-
1 zawracanie
-
2 zawracanie
zawracanie [zavraʦ̑aɲɛ] nt\zawracanie głowy Belästigung f, Gerede nt -
3 głowa
trupia \głowa Totenkopf mzadzierać głowę ( przen) hochnäsig sein, die Nase hoch tragenotwarta/tęga \głowa heller/kluger Kopf mbarania/ośla/zakuta \głowa Schafs-/Dumm-/Dickkopf mzapalona \głowa Hitzkopf m, Heißsporn m6) (pot: człowiek jako jednostka)7) ( zwierzchnik)koronowana \głowa gekröntes Haupt nt\głowa państwa Staatsoberhaupt ntkto nie ma w głowie, ten ma w nogach ( przysł) was jd nicht im Kopf hat, das muss er in den Beinen haben ( prov)od stóp do głów von Kopf bis Fuß, vom Scheitel bis zur Sohlebić kogoś na głowę jdn um Längen übertreffen, jdn in die Tasche stecken ( fam)dać sobie głowę uciąć, że... seine Hand dafür ins Feuer legen, dass...iść po rozum do głowy zur Vernunft kommenłamać sobie nad czymś głowę sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenmieć głowę do czegoś das Zeug zu etw habenmieć głowę na karku nicht auf den Kopf gefallen sein, Köpfchen haben ( fam)pochylać [ lub schylać] głowę przed kimś jds Überlegenheit anerkennenprzerastać [ lub przewyższać] kogoś o głowę jdm haushoch überlegen sein, jdn weit übertreffen [ lub überragen]przewróciło się komuś w głowie jd ist eingebildet gewordenręczyć za kogoś/coś głową für jdn/etw seine Hand ins Feuer legenrobić coś bez głowy etw kopflos [ lub unüberlegt] tunrobić coś z głową etw klug [ lub überlegt] anfangenspaść [ lub zwalić się ( pot)] komuś na głowę jdn unerwartet besuchen, jdm auf den Pelz rücken ( fam)strzec kogoś/czegoś jak oka w głowie jdn/etw wie seinen Augapfel hütentłuc głową o mur mit dem Kopf durch die Wand wollentracić głowę den Kopf verlierenwchodzić komuś na głowę jdm auf der Nase herumtanzenwybić komuś coś z głowy jdn von etw abbringen, jdm etw ausreden [ lub austreiben]wylatywać komuś z głowy jdm entfallenzachodzić w głowę hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechenzawrócić komuś w głowie ( oszołomić) jdn durcheinander bringen, jdn verrückt machen ( fam) ( zaangażować uczuciowo) jdm den Kopf verdrehen\głowa do góry! Kopf hoch!
См. также в других словарях:
zawracanie — 1. pot. Zawracanie głowy, gitary «bzdura, głupstwo, nonsens, niedorzeczność»: – Odmieniłeś się, Istvan. – Zawracanie głowy! – Wpadałeś na kawę, zawsze mieliśmy o czym pomówić – robiła wyrzuty. W. Żukrowski, Tablice. (...) odwoływanie się do… … Słownik frazeologiczny
zawracanie — n I rzecz. od zawrócić ◊ pot. Zawracanie głowy «bzdura, głupstwo, nonsens, niedorzeczność» ◊ Zawracanie kijem Wisły «rzecz niemożliwa, bezskuteczne wysiłki» zawracanie się rzecz. od zawracać się … Słownik języka polskiego
zawracanie głowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} błahostki, bzdury; rzecz nieistotna : {{/stl 7}}{{stl 10}}To zawracanie głowy, szkoda się tym przejmować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawracanie dupy — Coś trywialnego, nieistotnego, lecz często kłopotliwego i irytującego Eng. Anything trivial, unimportant, but often bothersome and irritating … Słownik Polskiego slangu
zawracanie głowy — Coś trywialnego, nieistotnego, lecz często kłopotliwego i irytującego Eng. Anything trivial, unimportant, but often bothersome and irritating … Słownik Polskiego slangu
Wisła — Zawracanie kijem Wisły zob. zawracanie 2 … Słownik frazeologiczny
gitara — Nie zawracaj gitary zob. zawrócić 1. Zawracać komuś gitarę zob. zawrócić 2. Zawracanie gitary zob. zawracanie 1 … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
kij — 1. pot. Bez kija ani przystąp; nie podchodź, nie przystąp bez kija «powiedzenie charakteryzujące kogoś jako nieprzystępnego, wyniosłego lub złoszczącego się, poirytowanego»: (...) gospodarze, ho, ho, bez kija nie podchodź. Nie cierpię ich, na… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
trel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów zwykle w lm «śpiew niektórych ptaków; potocznie, często żartobliwie, o śpiewie w ogóle» Trele słowika. Z salonu dochodziły czyjeś trele. ◊ pot. Trele morele «zawracanie głowy, gadanie głupstw, bzdury» ‹wł.› … Słownik języka polskiego