-
1 binden
binden <band, gebunden>I. vteinen Menschen mit einer Leine an einen Baum \binden przywiązać człowieka sznurem do drzewa3) ( zubinden)etw um etw \binden Krawatte zawiązać coś na czymśein Tuch um den Kopf \binden zawiązać chustkę na głowie4) ( aneinanderbefestigen)etw zu etw \binden Haare związać coś w coś6) ( verpflichten)7) chem wiązać8) ( anlegen)Kapital \binden inwestować kapitałIII. vr1) ( eine Beziehung eingehen)sich [an jdn] \binden wiązać [ perf z-] się [z kimś]2) ( sich verpflichten)sich \binden zobowiązać się -
2 verpflichten
verpflichten *I. vt1) ( festlegen)jdn zu etw \verpflichten zobowiązać kogoś do czegośgesetzlich verpflichtet sein etw zu tun być zobowiązanym ustawowo do zrobienia czegośdas verpflichtet dich zu gar nichts to nie zobowiązuje cię do niczegoII. vi Erfolg: zobowiązywaćnicht zum Kauf \verpflichten nie zobowiązywać do kupnaIII. vr1) ( zusagen)sich zu etw \verpflichten zobowiązywać [ perf zobowiązać] się do czegoś -
3 zobowiązywać
zobowiązywać [zɔbɔvjɔw̃zɨvaʨ̑] < perf zobowiązać>I. vt\zobowiązywać kogoś do czegoś jdn zu etw verpflichtenII. vr\zobowiązywać się do czegoś sich +akk zu etw verpflichten
См. также в других словарях:
zobowiązać — dk IX, zobowiązaćwiążę, zobowiązaćwiążesz, zobowiązaćwiąż, zobowiązaćał, zobowiązaćany zobowiązywać ndk VIIIa, zobowiązaćzuję, zobowiązaćzujesz, zobowiązaćzuj, zobowiązaćywał, zobowiązaćywany «nałożyć na kogoś obowiązek zrobienia czegoś»… … Słownik języka polskiego
zaprzysiąc — a. zaprzysięgnąć dk Vc, zaprzysiącsięgnę, zaprzysiącsięgniesz, zaprzysiącsięgnij, zaprzysiącsiągł, zaprzysiącsięgła, zaprzysiącsięgli, zaprzysiącsiężony, zaprzysiącsiągłszy zaprzysięgać ndk I, zaprzysiącam, zaprzysiącasz, zaprzysiącają,… … Słownik języka polskiego
włożyć — dk VIb, włożyćżę, włożyćżysz, włóż, włożyćżył, włożyćżony wkładać ndk I, włożyćam, włożyćasz, włożyćają, włożyćaj, włożyćał, włożyćany 1. «umieścić coś w czymś, w środku czegoś; wetknąć» Włożyć list do koperty. Włożyć ręce do kieszeni. Włożyć… … Słownik języka polskiego
włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… … Słownik frazeologiczny
zobligować — dk IV, zobligowaćguję, zobligowaćgujesz, zobligowaćguj, zobligowaćował, zobligowaćowany książk. «zobowiązać kogoś do czegoś; wywołać w kimś chęć odwzajemnienia otrzymanej przysługi» Zobligować kogoś do dyskrecji. Jego uczynność zobligowała mnie… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zobowiązanie — n I 1. rzecz. od zobowiązać. 2. lm D. zobowiązanieań «to, do czego ktoś jest zobowiązany, co kogoś zobowiązuje; obietnica wykonania czegoś» Zobowiązania finansowe, płatnicze. Zobowiązania względem rodziny, wobec sprzymierzeńców, w stosunku do… … Słownik języka polskiego
podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… … Słownik języka polskiego
przysięga — ż III, CMs. przysięgaędze; lm D. przysięgasiąg «uroczyste zapewnienie o prawdziwości tego, co się mówi, wypowiadane zwykle w słowach ustalonych zwyczajowo» Przysięga małżeńska. Przysięga na wierność ojczyźnie. Zobowiązać się do czegoś, stwierdzić … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego