-
1 ἐπειή
ἐπειή, ep. = ἐπεί, Il. 4, 307 u. öfter bei Hom., nur in der causalen Bdtg, ἐπειὴ πολὺ φέρτερός ἐστι. Nach Schol. Il. 1, 156 schrieben einige Grammatiker dafür ἐπεὶ ἦ, was Spitzner aufgenommen hat, der zu dieser Stelle die anderen Zeugnisse der Alten beibringt, u. so auch Bekker [ει ist immer kurz gebraucht].
-
2 επειή
-
3 ἐπειή
-
4 Επειή
-
5 Ἐπειή
-
6 επείη
ἔπειμι 1sum: pres opt act 3rd sgἐφίημιsend to: aor opt act 3rd sg (ionic)ἐφίημιsend to: aor opt act 3rd sg (ionic) -
7 ἐπείη
ἔπειμι 1sum: pres opt act 3rd sgἐφίημιsend to: aor opt act 3rd sg (ionic)ἐφίημιsend to: aor opt act 3rd sg (ionic) -
8 επειη
I.(ει всегда краткое)(= ἐπεὴ ἦ) ибо, ведь, поскольку, так как
ἐ. πολὺ φέρτεροί εἰμεν Hom. — ибо мы ведь гораздо сильнееII. -
9 τίη
τίη, verstärktes τί, warum? eigtl. was nun? Hom. oft, z. B. Il. 1, 365. 6, 55 Od. 15, 326; τίη δέ, Il. 15, 244. 17, 110 Od. 16, 421. 19, 500; τίη δή, Il. 21, 436; Ar. oft u. a. Comic. Die Attiker sollen τιή accentuirt haben. – Ueber die Bildung vgl. ὁτιή, ἐπειή, von ὅτι u. ἐπεί; Buttm. Lexil. II, 191 erklärt es für τί δή.
-
10 κάρᾱ
κάρᾱ, τό, ion. u. ep. κάρη, nur im nom. u. acc., das Haupt; πολιόν τε κάρη, πολιόν τε γένειον Il. 22, 74; μηκέτ' ἔπειτ' Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη 2, 259; von Pferden, 6, 509; ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισι, das Haupt der Medusa, Pind. P. 10, 46; Tragg., οὔ φημ' ἀλύξειν ἐν δίκῃ τὸ σὸν κάρα λευσίμους ἀράς Aesch. Ag. 1598, περὶ πόδα, περὶ κάρα, Eum. 159, in der Anrede, νῦν δ' ἐμοὶ φίλον κάρα, ἔκβαιν' ἀπήνης, liebes Haupt, Ag. 879, wie Soph. ὦ κράτιστον Οἰδίπου κάρα O. R. 40, ὦ κασίγνητον κάρα El. 1155, vgl. Ant. 906 (Eur. Or. 237 I. T. 983); von Thieren, κάρα προβάλλων ἱππικῶν όχημάτων El. 730; αἰγείρου frg. 24; γέλωτι φαιδρὸν κάρα El. 1310, wo bes. an das Gesicht zu denken ist; κάρα τὸ δυςπ ρόςοπτον O. C. 286; τὸ πάλλευκον κάρα Eur. Hec. 600; σὸν καταιδοῦμαι κάρα Or. 681; ἰλιγγιῶ κάρα λίϑῳ πεπληγμένος Ar. Ach. 1178; sp. D. oft. – Dazu haben die Tragg. den dat. κάρᾳ, maskulinisch, für κάρατι, συμμέτρου τῷ σῷ κάρᾳ Aesch. Ch. 225; Soph. O. C. 570 Ant. 1257 El. 437; Eur. Med. 1371 Herc. Fur. 465; κάρῃ Theogn. 1018. – Die Gramm. führen auch den gen. κάρας an; den acc. κάραν haben Anacr., πολιαὶ στέφουσι κάραν 50, 9, u. a. Sp., wo es dann als fem. betrachtet wird, Qu. Sm. 11, 58; τὴν κάρην Callim. frg. 125; κάρης Mosch. 4, 74; Nic. Th. 131 D. Per. 562. – Plur., ἑκατὸν κάρᾱ ἐξεπεφύκει H. h. Cer. 12, womit man ὦ βατίδες, ὦ γλαύκων κάρα vergleichen kann, Sannyrio bei Ath. VII, 286 c, für κάρατα. – Außerdem gehören dazu die Formen gen. κάρητος, Od. 6, 230. 23, 157, u. καρήατος, Il. 23, 44, dat. κάρητι, Il. 15, 75, u. καρήατι, 19, 405. 22, 205, dat. plur. κάρησι, Tryphiod. 602, acc. plur. καρήατα, Il. 11, 309, wozu die Gramm. einen eigenen nom. κάρηαρ angenommen haben. – Vgl. ΚΡΑΣ u. κάρηνον.
-
11 ἔπ-ειμι
ἔπ-ειμι, ἐπεῖναι (s. εἰμί), dabei, daran, darauf sein; ἀχλὺν ἀπ' ὀφϑαλμῶν ἕλον, ἣ πρὶν ἐπῆεν Il. 5, 127, die auf den Augen lag; λεπτοτάτη δ ἐπέην ῥινὸς βοός 20, 276, über dem Schilde; κώπη δ' ἐλέφαντος ἐπῆεν, ein Griff war daran, Od. 21, 7; κάρη ὤμοισιν ἐπείη Il. 2, 259; σῆμα δ' οὐκ ἐπῆν κύκλῳ, auf dem Schilde, Aesch. Spt. 573; πόϑεν τοῦτ' ἐπῆν στύγος στρατῷ Ag. 533; ποινὰ γὰρ ἐπέσται Eum. 514, die Strafe wird folgen; μελέτη δ' ἔπεστι παντί Anacr. 59, 3; λεπτὴ δ' ἐπῆν κόνις Soph. Ant. 256; ἔπεισι τοῖς λύχνοις μύκητες Ar. Vesp. 262; γέφυρα ἐπῆν Xen. An. 1, 2, 5; ἐπὶ ταῖς πλείσταις οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν 4, 4, 2; ὄρος ἔπεστι ἐπὶ τῇ ἐσχατιᾷ Dem. 42, 5; ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσέων Her. 8, 118; τἀπὶ τοῦ πίνακος τραγήματα ἐπόντα Ar. Plut. 997; aber ἐπὶ τῷ ποταμῷ πύλαι ἔπεισι Her. 5, 52 u. χιλιάδες τε ἔπεισι ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτά = kommen noch dazu, u. außerdem noch 7000 Mann, 7, 184. – Darüber gesetzt sein, vorstehen, τίς δὲ ποιμάνωρ ἔπεστι; Aesch. Pers. 237; καί σφι ἐπῆν στρατηγός Her. 8, 71; ἔπεστί σφι δεσπότης ὁ νόμος 7, 104. Auch οἷσιν ἐπέσται κράτος, bei denen die Macht sein wird, H. h. Cer. 150. – Womit verbunden sein, wie oben ποινά, so νυνὶ πλεῖ· κέρδος ἐπέσται, es wird Gewinn dabei sein, Ar. Av. 597; τίς μοι ἔτ' οὖν τέρψις ἐπέσται Soph. Ai. 1206; τῷ ταῦτα ποιοῦντι χάρις ἔπε στι Plat. Conv. 183 b; οὔτε τις τάξις οὐδὲ ἀνάγκη ἔπεστιν αὐτοῦ τῷ βίῳ Rep. VIII, 561 d, wie X, 597 c; φόβος, κίν- δυνος ἔπεστι, Dem. 21, 9; τιμωρίαι ἐπέστωσαν, Strafe soll darauf gesetzt sein, Plat. Legg. XII, 943 d. – Von der Zeit, zukünftig sein, bevorstehen, γῆρας, Hes. O. 114; οἱ ἐπεσσόμενοι, die später leben werden, Theocr. 12, 11; Epigr. bei Aesch. 3, 184; – ἀλλ' ἔτι πού τις ἐπέσσεται, es wird wohl noch Einer übrig bleiben, Od. 4, 756.
