(ποδῶν

πόδα τιθέναι Arph. — шагать, идти;

ἐν πόδεσσιν πέλειαν ἔχων Hom. — (ястреб), держащий в когтях голубя

(Ἴδης Hom.)

(οἱ πόδες τῶν κλινῶν Xen.)

(ἀσκοῦ Eur., Plut.)

χαλᾶν πόδα Eur. и ἐνδοῦναι τοῦ ποδός Luc. — ослабить канат

(νηός Hom.)

(φύσις, ζῷα Arst., Plut., Luc.; γένος, sc. τῶν δαιμόνων Plat.)

(γᾶ sc. Αἰγύπτου Aesch.)

ἀ. κρότος ποδῶν Eur. — топот поднимающихся (при пляске) ног;

ἦλθον ἠέριοι Hom. — они пришли на рассвете

ἄμμου μέγεθος ἀέριον Diod. — бесконечные пески

(ὀδόντων Pind.; κερκίδων Soph.; λόγχης Eur.)

(ἤβης Soph.; βίου Xen.)

(θέρους Xen.)

(τοῦ ναυτικοῦ Thuc.)

(χερῶν Aesch.; ποδῶν Pind.)

ἥκεις εἰς ἀκμέν ἐλθών Eur. — ты пришел кстати;

ἀκροτάτῃ κορυφῇ Hom. — на самой вершине;

ἄκρη ῥινός Hom. — поверхность кожи;

ἄκρη χείρ Hom., Her. — кисть руки, рука;

(εἴς и περί τι Plat.; ἀνήρ Her.; τεχνῖται καὴ σοφισταί Plut.)

ἅλματι πάντων προφερέστατος Hom. — превзошедший всех в прыжках;

(τὰ μεταλλεῖα Plat.; τὸ πᾶν τὸ πρὸ ποδῶν Polyb.; Αὐγίου βουστασίαν Luc.)

(πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάσσης Plat.; τὰ περίοντα τοῦ πολέμου Plut.)

(ξύλα Hom.; ἄστρα ἐν τῇ νυκτί Xen.)

(ποδῶν ἀρετήν Hom.)

(ἀνεφαίνετο πατρὴς ἄρουρα Hom.) или быть очевидным

(θεοπροπίας Δαναοῖσι Hom.; οὐ δεδειγμένα Soph.)

(ἐπεσβολίας Hom.)

(βοάν Aesch.)

(τινά τινα Pind., Eur., Plat.)

(ὄφιας πολλούς Her.)

νεωστὴ ἀναπεφηνός Her. — недавно возникший;

(πόλιν ἁμίλλαις Pind.)

(τῶν ποδῶν Arst.; τῶν πραγμάτων Plut.)

(ποδῶν Plut.)

(φωνῆς Arst.)

(ἀνδρῶν Hom.; Θεμιστοκλέος Her.; ἀ. πολεμική Arst.)

(ποδῶν Hom.; ζῴου Plat.)

(σώματος Plat.)

(ὀφθαλμῶν καὴ ὤτων Plat.)

(γῆς Her., Thuc., Plat.; πεδίων Polyb.)

(σκεύους καὴ πράξεως Plat.)

(γενναίων πόνων Eur.)

(ἀρεταὰς ἀποδείκνυσθαι Her. или πράσσειν Pind.)

(κυβερνητική Plat.)

(ἀθάνατον ἀρετέν ἔχειν Soph.)

(εἴς τινα Thuc. и περί τινα Xen.)

(δικαιοσύνη καὴ ἀ. Plat.; ἀρεταὴ διανοητικαί Arst.)

(γυίων ῥώμη Aesch.; οὐ μόνον στέρνα καὴ κεφαλή, ἀλλὰ καὴ γυῖα Plut.)

μητρὸς γυῖα Luc. — материнская утроба

(μέγας = ἀντίχειρ Her., Arst.; μέσος Arst.; σμικρότατος Plat. или ἔσχατος Arst.; οἱ τῶν ποδῶν δάκτυλοι Xen., Arst.; δάκτυλοι τῶν καμήλων, ὀρνίθων, σαυρῶν Arst.)

(δ. ἀώς, sc. ἐστι Anth.)

(τῶν δακτύλων πυρῆνες Arst.)

τὰ πρὸς ποδῶν δ. Arph. — с ногами дракона

(ποδῶν ἐν πέδῳ γαῖας Eur.)

(εἶναι Soph., Her.; ἔχειν ἑαυτόν Aesch., Plat.; ἀποστῆναι Eur.)

ἐ. γίγνεσθαι Xen., Plat. — удаляться, уходить, перен. умирать;

(τινος Eur., Xen., Plut. и τινι Eur.)

(ἐκ δὲ τίναχθεν ὀδόντες Hom.; ἐκτιναχθέντες ὀδόντες Plut.)

(τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν NT.)

(ἐπὴ γαῖαν Hom.)

τινὴ ἐ. ἵστασθαι ( или στῆναι) Aesch., Thuc., παρεῖναι Soph., γίγνεσθαι ( или γενέσθαι) Her., Eur., κεῖσθαι Eur. и εἶναι Xen. — быть помехой, мешать кому(чему)-л.;

(πᾶν ἔθνος τὸ ἐ. Her.)

ἃ δ΄ ἐ. μάλιστα Eur. — совершенно неотложные дела, насущные вопросы;

τὰ μέ λίαν ἐ. Arst. — вещи, не слишком обыденные;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);