Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

ἀποκρίνομαι

  • 1 αποκρίνομαι

    ἀποκρί̱νομαι, ἀποκρίνω
    set apart: aor subj mid 1st sg (epic)
    ἀποκρί̱νομαι, ἀποκρίνω
    set apart: pres ind mp 1st sg

    Morphologia Graeca > αποκρίνομαι

  • 2 ἀποκρίνομαι

    ἀποκρί̱νομαι, ἀποκρίνω
    set apart: aor subj mid 1st sg (epic)
    ἀποκρί̱νομαι, ἀποκρίνω
    set apart: pres ind mp 1st sg

    Morphologia Graeca > ἀποκρίνομαι

  • 3 ἀποκρίνομαι

    ἀποκρίνομαι 1 aor. mid. ἀπεκρινάμην (occas. NT, but the usual form in Joseph.). Pass.: 1 fut. ἀποκριθήσομαι; aor. ἀπεκρίθην (freq. in NT; in Jos. only Ant. 9, 35 and in Just. only D. 3, 6) (Ammonios, De Adfin. Voc. Diff. 67 [KNikkau ’66] states the purist’s position: ἀποκριθῆναι … ἐστι τὸ ἀποχωρισθῆναι, ἀποκρίνασθαι δὲ τὸ ἐρωτηθέντα λόγον δοῦναι = ἀποκριθῆναι has to do w. making distinctions, ἀποκρίνασθαι with making a reply; cp. Phryn. 108 Lob; on developments in the Koine s. M-M; also B-D-F §78; W-S. §13, 9; Rob. 334; Mayser I 22, 158; Thackeray 239; DELG s.v. κρίνω).
    ① answer, reply (so occas. in Hdt. and fr. Thu. on; ins, pap, LXX; En 106:9; TestSol, TestAbr, TestJob; JosAs 4:16; ParJer, ApcMos, ApcrEsdr [Epiph. 70, 14], EpArist; Philo, e.g. Aet. M. 4 [ἀπεκρίνατο]; Just.; diff. and more precisely Ath. [‘separate oneself’]) τινί and in Lk πρός τινα to someone (Thu. 5, 42, 2; Iambl., Myst. 7, 5 at end) Lk 4:4; 6:3; Ac 3:12; 25:16. To a question Mt 11:4; 13:11; 19:4; Mk 12:28, 34; Lk 3:11; 7:22; J 1:21, 26, 48; 3:5 al.; MPol 8:2. To requests, exhortations, commands, etc., the answer being quoted directly Mt 4:4; 12:39; 13:37; 1 Cl 12:4; MPol 10, 1 al. Freq. in Hermas: v 1, 1, 5 and 7; 3, 3, 1; 3, 4, 1 and 3; 3, 6, 5f al. Not preceded by a question expressed or implied, when the sentence is related in content to what precedes and forms a contrast to it, reply (as a reaction) Mt 3:15; 8:8; 12:48; 14:28; 15:24, 28; Mk 7:28; J 2:18; 3:9; Ac 25:4 al. τινί τι Mt 15:23; 22:46; Mk 14:40; Lk 23:9 (cp. Epict. 2, 24, 1 πολλάκις ἐπιθυμῶν σου ἀκοῦσαι ἦλθον πρός σε καὶ οὐδέποτέ μοι ἀπεκρίνω). οὐ γὰρ ᾔδει τί ἀποκριθῇ Mk 9:6; οὐδεν Mt 26:62; 27:12; Mk 14:61; πρός τι to someth. (Pla., Protag. 338d) οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἕν ῥῆμα he made no reply to him, not even to a single word or charge Mt 27:14 (cp. Jesus, son of Ananias, before the procurator Albinus: πρὸς ταῦτα οὐδʼ ὁτιοῦν ἀπεκρίνατο Jos., Bell. 6, 305; TestAbr A 16 p. 98, 11 [Stone p. 44] ὁ θάνατος … οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ [Abraham] λόγον; Eupolis Com. [V B.C.] K. ὡς ὑμῖν ἐγὼ πάντως ἀποκρινοῦμαι πρὸς τὰ κατηγορούμενα.—Artem. 3, 20 ὁ μηδὲν ἀποκρινόμενος μάντις … καὶ ἡ σιγὴ ἀπόκρισις ἀλλʼ ἀπαγορευτική= … a negative answer, to be sure. Just., A II, 9, 1 πρὸς τοῦτο; D. 50, 1 πρὸς πάντα). W. inf. foll. Lk 20:7 (on the rhetorical exchange 20:2–8 cp. Pla., Meno 76a and b); w. acc. and inf. foll. (X., Hell. 2, 2, 18) Ac 25:4 (cp. Just., D. 67, 9); foll. by ὅτι and direct discourse Mk 8:4; Ac 25:16; IPhld 8:2; foll. by dir. disc. without ὅτι Mk 9:17; J 1:21 (cp. Just., D. 35, 2 al.).
    ② Of the continuation of discourse like עָנָה (וַיַּעַן וַיּאֹמֶר, cp. the Homeric ἀμειβόμενος προσέειπε Il. 3; 437, s. DGE s.v. ἀμείβω; ἀπαμειβόμενος προσέφη Il. 1, 84 al.; for related pleonasm s. L-S-J-M λέγω III 7) continue Mt 11:25; 12:38; 15:15; 22:1; 26:25; Mk 10:24; begin, speak up Mt 26:63 v.l.; Mk 9:5; 10:51; 11:14; 12:35; Lk 1:19; 13:14; 14:3; J 5:19; Ac 5:8 (cp. Dt 21:7; 26:5; Is 14:10; Zech 1:10; 3:4; 1 Macc 2:17; 8:19; 2 Macc 15:14). Used formulaically w. εἰπεῖν or λέγειν, and oft. left untransl.: 2 Cl 5:3; ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν J 2:19; ἀποκριθεὶς εἶπεν Mt 16:16 al. (TestAbr B 4, p. 108, 21 [Stone p. 64]; TestJob; ParJer 7:2); ἀποκριθεὶς ἔφη Lk 23:3; GPt 11:46; ἀπεκρίθη καὶ λέγει Mk 7:28; J 1:49 v.l.; 4:17; ἀποκριθήσονται λέγοντες Mt 25:37; ἀπεκρίθη λέγων Hs 5, 4, 3 Joly (cp. Hdt. 5, 67, 2 χρᾷ φᾶσα=[the Pythia] declared and said; TestLevi 19:2; B-D-F §420, 1; Mlt. 131; Schwyzer II 301; Dalman, Worte 19f [Eng. 24f]; PJoüon, ‘Respondit et dixit’: Biblica 13, ’32, 309–14).—B. 1266. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀποκρίνομαι

  • 4 ἀποκρίνομαι

    {с.гл., 250}
    Синонимы: 5274 ( ὑπολαμβάνω).
    Ссылки: Мф. 3:15; 4:4; 8:8; 11:4, 25; 12:38, 39, 48; 13:11, 37; 14:28; 15:3, 13, 15, 23, 24, 26, 28; 16:2, 16, 17; 17:4, 11, 17; 19:4, 27; 20:13, 22; 21:21, 24, 27, 29, 30; 22:1, 29, 46; 24:4; 25:9, 12, 26, 37, 40, 44, 45; 26:23, 25, 33, 62, 63, 66; 27:12, 14, 21, 25; 28:5; Мк. 3:33; 5:9; 6:37; 7:6, 28; 8:4, 28, 29; 9:5, 12, 17, 19, 38; 10:3, 5, 20, 24, 29, 51; 11:14, 22, 29, 30, 33; 12:17, 24, 28, 29, 34, 35; 13:2, 5; 14:20, 40, 48, 60, 61; 15:2, 4, 5, 9, 12; Лк. 1:19, 35, 60; 3:11, 16; 4:4, 8, 12; 5:5, 22, 31; 6:3; 7:22, 40, 43; 8:21, 50; 9:19, 20, 41, 49; 10:27, 28, 41; 11:7, 45; 13:2, 8, 14, 15, 25; 14:3, 5; 15:29; 17:17, 20, 37; 19:40; 20:3, 7, 24, 34, 39; 22:51, 68; 23:3, 9, 40; 24:18; Ин. 1:21, 26, 48-50; 2:18, 19; 3:3, 5, 9, 10, 27; 4:10, 13, 17; 5:7, 11, 17, 19; 6:7, 26, 9, 43, 68, 70; 7:16, 20, 21, 46, 47, 52; 8:14, 19, 33, 34, 39, 48, 49, 54; 9:3, 11, 20, 25, 27, 30, 34, 36; 10:25, 32-34; 11:9; 12:23, 30, 34; 13:7, 8, 26, 36, 38; 14:23; 16:31; 18:5, 8, 20, 22, 23, 30, 34-37; 19:7, 11, 15, 22; 20:28; 21:5; Деян. 3:12; 4:19; 5:8, 29; 8:24, 34, 37; 9:13; 10:46; 11:9; 15:13; 19:15; 21:13; 22:8, 28; 24:10, 25; 25:4, 9, 12, 16; Кол. 4:6; Откр. 7:13.*
    ▲ ключ.сл.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἀποκρίνομαι

  • 5 αποκρίνομαι

    {с.гл., 250}
    Синонимы: 5274 ( ὑπολαμβάνω).
    Ссылки: Мф. 3:15; 4:4; 8:8; 11:4, 25; 12:38, 39, 48; 13:11, 37; 14:28; 15:3, 13, 15, 23, 24, 26, 28; 16:2, 16, 17; 17:4, 11, 17; 19:4, 27; 20:13, 22; 21:21, 24, 27, 29, 30; 22:1, 29, 46; 24:4; 25:9, 12, 26, 37, 40, 44, 45; 26:23, 25, 33, 62, 63, 66; 27:12, 14, 21, 25; 28:5; Мк. 3:33; 5:9; 6:37; 7:6, 28; 8:4, 28, 29; 9:5, 12, 17, 19, 38; 10:3, 5, 20, 24, 29, 51; 11:14, 22, 29, 30, 33; 12:17, 24, 28, 29, 34, 35; 13:2, 5; 14:20, 40, 48, 60, 61; 15:2, 4, 5, 9, 12; Лк. 1:19, 35, 60; 3:11, 16; 4:4, 8, 12; 5:5, 22, 31; 6:3; 7:22, 40, 43; 8:21, 50; 9:19, 20, 41, 49; 10:27, 28, 41; 11:7, 45; 13:2, 8, 14, 15, 25; 14:3, 5; 15:29; 17:17, 20, 37; 19:40; 20:3, 7, 24, 34, 39; 22:51, 68; 23:3, 9, 40; 24:18; Ин. 1:21, 26, 48-50; 2:18, 19; 3:3, 5, 9, 10, 27; 4:10, 13, 17; 5:7, 11, 17, 19; 6:7, 26, 9, 43, 68, 70; 7:16, 20, 21, 46, 47, 52; 8:14, 19, 33, 34, 39, 48, 49, 54; 9:3, 11, 20, 25, 27, 30, 34, 36; 10:25, 32-34; 11:9; 12:23, 30, 34; 13:7, 8, 26, 36, 38; 14:23; 16:31; 18:5, 8, 20, 22, 23, 30, 34-37; 19:7, 11, 15, 22; 20:28; 21:5; Деян. 3:12; 4:19; 5:8, 29; 8:24, 34, 37; 9:13; 10:46; 11:9; 15:13; 19:15; 21:13; 22:8, 28; 24:10, 25; 25:4, 9, 12, 16; Кол. 4:6; Откр. 7:13.*
    ▲ ключ.сл.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αποκρίνομαι

  • 6 αποκρίνομαι

    (αόρ. απεκρίθην) αμετ.
    1) отвечать (на вопрос); 2) отвечать, откликаться; 3) говорить (от имени кого-л.); 4) нести ответственность, отвечать (за кого-л.)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > αποκρίνομαι

  • 7 ἀποκρίνομαι

    отвечать; син. ὑπολαμβάνω.