-
12 ἔπειμι
A sum) inf. ἐπεῖναι: [dialect] Ep. [tense] impf.ἔπεσαν Od.2.344
: [tense] fut. ἐπέσομαι, [dialect] Ep. and Lyr. -έσσομαι, 4.756, Pi.O.13.99:—to be upon, c. dat. loci,κάρη ὤμοισιν ἐπείη Il.2.259
;σῆμα δ' οὐκ ἐπῆν κύκλῳ A. Th. 591
; in Prose mostly with Prep.,ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐ. Hdt. 8.118
;ἐπὶ [τῷ ποταμῷ] πύλαι ἔπεισι Id.5.52
, cf. 7.176;ἐπὶ ταῖς οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν X.An.4.4.2
: abs.,κώπη δ' ἐλέφαντος ἐπῆεν Od.21.7
, cf. 2.344, Il.5.127, A.Ag. 547, etc.2 to be upon, be set upon, of names,οὐκ ἔπεστι ἐπωνυμίη Περσέϊ Hdt.6.53
; soψεύδεσι σεμνὸν ἔπεστί τι Pi.N.7.23
;τοῖσι λόγοις σῶφρον ἔ. ἄνθος Ar.Nu. 1025
; to be attached,μελέτη δ' ἔπεστι παντί Anacreont.58.3
; ; esp. of rewards and penalties, ποινά, κέρδος ἐπέσται, A.Eu. 543 (lyr.), Ar.Av. 597;ἔπεστι νέμεσις S.El. 1467
; , cf. Pl.Lg. 943d: abs., Ταραντίνων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός no count was taken, no number was attached, Hdt.7.170, cf. 191; to be at hand, be present,τίς τέρψις ἐπέσται; S.Aj. 1216
(lyr.);αἰσχύνη X.Cyr.6.2.33
;πιεῖν δὲ θάνατος οἶνον, ἢν ὕδωρ ἐπῇ Cratin.273
(s.v.l.); τὰ ἐπόντα accidents or characteristics, opp. τὸ ὑποκείμενον, Plot.2.4.10.II of Time, to be hereafter, remain,ἀλλ' ἔτι πού τις ἐπέσσεται Od.4.756
; to be at hand,οὐδέ τι δειλὸν γῆρας ἐπῆν Hes.Op. 114
; ἐπεσσόμενοι ἄνθρωποι generations to come, Orac. ap. Hdt.6.77, Epigr. ap. Aeschin. 3.184; ἐπεσσόμενοι alone, Theoc.12.11.III to be set over,τισί Hdt.7.96
, 8.71;ἔπεστί σφι δεσπότης νόμος Id.7.104
;τίς δὲ ποιμάνωρ ἔ.; A.Pers. 241
(troch.), cf. 555 (lyr.).IV to be added, be over and above, of numbers,χιλιάδες ἔπεισι ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτά Hdt.7.184
, cf. 185; ἐπόντων τεσσάρων plus four, Arr.Tact.10.8; τὰ ἐπεσόμενα τούτοις (sc. προβάτοις) Arch.Pap.1.64 (ii B.C.).------------------------------------A ibo) inf. ἐπιέναι, serving in [dialect] Att. as [tense] fut. of ἐπέρχομαι: [dialect] Ep. [ per.] 3sg. [tense] impf.ἐπήϊεν Il.17.741
; [ per.] 3pl.ἐπήϊσαν Od.11.233
,ἐπῇσαν 19.445
; [dialect] Att. ἐπῇα, [ per.] 3pl. ἐπῇσαν: ἐπιείσομαι, -εισαμένη (qq. v.) belong to a different word:1 of persons, come upon, approach, Od. 16.42, etc.b mostly in hostile sense, come against, attack, c. dat., Il. 13.482, etc.;τῷ λόφῳ ἐ. Th.4.129
; in Prose also with Preps., ἐ. ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας, Hdt.7.157, Th.1.86 (v.l. πρός), etc.;πρὸς τὸ τεῖχος Id.7.4
: abs.,Αἰνείαν ἐπιόντα Il.13.477
, cf. 5.238;ἐπάγοντες ἐπῇσαν Od.19.445
; οἱ ἐπιόντες the invaders, assailants, Hdt.4.11, etc.; by assault,D.
