους θεούς με τον Πήγασο, τον έριξε εκεί για να πλανιέται μόνος και έρημος. Ο Δαρείος ο Υστάσπυς έδωσε διαταγή στους… … Dictionary of Greek
Άρεως, πεδίον — Ανοιχτός χώρος στη Ρώμη, ανάμεσα στους λόφους του Καπιτωλίου, του Κυρηναλίου και του Πιγκίου και στη μεγάλη καμπή του Τίβερη. Ανήκε στους Ταρκυνίους, αλλά μετά την κατάργηση της βασιλείας τους τον αφιέρωσαν στο θεό του πόλεμου Άρη και από τότε… … Dictionary of Greek
Δώτιον πεδίον — Ονομασία δύο πεδιάδων κατά την αρχαιότητα. 1. Το ανατολικότερο τμήμα της θεσσαλικής πεδιάδας, που οριζόταν από την Όσσα, το Πήλιο, τον Όλυμπο, τις Κυνός Κεφαλές και τις λίμνες Βοιβηίδα και Νεσσωνίδα. 2. Πεδιάδα της Χίου, στο νότιο τμήμα του… … Dictionary of Greek
πεδίοιο — πέδιον neut gen sg (epic) πεδάω bind with fetters pres opt mp 2nd sg (epic doric ionic) πεδίον plain neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεδίοισι — πέδιον neut dat pl (epic ionic aeolic) πεδάω bind with fetters pres part act masc/neut dat pl (epic doric ionic) πεδίον plain neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεδίοισιν — πέδιον neut dat pl (epic ionic aeolic) πεδάω bind with fetters pres part act masc/neut dat pl (epic doric ionic) πεδίον plain neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)