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀποκρίνομαι

  • 8 ἀποκρίνομαι

    ἀπο|κρίνομαι отвечать ἀπο|κρίνομαι, ἀπο|κρινοῦμαι, ἀπ|εκρινάμην, ἀπο|κέκριμαι

    Αρχαία Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό > ἀποκρίνομαι

  • 9 αποκρίνομαι

    Griechisch-Deutsch-Wörterbuch > αποκρίνομαι

  • 10 ἀποκρίνομαι

    (отлож.) отвечаю

    Ancient Greek-Russian simple > ἀποκρίνομαι

  • 11 ἀποκρίνομαι

    + V 37-105-45-63-27=277 Gn 18,9.27; 23,5.10.14
    to give answer, to reply Gn 18,9
    *SusLXX 48 ἀπεκρίνατε you rejected corr. ἀπεκτείνατε you decided to pronounce the death penalty; *1 Sm 12,3 ἀποκρίθητε answer-ענו ⋄ענה for MT עיני my eyes; *Zph 2,3 καὶ ἀποκρίνεσθε αὐτά and answer it-וענוה ⋄ענהI for MT ענוה (ו-,,) ⋄ענהII (seek) humility; *Ps 87(88),1 ἀποκριθῆναι to respond-
    ⋄ענהI for MT ⋄ענהIII to sing; *Lam 3,33 ἀπεκρίθη he answers-ענהI for MT ענהII he afflicts, see also
    Ps 101(102),24
    Cf. ENGEL 1985 118(Sus 48); HELBING 1928, 221; LE BOULLUEC 1989 203.215; MOULTON 1910, 299-
    300; THACKERAY 1909, 239; →TWNT