1.21; but ὁ ἐπιών in Trag., = ὁ τυχών, the first comer, , cf. OC 752.c get on the βῆμα to speak, v.l. for παριέναι in Th.1.72; come on, of performers, dub. l. in X.An.6.1.11.2 of events, come upon or over one, overtake, c. acc.,πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν Il.1.29
(butἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα Pi.I.7(6).41
); : c. dat., come near,ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν Il.17.741
; δεινῶν ἐπιόντων πᾶσι Ἕλλησι threatening them, Hdt.7.145: abs.,χειμὼν ἐπιών Hes.Op. 675
; , cf. X.Mem.4.3.14, An.5.7.12; τὸ ἐπιόν the (madness) which threatens me, Pl.Phdr. 238d.b c. dat. pers., come into one's head, occur to one, εἰ καὶ ἐπίοι αὐτῷ λέγειν if it so much as occurred to him to say.., Id.R. 388d, cf. 558a;ὅ τι ἂν ἀπὸ ταὐτομάτου ἐπίῃ μοι X.Mem.4.2.4
;ἂν.. ὑμῖν ἐπίῃ σκοπεῖν D.21.185
: abs., what occurs to one,Pl.
Phdr. 264b.II of Time, come on or after: mostly in part. ἐπιών, οῦσα, όν, following, succeeding, instant, ἡ ἐπιοῦσα ἡμέρα the coming day, Hdt.3.85, Ar.Ec. 105, Pl.Cri. 44a;ἡ 'πιοῦσα λαμπὰς θεοῦ E.Med. 352
; ἡ ἐπιοῦσα (sc. ἡμέρα) Plb.2.25.11, LXXPr.27.1, Act.Ap.16.11;τῆς ἐ. νυκτός Pl.Cri. 46a
;τῇ ἐ. νυκτί Act.Ap.23.11
;ὁ ἐ. βίοτος E.Or. 1659
;τοῦ ἐ. χρόνου Pl.Lg. 769c
;ἐν τῷ ἐ. χρόνῳ X.Cyr. 2.1.23
;ἡ ἐ. ὥρα τοῦ ἔτους D.8.18
;εἰς τὴν ἐ. ἐκκλησίαν Id.21.162
, IG 22.717.16;εἰς τὴν ἐ. Πυλαίαν D.18.151
; τοὐπιόν the future, E.Fr.1073.6;τῆς ἐ. ἐλπίδος Ar.Th. 870
;περὶ τῶν ἐπιόντων D.Ep.4.3
; τῶν ἐ. ἕνεκα because of the consequences, Id.19.258.2 generally, come after, succeed,κύματα.. βάντ' ἐπιόντα τε S.Tr. 115
(lyr.); ὁ ἐπιών the successor, Id.OC 1532; ; τὰ ἐπιόντα the words which follow, Id.Prt. 344a, cf. Sph. 257c.3 rarely, pass, elapse,ἐπιόντος τοῦ χρόνου Id.Ti. 44b
.III go over a space, traverse, visit,ἀγρόν Od.23.359
;χώρους Hdt.5.74
; of an officer,ἐ. πύλας E.Ph. 1164
;τὸ στράτευμα Th.7.78
, etc.2 go over, i.e. count over,φώκας.. ἀριθμήσει καὶ ἔπεισιν Od.4.411
; think over,τῇ μνήμῃ ἕκαστα Luc.Herm.1
; read, Hld.2.6. -
13 ἐπεί
ἐπεί: temporal and causal conjunction.—I. temporal, when, after; of definite time, foll. by ind., freq. aor. (where we use plup.), Il. 1.57; but also by other tenses, Il. 1.235; of indefinite time (conditional), with the usual constructions that belong to relative words (see ἄν, κέν).—II. causal, since, for, foll. by ind.—With other words, ἐπεὶ πρῶτον, πρῶτα, ‘after once,’ ‘as soon as,’ ἐπεὶ ἄρ, ἐπεὶ δή ( ἐπειδή), ἐπεὶ ἦ ( ἐπειή), ἐπεὶ οὖν, ἐπεί περ, ἐπεί τοι, see the several words. ἐπεὶ οὐ is to be read with ‘synizesis,’ except in Od. 5.364, Od. 8.585 . ἐπεί stands at the beginning of some verses, as if ἐππεί.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπεί
-
14 ἔπειμι
