-
1 abdanken
-
2 entsagen
-
3 preisgeben
preisgeben lit ( irr) Sache zostawi(a)ć (na pastwę losu), porzucać <- cić>; ( aufgeben) zrzekać < zrzec> się (G); ( ausliefern) wystawi(a)ć ( dem Gelächter na pośmiewisko); Geheimnis zdradzać <- dzić>, wyda(wa)ć -
4 verzichten
ver'zichten v/i (-e-; -) zrzekać < zrzec> się (auf sein Recht, Erbe prawa do G, spadku); <z>rezygnować ( auf seine Hilfe z jego pomocy)
См. также в других словарях:
zrzec się tronu — {{/stl 13}}{{stl 7}} zrzec się władzy królewskiej, abdykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prasa podała, że król zrzekł się tronu na korzyść swego brata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrzekać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzec się — dk Vc, zrzeknę się, zrzekniesz się, zrzeknij się, zrzekł się; zrzekłszy się zrzekać się ndk I, zrzec sięam się, zrzec sięasz się, zrzec sięaj się, zrzec sięają się, zrzec sięał się «dobrowolnie zrezygnować z czegoś, odstąpić od czegoś; wyrzec się … Słownik języka polskiego
zrzekać się — → zrzec się … Słownik języka polskiego
zrzekać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrzekać sięam się, zrzekać sięa się, zrzekać sięają się {{/stl 8}}– zrzec się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, zrzeknę się, zrzeknie się, zrzeknij się, zrzekł się, zrzekła się, zrzekli się {{/stl 8}}{{stl 7}} z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
abdykować — dk a. ndk IV, abdykowaćkuję, abdykowaćkujesz, abdykowaćkuj, abdykowaćował «o panującym: zrzec, zrzekać się władzy» Abdykować na czyjąś rzecz. Król abdykował. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
burmistrzostwo — n III 1. Ms. burmistrzostwowie, blm «urząd, godność burmistrza» Objąć burmistrzostwo. Zrzec się burmistrzostwa. 2. Ms. burmistrzostwowu; lm D. burmistrzostwoostw «burmistrz z żoną» Burmistrzostwo zjawili się na bankiecie … Słownik języka polskiego
darowizna — ż IV, CMs. darowiznaiźnie; lm D. darowiznaizn 1. «to, co zostało podarowane; dar» Prywatna, społeczna darowizna. Księgozbiór powiększony darowiznami. Otrzymać, przyjąć darowiznę. Zrzec się darowizny. 2. praw. «umowa, mocą której jedna strona… … Słownik języka polskiego
dział — m IV, D. u, Ms. dziale; lm M. y 1. «pewna dziedzina, gałąź nauki, kultury, gospodarki itp.» Chemia fizjologiczna jest działem chemii. Algebra, geometria, kombinatoryka są działami matematyki. 2. «specjalna część czasopisma, książki poświęcona… … Słownik języka polskiego
nadział — m IV, D. u, Ms. nadziałale; lm M. y 1. «podział, rozdzielanie gruntów, obdzielanie ziemią (zwłaszcza na podstawie reformy rolnej, z parcelacji)» Przeprowadzić nadział ziemi obszarniczej. Ziemia z nadziału. 2. «grunt otrzymany z podziału;… … Słownik języka polskiego
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