    Lust (λαγνεία) > ἀποκρίνομαι

  • 12 πρός

    πρός prep. expressing direction ‘on the side of’, ‘in the direction of’: w. gen. ‘from’, dat. ‘at’, or acc. (the most freq. usage in our lit.) ‘to’ (s. the lit. s.v. ἀνά. beg.) (Hom.+).
    ① w. gen. (pseudepigr. only TestSol 10:4 C; apolog. exc. Ar.) marker of direction or aspect from which someth. is determined, to the advantage of, advantageous for (Thu. 3, 59, 1 οὐ πρὸς τῆς ὑμετέρας δόξης τάδε; Hdt. 1, 75; Dionys. Hal. 10, 30, 5; Diod S 18, 50, 5; Lucian, Dial. Deor. 20, 3; Mel., HE 4, 26, 8; Ath. 36, 1; B-D-F §240; Rob. 623f) οἱ πρ. ζωῆς μαζοί the life-giving breasts 1 Cl 20:10. πρ. τῆς σωτηρίας in the interest of safety Ac 27:34 (πρὸς τῆς ς. as Jos., Ant. 16, 313).
    ② w. dat. (pesudepigr. only TestSol 6:4 D; TestAbr [s. below]; JosAs 19:1.—Just.; Mel., HE 4, 26, 7; Ath., R. 22 p. 75, 10) marker of closeness of relation or proximity
    ⓐ of place near, at, by (Hom. et al. incl. Aristarch. Samos 398, 20; LXX; TestSol 6:4 D; Jos., Ant 8, 349; 381) Mk 5:11; around Rv 1:13. πρ. τῇ θύρᾳ ἑστηκέναι stand at the door (Menand., Fgm. 420, 1; 830 K.=352, 1; 644 Kö.; JosAs 19:1) J 18:16; cp. 20:11. πρὸς τῇ πύλῃ GJs 4:4; ἐγγίζοντος αὐτοῦ πρ. τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους when he came close to the slope of the mountain Lk 19:37 (s. κατάβασις). πρ. τῇ κεφαλῇ, τοῖς ποσίν at the head, at the feet J 20:12. τὰ πρ. ταῖς ῥίζαις the parts near the roots Hs 9, 1, 6; 9, 21, 1. In geographical designations Μαγνησία ἡ πρ. Μαιάνδρῳ Magnesia on the Maeander IMagnMai ins.—(Cp. the temporal use: πρὸς ἑσπέρᾳ ἐστίν it takes place at evening TestAbr B 2 p. 106, 7 [Stone p. 60]; cp. Just., D. 105, 3 and 5; 142, 1.)
    ⓑ in addition to (Hom. et al.; Polyb., Just.; Mel., HE 4, 26, 7; Ath., R. 22 p. 75, 10; ins) πρὸς τούτοις (SIG 495, 105; 685, 70 and 100; 796 B, 30; 888, 35 al.; UPZ 26, 18; 25 [163 B.C.]; 2 Macc 4:9; 5:23; 9:17, 25; 14:4, esp. 12:2; Philo, Aet. M. 67 al.; Just., A I, 40, 5; D. 93, 4 al.) 1 Cl 17:1.
    ③ w. acc. (pseudepigr. and apolog. throughout) marker of movement or orientation toward someone/someth.
    ⓐ of place, pers., or thing toward, towards, to, after verbs
    α. of going; s. ἄγω 5, ἀναβαίνω 1aα, ἀνακάμπτω 1a, ἀπέρχομαι 1b, διαβαίνω, διαπεράω, εἴσειμι, εἰσέρχομαι 1bα, ἐκπορεύομαι 1c, also ἐπισυνάγομαι Mk 1:33, ἔρχομαι 1aβ, ἥκω 1d et al.—προσαγωγὴ πρὸς τὸν πατέρα Eph 2:18. εἴσοδος 1 Th 1:9a.
    β. of sending; s. ἀναπέμπω Lk 23:7, 15; Ac 25:21, ἀποστέλλω 1bα, πέμπω.
    γ. of motion gener.; s. βληθῆναι (βάλλω 1b), ἐπιστρέφω 1a, 4ab, κεῖμαι 2, πίπτω 1bαא and ב, προσκολλάω, προσκόπτω 1, προσπίπτω.
    δ. of leading, guiding; s. ἄγω 1a, ἀπάγω 2a and 4, also ἕλκω 2 end J 12:32, κατασύρω, etc.
    ε. of saying, speaking; s. ἀποκρίνομαι 1, also δημηγορέω Ac 12:21, εἶπον 1a, λαλέω 2aγ and 2b, λέγω 1bγ et al. Hebraistically λαλεῖν στόμα πρὸς στόμα speak face to face (Jer 39:4; ApcEsdr 6:6 p. 31, 10 Tdf.) 2J 12b; 3J 14 (cp. PGM 1, 39 τὸ στόμα πρὸς τὸ στόμα). πρὸς ἀλλήλους to one another, with each other, among themselves: s. ἀντιβάλλω, διαλαλέω, also διαλέγομαι Mk 9:34, διαλογίζομαι 8:16; Lk 20:14, εἶπον 24:32; J 16:17; 19:24, λαλέω, λέγω et al. πρὸς ἑαυτούς to themselves, to each other: s. διαλογίζομαι 1; εἶπον Mk 12:7; J 7:35; λέγω (Ps.-Callisth. 2, 15, 7 πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγεν; Just., D. 62, 2) Mk 10:26; 16:3. διαθήκην ὁ θεὸς διέθετο πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγων πρὸς Ἀβραάμ God made a covenant with your fathers, when he said to Abraham Ac 3:25 (διατίθημι 1). ὅρκον ὀμνύναι πρ. τινα (ὀμνύω, end) Lk 1:73.
    ζ. of asking, praying δέομαι Ac 8:24. εὔχομαι (s. εὔχομαι 1; cp. 2 Macc 9:13) 2 Cor 13:7. προσεύχομαι (cp. 1 Km 12:19; 2 Esdr 12: 4; 2 Macc 2:10) Hv 1, 1, 9. γνωρίζεσθαι πρὸς τὸν θεόν Phil 4:6 (γνωρίζω 1).—Also after nouns like δέησις, λόγος et al. Ro 10:1; 15:30; 2 Cor 1:18 al.
    ⓑ of time near, at, or during (a certain time)
    α. denoting approach toward (X., Pla. et al.) πρὸς ἑσπέραν toward evening Lk 24:29 (so Just., D. 97, 1; s. ἑσπέρα).
    β. of temporal duration for πρὸς καιρόν for a time, for a while (καιρός 1a) Lk 8:13; 1 Cor 7:5. πρὸς καιρὸν ὥρας (καιρός 1a) 1 Th 2:17. πρὸς ὥραν for an hour, i.e. for a short time J 5:35; 2 Cor 7:8; Gal 2:5a; Phlm 15; MPol 11:2. πρὸς ὀλίγας ἡμέρας Hb 12:10. Also πρὸς ὀλίγον Js 4:14; GJs 19:2 (ὀλίγος 3). πρὸς τὸ παρόν for the present Hb 12:11 (πάρειμι 1b).