ἔπ-ειμι (1) ( εἰμί), opt. ἐπείη, ipf. 3 sing. ἐπέην and ἐπῆεν, 3 pl. ἔπεσαν, fut. ἐπέσσεται: be upon, be remaining, Il. 2.259, Od. 2.344, Od. 4.756. See ἔπι, under ἐπί.ἔπ-ειμι (2) ( εἶμι), ἔπεισι, part. ἐπιών, ipf. ἐπήιε, ἐπήισαν, ἐπῇσαν, mid. fut. ἐπιείσομαι, aor. part. ἐπιεισαμένη: go or come upon or at; abs., or w. acc. of place or person, ἀγρόν, Od. 23.359; met., πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν, ‘shall come upon’ her, Il. 1.29; also w. dat., τοῖς ὀρυμαγδὸς ἐπήιεν, ‘came to their ears,’ Il. 17.741; esp. in hostile sense, attack, w. acc. or dat., Il. 11.367, Il. 13.482.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔπειμι
-
15 ἦ
1. ἦ: in truth, surely, verily.— (1) particle of asseveration, always standing at the beginning of its clause except in the phrase ἐπεὶ ἦ (sometimes written ἐπειή). Freq. in combination with other particles, ἦ δή, ἦ μάλα (δή), ἦ θήν, ἦ τε, ἦ τοι (q. v.), and esp. ἦ μήν ( μέν), which may be retained even in indirect quotation, καί μοι ὄμοσσον | ἦ μέν μοι.. ἀρήξειν (representing in the direct form, ἦ μέν σοι ἀρήξω, ‘I sol emnly declare that I will defend thee’), Il. 1.77, Il. 14.275.— (2) the same particle may introduce a direct question, esp. a specific question following a general one, always, however, with the expression of some feeling; τίπτ' αὖτ.. εἰλήλουθας; ἦ ἵνα ὕβριν ἴδῃ Ἀγαμέμνονος, ‘ is it that thou may'st behold, etc.?’ Il. 1.203, Il. 3.400, Il. 20.17 ; Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τις ἔστι βροτῶν, κτλ., ‘ pray, lives there a man, etc.?’ Il. 7.446.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἦ
-
16 ἐπεί
Grammatical information: conj. of time and causeMeaning: `as, when, because' (Il.);Other forms: also with added particles, e. g. ἐπεί τε (ep. Ion.), ἐπεὶ δή, ἐπειδή (Il.), ep. also ἐπεὶ ἦ ( ἐπειή), with ἄν: ἐπεὶ ἄν, ἐπεάν (Ion.), ἐπήν (Ion. Att.), ἐπάν (hell.); ἐπεὶ δ' ἄν, ἐπειδά̄ν (Att.).Etymology: From ἐπ-εί (s. εἰ); prob. orig. demonstrative like εἶτα, ἔπ-ειτα. Details in Schwyzer-Debrunner 658ff.; also Chantraine Gramm. hom. 2, 258f.Page in Frisk: 1,533Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐπεί
См. также в других словарях:
ἐπειή — indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐπειή — Ἐπειός fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπείη — ἔπειμι 1 sum pres opt act 3rd sg ἐφίημι send to aor opt act 3rd sg (ionic) ἐφίημι send to aor opt act 3rd sg (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
находити — НАХО|ДИТИ (58), ЖОУ, ДИТЬ гл. 1. Приходить, являться: Е˫а же [Соломониду] ничтоже не преклони... ни ѡгнь въздвиза˫асѧ. ни мч҃тль прѣтѧ. ни слугы находѧще. (κατεπείγων) ГБ XIV, 134б; || подниматься (о солнце): и ѿ находѧщаго сл҃нца огража˫а жженьѥ … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
έπειμι — (I) ἔπειμι (Α) [ειμί] 1. είμαι, βρίσκομαι πάνω από κάποιον («κάρη ὤμοισιν ἐπείη», Ομ. Ιλ.) 2. (για ονόματα) είμαι, υπάρχω πάνω σε κάτι, προσυπάρχω («οὐκ ἔπεστι ἐπωνυμίη Περσέι», Ηρόδ.) 3. (για αμοιβές, ποινές) επακολουθώ («εἰ δ ἔπεστι νέμεσις»,… … Dictionary of Greek