    α. with conscious purpose for, for the purpose of, on behalf of οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην καθήμενος this was the one who sat (and begged) for alms Ac 3:10. πρὸς τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ Ro 3:26. τοῦτο πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω 1 Cor 7:35a; cp. 35b. ἐγράφη πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν 10:11. Cp. Ro 15:2; 1 Cor 6:5; 2 Cor 4:6; 7:3; 11:8; Eph 4:12.—W. acc. of the inf. (Polyb. 1, 48, 5; PRyl 69, 16; BGU 226, 22; Jer 34:10; 2 Macc 4:45; TestJob 45:4; Jos., Ant. 14, 170; 15, 148 al.; Just., D. 132, 1) πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις in order to be seen by men Mt 23:5; cp. 6:1. πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά 13:30. πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με 26:12. πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν εἰ δυνατὸν τοὺς ἐκλεκτούς Mk 13:22. πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι υἱοὺς Ἰσραήλ 2 Cor 3:13. Cp. Eph 6:11a; 1 Th 2:9; 2 Th 3:8; Js 3:3 v.l.
    β. gener. of design, destiny (Demetr.[?]: 722 Fgm. 7 Jac. πρὸς τὴν κάρπωσιν; TestJob 42:7 τὰ πρὸς θυσίαν; Jos., Bell. 4, 573 τὸ πρ. σωτηρίαν φάρμακον) τῷ θεῷ πρὸς δόξαν for the glory of God 2 Cor 1:20 (on πρὸς δόξαν cp. SIG 456, 15; 704e, 21; 3 Macc 2:9; Just., A I, 15, 10 μηδὲν πρὸς δόξαν ποιεῖν). τῇ πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ 1 Pt 4:12.—After adjectives and participles for ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομήν Eph 4:29 (ἀγ. 1a) ἀδόκιμος Tit 1:16. ἀνεύθετος πρὸς παραχειμασίαν Ac 27:12. γεγυμνασμένος Hb 5:14. δυνατός 2 Cor 10:4. ἐξηρτισμένος 2 Ti 3:17. ἕτοιμος (q.v. b) Tit 3:1; 1 Pt 3:15. ἱκανός (q.v. 2) 2 Cor 2:16. ὠφέλιμος 1 Ti 4:8ab; 2 Ti 3:16.
    γ. of the result that follows a set of circumstances (so that) πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γινέσθω everything is to be done in such a way that it contributes to edification 1 Cor 14:26; cp. vs. 12; Col 2:23 (but see eδ below); 1 Ti 4:7. ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτήν one who looks at a woman with sinful desire Mt 5:28, but s. eε below. λευκαί εἰσιν πρὸς θερισμόν they (the fields) are white, so that the harvest may begin J 4:35. αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστιν πρὸς θάνατον this disease is not of the kind that will lead to death 11:4. Cp. ἁμαρτία πρὸς θάνατον 1J 5:16f.
    ⓓ of relationship (hostile or friendly), against, for
    α. hostile against, with after verbs of disputing, etc.; s. ἀνταγωνίζομαι, γογγύζω, διακρίνομαι (διακρίνω 5b), διαλέγομαι 1, πικραίνομαι (πικραίνω 2), στασιάζω, ἔστην (ἵστημι B3). ἐστίν τινι ἡ πάλη πρός Eph 6:12. ἔχειν τι πρός τινα have anything (to bring up) against someone Ac 24:19. μομφὴν ἔχειν πρός τινα Col 3:13. πρᾶγμα ἔχειν πρός τινα 1 Cor 6:1 (πρᾶγμα 4). ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους Ac 6:1. τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς 2 Cor 6:11 (ἀνοίγω 7). ἐν ἔχθρᾳ ὄντες πρὸς αὐτούς Lk 23:12. βλασφημίαι πρὸς τὸν θεόν Rv 13:6 (cp. TestJob 25:10 εἰπὲ ἓν ῥῆμα πρὸς τὸν θεόν). ἀσύμφωνοι πρ. ἀλλήλους unable to agree among themselves Ac 28:25 (Tat. 25, 2); cp. the structure of Col 2:23.
    β. friendly to, toward, with, before ἐργάζεσθαι τὸ ἀγαθόν Gal 6:10ab (ἐργάζομαι 2a). μακροθυμεῖν 1 Th 5:14. εἰρήνην ἔχειν πρὸ τὸν θεόν Ro 5:1 (s. εἰρήνη 2b). παρρησίαν ἔχειν πρὸς τ. θεόν 1J 3:21; cp. 5:14. πίστιν ἔχειν πρὸς τ. κύριον Ἰ. Phlm 5. πεποίθησιν ἔχειν πρὸς τ. θεόν 2 Cor 3:4. ἔχειν χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν Ac 2:47 (FCheetham, ET 74, ’63, 214f). πραΰτητα ἐνδείκνυσθαι Tit 3:2. ἐν σοφίᾳ περιπατεῖν Col 4:5. ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας 2 Ti 2:24.—After substantives: πίστις 1 Th 1:8 (cp. 4 Macc 15:24; Just., D. 121, 2); παρρησία 2 Cor 7:4; κοινωνία 6:14; συμφώνησις vs. 15 (cp. Is 7:2).
    ⓔ to indicate a connection by marking a point of reference, with reference/regard to
    α. with reference to (Ocellus Luc. c. 42 πρὸς ἡμᾶς=with reference to us) ἔγνωσαν ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπεν they recognized that he had spoken the parable with reference to them Mk 12:12; Lk 20:19; cp. 12:41 (Vita Aesopi cod. G 98 P. οἱ Σάμιοι νοήσαντες πρὸς ἑαυτοὺς εἰρῆσθαι τοὺς λόγους; Just., D. 122, 3 ταῦτα … πρὸς τὸν χριστὸν … εἴρηται). ἔλεγεν παραβολὴν πρὸς τὸ δεῖν προσεύχεσθαι he told them a parable about the need of praying 18:1 (Just., D. 90, 5 σύμβολον … πρὸς τὸν χριστόν). οὐδεὶς ἔγνω πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ nobody understood with respect to what (= why) he said (this) to him J 13:28. πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν with reference to (i.e. because of) your perversity Mt 19:8; Mk 10:5 (Just., D. 45, 3). Cp. Ro 10:21a; Hb 1:7f. οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα he did not answer him a single word with reference to anything Mt 27:14 (s. ἀποκρίνομαι 1). ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα Lk 14:6 (s. ἀνταποκρίνομαι). ἀπρόσκοπον συνείδησιν ἔχειν πρὸς τὸν θεόν have a clear conscience with respect to God Ac 24:16.
    β. as far as … is concerned, with regard to (Maximus Tyr. 31, 3b) πρὸς τὴν πληροφορίαν τῆς ἐλπίδος Hb 6:11. συνιστάνοντες ἑαυτοὺς πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων we are recommending ourselves as far as every human conscience is concerned = to every human conscience (πρός w. acc. also stands simply for the dative; s. Mayser II/2 p. 359) 2 Cor 4:2. τὰ πρὸς τὸν θεόν that which concerns God or as adverbial acc. with reference to what concerns God (Soph., Phil. 1441; X., De Rep. Lac. 13, 11; Ps.-Isocr. 1, 13 εὐσεβεῖν τὰ πρὸς τ. θεούς; SIG 204, 51f; 306, 38; Mitt-Wilck. I/2, 109, 3 εὐσεβὴς τὰ πρὸς θεούς; Ex 4:16; 18:19; Jos., Ant. 9, 236) Ro 15:17; Hb 2:17; 5:1. τὰ πρός τι that which belongs to someth.; that which is necessary for someth. (Plut., Mor. 109b; Jos., Ant. 12, 405 τὰ πρὸς τὴν μάχην; 14, 27; a standard term in state documents) τὰ πρὸς ἀπαρτισμόν Lk 14:28 v.l. τὰ πρὸς εἰρήνην (TestJud 9) vs. 32; what makes for peace 19:42. Cp. Ac 28:10; 2 Pt 1:3.
    γ. elliptically τί πρὸς ἡμᾶς (sc. ἐστιν); what is that to us? Mt 27:4. τί πρὸς σέ; how does it concern you? J 21:22f (cp. Epict. 4, 1, 10 τί τοῦτο πρὸς σέ; Plut., Mor. 986b; Vi. Aesopi I 14 p. 265, 4 Eberh. τί πρὸς ἐμέ; ApcMos 11 οὐ πρὸς ἡμᾶς ἡ πλεονεξία σου).
    δ. in accordance with ὀρθοποδεῖν πρὸς τὴν ἀλήθειαν Gal 2:14. πρὸς τὸ κένωμα in accordance with the emptiness Hm 11:3. πρὸς τὸ θέλημα in accordance w. the will Lk 12:47; Hs 9, 5, 2. πρὸς ἃ ἔπραξεν 2 Cor 5:10. πρὸς ὅ Eph 3:4.—In comparison with, to be compared to (Pind., Hdt. et al.; Ps.-Luc., Halc. 3 πρὸς τὸν πάντα αἰῶνα=[life is short] in comparison to all eternity; Sir 25:19; TestJob 18:8; 23:8; Just., D. 19, 2 οὐδὲν … πρὸς τὸ βάπτισμα τοῦτο τὸ τῆς ζωῆς ἐστι; Tat. 29, 1 ὀρθοποδεῖν πρὸς τὴν ἀλήθειαν) ἄξια πρός Ro 8:18 (RLeaney, ET 64, ’52f; 92 interprets Col 2:23 in the light of this usage). Cp. IMg 12.
    ε. expressing purpose πρὸς τό w. inf. (s. Mayser II/1 p. 331f) in order to, for the purpose of Mk 13:22; Ac 3:19 v.l. Perh. Mt 5:28 (s. cγ above).
    ⓕ in adverbial expressions (cp. πρὸς ὀργήν = ὀργίλως Soph., Elect. 369; Jos., Bell. 2, 534. πρὸς βίαν = βιαίως Aeschyl., Prom. 208, 353, Eum. 5; Menand., Sam. 559 S. [214 Kö.]; Philo, Spec. Leg. 3, 3. πρὸς ἡδονήν Jos., Ant. 7, 195; 12, 398; Just., A II, 3, 2 πρὸς χάριν καὶ ἡδονὴν τῶν πολλῶν) πρὸς φθόνον prob.=φθονερῶς jealously Js 4:5 (s. φθόνος, where the lit. is given). πρὸς εὐφρασίαν w. joy AcPl Ox 6, 9f (cp. Aa 1 p. 241, 1 ὑπερευφραινομένη).
    ⓖ by, at, near πρός τινα εἶναι be (in company) with someone Mt 13:56; Mk 6:3; 9:19a; 14:49; Lk 9:41; J 1:1f; 1 Th 3:4; 2 Th 2:5; 3:10; 1J 1:2. διαμένειν Ac 10:48 D; Gal 2:5b. ἐπιμένειν 1:18; 1 Cor 16:7. παραμένειν 16:6 (v.l. κατα-). μένειν Ac 18:3 D. παρεῖναι 12:20; 2 Cor 11:9; Gal 4:18, 20; cp. παρουσία πρὸς ὑμᾶς Phil 1:26. παρεπιδημεῖν 1 Cl 1:2. ἐποίησεν τρεῖς μῆνας πρὸς τὴν Ἐλισάβεδ GJs 12:3. πρὸς σὲ ποιῶ τὸ πάσχα Mt 26:18b. Cp. also 2 Cor 1:12; 7:12; 12:21; 2 Th 3:1; Phlm 13; 1J 2:1; Hm 11:9b v.l.—πρὸς ἑαυτούς among or to themselves Mk 9:10 (in case πρὸς ἑ. belongs w. τὸν λόγον ἐκράτησαν; B-D-F §239, 1). πρὸς ἑαυτὸν προσηύχετο he uttered a prayer to himself Lk 18:11. Cp. 24:12.—δεδεμένον πρὸς θύραν tied at a door Mk 11:4. τὴν πᾶσαν σάρκα ἀνθρώπων πρὸς ἡδονὴν ἐδέσμευεν (Satan) bound all humankind to self-gratification AcPlCor 2:11. πρὸς τ. θάλασσαν by the seaside Mk 4:1b. On πρὸς τὸ φῶς at the fire Mk 14:54; Lk 22:56 s. B-D-F §239, 3; Rob. 625 (perh. w. the idea of turning toward the fire; s. also 4 Km 23:3). πρὸς ἓν τῶν ὀρέων at one of the mountains 1 Cl 10:7. τὰ πρὸς τὴν θύραν the place near the door Mk 2:2. πρὸς γράμμα letter by letter Hv 2, 1, 4.—On πρός τι terms s. PWouters, The Treatment of Relational Nouns in Ancient Grammar: Orbis 38, ’95, 149–78 (lit.). M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πρός

  • 13 ὑπο-κρίνομαι

    ὑπο-κρίνομαι, fut. ὑποκρινοῦμαι, aor. ὑπεκρινάμην, Sp. auch in derselben Bdtg ὑπεκρίϑην, wie Ctes. 41, – erwidern, antworten, Il. 7, 407 Od. 2, 111. 15, 170, u. Her. gew. so, statt des att. ἀποκρίνομαι (w. m. s.); auch von der Antwort des Orakels, ἡ Πυϑίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι 1, 91; so auch Thuc. 7, 44, welche Stelle schon die Alten bemerken; – von der Antwort des Haruspex, Plut. Caes. 43; τὰ ϑεῖα Strab. 7, 3,11; – auslegen, deuten, erklären, ἀλλ' ἄγε μοι τὸν ὄνειρον ὑπόκριναι, Od. 19, 535. 555, d. i. über Träume und andere Vorzeichen befragt werden und darauf antworten, oder sie unterscheiden, darüber entscheiden. – Bei den Att. gew. auf der Schaubühne Rede und Antwort geben, im Drama eine Rolle spielen, mit dem accus. der Rollen, der Personen, die dargestellt werden; τὸ βασιλικόν Arist. pol. 2, 11; Ἀντιγόνην ὑποκέκριται Dem. 19, 246; ἥρωα Luc. Nigr, 11; auch δρᾶμα, Dem. 19, 246; τραγῳδίαν, κωμῳδίαν, eine Tragödie, ein Lustspiel darstellen oder aufführen, Luc. Merc. cond. 30; Plut. Dem. 28; u. pass., ὑπεκρίϑησαν τραγῳδοί, man spielte Tragödien, Ath. 539 a; τὴν μανίαν Luc. Salt. 84. – Es wurde auch von dem ähnlich deklamirenden, theatermäßigen Vortrage der spätern Rhapsoden und der Redner gebraucht, s. Wolf prolegom. XCVI; Jac. Ach. Tat. p. 670; u. drückt einen Tadel aus, wie Dem. 18, 15, αἰτίας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας συμφορήσας ὑποκρίνεται, er übertreibt wie ein Schauspieler. – Uebrtr., heucheln, eine fremde Miene, Sprache u. s. w. annehmen, sich verstellen, ὑποκρίνῃ μὲν δεδωκέναι, φαίνῃ δὲ κατ' οὐδ' ὁντινοῦν τρόπον δεδωκώς Dem. 31, 8 (vgl. ὑποστέλλω); bes. Sp., ὑποκρίνονται τὴν ἡσυχίαν ἄγειν Pol. 2, 49, 7; ὑποκριϑεὶς ὡς πεπεισμένος 5, 25, 7.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ὑπο-κρίνομαι

  • 14 ανταποκρινομαι

         (ρῑ) отвечать, возражать
        

    (τινι NT.)

    Древнегреческо-русский словарь > ανταποκρινομαι

  • 15 δη

        I.
        δή
        частица со знач.:
        1) ( усиления или подчеркивания) именно, как раз, же, -то
        

    νῦν δή Arph., Xen., Plat. — именно теперь, теперь-то;

        αὐτίκα δέ μάλα Plat. — тотчас же;
        ἐννέα δέ ἐνιαυτοί Hom. — вот уж (целых) девять лет;
        τί οὖν δή ἐστιν ; Plat., Xen.; — да что же это такое?;
        οὔκουν ἐρεῖς ποτε ; - Καὴ δέ λέγω σοι Soph. — да укажешь ли, наконец? - Вот я и говорю тебе;
        κἀγὼ δέ ἐνταῦθα ἀποκρίνομαι (praes. hist.) Xen. — тогда-то я и ответил;
        τοῦ δέ ἕνεκα ; Plat. — чего же ради?;
        ἄγε δέ ἐρείομεν Hom. — давай-ка спросим;
        οὗτος δέ ὅ Σωκράτης Plat. — вот этот самый Сократ;
        ὅτου δέ παρεγγυήσαντος Xen. — когда решительно каждый отдавал приказы

        2) ( вывода) так вот, итак
        

    τοιαῦτα μὲν δέ ταῦτα Aesch. — так вот какие были дела;

        μηδενὴ δέ εἶναι ταύτην τέν ἀλήθειαν Plat. — в таком случае ни для кого это не будет истиной;
        τὸ ἔμψυχον δέ τοῦ ἀψύχου δυοῖν διαφέρει Arst. — итак, одушевленное отличается от неодушевленного двумя признаками;
        ἀνάγκη δή … Arst. — необходимо, следовательно, …

        3) ( при прилагательных - усиления) безусловно, вполне
        

    μοῦνος δέ πάντων ἀνθρώπων Her. — один единственный из людей;

        πλήθει μέγιστος δή Thuc. — безусловно наиболее многочисленный

        4) ( усиливающего добавления) сверх того, и даже
        

    ἐς Αἴγυπτον καὴ δέ καὴ ἐς Σάρδις Her. — в Египет, а также и в Сарды;

        ὑγίεια καὴ ἰσχὸς καὴ κάλλος καὴ πλοῦτος δή Plat. — здоровье, сила, красота, а также богатство

        5) ( логического перехода) и вот, тогда, стало-быть, итак
        6) ( уверенности) конечно, несомненно
        

    τινὰ δέ μῆτιν ἐρέσσων Soph. — обдумывая, несомненно, какой-то план

        7) (допущения, уступления, согласия) ладно, ну что же
        

    ἐρώτα. - Ἐρωτῶ δή Plat. — спрашивай. - Хорошо, спрошу;

        δέχου δὲ σύ. - Καὴ δέ δέδεγμαι Aesch. — согласись. - Ладно, я согласен;
        ἔστω δέ τὸ — А τὸ κινοῦν, τὸ δὲ κινούμενον В Arst. допустим, что А есть движущее, а В движимое

        II.
        δῆ
        Arph. conjct. к δεῖ См. δει (impers. к δέω См. δεω II)

    Древнегреческо-русский словарь > δη

  • 16 προσαποκρινομαι

         (ρῑ) сверх того отвечать
        

    π. τοῖς ἐρωτωμένοις Plat. — отвечать больше, чем требуют вопросы;

        οὐ προσαποκριτέον τῷ ἐρομένῳ Arst. — в ответе на вопрос не должно быть ничего лишнего

    Древнегреческо-русский словарь > προσαποκρινομαι

  • 17 υπεραποκρινομαι

         (ρῑ) говорить в (чью-л.) защиту или пользу
        

    ὑ. τινος Arph. — заступаться за кого-л.

    Древнегреческо-русский словарь > υπεραποκρινομαι

  • 18 αποκραίνομαι

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > αποκραίνομαι

  • 19 ὑπολαμβάνω

    1. подхватывать, брать, забирать; 2. принимать; 3. предполагать, думать, считать; 4. отвечать, возражать; син. ἀποκρίνομαι.

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑπολαμβάνω

  • 20 611

    {с.гл., 250}
    Синонимы: 5274 ( ὑπολαμβάνω).
    Ссылки: Мф. 3:15; 4:4; 8:8; 11:4, 25; 12:38, 39, 48; 13:11, 37; 14:28; 15:3, 13, 15, 23, 24, 26, 28; 16:2, 16, 17; 17:4, 11, 17; 19:4, 27; 20:13, 22; 21:21, 24, 27, 29, 30; 22:1, 29, 46; 24:4; 25:9, 12, 26, 37, 40, 44, 45; 26:23, 25, 33, 62, 63, 66; 27:12, 14, 21, 25; 28:5; Мк. 3:33; 5:9; 6:37; 7:6, 28; 8:4, 28, 29; 9:5, 12, 17, 19, 38; 10:3, 5, 20, 24, 29, 51; 11:14, 22, 29, 30, 33; 12:17, 24, 28, 29, 34, 35; 13:2, 5; 14:20, 40, 48, 60, 61; 15:2, 4, 5, 9, 12; Лк. 1:19, 35, 60; 3:11, 16; 4:4, 8, 12; 5:5, 22, 31; 6:3; 7:22, 40, 43; 8:21, 50; 9:19, 20, 41, 49; 10:27, 28, 41; 11:7, 45; 13:2, 8, 14, 15, 25; 14:3, 5; 15:29; 17:17, 20, 37; 19:40; 20:3, 7, 24, 34, 39; 22:51, 68; 23:3, 9, 40; 24:18; Ин. 1:21, 26, 48-50; 2:18, 19; 3:3, 5, 9, 10, 27; 4:10, 13, 17; 5:7, 11, 17, 19; 6:7, 26, 9, 43, 68, 70; 7:16, 20, 21, 46, 47, 52; 8:14, 19, 33, 34, 39, 48, 49, 54; 9:3, 11, 20, 25, 27, 30, 34, 36; 10:25, 32-34; 11:9; 12:23, 30, 34; 13:7, 8, 26, 36, 38; 14:23; 16:31; 18:5, 8, 20, 22, 23, 30, 34-37; 19:7, 11, 15, 22; 20:28; 21:5; Деян. 3:12; 4:19; 5:8, 29; 8:24, 34, 37; 9:13; 10:46; 11:9; 15:13; 19:15; 21:13; 22:8, 28; 24:10, 25; 25:4, 9, 12, 16; Кол. 4:6; Откр. 7:13.*
    ▲ ключ.сл.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 611

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • αποκρίνομαι — αποκρίνομαι, αποκρίθηκα βλ. πίν. 2 …   Τα ρήματα της νέας ελληνικής

  • αποκρίνομαι — (AM ἀποκρίνομαι, Α κ. ἀποκρίνω) ( ομαι) 1. απαντώ, δίνω απάντηση 2. απολογούμαι (σε δικαστήριο) μσν. νεοελλ. ευθύνομαι, είμαι υπεύθυνος νεοελλ. 1. απαντώ με αυθάδεια 2. ανταποκρίνομαι, αντιστοιχώ μσν. 1. απευθύνω τον λόγο (χωρίς να προηγηθεί… …   Dictionary of Greek

  • αποκρίνομαι — ίθηκα, απαντώ σε ερώτημα: Του αποκρίθηκα πως δεν ξέρω …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ἀποκρίνομαι — ἀποκρί̱νομαι , ἀποκρίνω set apart aor subj mid 1st sg (epic) ἀποκρί̱νομαι , ἀποκρίνω set apart pres ind mp 1st sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αντιφωνώ — (AM ἀντιφωνῶ, έω) απαντώ σε προσφώνηση μσν. νεοελλ. ψάλλω τα αντίφωνα αρχ. 1. απαντώ, αποκρίνομαι 2. αποκρίνομαι μεγαλόφωνα 3. (για λύρα) απαντώ, ηχώ με ερωτικές μελωδίες 4. αποκρίνομαι με επιστολή 5. βρίσκομαι σε διαφωνία, σε ασυμφωνία με… …   Dictionary of Greek

  • προσαμείβομαι — Α απαντώ, αποκρίνομαι σε κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἀμείβομαι «απαντώ, αποκρίνομαι»] …   Dictionary of Greek

  • συναποκρίνομαι — Α [ἀποκρίνομαι] 1. εκκρίνομαι και αποβάλλομαι μαζί με κάτι άλλο («συναποκρινομένων τῶν τοιούτων... ἐν τῷ σπέρματι», Αριστοτ.) 2. αποκρίνομαι, απαντώ μαζί με κάποιον ή αμέσως …   Dictionary of Greek

  • υπεραποκρίνομαι — Α αποκρίνομαι υποστηρίζοντας κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ * + ἀποκρίνομαι «απαντώ, υπερασπίζομαι»] …   Dictionary of Greek

  • ՊԱՏԱՍԽԱՆԻ — (նւոյ, նեաց.) NBH 2 0605 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 9c, 10c, 13c գ. ἁπόκρισις responsio, responsum. Բան ʼի լուծումն հարցուածոյ. փոխադարձ ասացուած. զրոյց. պատասխան. ճէվապ, բասուխ. *Պատասխանի ողոք դարձուցանէ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • αμείβω — (Α ἀμείβω) 1. παρέχω αντιμισθία, πληρώνω την αμοιβή για κάποια εργασία 2. (με ηθική σημασία) παρέχω ηθική αμοιβή ως πληρωμή για προσφερόμενη υπηρεσία, ανταμείβω, ανταποδίδω αρχ. Ι ενεργ. 1. δίνω ως αντάλλαγμα 2. παίρνω ως αντάλλαγμα 3. (για τόπο) …   Dictionary of Greek

  • αντάδω — ἀντᾴδω (Α) 1. αποκρίνομαι στο άσμα κάποιου με άσμα 2. απαντώ σε κάποιον που με φωνάζει 3. βάζω τις φωνές σε κάποιον …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»